Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Ευδόκιμο μέλι" σηματοδοτεί την επενέργεια της γεύσης του μελιού, γλυκιάς, συνάμα καρποφόρας. Η συλλογή συνθέτει μιαν ιστορία ερωτικού πάθους με παράφορη κορύφωση και αγκαθερά παρακλάδια. Στο ζενίθ προμηνύεται ο μαρασμός ή προλειαίνεται μια νέα ευδοκίμηση. Ένα ολόγυμνο αυτο-αναλυτικό 'εγώ' στρέφει ολόκορμο προς το ιδανικό ερωτικό 'εσύ', διατρέχοντας το δάκρυ, το φιλί, τη φωτιά, το παραλήρημα των κορμιών, έως την ερωτική παραίσθηση. Η διαλεκτική της σάρκας μεταρσιώνεται σε μυσταγωγία. Ψηλαφίζονται μύχια οι δύο υπάρξεις και συνυφαίνονται. Η πληρότητα αποπνέει μια...

Το βιβλίο "Χαμένης άνοιξης εγκώμια" το δημιούργησε η μυστική ανάγκη της ψυχής μου να μεταβάλει την τρικυμία σε τραγούδι, μοιρολόι, ύμνο δοξαστικό. Γυρεύοντας να γεφυρώσω τους κόσμους ακροβατώντας ανάμεσα στους απρόσκλητους επισκέπτες τού νου που έρχονταν να καταργήσουν τον ύπνο μου τις νύχτες, θέλησα να εκφράσω βιώματα βαθιά όπως η χαρά, ο θάνατος, ο έρωτας, ο φόβος, η απόγνωση, η φθορά της απώλειας, η υπαρξιακή αγωνία, στιγμές πίστης και απιστίας που με άφηναν μετέωρη με το βάσανο της αμφιβολίας. Να περιγράψω όπως την ένιωσα την ομορφιά και το σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξ...

Ένα βιβλίο για παιδιά, αλλά και μεγάλους, οι οποίοι με την ευκαιρία θα θυμηθούν. 1946. Νοέμβριος. Στο τριώροφο σπίτι της Νόνας, Κρίτωνος 11 και Αστυδάμαντος γωνία, θα φιλοξενηθούν επί 40 μέρες, κλεισμένοι, για να είναι Όλοι Μαζί, εκείνες τις μέρες του Εμφυλίου, πέντε οικογένειες, δηλαδή είκοσι άτομα, ενώ στον τρίτο όροφο έμεναν 14 στρατιώτες του Ε.Λ.Α.Σ.

Σ' αυτές τις συναντήσεις πέφταμε όλοι με καρδιά σ' αυτή τη μάχη για δημιουργική έκφραση. Δινόταν κάθε φορά ένα θέμα κι άλλος σε πεζό λόγο άλλος σε έμμετρο, συνέθετε το κείμενό του. Το διαβάζαμε όλοι μπροστά σε όλους, για να δοθεί το μπράβο, ή το ξανά, ή κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις, που θα ωφελούσαν. Τα διαβάζω τώρα ξανά και θυμάμαι με λεπτομέρειες την κάθε συνάντηση και τα πρόσωπα των συμμετεχόντων ένα ένα. Η χρονική απόσταση της δεύτερης ματιάς πάνω στα γραπτά είναι πάντα για καλό. Και για τους διδάσκοντες και για τους διδασκόμενους. Μερικά γραπτά είναι όπως την...

ΣΥΓΓΝΩΜΗ Ας ζητήσουμε όλοι Κοιτώντας τον Ήλιο... Ένα μεγάλο συγγνώμη... (με φιλότιμο) Στο χώμα και στη θάλασσα Στη Γη ολόκληρη κι αυτούσια. Με το τρία... (τσάμπα είναι)

Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, με θέμα τους αιφνίδιους, κάποιες φορές ανεξήγητους, θανάτους εκπροσώπων της διεθνούς showbiz. Μερικά από τα ονόματα που αναφέρονται στην έκδοση: Jim Morrison, Anna Nicole Smith, Elvis Presley, John Lennon, Marilyn Monroe, Bruce Lee, George Harrison, Jimi Hendrix, Ian Curtis, 2Pac, Notorious B.I.G., King Tubby, Charles Hicks, Lady Dianα, Dalida, Aaliyah, Michael Jackson, Charles Parker Jr, Eleonora Fagan, Lenny Bruse, Brian Jones, Pier Paolo Pasolini, Timothy Charles Buckley, Keith Moon, John Simon Pitchie (S...

Μια σύντομη συνάντηση δυο ανθρώπων -μια ολότητα- που επιθυμούν να ενωθούν, μα λένε και κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν μόνοι -ένα σύνολο αυτοτελών στιγμιότυπων-. Αυτή η προσπάθεια των ψυχών και των σωμάτων τους εκφράζεται μέσω εσωτερικών μονολόγων, θεατρικών διαλόγων, αφηγήσεων και ποιημάτων . Παρακολουθούμε την ιστορία σ' ένα πλοίο και στη συνέχεια σ' ένα πανδοχείο υπό το βλέμμα, την κρίση και την κυριαρχία του πανδοχέα, του οποίου η παρουσία είναι διαρκής και διακριτική ως ακέραιου γνώστη και Παρατηρητή. Από την εισαγωγή του βιβλίου: "Για πόσο ακόμη θ...

Αυτά τα ποιήματα αποτέλεσαν υποστηρικτικό και παρηγορητικό λόγο στην περίοδο που γράφτηκαν, από το 2000 έως το 2008, ενώ η επεξεργασία τους συνεχίστηκε μέχρι και την έκδοσή τους. Είναι η πρώτη προσπάθεια να αποτυπώσω τις σκέψεις μου και να εκφράσω τις ανησυχίες μου, με όχημα τον συμπυκνωμένο λόγο της ποίησης, αυτόν που προσφέρει όχι μόνο τη δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης αλλά και την εμβάθυνση στο όλον της ύπαρξης ενός ατόμου, δίχως να περισσεύει. Εικόνες αυτοβιογραφικές, προσωπικές παρατηρήσεις και διαυγείς αναφορές κατάφεραν να διοχετευτούν στο χαρτί μετά από πολ...

Το πρώτο της θεατρικό έργο έγραψε η Μαριαλένα Οικονομίδου το 2019, που περιστρέφεται γύρω από στιγμές της οικογενειακής ζωής της, κυρίως με τη γιαγιά της, τη γνωστή Νίτσα Βιτσώρη-Τσαγανέα. Το έργο διαδραματίζεται το 1997-98 και είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, παράλληλα με μυθοπλαστικά στοιχεία. Ένα παράθυρο στην ιστορία σημαντικών ανθρώπων, που άφησαν το αποτύπωμά τους στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, μέσα από την τρυφερή ματιά της αγάπης.

"Αυτά που θα διαβάσετε δεν είναι απλές ιστορίες μνήμης, είναι η αναβίωση των στιγμών που έζησε ο Γιάννης Παπαϊωάννου με τον Μπιθικώτση, τον Διονυσίου, την Αλεξίου, τη Μοσχολιού, τον Άκη Πάνου, τον Χατζιδάκι, τον Λοΐζο, τον Σπανό, τη Γαλάνη,... μορφές του ελληνικού τραγουδιού που χαράχτηκαν στο DNA μας". Τζίνα Δαβιλά Διεύθυνση-Αρχισυνταξία στο www.iporta.gr Ραδιοφωνική παραγωγός στο Ρ/Σ "Παλμός 99.5" "Είμαι αναγνώστης του Γιάννη Παπαϊωάννου, έχω μάθει πράγματα και από την κοινή μας ραδιοφωνική πορεία και παρέα και περιμένω συχνά την επόμενη ιστορία του, που θα με...

Η ποίηση του Γιάννη Αποστολίδη συνδυάζει προσόντα που σπάνια συνυπάρχουν. Απλότητα, αγνότητα θα έλεγα κυριαρχούν στην πρώτη εντύπωση που δημιουργεί το ποίημα· συγχρόνως, το διαβάζεις και συνειδητοποιείς ότι χειρίζεται τις πιο δύσκολες καταστάσεις ιστορικές, γεωγραφικές, ακόμη και ψυχολογικές. Και βέβαια, μια ακόμη αλήθεια φανερώνεται όσο διαβάζεις την πολυπρόσωπη αυτή ποίηση: την γνώση της ιστορίας της γνώσης έως βαθειά στο παρελθόν της, όταν οι άνθρωποι τολμούσαν να διακινδυνεύσουν για να σώσουν ιδέες και ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα τους. Μια τέτοια ποίηση ίσως να...

Η μοναδικότητα της ποίησης της Βίκυς Αναγνώστη στηρίζεται στην συνύπαρξη δύο στοιχείων που πολύ σπάνια συνυπάρχουν στην σύγχρονη ποίηση: την εξομολόγηση της ψυχής - βασικά της νεανικής ερωτευμένης καρδιάς - αλλά και όλου του μυστικού κόσμου της ύπαρξης και μαζί τής απέραντης γνώσης του αρχαίου κόσμου, αλλά και του σύγχρονου κόσμου τής επιστήμης. Και δεν είναι μόνο συνύπαρξη είναι ένα δέσιμο βαθύ, μια ανταλλαγή λόγων ύπαρξης που συχνά οδηγεί στη βαθειά σοφία : "χωρίς σκέψη / η απόλυτη ελευθερία στο παράλογο". Η γνώση μου και βασικά η μνήμη μου δεν μ' αφήνει να πλησιάσω πολ...

Ένα ασυνήθιστο ξενοδοχείο. Ο απολογισμός ενός χαρακτήρα του Καραγάτση. Οι ιδιοτροπίες της μοίρας. Έθιμα και παραμύθια ιδωμένα διαφορετικά. Τι μυστικά μπορεί να κρύβει μια υποβαθμισμένη γειτονιά της Αθήνας; Υπάρχει ελπίδα στη δυστοπία; Οι φρικαλεότητες του πολέμου, οι επιλογές μας στη ζωή. Έντεκα ιστορίες, κάποιες τρυφερές, κάποιες ανησυχητικές, από το σήμερα, το χθες και το αύριο. Περιπλανήσεις από τόσο κοντά όσο η στάση του λεωφορείου, μέχρι τόσο μακριά όσο ένας καινούργιος κόσμος. Αλλά καμιά φορά, οι πιο μακρινές και συναρπαστικές είναι οι περιπλανήσεις του...

ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Τίποτα πιο παρήγορο απ' τη λευκή σελίδα· σεντόνι απλωμένο πάνω απ' τα λάθη σου αφρός σκεπάζει σκοτάδια και βάθη σου. Τίποτα πιο τρομακτικό· πελώρια αυλαία τρέμει μπρος στα φώτα η αλήθεια σου άδεια σκηνή και πώς να στήσεις τα φανταχτερά τα παραμύθια σου; Σ' έρημο απέραντη βαδίζουν γυμνά του μυαλού σου τα πλάσματα. Σε μια στάλα γης πώς να στριμώξεις θεούς και φαντάσματα; Ποδιά νωπή κι αγκαλιά μέσα της σβήνουν οι λυγμοί σου θάλασσα χαρωπή να την οργώνει τρελοκάικο η ψυχή σου! Χώμα τραχύ ζητά το δάκρυ και τον ιδρώτα σου. Διστάζει...

Ένα πορτρέτο υπήρξε η αφορμή για αυτά τα 23 "ερωτικά" ποιήματά μου. Ένα πορτρέτο κρεμασμένο στον τοίχο απέναντι από το γραφείο μου, που απεικονίζει έναν γυμνό νέο άνδρα. Έβαλα απέναντι από το πορτρέτο μια "ώριμη" γυναίκα, που έχει ζήσει πια αρκετά, για να μπορεί να πει ότι έχει κάνει τον κύκλο της ζωής της, και την άφησα να ζήσει και να στοχαστεί για τον έρωτα με το ωραίο, με το νέο, το νεότερο, το στιγμιαίο, το άπιαστο, το εφήμερο, και τελικά, ίσως, το πιο αληθινό και το περισσότερο "ασυμβίβαστο" της ζωής της. Το αιώνιο "μικρό αγόρι" που κάθε γυναίκα κρατάει στην αγκαλ...

Πρόκειται για μια, γκρίζα κωμωδία στην οποία προβάλλονται κάποιες από τις εμμονικές φοβίες του σύγχρονου ανθρώπου. Τρεις Τύποι, δύο Έλληνες κι ένας Ινδός, άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται μια μέρα στο πάρκο και μέσα από την κουβέντα τους εκθέτουν τους φόβους τους, δοκιμάζουν ο ένας τα όρια του άλλου, για να καταλήξουν, μέσα από αυτή τη διαδικασία, να νιώσουν έστω για λίγο ελεύθεροι.

Ο νυχτοπαρωρίτης Πέτρος Πρωτομάστορας είναι ένας εναπομείναντας φαντάρος του Έπους του '40. Ζει στις ακτές της βόρειας ηπειρωτικής ενδοχώρας, στα πέτρινα χρόνια, άστεγος, βολεύεται σ' ένα παγκάκι, με μόνη περιουσία του μια ξεθωριασμένη χλαίνη. Αυτός και είναι και δεν είναι ο ευφάνταστος 'Δον Κιχώτης' του Θερβάντες, ο περιπλανώμενος της 'Πείνας' του Χάμσουν, ο εύθυμος 'Ζορμπάς' του Καζαντζάκη, ο πονεμένος 'τρελός' του Ντοστογιέφσκι, ο βαλκάνιος στο 'Γεφύρι του Δρίνου' του Ίβο Άντριτς. Αν και νηστικός, του φτάνει μια ψαρόσουπα, δεν τον ανησυχεί η πρόκληση της πείνας,...

Το ποιητικό έργο του Paul Geraldy "Toi et moi" κυκλοφόρησε το 1912 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ο ποιητικός λόγος τού Paul Geraldy είναι απλός, γλαφυρός, τρυφερός, στοχαστικός και, παρόλο που σήμερα φαίνεται να είναι ξεπερασμένος, στην εποχή του υπήρξε εντυπωσιακός και ιδιαίτερα ελκυστικός, κυρίως στο γυναικείο αναγνωστικό κοινό. Ο γνωστός Γάλλος Δραματουργός Sacha Guitry έχει εκφράσει την ακόλουθη σκέψη για τον Paul Geraldy, μια πραγματικά υπέροχη σκέψη που ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια: "... Μιλάει για την αγάπη συνειδητά, ακριβώς επειδή αγάπησε και αγαπήθηκε...

"…Με γοητεύει το παιχνίδι της μνήμης, αγαπώ τις λέξεις" Η παραπάνω φράση από το διήγημα της Ζωής Δικταίου "Μάτια μου ψιχαλιστά" περιγράφει με τον πιο λιτό τρόπο την πρόταση της δημιουργού. Εφτά αφηγήματα, εφτά διαφορετικές ιστορίες με κοινούς άξονες τη μνήμη των παιδικών χρόνων, τις αναμνήσεις από τη ζωή στο χωριό της Κρήτης, τα θαύματα της φύσης και της φαντασίας σε μία διαρκή μετατόπιση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Οι έντονες στιγμές της παιδικής ζωής τροφοδοτούν την ώριμη ηλικία, καθοδηγούν την μετέπειτα συμπεριφορά των ηρώων και την αιτιολογούν, χωρίς να ξεπέφτ...

Η πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Χουσάκου είναι αφιερωμένη σε ό,τι αγαπάει: τους φίλους της, τους μαθητές της, τα αδέσποτα, την καινούργια γειτονιά της, τον ήλιο στο μπαλκόνι της. Μέσα από τα ποιήματά της διαδηλώνει την αγάπη της στις λέξεις, Τις αγάπησα τις λέξεις από νωρίς Τις συλλάβιζα για να ξεφεύγω από διπλανούς εφιάλτες Τις διάβαζα για να ταξιδεύομαι Τις έγραφα για να συντροφεύομαι Τις δίδασκα για να αγαπιούνται Τις έπαιζα στις αρχές των ερώτων μου. Με αποπλάνησαν οι λέξεις από νωρίς και γι' αυτό τώρα χώνομαι στην αγκαλιά τους. ξορκίζει το παρελθόν,...