Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πλοκή του μυθιστορήματος "Ο εθελοντής" εκτυλίσσεται την ταραχώδη περίοδο 1912- 1940. Ο ήρωας -ένας 17χρονος νέος, ο Βασίλης Σηφάκης- φεύγει για πρώτη φορά από την Κρήτη, όταν κατατάσσεται σ' ένα από τα εθελοντικά σώματα που δρουν στη δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο. Στη συνέχεια ο ήρωας συμμετέχει ανελλιπώς στους αγώνες και στις πολιτικές περιπέτειες του έθνους είτε ως εθελοντής είτε, ως μόνιμος αξιωματικός. Παράλληλα, χάρη στις εμπειρίες που αποκομίζει από τη ζωή του στα αστικά κέντρα του ελληνισμού (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη), διαμορφώνεται σταδιακά...

Ο Ζώρζ Νταντέν είναι το έργο το πιο βαθύ, το πιο μαύρο που αφορά στην αταίριαστη κοινωνική συνύπαρξη. Ο Νταντέν είναι ο ήρωας που βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σατανική κοινωνική μηχανή που του επιβάλλει τις πιο άδικες ταπεινώσεις και στο τέλος τη συνθηκολόγηση (...). Μία από τις πιο σπαρακτικές στιγμές αυτού του έργου είναι η στιγμή που ο Νταντέν νομίζει ότι έχει τη δυνατότητα να σπάσει τα όρια του κύκλου του και να κερδίσει την καρδιά της Ανζελίκ. Είναι μια στιγμή τέλειου θεάτρου. Η Αντζελίκ είναι έξω από το σπίτι. Ζητά συγνώμη με όλη την καρδιά της και, για να αποφύγει...

"Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα". Ακατανόητες, με την κοινή λογική, εκφράσεις της γλώσσας μας ανοίγουν σαν μαγικά κλειδιά δρόμους παραμυθένιους. Πάνω του ξετυλίγεται η ιστορία του Ξένου και της Χριστίνας, που τη γνωρίζουμε μικρό κορίτσι και την αποχαιρετούμε έφηβη, μυημένη στα πάθη του έρωτα. Είναι μια ιστορία αγάπης και μεταμόρφωσης, μια περιπέτεια του άλλοτε και του τώρα, παλιά όσο οι μύθοι της γοργόνας, του κακού Μάγου και του μαγικού χαλιού, καινούργια όσο η ομπρέλα του Ξένου και το κόκκινο καπελάκι του μικρού αδερφού.

Το παρόν βιβλίο είναι γραμμένο για μικρομέγαλα παιδιά και μεγαλόμικρους ενήλικες, φιλοδοξεί δε να προσφέρει παραμυθία τόσο σ' αυτούς όσο και στους άνευ ηλικίας, δηλαδή σε όσους δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την ανυπαρξία και σε εκείνους που έχουν προσωρινά εγκατασταθεί σ' αυτήν. Λέω "προσωρινά", γιατί ακράδαντα πιστεύω πως είμαστε ανακυκλώσιμο υλικό και, ως εκ τούτου, θα έχουμε αενάως ένα ρόλο σ' αυτό το όνειρο που λέγεται ζωή. Α. Χ. "Η γιαγιά Ειρήνη είχε την ικανότητα να φτιάχνει και δικά της παραμύθια, από ένα τίποτε. Δίνοντας ανθρώπινες ιδιότητες σε ένα αντικείμενο,...

Στο "Μήνυμα", δύο ανθρωπάκια, που δεν ξέρουν από που έρχονται, ποιοί είναι και που πάνε, μεταφέρουν ένα σπουδαίο αλλά λησμονημένο μήνυμα σ' έναν άγνωστο Κύριο. Αναζητώντας τον Γκοντό, διανύουν, ακίνητοι και αμνήμονες, μια τεράστια απόσταση που αρχίζει και τελειώνει μέσα τους. Στον "Ρήτορα", ένας βουβός, αειφάγος και αδηφάγος πολιτικάντης γοητεύει το κουφό πλήθος. Στο "Αυτός εκτός και εντός του κοστουμιού του", παρακολουθούμε τον βίο και την πολιτεία ενός ανδρείκελου που παριστάνει τον άνθρωπο. Από τα τρία θεατρικά κείμενα, που περιέχονται στο παρον βιβλίο, τα δύο (...

Μια "χαμένη" μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, της νουβέλας τρόμου και επιστημονικής φαντασίας "The Invisible Man" ("Ο αόρατος άνθρωπος", 1897) του Χ. Τζ. Ουέλς (1866-1946), που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα "Το Άστυ", το 1901. Μια άγνωστη μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη έρχεται στο φως, μια ακόμη περιοχή της "καταποντισμένης ηπείρου" (όπως εύστοχα έχει χαρακτηριστεί το μεταφραστικό του έργο) αναδύεται: "Ο αόρατος" του Ε. Γ. Ουέλλς. Έναν σχεδόν αιώνα μετά την ανώνυμη δημοσίευσή του υπό μορφήν επιφυλλίδων στην εφημερίδα "Το Άστυ" (1901), η μετάφραση...

Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται για λίγο στην Τεργέστη και ανακαλύπτει πως, κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, η ζωή του συνδέεται με το πεπρωμένο του διάσημου Γερμανού αρχαιολόγου Βίνκελμαν, που δολοφονήθηκε στην ίδια πόλη το 1768· δύο διανοούμενοι αναζητούν ερωτική διέξοδο σε ένα μπαρ που προμηθεύει αλλοδαπές, αλλά η πολλά υποσχόμενη βραδιά τους τελειώνει άδοξα· μια τρυφερή ελεγεία για την πεθαμένη μητέρα του συγγραφέα και τον χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας· ένας "ευτυχής" οικογενειάρχης έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον πόνο μέσα από τη γνωριμία του με έναν απελπισμένο από...

Eίκοσι οκτώ αφηγήματα που πλαισιώνονται από ένα προλογικό και ένα επιλογικό κείμενο, αποστάγματα από την πλούσια διδακτική εμπειρία της Μαρίας στασινοπούλου, συνιστούν τον κορμό του βιβλίου "Κυρία, με θυμάστε;". Ισάριθμα πρόσωπα μαθητών αναδύονται από τη λήθη και πρωταγωνιστούν σε περιστατικά που αν τλούνται από τη σχολική πραγματικότητα. Με τρυφερότητα, συγκίνηση, αλλά και με χιούμορ η Μαρία Στασινοπούλου επιστρέφει στο παρελθόν, στην καθημερινότητα του σχολείου, και τη φωτίζει από μια μη αναμενόμενη οπτική γωνία: καταδεικνύει πώς η σχέση της με τους μαθητές της συνέβαλε...

Το ανά χείρας βιβλίο δεν είναι απλώς μία ακόμη βιογραφία της γυναίκας-μύθου που με το έργο και τη ζωή της δυναμίτισε προκαταλήψεις αιώνων. Η Υγκέτ Μπουσαρντώ, τιθασεύοντας ένα τεράστιο υλικό και εστιάζοντας σε βασικούς πυρήνες της ζωής της Σιμόν ντε Μπωβουάρ, κατορθώνει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: να αναδείξει την πολυπλοκότητα μιας ζωής πλούσιας σε ποικίλες εμπειρίες. Βαρύνουσα σημασία αποδίδεται στο συγγραφικό της έργο - λογοτεχνικό και δοκιμιακό. Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε βήμα βήμα την προσπάθεια μιας "καθωσπρέπει κόρης" να αποβάλει τα ταμπού της αστικής ανατροφής της...

Πώς και κάτω από ποιές συνθήκες διαμορφώθηκε το σταρ σύστεμ; Ποιος είναι ο κοινωνικός του ρόλος και σε τι είδους ανάγκες ανταποκρίνεται; Σε αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει στο βιβλίο του "Οι σταρ" ο γνωστός Γάλλος κοινωνιολόγος Εντγκάρ Μορέν. Συνδυάζοντας ερμηνευτικά εργαλεία από διαφορετικές επιστήμες, ο συγγραφέας αναδεικνύει την ψυχολογική, πολιτισμική και οικονομική λειτουργία του σταρ σύστεμ, ενώ παράλληλα ιχνηλατεί την εξέλιξή του. Από τις απαρχές και τη χρυσή εποχή, όταν κυριαρχούσε ο σταρ-θεός (Ροδόλφος Βαλεντίνο, Γκρέτα Γκάρμπο), ως την ε...

Βιέννη, 1909. Ο ηθοποιός του Αυλικού Θεάτρου Ευγένιος Μπίσοφ βρίσκεται νεκρός στο περίπτερο της έπαυλής του. Ο θάνατός του συνδέεται με μια σειρά μυστηριωδών θανάτων. Πρόκειται για αυτοκτονίες ή για φόνους; Είναι ένοχος ο αφηγητής της ιστορίας, ο βαρόνος φον Γιος; Δύο φίλοι του νεκρού ηθοποιού, υιοθετώντας τον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς και του δόκτορα Ουώτσον, αναλαμβάνουν τη διαλεύκανση του φόνου. Ρόλο ντετέκτιβ ωστόσο καλείται να παίξει και ο αναγνώστης, καθώς η ιστορία αιωρείται συνεχώς ανάμεσα στη βεβαιότητα και την αμφιβολία, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος. "Ο μαιτ...

Aπό τα εκτενή ποιήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, η "Δευτέρα Παρουσία" έχει τη μορφή δραματικού μονολόγου. Πρωταγωνιστής του, ένας μοναχός που προσεύχεται. Ωστόσο, ο θεός στον οποίο απευθύνεται δεν έχει τίποτε κοινό με τον βλοσυρό και παντοδύναμο θεό των Γραφών. Ο θεός του μοναχού μας, ο θεός του ποιήματος, είναι γυμνός και περίτρομος. Τώρα πια βλέπει: η έγερση των νεκρών που επαγγέλθηκε δεν οδηγεί στην Ανάσταση, αλλά στη φρίκη. Σ' εκείνη τη φρίκη που γεννά η μάταιη ελπίδα. Δίπλα σ' αυτόν τον θεό, μόνος σύντροφος μπορεί να σταθεί όποιος τον πίστεψε. Γιατί μόνο εκείνος που κ...

Oι ήρωες των τριών ιστοριών του Γιώργου Μητά ζουν και κινούνται στα γερασμένα σπίτια, στους έρημους δρόμους, στις εγκαταλειμμένες αποβάθρες του λιμανιού του Χαλ, μέσα σ' ένα σκοτεινό χειμωνιάτικο σκηνικό. Ωστόσο κάποιες μικρές φωτεινές εστίες -η Κεντρική Βιβλιοθήκη, που η πρόσοψή της ακτινοβολεί μες στο λυκόφως, η παμπ, που προβάλλει σαν φάρος μες στο σκοτάδι- αλλά και οι λιγοστές ηλιόλουστες ημέρες καταφέρνουν να ζεστάνουν τις ψυχές τους, απαλύνοντας τη μοναξιά, τον πόνο του ανεκπλήρωτου έρωτα, την υπαρξιακή αγωνία. Το κέλυφος της μοναξιάς τους όμως διαρρηγνύεται πραγματικ...

O Άδμητος λαμβάνει εξ ουρανού ένα μήνυμα, στο οποίο του τίθεται το δίλημμα να θανατωθεί εκείνος ή η γυναίκα του. Ο πανικόβλητος βασιλιάς των Φερών, άγαμος ων, διοργανώνει ακρόαση, κατά την οποία παρελαύνουν αθρόως τα κορίτσια της πόλης, ελπίζοντας να γίνουν βασίλισσες και αγνοώντας ότι η περιπόθητη στέψη τους οδηγεί κατευθείαν στον τάφο. Το τυχερό θύμα είναι η Άλκηστις. Αθώα, ευτυχισμένη και ερωτευμένη, αγνοεί τί την περιμένει, ενώ ο αδίστακτος Άδμητος προετοιμάζει επιδέξια και επιμελέστατα τον θάνατό της. Από ένα απροσδόκητο παιχνίδι της τύχης, η Άλκηστις μαθαίνει...

Ίσως καμιά άλλη γυναικεία μορφή του ευριπιδικού στερεώματος δεν αντιστέκεται τόσο στις συνήθεις ταξινομήσεις και δεν είναι τόσο πολυδιάστατη και αντιφατική όσο η Μήδεια [...]. Την αρχική εικόνα της απόγνωσης διαδέχονται εικόνες ανησυχητικές και απειλητικές, που επιτείνονται από τις σπαρακτικές κραυγές και τις κατάρες που εκστομίζει αθέατη η Μήδεια έσωθεν. Από τη στιγμή ωστόσο που εμφανίζεται στη σκηνή χαρακτηρίζεται από αξιοθαύμαστη αυτοκυριαρχία. Μετερχόμενη άλλοτε θεμιτά και άλλοτε αθέμιτα μέσα, προσεταιρίζεται, εξουδετερώνει ή χειραγωγεί αλληλοδιαδόχως όλους όσοι βρίσκον...

"Ο ήρωας του Εξώστη, για να γλιτώσει, καταφεύγει στην Αφρική. Αλλά, ενώ γλιτώνει από τους εχθρούς του, δεν μπορεί να διαφύγει την τιμωρία από τον κυριότερο κατήγορο: τον εαυτό του. Βλέπει οράματα, περνάει νύχτες και νύχτες αϋπνίας. Η μοναξιά, το κλίμα κ.λπ. τον σκοτώνει, όπως επίσης και οι αναμνήσεις. Τέλος, έπειτα από πολυετή παραμονή στην κόλαση της Αφρικής, δύο εφιαλτικά περιστατικά ανασκαλεύουν και ξεσκεπάζουν ένα παρελθόν που είχε κατορθώσει με τα ψέματα να κρύψει από τον εαυτό του. Η όλη ιστορία τελειώνει με τον ήρωα παίρνοντα την απόφαση ν' αυτοκτονήσει κατά τον εξής...

Το "Προσκέφαλο με φύλλα λεμονιάς" γεννήθηκε από τη βαθιά βιωματική σχέση του συγγραφέα με το νησί της Τήνου. Πρόκειται για ένα αφήγημα που μιλάει για το θάνατο μέσα από την κατάφαση της ζωής, που μας προτρέπει, σύμφωνα με τη ρήση της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, "να περάσουμε στο θάνατο με τα μάτια ανοιχτά". "Προς το βράδυ οι σκιές σφίγγονται γύρω από τα δέντρα που θροΐζουν τρυφερά και η ατμόσφαιρα γεμίζει ψιθύρους. Καθισμένος σε κάποιο πεζούλι, συλλογίζομαι τη ζωή που πέρασε. Τους ανθρώπους και τις θάλασσες που γνώρισα. Τις πληγές και τις ανθοφορίες που εναλλάσσονταν στο σώμα...

Η ποιητική σύνθεση με τον τίτλο "Σε βρίσκει η ποίηση" εντάσσεται στην κατηγορία των ποιημάτων ποιητικής. Στις εννέα ενότητες που απαρτίζουν το έργο ο ποιητής επικεντρώνεται στα σημεία εκείνα όπου διασταυρώνονται η ζωή και η ποίηση: η ποίηση συναντά τον ποιητή, έστω και φευγαλέα, είτε εν θερμώ, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τα μικρά ή τα μεγάλα, τα ιδιωτικά ή τα δημόσια γεγονότα του πολυκύμαντου βίου του, είτε στη φάση του αναστοχασμού που επέρχεται με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι, στον απολογισμό ζωής που επιχειρεί, ο Τίτος Πατρίκιος επιστρέφει επίμονα στο παρελθόν και μιλάει...

Πηγή θείας έμπνευσης, θανάσιμο αμάρτημα, ένδειξη ιδιοφυΐας ή νόσος: η μελαγχολία αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα του δυτικού πολιτισμού. Από τον Αριστοτέλη και τον Γαληνό ως τον Robert Burton και από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τον Sigmund Freud, η δυτική σκέψη προσπαθεί να περιγράψει και να ερμηνεύσει το φαινόμενο της μελαγχολίας, προβάλλοντας κάθε φορά και μια διαφορετική πτυχή του. Παράλληλα, οι εικαστικές τέχνες και η λογοτεχνία αξιοποιούν δημιουργικά τον πολυδιάσταστο λόγο περί μελαγχολίας, εμπλουτίζοντάς τον διαρκώς. Η παρούσα μελέτη κινείται μεταξύ της ιστορία...