Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

...Στην έντονη πνευματική δραστηριότητα των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων της ζωής του, ο Αντόν Τσέχωφ φιλοτεχνούσε τα μονόπρακτά του παράλληλα με τα πολύπρακτα έργα του, σαν θεατρικές ασκήσεις που έφτασαν στο επίπεδο της τελειότητας. Δίπλα από τον Τριγκόριν, τον Αστρώφ, τη Μάσσα Προχόροβα, τον Λοπάχιν ή τον Πέτια γεννιόνταν ομογάλακτες οι ξεκαρδιστικές φιγούρες της Ελένα Πόποβα και του Γκριγκόρι Σμιρνώ, του Τοκαλτσώφ, του Φιοντόρ Ρεβούνωφ-Καραουλώφ ή του διευθυντή της "Αλληλοπιστωτικής Εταιρίας" Αντριέι Σπιούτσιν, για να κορυφωθούν τέλος με το τραγικό πρόσωπο του Νιούκιν στ...

.... Η ζωή μας, ναι. Το μέλλον μας, ναι. θα ζούσα περιμένοντας σε, θα σ' αγαπούσα και θα σε περίμενα. Περίμενα το τέλος του πολέμου για να 'ρθει εκείνη η μέρα που θα σε παντρευόμουν μπροστά σ' όλο τον κόσμο. Και θα σε περίμενα τα βράδια. Τώρα δεν υπάρχει μέλλον, δεν περιμένω πια παρά το θάνατο μου και θα πεθάνω μόνη. Άφησε με λοιπόν... Δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Δεν έχω ανάγκη από παρηγοριές...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ: Αν δεις αγαπημένο σου φιλικό ή συγγε- νικό πρόσωπο (όχι να είσαι ερωτευμένος μαζί του), περίμενε ν' ακούσεις ευτυχή είδηση. ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Αν δεις εκκλησία από μακριά, χαρά και αγαλλίαση στην οικογένειά σου. Αν μπεις μέσα, θα φιλονικήσεις με κάποιον. Αν βγαίνεις, θα συμφιλιωθείς με κάποιον εχθρό σου. Αν δεις εκκλησία κατεστραμμένη, φτώχεια σε περιμένει. Αν κόρη δει ότι μπαίνει σε εκ- κλησία1 γρήγορα θα παντρευτεί. Αν το ίδιο όμως δει μία παντρεμένη, τότε θα χηρέψει. ΟΥΡΑΝΟΣ: Αν δεις ουρανό καθαρό δίχως σύννεφα και γαλανό, γεμάτο ~ς, θ' απαλλαγείς από κάποιες υπο- χ...

Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή, έχουν κάτι που τους κρατάει σε αγωνία: είναι η ανάγκη να εξασφαλίσουν την ύπαρξή τους δηλ. τον τρόπο με τον οποίο ίσως να μπορέσουν να ζήσουν. Και όταν πια το κατορθώνουν αυτό, κάνουν ένα δεύτερο αγώνα με σκοπό να ελαφρύνουν το βάρος της ζωής, να την κάνουν αισθητή με λίγα, να βρουν τον τρόπο πως σκοτώνεται ο καιρός, πως είναι δυνατό να ξεφύγουν από την πλήξη. Έτσι βλέπουμε τους ανθρώπους εκείνους που έχουν κατορθώσει να ξεφορτωθούν κάθε βάρος και να ελευθερωθούν από κάθε ανάγκη να γίνονται αμέσως βάρος του εαυτού τους και να κάθονται να...

Το βιβλίο αυτό πρωτοβγήκε στο Παρίσι, το Νοέμβριο του 1939, απ' το φημισμένο οίκο "Οι εκδόσεις της Γαλλίας" και είχε, όπως ήταν φυσικό, μεγάλη κυκλοφοριακή επιτυχία. Αλλά ποιος ήταν ο συγγραφέας του; Γιατί δε θέλησε να βάλει τ' όνομά του στον προμετωπίδα του έργου του και προτίμησε το πέπλο της ανωνυμίας; Η διεύθυνση του εκδοτικού οίκου αρνήθηκε να απαντήσει σε τούτα τα ερωτήματα που της έκαναν, με εύλογη περιέργιεα, άνθρωποι των γραμμάτων και δημοσιογράφοι. Άφησε, όμως, να υπονοηθεί πως η αφήγηση αυτή γράφτηκε από έναν άνθρωπο του στενού περιβάλλοντος του Χίτλερ, που ήξερε...