Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

η΄ Τι στέκεις σεργιανώντας τέτοια θάλασσα; Κάθε βραδιά ξερνάει αίμα ? βυθός, βάφει τις αμμουδιές και τα λιμάνια. -Γύρνα στο σπίτι τα ματωμένα σου παπούτσια να στεγνώσεις. θ΄ Το αυγουστιάτικο φεγγάρι, βγήκε σημαδεμένο, βγήκε ματωμένο. Ποιός καρτεράει πίσω από τη νύχτα, με θραύσματα πολέμων κι άδεια όνειρα, ανακατεύοντας σκοτάδι με εκατόμβες σκοτωμένων; Ποιος έσκαψε τους τάφους στο φεγγάρι;

Καρφωμένος στα σύννεφα Το μεσημέρι γυαλίζουν τα καρφωμένα σου φτερά στα σύννεφα -φεγγάρι που ξέφυγες από τις νύχτες- κι όσοι μπορούν να ορθώνουν το κεφάλι θα σε βλέπουν. Ανυπεράσπιστος στη βαρβαρότητα της πόλης, κατάληξες κι εσύ να αιωρείσαι πλάι στον Προμηθέα. Το δειλινό ματώνετε τον ουρανό. Τη νύχτα αστράφτει η κρυμμένη φωτιά απ’ τα καλάμια σας κι οι ανυποψίαστοι λένε πως έρχεται βροχή.