Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τομίδιο αυτό, γραμμένο εξ ολοκλήρου σε μορφή ηλεκτρονικών μηνυμάτων κατά την περίοδο Μαρτίου-Ιουνίου 2013, προέκυψε από μία μακρά συζήτηση μετά το πέρας τής οποίας, το ίδιο βράδυ, αποφάσισα να στείλω στο μαίηλ τού συνομιλητή μου ένα ποίημα, απαύγασμα τής συζήτησής μας, το "Προς αυτήν την αλόγιστη κατεύθυνση". Μού απάντησε σχεδόν αμέσως με το "Η εδώ κατεύθυνση. Δεν είχαμε παρά να συνεχίσουμε. Τα δεκατέσσερα ποιήματα που συνιστούν το παρόν βιβλίο είναι, λοιπόν, γραμμένα ε ξ ο λ ο κ λ ή ρ ο υ σε μορφή ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Είναι δηλαδή μία αλληλογραφία πολλαπλών, αλληλο...

Είναι οι ανεπίδοτες επιστολές ενός νεότερου ποιητή προς τεθνεώτες ομοτέχνους του. Συμπεριέχουν σκέψεις και λόγια, αναρωτήσεις, επιτάσεις, ιδέες και σχήματα. Ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να διεισδύσει στον χώρο των δημιουργών επίσης θα διακρίνει τη διαρκή αγωνία της έμπνευσης και της απόδοσης ενός έργου, τη διαμόρφωση συγκεκριμένων απόψεων όσον αφορά την οργανική εξέλιξη των ποιητικών γενεών, αλλά και τον κύκλο της γραφής -στα χρόνια μετά τους δύο μεγάλους πολέμους- με την επιδίωξη ερμηνείας του παρόντος κι ανακουφιστικής κατάληξης του παρελθόντος. Ετούτα τα επιστολικά...

Από μια κάποια διαστροφή της φύσης αγαπώ τα μουσεία τα σπίτια που απολίθωσαν τον χρόνο τα κρεμασμένα παλτό τα φορεμένα παπούτσια εποχής τα πεθαμένα καπέλα Μια κατάψυξη σώματος όπου τα κύτταρα παγώνουν το αίμα και το μυαλό κυλάει ανάποδα Ιδανικός χώρος Όταν δεν θέλεις να πας πουθενά Όταν δεν μπορείς να πας πουθενά Εγκλωβισμένος σε μια ψευδαίσθηση ακινησίας κάθεσαι ασάλευτος στον μοναδικό σταθμό του χρόνου χωρίς να περιμένεις κανέναν ούτε άνθρωπο ούτε τρένο

Οδυσσέα Dear, ελπίζω να περνάς καλά με την αντροπαρέα σου. Και να σου πω ότι, παρά την άρνησή σου για βοήθεια, βρήκα τους αριθμητικούς συσχετισμούς που με βασάνιζαν. Ευελπιστώ, λοιπόν, να ολοκληρώσω το υφαντό που σχεδιάζω. Με άλλα λόγια, τα καταφέρνω και χωρίς εσένα!

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τιμά έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, τον Δημήτρη Δημητριάδη, με ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στο έργο του. Τέσσερα λιγότερο γνωστά θεατρικά έργα του Δημητριάδη "επιστρατεύονται" για να γνωρίσουμε διάφορες πτυχές του ταλέντου του. Τα τρία από αυτά παρουσιάζονται σε μορφή αναλογίου και το τέταρτο ως ολοκληρωμένη παράσταση. Παράλληλα, θα υπάρχουν συζητήσεις για τα έργα που παρουσιάζονται και για τα θέματα που θίγουν. Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί το έργο "Ο κυκλισμός του τετραγώνου", ενώ σε μορφή αναλογίου παρου...

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τιμά έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, τον Δημήτρη Δημητριάδη, με ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στο έργο του. Τέσσερα λιγότερο γνωστά θεατρικά έργα του Δημητριάδη "επιστρατεύονται" για να γνωρίσουμε διάφορες πτυχές του ταλέντου του. Τα τρία από αυτά παρουσιάζονται σε μορφή αναλογίου και το τέταρτο ως ολοκληρωμένη παράσταση. Παράλληλα, θα υπάρχουν συζητήσεις για τα έργα που παρουσιάζονται και για τα θέματα που θίγουν. Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί το έργο "Ο κυκλισμός του τετραγώνου", ενώ σε μορφή αναλογίου παρου...

Τοπία απόμακρα, τοπία υγρά κι αινιγματικά να ανασχηματίζονται πέρα από τις προθέσεις, πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Στάσιμα και ταυτόχρονα δυναμικά σε μια παράδοξη ενότητα ή ισορροπία μεταξύ αυτού που εξαφανίζεται κι αυτού που διατηρείται. Μια ποιητική φύση που το ωραίο αυξάνεται μαζί με την αλληγορική πρόθεση που τη δείχνει χωρίς να την αποκρυπτογραφεί, με σημασίες υπονοούμενες, οι οποίες δεν αντικειμενοποιούνται. Μια ισορροπία φευγαλέα όπου η στιγμιαία εντύπωση κάνει το ωραίο να ζει στη διακύμανση και όχι σε μονοσήμαντα καθορισμένες σχέσεις. Σ' αυτές τις εξερευνήσεις του κα...

"ΤΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ Η ΠΟΙΗΣΗ!": Στρωμένο με φύλλα νωπά που δε σήπονται ποτέ σε ξεγελούν με τη στιλπνή γυαλάδα τους το πράσινο λαμπύρισμα της χλωροφύλλης πανηγύρι είναι αργά όταν αντιληφθείς πόσο γλιστράνε...

Τα "Ποιήματα του χειμώνα και της άνοιξης" οριοθετούν την ώριμη φάση ενός σύνθετου ποιητικού έργου. Πρόκειται για μια ποίηση του συγκεκριμένου, πολυθεματική, παραστατική, συχνά και πολύτροπα αφηγηματική, μα άφθονες ιδέες αλλά και αρκετούς αντιθετικούς συνδέσμους. Εδώ το έλλογο συνεργάζεται με το εξωλογικό και αναμετράται με το μοιραίο και το ανορθόλογο, η περίπτωση προσβλέπει στην καθολικότητα, το σοβαρό και το παιγνιώδες εναλλάσσονται, η πραγματικότητα ορθώνεται και υπερβαίνεται -κάποτε με αφυπνιστικές μεταβολές του ποιητικού ύφους. Αυτά αναδεικνύονται από μια αισθητική στη...

Πρόκειται για την θεατρική διασκευή της νουβέλας του Camillo Boito "Senso" από τον Δημήτρη Δημητριάδη. To σπέρμα του "Αισθήματος", γονιμοποίησε το συγγραφέα, που αργότερα αντιπρότεινε ένα νέο έργο, το "Insenso", εμπνευσμένο από την νουβέλα, αλλά και την ομώνυμη ταινία του Luchino Visconti. Στο έργο που ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2006, η βενετσιάνα Κόμισσα Λίβια Σερπιέρι επιβιώνει μέχρι σήμερα από και εξαιτίας της προδοσίας. Πρόδωσε τον εραστή της, τον αυστριακό αξιωματικό Φραντς Μάλλερ, στα στρατεύματα κατοχής, ο οποίος είχε ήδη προδώσει τον έρωτά της. Η προδοσία παρ...

[ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ] ΧΡΟΝΟΣ Αν και ο χρόνος μας κινείται μονάχα προς το μέλλον (χωρίς ποτέ του να το φτάνει) η συνείδηση του χρόνου κινείται μόνο προς το παρελθόν: Αφού υπάρχω, άρα υπήρχα. Θα ήταν ωραία να μπορούσα να πω: Αφού υπάρχω, θα υπάρχω. Όμως κάτι με συγκρατεί. Ίσως ο Θεός του Μπόρχες που "καραδοκεί στα ενδιάμεσα" των επαγωγών. Όμως και προς τα πίσω πηγαίνοντας (αν ως πίσω ορίσουμε το παρελθόν) πόσα "άρα υπήρχα" χωράνε; Δε θυμάμαι τη στιγμή που δεν υπήρχα.

ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Ι. έζησα κάποτε ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας μια εξάρτηση σεξουαλική ένα πάθος παιχνίδια υποταγής την μέρα να την εκδικούμαι τη νύχτα στο κρεβάτι της συχνά πυκνά να παίζει κρυφτό με τα βαμπίρ της Καθωσπρέπει να την ρουφάνε να την υποτάσσουν να με βάζει να κοιτώ να με θυμώνει κι έτσι τη νύχτα ν' απαντώ Να με βασανίζει να τρελαίνομαι να κοιμάμαι στο πάτωμα αντιπερισπασμός. Να μου κάνει κόλπα ασύλληπτα να μου ανοίγει τα πόδια της ή την καρδιά της τιμωρία να με βάζει να παίζω κι εγώ να μην επιθυμώ Να φοβάται να την αγαπώ να με...

[Δείγμα γραφής] Ρωτούσε τον Μάγο να του πει πόσο σκληρή κι ανέκφραστη μπορεί να γίνει η ομορφιά - Όσο κι ένα διαμάντι, του απαντούσε - Τότε κάνε το διαμάντι να τραγουδήσει κι εσύ Αστρονόμε βάλε το φεγγάρι στο κλουβί - Ζητώ συγνώμη για τη δυσάρεστη υπενθύμιση όμως δεν είστε παρά ο χρυσός κληρονόμος ενός χρεοκοπημένου κόσμου - Ναι αλλά είναι καλό να έχεις συντελέσει στη χρεοκοπία του κόσμου άλλο ένα βήμα για την ποθητή υστεροφημία

Ένα αφηγηματικό ποίημα, χωρισμένο σε 70 ενότητες. Γραφή βίαιη, λιτή, οραματική, καθημερινη, ελεεινή, αντιεπαρχιωτική, επική λυρική, αλληγορική, αισχατολογική, αθειστική, τραγική, κωμική, κοινωνική, ερωτική, ονειρική, πολιτική, νατουραλιστική, εφιαλτική, ανοσιουργή.

Το "Περί πίστεως" είναι ένα βιβλίο δημόσιας συνάντησης: έχει τόσα περιθώρια αναγκαιότητας όσα του επιτρέπουν μόνον η συναλλαγή και η συνεύρεση με τούς άλλους. Είναι επίσης ένα βιβλίο τύποις αυστηρό και λόγιο : χρειάζεται την δερματική επαφή, την οπτική σχέση, την απτική συνάφεια, την αναπνευστική συναλληλία, την γυμνή σύμπραξη, την απερίφραστη προσφορά. Το ζητούμενο εδώ, και ως θέμα προς συζήτηση και ως εκκρεμότητα προς αντιμετώπιση, είναι το τι συμβαίνει ανάμεσα στούς ανθρώπους όταν αυτοί διερωτώνται τι δεν πήγε καλά στον κόσμο και τι δεν πάει καλά στην ζωή τους, όχ...

Η ιστορία ενός έρωτα είναι πάντα ίδια: μια εμπειρία που μεταλλάσσεται ακουλουθώντας τον αποδέκτη της. Δυο νεαρές φοιτήτριες, η Λούσυ και η Θέλξη, μοιράζονται το ίδιο διαμέρισμα στην Αθήνα. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία παρά τις διαφορετικές απόψεις και επιλογές της καθεμιάς τους. Στο τελευταίο έτος των σπουδών τους η Λούσυ γνωρίζει τον Άρη, έναν κατά μια δεκαετία μεγαλύτερό της μηχανικό, γοητευτικό αλλά ταυτόχρονα αλαζονικό και απόμακρο τον οποίο και ερωτεύεται παρά τις δηλώσεις της περί του αντιθέτου. Ο έρωτας βρίσκει την Λούσυ απροετοίμαστη, αλλά και...