Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο μεσοπόλεμος στην Ελλάδα υπήρξε περίοδος έντονων ανακατατάξεων και κοινωνικών μετασχηματισμών, αλλά και η περίοδος καίριων αισθητικών και λογοτεχνικών αλλαγών με την καθιέρωση της νέας ποίησης, την εδραίωση του μυθιστορήματος ως κυριάρχου λογοτεχνικού είδους, και την καθιέρωση ριζοσπαστικών φιλοσοφικών και καλλιτεχνικών ρευμάτων. Μια γενικευμένη κινητικότητα, ρήξεις και αλλαγές, κοινωνικές συγκρούσεις και λογοτεχνικές ζυμώσεις και μεταλλαγές, συνθέτουν ένα ιστορικό και πολιτισμικό τοπίο στο οποίο η διαλεκτική του παλαιού και του νέου, του παραδοσιακού και του μοντέρνου, τω...

Το βιβλίο με τίτλο "Αιτωλοακαρνάνες Συγγραφείς Παιδικής Λογοτεχνίας" παρουσιάζει δεκαεννέα Συγγραφείς, οι οποίοι είτε κατάγονται από την Αιτωλοακαρνανία και διαμένουν ή όχι στον τόπο καταγωγής είτε έχουν άλλο τόπο καταγωγής, αλλά διαμένουν και αναπτύσσουν την εκδοτική τους δράση στην Αιτωλοακαρνανία και έχουν δημοσιεύσει το έργο τους από τη Μεταπολίτευση [1974] έως σήμερα [2019]. Το βιβλίο αρθρώνεται σε είκοσι οκτώ κεφάλαια [ΚΗ΄ Κεφάλαια], τα οποία κατανέμονται σε δύο μέρη. Στο Πρώτο Μέρος, με γενικό τίτλο "Αιτωλοακαρνάνες Συγγραφείς Παιδικής Λογοτεχνίας", παρουσι...

Άνοιξη του 2000. Ένας άνθρωπος φτάνει στην Αβινιόν, εγκαθίσταται στην πλατεία Κορ-Σαιν. Είναι γύρω στα σαράντα. Μόνη αποσκευή ένας υπνόσακος. Επί έξι χρόνια θα ζει σε αυτήν την πλατεία, να παλεύει με τους κάδους σκουπιδιών, να κουρνιάζει στους πυλώνες των κτιρίων, να ξεκουράζεται ακουμπώντας στις βουβές προσόψεις. Δεν θα πει ποτέ λέξη. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα)

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η συστηματική εξέταση και ανάλυση στη μακρά διάρκεια συνεργατικών θεσμών Κοινωνικής Οικονομίας, όπως είναι, ιδίως στην Ελλάδα, οι Συνεταιρισμοί. Η ιστορία των συνεταιρισμών κατέδειξε ότι οι συνεταιρισμοί δημιουργήθηκαν κατά κανόνα από οικονομικά ασθενέστερους και επιπλέον, ότι η ιστορική τους εξέλιξη βρίσκεται σε συνάρτηση με τις κρίσιμες καμπές της ιστορίας της κοινωνίας των πολιτών. Το εύχρηστο αυτό βιβλίο πλεονεκτεί άλλων ανάλογων εγχειρημάτων, επειδή διαρθρώνει το σχετικό υλικό σε καθοριστικής σημασίας πυλώνες και σε κρίσιμους σταθμούς για τ...

Το ιστορικό αυτό δοκίμιο αφορά στην καταγραφή της προφορικής μαρτυρίας σχετικά με τα τραγικά γεγονότα της πόλης του Αγρινίου, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944. Ως στόχο είχε να αναδυθούν τα βιώματα των ιστορικών υποκειμένων από τα πέτρινα εκείνα χρόνια της Κατοχής και μέσα από αυτά να αναδειχθούν τα ιστορικά συμβάντα με τους όρους της αναπαραστασιμότητας. Με αφετηρία το πρόσωπο μίας ιδιαίτερης Γυναίκας, της Κατίνας Χαντζάρα - που γνώρισε έναν πολυκύμαντο βίο, αλλά και την προδοσία, όλα σε μία σύντομη ζωή - δόθηκε, μέσα από το πλέγμα - συναγωγή των μαρτυριών, η ηρωική συ...

- Βασίλη η ιστορία των ανθρώπων έχει όνομα και επίθετο, όσο μικροί να είναι οι άνθρωποι, όταν προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή, αυτοί την αλλάζουν, όχι οι μεγάλοι. Ο κ. Νίκος, η γειτόνισσα, η Αγγέλω, ο Μπαρμπα-Τάκης, ο Σίμος, ο Αραμπάς, ο Φρίξος, ο Άγγελος, η Ζαφείρω, ο Σωτήρης, ο Σπυράκης, ο Μπάρμπα-Γιάννης, ο Η. ο Φ. είναι όλοι πρόσωπα υπαρκτά πέρα για πέρα. Ίσως οι μοναδικοί άνθρωποι που έζησαν αληθινά και ζωντανά αυτήν την πατρίδα και αυτή τη ζωή. Ήταν αφηγήματά τους που κράτησαν περίπου είκοσι χρόνια. Ο καθένας τους χωριστά μου ζητούσαν να μου αφηγηθούν κομμάτια της ζωής...

Η εκπαίδευση στην πόλη του Μεσολογγίου βάδιζε με υγιείς ρυθμούς, ενώ, όταν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, οι Μεσολογγίτες αγωνίζονταν να την κρατήσουν ζωντανή προκειμένου να μπολιάσει τα παιδιά τους με ήθος και πνεύμα. Έτσι, το πνευματικό υπόβαθρο της πόλης έμεινε ακέραιο, "κτήμα ες αεί", στις επερχόμενες γενιές και παράδειγμα προς μίμηση, για να μη σβήσει ποτέ η φλόγα της γνώσης και της πνευματικής καλλιέργειας. Εξάλλου, προκαλεί έντονο θαυμασμό το γεγονός ότι σε ένα τόσο μικρό τόπο, χωρίς τον κοσμοπολίτικο αέρα άλλων πόλεων της εποχής εκείνης, η Παι...

Το έργο του Καβάφη είναι ένας θησαυρός ανεξάντλητος, που θα απασχολεί, πάντοτε, μελετητές και αναγνώστες Έλληνες και ξένους. Έχει τις ρίζες του βυθισμένες στο έδαφος της παράδοσης. Το αλεξανδρινό κλίμα, το κλίμα που διάλεξε να περάσει τη ζωή του και να αγαπήσει, το χαίρεται και το εργάζεται στη νοερή συνέχεια της ελληνικής ατμόσφαιρας, -κατά προτίμηση εκείνης της πολύ αμφίβολης, αλλά και τόσο γοητευτικής, που γνώρισαν η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια, η Πέργαμος και τα άλλα κέντρα του Ελληνισμού της Ανατολής-, την περήφανη μνήμη μιας αίγλης ελληνικής.

Το σχολείο, ως κοινωνικός και παιδαγωγικός θεσμός με καθορισμένη δομή, ρόλους, ρυθμίσεις και σκοπούς, επιτελεί συγκεκριμένες κοινωνικές και παιδαγωγικές λειτουργίες, μέσα από τις οποίες μεταβιβάζονται στους μαθητές κοινωνικοπολιτισμικά «αγαθά» (γνώσεις, δεξιότητες, αξίες, κανόνες, στρατηγικές κ.ά.) και κοινωνικοεπαγγελματικές δυνατότητες και θέσεις. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις λειτουργίες αυτές παίζει αναμφίβολα, λόγω θέσης, ο εκπαιδευτικός, που είναι επιφορτισμένος να τις διεκπεραιώνει μέσα από τις διαδικασίες της αγωγής, της διδασκαλίας, της μάθησης, της αξιολόγησης και της...

Εκπαιδευτικοί, οι οποίοι δοκιμάζουν, αξιολογούν, αναθεωρούν, μετασχηματίζουν τις πρακτικές τους, μετατρέπουν την τάξη τους σε ερευνητικό εργαστήριο και γενικότερα είναι πρόθυμοι να εμπλακούν στην αλλαγή, κατανοώντας ότι η επαγγελματική ανάπτυξή τους είναι μια διαδικασία χωρίς τέλος, ένας τρόπος ζωής με στόχο τη βελτίωση της διδασκαλίας τους

Άλλοτε απαισιόδοξος και άλλοτε σαρκαστικός, ο Huysmans αξιοποιεί στον ύψιστο βαθμό τον πλούτο της γαλλικής γλώσσας: εκτεταμένο λεξιλόγιο, υψηλή αισιθητική μεταφορικών περιγραφών με ακρίβεια και λεπτομέρεια, αλά και εις βάθος αναφορές σε ποικίλα γνωστικά αντικείμενα όπως η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική ή τα θρησκευτικά σύμβολα. Το διήγημα "Ο κύριος Μπουγκράν συνταξιοδοτείται" γράφτηκε το 1888 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του συγγραφέα, το 1964.

Ο Christian Petr δημοσιεύει τον θεατρικό μονόλογο "Voleurs de vie" ("Κλέφτες ζωής") το 2000, με αφορμή τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Η φωνή τού αφηγητή καταγγέλλει την υποκρισία των ιθυνόντων, αλλά και αυτών που σιωπούν, γνωρίζουν την αλήθεια και αρνούνται την αποκάλυψή της, αρνούνται την πολιτική, κοινωνική ή ηθική ευθύνη και θέλουν να απομακρύνουν κάθε στοιχείο που οδηγεί τη μνήμη στα αποτρόπαια περιστατικά του πολέμου.

Το θεατρικό έργο του Μαριβώ "Ο έρως εξευγενίζει τον Αρλεκίνο" έχει χαρακτηρισθεί ως "όνειρο θερινής νυκτός" της γαλλικής δραματουργίας. Τα σκηνικά παίγνια, η εναλλαγή της απόκρυψης και της αποκάλυψης των αισθημάτων, ο γλωσσικός πλούτος, οι υπαινιγμοί και οι αμφισημίες ενός πρώιμου "μαριβωντάζ" μεταφέρουν με δεξιοτεχνία τον θεατή στη μαγεία του παραμυθιού και διανθίζουν την θεατρική γραφή με στοιχεία εμπνευσμένα από την τεχνική της commedia dell'arte.