Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο του Ν. Κακαδιάρη, "Σφετεριστές και τέχνη: Η ζωγραφική τον 10ο αιώνα στο Βυζάντιο" είναι μια επιτομή της εποχής όπου, αφ' ενός αναλύονται παραστατικά τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της περιόδου και παράλληλα εξηγούνται τα αίτια της αίγλης του Βυζαντίου, αφ' ετέρου αποκαλύπτεται η πνευματική υποδομή, στην οποία βασίστηκε η αποκορύφωση του Βυζαντινού πολιτισμού. Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο, η τέχνη βρήκε γόνιμο έδαφος ν' αναπτυχθεί και παρά τα ελάχιστα δείγματα, ο συγγραφέας επιχειρεί, μέσω σπαραγμάτων πολλές φορές, την ανάδειξη της ζωγραφικής, με παράλληλη επισή...

Το παρόν πόνημα, το οποίο συνεγράφη προς χρήση των φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, περιλαμβάνει πανεπιστημιακές παραδόσεις του μαθήματος Ποιμαντικής Συμβουλευτικής, θεμελιωμένης στην θεολογία και πράξη των Αποστόλων, Πατέρων και Αγίων. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Την πώληση του Ηρακλή ως δούλου στον ανελέητο μεγαλογαιοκτήμονα Συλέα και τη δίκαιη τιμωρία του τελευταίου από τον ήρωα πραγματευόταν το ευριπίδειο σατυρικό δράμα "Συλεύς Σατυρικός". Η νίκη του Ηρακλή επί του Συλέα σήμαινε την απελευθέρωση των αιχμαλώτων Σατύρων από καθεστώς σκληρής δουλείας. Για την ανασύνθεση του σατυρικού Συλέα έλαβα υπ’ όψιν την Υπόθεση, σωζόμενους στίχους και μεταγενέστερες μαρτυρίες. Επιπλέον συμβουλεύθηκα ό,τι σώζεται από τ’ ακόλουθα σατυρικά δράματα των τριών τραγικών: Δικτυουλκοί, Θεωροί, Κήρυκες του Αισχύλου· Αχιλλέως Ερασταί, Διονυσίσκος, Ιχνευτα...

Δέκα έως δεκαοχτώ χρόνια χωρίζουν τα δύο μέρη της ανθολογίας. Η ποιητική παραγωγή του δεύτερου μέρους είναι κυρίως των δύο τελευταίων ετών. Η εκλογή των ποιημάτων δεν έγινε μόνο με κριτήριο τη χρονική συμμετρία μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους. Η ανθολόγηση του πρώτου μέρους έγινε το 1977 με τη βοήθεια του Tommy Olofsson καταβάλλοντας προσπάθεια να πάρει τον χαρακτήρα ντοκουμέντου, να παρουσιάσει δηλαδή σύγχρονους ποιητές διαφόρων τάσεων και επιπέδων χωρίς να δοθεί μεγάλη σημασία στη μικρή χρονική απόσταση μεταξύ των συλλογών από τις οποίες τα ποιήματα διαλέχτηκαν....

Η μακρά ενασχόληση μας με τη διδασκαλία της εξέλιξης της παιδαγωγικής και διδακτικής σκέψης στο πλαίσιο του μαθήματος της Εισαγωγής στην Παιδαγωγική και οι σημερινές αναγκαιότητες του μαθήματος, οι οποίες επιβάλλουν τον εμπλουτισμό της διδασκαλίας μας με νέα γνωστικά αντικείμενα, σύμφωνα άλλωστε με ης σύγχρονες απαιτήσεις που απορρέουν από την εξέλιξη της επιστήμης της Αγωγής και από ης σημερινές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ζωής, μας οδήγησαν στη συγγραφή του Γ΄ τόμου της Εισαγωγής στην Παιδαγωγική που επιγράφεται: "Σύγχρονες τάσεις της αγωγής". Ο τόμος αυτός περ...

Ο Αιμ. Χουρμούζιος έζησε συνειδητά μέσα στην πυρίκαυστη περιοχή των μεγάλων ιδεολογικών ζυμώσεων του καιρού μας. Η πνευματική του αγρύπνια, η ιδεολογική τιμιότητά του, η πολυμέρεια της μόρφωσής του και το ελεύθερο φρόνημά του εκφράζονται σε κάθε ευκαιρία με μια υψηλή υπευθυνότητα. Απόδειξη τα κείμενα που συνθέτουν τον Γ' αυτόν τόμο των " Έργων" του. Με ιδεολογική μαχητικότητα και πνευματική ευκρίνεια καθορίζει τη στάση του αντίκρυ σε κρίσιμα θέματα της επικαιρότητας, όχι με την αντίληψη του δημοσιογράφου που θητεύει σ' αυτήν αλλά με την προοπτική του γνήσιου πνευματικού αν...

Παραλλαγή, ονομάζουν στη μουσική, καθώς θα ξέρει ο αναγνώστης, το είδος εκείνο της συνθέσεως, που βασίζεται σ' ένα βασικό θέμα, σε μια βασική μελωδία, αλλά τη μελωδία αυτή την επεξεγάζεται ο συνθέτης και την παραλλάζει, από αλλαγή σε αλλαγή, προσθέτοντας ή αφαιρώντας μελωδικά στοιχεία, που επανέρχονται κάθε τόσο στην αρχική μελωδία και στην ανάμνησή της. Αυτήν την επεξεργασία, την παραλλαγή, την κάνουν οι συνθέτες συχνά πάνω σε ένα αρχικό θέμα, που δεν είναι δικό τους, αλλά έχει δημιουργηθεί από άλλο συνθέτη. Αυτήν την ξένη μελωδία την επεξεργάζονται ελεύθερα, δημιουργώντα...

Ερώτηση: Τι είναι το μήνυμα του συγγραφέα; Θα μπορούσαμε να δώσουμε έναν ορισμό; Απάντηση: Η τέχνη δεν αγαπάει τους ορισμούς. Οι ορισμοί είναι της λογικής, για τα πράγματα που μετριούνται και ζυγίζονται. Η τέχνη σ' αγγίζει με το αίσθημα, όχι με τη λογική. (απόσπασμα από το δοκίμιο: "Το μήνυμα του συγγραφέα")

Πώς θα 'βλεπα τα χρώματα/ κανούργια/ τις αποχρώσεις ατελείωτες/ να πλέκουν μέσα η μια/ στην αγκαλιά της άλλης/ δεν το 'χα φαντασθεί./ Κι όσο μίκραινε ο χρόνος/ κι οι κινήσεις μου λιγόστευαν/ τόσο γινόνταν εντός μου/ πιο θρασύ/ ένα ολογάλαζο ουράνιο/ χορευτικό μεθύσι.

Ο Κάντ έθεσε στην "Κριτική του Καθαρού Λόγου" τις βάσεις της νεωτερικής φιλοσοφίας με τα τέσσερα, πασίγνωστα πλέον, ερωτήματά του: "Τι δύναμαι να γνωρίζω;", "Τι οφείλω να πράττω;", "Τι επιτρέπεται να ελπίζω;" και "Τι είναι ο άνθρωπος;". Πρόκειται για τα ίδια μεγάλα ερωτήματα με τα οποία, παρά τη διαφορά της οπτικής, η χριστιανική ή ευρύτερα η θρησκεύουσα φιλοσοφία συγκρούεται καθημερινά κι αντίθετα απ' ό,τι πιστεύεται γενικά, οι απαντήσεις που προσφέρει δεν είναι μόνο πολλαπλές, αλλά συχνά κι αντικρουόμενες, επειδή ακριβώς οι υποτιθέμενες "λύσεις" που προτείνει δεν εξασφαλί...