Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσοι με τ' ατίμητα χαρίσματά τους, που με αγωγή κι ελεύθερη βούληση τ' ανέβασαν στην περιωπή των αρετών, φέγγουν ως υποδείγματα την κοινωνία των ανθρώπων, δεν είναι φίλοι των τιμών. Αρκούνται μονάχα στην μυστική εκείνη τιμή που τους απονέμει η γρηγορούσα συνείδηση τους, όταν επιτελούν το χρέος τους με ακεραιότητα και πνευματική εμμονή. Γνωρίζουμε πως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος προτιμά να προσφέρει στο Έθνος και στον πολιτισμό των Ελλήνων, χωρίς να προσδοκά την δίκαιη ανταμοιβή του. Αυτό είναι το δύσχρηστο προνόμιο των εξαιρετικών φύσεων, των αυθεντικών προσωπικοτήτων: να δίδου...

Οι μελέτες που περιέχει ο τόμος αυτός έχουν γραφτεί σε διαφορετικές εποχές, για διαφορετικούς σκοπούς και σε διαφορετικές κάθε μια περιστάσεις. Έχουν όλες όμως μιαν εσωτερική ενότητα. Αντιμετωπίζουν με τη σκέψη του εργάτη τους, όσο μπορεί πιο πολύ και όσο μπορεί πιο βαθιά, το ελληνικό πρόβλημα. Γιατί πρόβλημα είμαστε. Πώς κατορθώσαμε μέσα από τις περιπέτειες τριών χιλιετηρίδων πολυκύμαντης ιστορίας να επιβιώσουμε σαν εθνική μονάδα που είναι η ίδια, φτυστή, με όλα τα ελαττώματα και με πολλά -όχι όλα- τα προτερήματα που έδειξε στην πορεία του πάντοτε το γένος; Απάντηση στ...

[...] Βασικός σκοπός αυτών των ομιλιών ήταν να ποιμανθή ο λαός του Θεού, για μια πιο ζωντανή, πιο θερμή και πιο αληθινή συμμετοχή του στο Μυστήριο της Κοινωνίας μετά του Σωτήρος Ιησού Χριστού, για την μεταμόρφωσι και θέωσι του όλου ανθρώπου. Για να τονισθή όμως το ανυπέρβλητο μεγαλείο της θείας Λειτουργίας και να ωφεληθούν οι πιστοί, είτε ως απλοί εκκλησιαζόμενοι, είτε και ως κοινωνούντες του Ποτηρίου της Ζωής, προσπάθησα να αναφερθώ σε αληθινά γεγονότα, που να έχουν σχέσι άμεση ή έμμεση με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Οι εμπειρίες αυτές ελήφθησαν από την πληθώρα των...

Δείγμα γραφής: Κι όμως την ιστορία της άμμου Όχι του αγέρα θα πούμε Το δέντρο κι όχι το πουλί σαν περπατήσει Ο χωρισμός από τα πράγματα που δεν είναι ο θάνατός τους Η αιώνια παρουσία τους ζητώντας Πηλό νερό κι ακόμα περισσότερη σύνθεση Ή λέξεις που επιμένουνε να ουρλιάζουν Για να μην πεις ποτέ στο ελευθερία Αλλά σε λίγο άλλη λέξη θα γραφτεί Γιατί το δέντρο είν' απάτη για τα θαύματα Κι' ο άνθρωπος αναπαράσταση του δέντρου

[...] Χωρισμένα σε τρία κεφάλαια "Ενώπιον της κρίσεως", "Ενώπιον του κοινού μας πεπρωμένου", "Ενώπιον του προσώπου", ώστε να συνδέουν λογικά τα φαινόμενα της κρίσεως με τις συλλογικές μας απαντήσεις αλλά και να οδηγούν στην προσωπική διέξοδο, τα δοκίμια αυτά δεν φιλοδοξούν να υποδείξουν λύσεις. Φιλοδοξούν να είναι ωφέλιμα στο στοχασμό και τη συζήτηση. Κι ωφέλιμο έργο δεν είναι αυτό που είναι απλώς συνήχηση ωραίων λέξεων, ή χωρίς προσανατολισμό περιγραφή της ζωής αλλά αυτό που μας φέρνει μπροστά στην πύλη του αδιάβατου, στο χείλος της αβύσσου. [...] (από τον πρόλογο του σ...

Ο Άρης Βιδάλης, νεαρός μηχανικός, καταχρεώνεται και πουλά ότι έχει και δεν έχει, για να σώσει τη γυναίκα του, που πάσχει από λευχαιμία χωρίς όμως να το πετύχει. Στη συνέχεια πάμπτωχος, καταχρεωμένος και μόνος μ’ ένα μικρό παιδί, αρχίζει πάλι από το μηδέν. Με την εργατικότητα την επιμονή μα πάνω απ’ όλα την ακεραιότητά του, καταφέρνει να ξεπεράσει αναρίθμητα εμπόδια και ν’ ανέβει στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Παράλληλα συναντά τον δεύτερο μεγάλο έρωτα της ζωής του τη Μαρίνα. Μια συγκλονιστική μοίρα δένει τις ζωές των δύο νέων μέσα σε ένα κουβάρι πόνου, αγωνίας και αναπάντε...

Τα κείμενα του τόμου αυτού δημοσιεύθηκαν το έτος 1968 στην εφημερίδα "Το Βήμα", δύο την εβδομάδα συνήθως, με την υπογραφή "Ερανιστής" που είχε υιοθετήσει ο Άγγελος Τερζάκης, για ένα διάστημα της περιόδου της δικτατορίας. Χωρίστηκαν και πάλι, σύμφωνα με τη δομή που ο ίδιος είχε επιλέξει στους πρώτους τόμους των "Δοκιμίων" του σε τρείς ενότητες θεμάτων: Της εποχής, του ελληνισμού, του θεάτρου -αφού στην περίοδο αυτή τα θέματα της τέχνης τα χειρίστηκε σε άμεση αναφορά προς την εποχή μας. Τον τίτλο του τόμου αυτού, καθώς και των δύο προγενεστέρων ("Οδοιπόροι μιας εποχής", "...

Περιεχόμενα: Εισαγωγή στην ενόργανη ανάλυση - Σφάλματα και στατιστική επεξεργασία αναλυτικών δεδομένων - Ηλεκτροχημικές τεχνικές αναλύσεως (ποτενσιομετρία, ηλεκτρολυτικές τεχνικές βολταμμετρία, πολαρογραφία και συγγενείς τεχνικές) - Φασματοχημικές τεχνικές (φασματοφωτομετρία UV- Vis, φασματοφωτομετρία υπερύθρου, μοριακή φθορισμομετρία, φλογοφωτομετρία, φασματοφωτομετρία ατομικής απορροφήσεως, φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού, φασματομετρία μαζών) - Τεχνικές διαχωρισμού (εκχύλιση, ιονανταλλαγή) - Χρωματογραφικές τεχνικές (χάρτη, λεπτής στιβάδας, ηλεκτροφόρηση,...

Δείγμα γραφής: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ; Κι να πρέπει να πεις κάποτε τι ήταν στ' αλήθεια εκείνο το σφίξιμο των δακτύλων σου πάνω στο σώμα της Τι ήταν στ' αλήθεια όλο εκείνο το βράδυ με τις ανταλλαγές των λόγων τι ήταν στ' αλήθεια η επιθυμία η σφοδρή να τρέξεις και να στριμωχτείς μέσα στα χέρια της τι ήταν αλήθεια εκείνο το άρωμα που σε βύθιζε πιο βαθιά μέσα στο σώμα της Τι ήταν στ' αλήθεια εκείνη η γεύση απ' το κρασί που κατέβαινε μέχρι τα νεφρά σου φλογισμένο απ' τις ματιές και τις κινήσεις των χειλιών της Αν θα πρέπει να μιλήσεις για όλα αυτά κι άλλ...

Στον τόμο αυτό, πέμπτο στη σειρά των κωδικοποιημένων πλέον κειμένων τον κορυφαίου νεοέλληνα ζωγράφου Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα, συνάχθηκαν οι πλέον εξέχουσες και πλούσιες σε απόψεις και πληροφορίες συνεντεύξεις που έδωσε στον Ελληνικό Τύπο και στο Ραδιόφωνο στα τελευταία 35 περίπου χρόνια. Μέσα από τις συνεντεύξεις αυτές φωτίζεται πολυμερώς και πολυτρόπως και η φυσιογνωμία και το έργο του διάσημου δημιουργού που παρέχει, με τον τρόπο του, τις κλείδες που το διερμηνεύουν και το αποκρυπτογραφούν. Αλλά στα κείμενα αυτά που γεννήθηκαν από τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και δ...

Παραδίδω σε μορφή βιβλίου 28 δοκίμιά μου, δημοσιευμένα, πλην ενός ("Νεοελληνική κοινωνία"), προηγουμένως, κατά τα έτη 1992-2008, στο περιοδικόν "Ευθύνη", ειδικώτερα στα τεύχη Απριλίου και Δεκεμβρίου κάθε έτους, τα οποία αυτό αφιερώνει εις ένα συγκεκριμένο θέμα. Τα κατατάσσω, ανεξαρτήτως χρόνου δημοσιεύσεώς των, κατά θεματικές ενότητες, χωρίς βεβαίως να είναι αυτές στεγανές· υπάρχουν μοιραίως κάποιες επικαλύψεις. Ωρισμένα, γραμμένα προ 10ετίας και πλέον, ίσως να υστερούν εις επικαιρότητα, χωρίς όμως, ελπίζω, να υπολείπονται εις ουσία. Μνημονεύω, στο τέλος του βιβλίου, τον χρ...