Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Φωκίων Κόχειλας επιστρέφει σαν σωτήρας στη μικρή, φτωχή επαρχιακή πόλη. Περιφέρει επιδεικτικά την καλοσύνη του και τις αγαθοεργίεςτου. Πιστεύει ότι είναι πνευματικός ηγέτης. Φιγουράρει, εντυπωσιάζει, κερδίζει δόξα, χάνει όμως το πολυτιμότερο, την ουσία και το σκοπό αυτής της ζωής.

Βήμα-βήμα προσπαθεί η Αμαλία να ανακαλύψει την αλήθεια για την ζωή της. Ζει σχεδόν μόνη, με τον πατέρα της να απουσιάζει γιά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αναμεσά τους μοιραία έρχεται η αμφισβήτηση και η σύγκρουση. Ποιος άραγε από τους δύο θα καταφέρει να τραβήξει τον άλλον προς το μέρος του: Που είναι η αλήθεια που είναι το ψέμα:

Στην ιστορία αυτή που εκτυλίσσεται μέσα σε μια οικογένεια απο πολιτισμένα ενήλικα μέλη και που δεν λείπει μήτε ο επιστήμονας, μήτε ο καλλιτέχνης, μήτε ο δάσκαλος, κυριαρχεί το υλικό συμφέρον. Όμως, αλίμονο αν δεν υπήρχε και λίγο φως. Αλίμονο αν ο Θεός δεν είχε και δικούς του εδώ στη γη. Και το φως, στη λιτή τούτη αφήγηση, το περιχύνει μια νέα γυναίκα. Μια καινούργια νύφη με κατασταλλαγμένη αντίληψη για τα προβλήματα της ζωής, ένας άνθρωπος με τρυφερή δύναμη που νικά και καταδαμάζει τα πάθη. Είναι η γυναίκα με τη φαινομενικά παράδοξη γοητεία, της οποίας όμως το απλό...

Τα "σκληρά χέρια" είναι η αποτύπωση της ζωής του εργαζόμενου... κάθε εργαζόμενου. Είναι η αντίθεση του ισχυρού προς τον αδύναμο. Είναι το πρόσωπο του εργοδότη σε μια ανάγλυφη περιγραφή όλων των εναλλαγών. Είναι οι αδικημένοι εργάτες, που σέρνονται με παράπονο στη γη. Κοπιάζουν αλλά ελπίζουν, αδικούνται και υπομένουν, πέφτουν αλλά σηκώνονται. Έτσι κατακτούν τη σοφία και την ελευθερία της ψυχής τους. Τρεις καταστάσεις γύρω από τους κεντρικούς ήρωες του έργου: Η κεφαλαιοκρατία, ο κομμουνισμός και η αλήθεια του Ευαγγελίου.

Μέσα σ' αυτά τα δεκατέσσερα διηγήματα ξεδιπλώνεται με απαλές γραμμές η ταπεινή ζωή και τα μικρά όνειρα κάποιων ανθρώπων.Κάποιοι απ' αυτούς στερήθηκαν, υπέμειναν, πένθησαν αλλά δεν έχασαν την ελπίδα τους. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, ο ασάλευτος βράχος στέκει εκεί ακλόνητος, ακοίμητος, αναλλοίωτος μέσα στους αιώνες και μας περιμένει τον καθένα μας ξεχωριστά.

Ο παπα-Γρηγόρης, χαροκαμμένος από τον εμφύλιο πόλεμο, προσπαθεί να ριζώσει με τον επτάχρονο γυιό του, σαν εφημέριος, σ' έναν ξένο τόπο, μακριά από την πόλη που γεννήθηκε. Σ'εκείνον τον τόπο αγωνίζεται να εξαγνιστεί εσωτερικά και ν'αποβάλλει κάθε δισταγμό και γήινη ανησυχία, ενώ συγχρόνως επιτυγχάνει να εξαγνίσει με το παράδειγμά του και τους δύστροπους χαρακτήρες των γύρω του. Το κατορθώνει; Ένας θάνατος που τον επισκέπτεται και τον συγκλονίζει, δεν στέκεται τελικά εμπόδιο στη συνεχή προσφορά του. Έτσι αποδεικνύει πως η αγάπη που είναι υπεράνω πάντων μπορεί να γίνει αμάλγ...

Με αφετηρία τους "ελάχιστους "τους ταπεινούς και καταφρονεμένους ξετυλίγονται αυτά τα έντεκα διηγήματα. Οι ήρωες σ' αυτή την πορεία ζωής έχουν ένα μυστικό δυναμισμό, που ξεπερνά τις συμβατικότητες αθόρυβα, απλά , και τίμια αναδεικνύουν την πορεία τους αυτή σε "πορεία στο φως".

Οκτώ διηγήματα που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά. Οι ήρωες απλοί και ταπεινοί δεν χάνουν την ελπίδα τους και δεν αφήνουν τα σύννεφα να σκιάσουν τη ζωή τους. Λόγος παρηγορητικός, αξίες αναλλοίωτες με κορυφαία την αγάπη.

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία αποτελεί εξέχουσα ασκητική μορφή στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και ύψιστο παράδειγμα μετανοίας προς μίμηση. Αφού έζησε μια ελεύθερη, αχαλίνωτη, γεμάτη πάθη ζωή, αγγίζοντας τις πύλες του ολέθριου πνευματικού θανάτου, μετά από ένα σημαντικό στη ζωή της περιστατικό που της συνέβη, μετανοιώνει και ζητώντας το έλεος του Θεού, αποτραβιέται στα βάθη της ερήμου προσπαθώντας αν είναι δυνατόν με τα δάκρυά της, να καλύψει όλη αυτή την έρημο που την φιλοξενεί. Μόνη εντελώς μακρυά απ' τον απόηχο του πλάνου κόσμου και συγχρόνως μαζί με τον Θεό που παρακολουθεί...