Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και γράφηκαν από το 1934 έως το 1969, είναι γράμματα σε φίλους ζωγράφους (Barnett Newman, Robert Motherwell, Adolph Gottlieb και άλλους), εντυπώσεις από ταξίδια στην Ευρώπη (Παρίσι, Λονδίνο, νότια Ιταλία· γράφει χαρακτηριστικά από την Ποσειδωνία της νότιας Ιταλίας: "ανέκαθεν ζωγράφιζα αρχαιο-ελληνικούς ναούς χωρίς να το ξέρω"), περιγραφή καλοκαιριών που πέρασε με την οικογένειά του σε πανεπιστημιουπόλεις των Η.Π.Α. στις οποίες δίδασκε, τετράδια σημειώσεων στα οποία μιλά για την τέχνη των παιδιών και για τη σημασία του σουρεαλισμού,...

Τα "Κείμενα για την Ελλάδα" ανήκουν στα πρώιμα έργα του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου Φρίντριχ Νίτσε. Ο αναγνώστης μπορεί να βρει εδώ αφενός όλα εκείνα τα στοιχεία της προβληματικής του Νίτσε που επρόκειτο να κλονίσουν εκ θεμελίων τις κρατούσες ως τότε απόψεις για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό (το διονυσιακό ως εμψυχωτή της ελληνικής κοσμοαντίληψης και τέχνης, τον σωκρατισμό ως αντίπαλο και καταστροφέα του διονυσιακού) και αφετέρου τη διαδικασία σχηματισμού ορισμένων γενικότερων ιδεών του φιλοσόφου για τον άνθρωπο, την ηθική, το κράτος και τον πολιτισμό. Περιέχει έξι κείμενα...

Ο ιταλός αναρχικός Ερίκο Μαλατέστα (1853-1932) είναι από τις μεγαλύτερςε φυσιογνωμίες του αναρχικού κινήματος. Έδρασε σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Ιταλία, Ελβετία, Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία) στη βόρειο (ΗΠΑ) και στη νότιο Αμερική (Αργεντινή) και ουσιαστικά συνέχισε το έργο του Μπακούνιν. Κατά τη διμονή του στην Αγγλία συνεργάστηκε και με τον Κροπότκιν. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται: α) Η βιογραφία του Μαλατέστα από τον ιστοριστικό της αναρχίας Μαξ Νετλάου. β) Τα κυριότερα κείμενα του Μαλατέστα, στα οποία εκθέτει το περιεχόμενο της αναρχαίας και τα μέσα γαι την επίτευξή της,...

Οι τρόποι οργάνωσης, νοηματοδότησης και κατανόησης των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και των αντικειμένων συνιστούν την ιδιαιτερότητα της καταναλωτικής κουλτούρας. Το παρόν βιβλίο πραγματεύεται τις ομιλίες και τους θεσμούς που διαμεσολαβούν τις σχέσεις αυτές, καθώς και τις κοινωνικές πρακτικές που διαπραγματεύονται και (ανα)παράγουν το νόημα των σχέσεων με τα αντικείμενα/εμπορεύματα.

Στη θεματολογία των ποιημάτων περιλαμβάνονται η ζωή και ο θάνατος, η Ιστορία, τα ανθρώπινα λάθη, οι εν δυνάμει επιλογές του βίου, η Θεσσαλονίκη ως παρελθόν και παρόν. Ενδεικτικοί τίτλοι: «Κάθε της τρικυμία», «Σε ναό της Εφέσου», «Βίος θάνατος βίος», «Ανδρέας Κάλβος», «Θεοδόσιος, 390 μ.Χ.», «Ο πριν βέβηλος τόπος», «Εξώφυλλα σαν επιτύμβιες στήλες», «Άνθρωποι αντιδάνεια», «Αν δεν ήταν δέντρο». Στην εναντιοσημία του τίτλου της συλλογής καθρεφτίζονται οι αντιφάσεις αλλά και η ενοποιητική δύναμη του ποιητικού λόγου, που συνδέει φαινομενικά αντίθετες ή μακρινές μεταξύ τους έννοιες...

Αγάπη, ελευθερία, στέρηση, νοσταλγία, υποκρισία, ελπίδα, δημιουργία... Αξίες, ήθη, βιώματα και εικόνες από την κοινωνική και οικογενειακή ζωή, την πολιτική επικαιρότητα και τον πολιτισμό της τρέχουσαςν καθημερινότητάς μας, που αναδεικνύουν θέματα, ιστορίες και αξιοπερίεργα γεγονότα που μπορούν να συμβούν στον καθένα μας. Μνήμες, πρόσωπα και ανθρώπινοι χαρακτήρες που αποκαλύπτονται από μία διεισδυτική αφήγηση ενός καυστικού και συνάμα τρυφερού λόγου, που περιπλανάται αέναα στον χρόνο, συνδέοντας το σήμερα με την ηθογραφία μιας εποχής που παρήλθε...

Προσπαθήσαμε να φανερώσουμε τις σημαντικές τάσεις: το ζήτημα της ταχύτητας·την ταχύτητα ως ουσία τού πολέμου· την τεχνολογία ως παραγωγό τής ταχύτητας· τον πόλεμο ως επιμελητεία, όχι ως στρατηγική· τον ενδο-αποικισμό· την αποτροπή· τα έσχατα όπλα· τον Καθαρό πόλεμο.

[...] Η συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες από την παλιά Πράγα" εκδόθηκε το 1878. Είναι οι αναμνήσεις του συγγραφέα από τη ζωή του στην συνοικία Μάλα Στράνα: παιδικά χρόνια, πρώτες φιλίες και δοκιμασίες, πρώτες αγάπες, μα και πρώτες προσπάθειες να εισέλθει στον κόσμο της λογοτεχνίας και της δημοσιογραφίας. [...] Τα διηγήματά του μας δείχνουν ότι η ειδυλλιακή φαινομενικά γειτονιά του δεν είναι στην πραγματικότητα ειδυλλιακή, ότι το φαινομενικά σιωπηλό σπίτι δεν είναι στην πραγματικότητα σιωπηλό, ότι η γειτονιά είναι, άμα χρειαστεί, αμείλικτη. [...] (από το επίμετρο της Μίλαντα Χο...

Το βιβλίο αυτό είναι μία συλλογή σαράντα διηγημάτων που έχουν γραφεί σε πρώτο πρόσωπο. Δεν είναι αυτοβιογραφικά.

Birila το βράδυ ο υπηρέτης σκούπισε από το πάτωμα του ναού τις προσευχές και τα παρακάλια και τα πέταξε με το φαράσι στον δρόμο. Τότε η φωνή της Ναργκίς τα πήρε τα πήγε στον κίτρινο κήπο του απογεύματος της Jaisalmer και αυτά εκεί ζούσανε ή πέθαιναν, ευτυχισμένα... Κόκκινα κάστρα, πολύχρωμοι μιναρέδες, σκοτεινιασμένα παλάτια καμινάδες, ναοί, αγορές και χορταριασμένοι τουρμπέδες...

"Το ιατρικό κατεστημένο έχει γίνει σημαντικότατη απειλή για την υγεία. Το ιατρικό επάγγελμα εξουσιάζει την ιατρική. Το αποτέλεσμα είναι ολέθριο και έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Τη νέα αυτή επιδημία ονομάζω ιατρογένεση, από τις ελληνικές λέξεις ιατρός και γένεσις. Στα ιατρικά συνέδρια συζητούνται διαρκώς τα δεινά που προκαλεί η πρόοδος της ιατρικής, οι ερευνητές εστιάζουν την προσοχή τους στη δύναμη της διάγνωσης και της θεραπείας να προκαλούν αρρώστιες, τα ιατρικά περιοδικά αφιερώνουν ολοένα περισσότερο χώρο σε παράδοξες βλάβες που προκαλεί η νοσηλεία των αρρώστων..."....

Brave New World είναι έκφραση του Σαίξπηρ (από την Τρικυμία), οπότε αποδίδεται "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος"· αλλά, όπως, επισημαίνει ο Τέοντορ Αντόρνο, αναφέρεται και στον Νέο Κόσμο, την Αμερική, το εργαστήρι για την κοινωνία τού μέλλοντος. Το περίφημο προφητικό μυθιστόρημα του Χάξλεϋ, η περιγραφή τού εφιαλτικού Καινούργιου κόσμου, με το απολύτως ιεραρχικό και πανίσχυρο κράτος, με τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, της γενετικής μηχανικής, της φαρμακοβιομηχανίας, της εφαρμοσμένης ψυχολογίας. Οι άνθρωποι ζουν σε μία αρνητική Ουτοπία, σε ευημερία, ασφάλεια, μα και σε ανελευθε...

Η "Ηθική" είναι το έργο που συνέγραφε τα τελευταία χρόνια της ζωής του και άφησε ανολοκλήρωτο ο "αναρχικός πρίγκιπας" Πιοτρ Κροπότκιν (1842-1921). Γράφει στα "Απομνημονεύματά" του ο επαναστάτης (τροτσκιστής) Βίκτορ Σερζ: "Τον Φεβρουάριο του 1821 πέθανε στο Ντιμίτροβο ο γηραιός Κροπότκιν. Δεν είχε θελήσει να τον επισκεφθώ, επειδή φοβόμουν μια οδυνηρή συνάντηση. Πίστευε ακόμη ότι οι μπολσεβίκοι είχαν πάρει χρήματα από τους Γερμανούς κτλ. Ξέροντας ότι ζούσε μες στο κρύο και στο σκοτάδι, γράφοντας την "Ηθική" και παίζοντας για ξεκούραση λίγο πιάνο, του είχαμε στείλει, οι φίλοι...

"Η χαρούμενη επιστήμη" (1882 και 1887) είναι ένα από τα ωραιότερα βιβλία της ωριμότητας του Νίτσε, ένα βιβλίο που επιβεβαιώνει και ενισχύει τη ριζοσπαστική σκέψη του συγγραφέα του. Όλα τα μεγάλα θέματα του νιτσεϊκού στοχασμού παρελαύνουν στις σελίδες του: η γνώση, η αλήθεια και η λογική, η συνείδηση, η ηθική, η θρησκεία και η τέχνη, η ανάλυση της παρακμής της Δύσης και τέλος η ιδέα της αιώνιας επιστροφής και το κοινωνικό πρόταγμα του υπερανθρώπου και του Ζαρατούστρα.