Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.

Σταδίου 5, 105 62 Αθήνα

210 3231525

Η Ελένη του παραθυριού και άλλα ποιήματα

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Το ψωμί των ανθρώπων

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Κυκλοφόρησε το 1951 και σημείωσε παντού μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Το πρόβλημα του ψωμιού για τον άνθρωπο είναι δυστυχώς επίκαιρο και εξαπλωμένο σ' όλο τον κόσμο, αν και θα μπορούσε να λυθεί απλά, όπως θα γινόταν μεταξύ αδελφών που θα είχαν την ευαισθησία του ήρωα του μυθιστορήματος Κλεν. Η έλλειψη του ψωμιού είναι μια πολύπλευρη τραγικότητα.

Έβαλντ Τράγκυ

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Ο Τράγκυ βλέπει τον εαυτό του σαν έναν που τον ξέχασαν, κι αρχίζει, χωρίς να το θέλει, να κινείται, να φωνάζει, για να τον προσέξουν γράφει γράμματα: στο σπίτι του, στον κύριο φον Κραντς, σ' όλους αυτούς που τυχαία γνώρισε, στέλνει μάλιστα κάνα-δυο συστημένα γράμματα, που τα είχε φέρει από το σπίτι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ως τώρα, και περιμένει, να δει που θα του απαντήσουν με προσκλήσεις. Του κάκου. Τον ξέχασαν, θέλει να φωνάξει και να δώσει σημεία ζωής. Η φωνή του δεν φτάνει πουθενά...

Ο πατέρας του ποιητή

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Κολοκοτρώνης

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

"Περιορίζομαι να διαπιστώσω, μαζί με πολλούς άλλους, τους τρανταγμούς που προκαλεί το συνολικό έργο του Φωτιάδη σε κάθε απλό κι ως χθες ανύποπτο άνθρωπο, βοηθώντας τον πρώτα πρώτα ν' αγαπήσει την ιστορία μας, να νιώσει περήφανος γι' αυτήν. ... Με κομμένη ανάσα διαβάζεις τις συνταρακτικές σελίδες για τη σύσκεψη των δικαστών, τη στιγμή που ο Πολυζωίδης φτάνει να γονατίσει με δάκρυα στα μάτια και να φιλάει τα χέρια των τριών "ανένδοτων" δικαστών, παρακαλώντας τους ν' αναβάλουν, έστω, την απόφαση. Κι είσαι τότε κι εσύ έξω απ' το τζαμί, ανάμεσα στο σιωπηλό, φουρτουνιασμένο πλήθ...

Μεσολόγγι

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

«Το Μεσολόγγι του Φωτιάδη είναι μια σπουδαία δουλειά. Μια σπουδαία προσφορά στο λαό, όπως κι όλο το Εικοσιένα είναι του λαού. Και νομίζω πως, στα ψόφια τούτα χρόνια που ζούμε, ο Φωτιάδης με το Μεσολόγγι του ήρθε να δώσει ζωή στο λαό και πίστη στον εαυτό του». Κ. Βάρναλης «Ο Φωτιάδης κάνει κι αυτή την εργασία κινημένος από την πεποίθηση πως μέσα στη λαϊκή συνείδηση δεν ατρόφησε το αίσθημα της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας και πως ο λαός μπορεί να βγει από τη σημερινή νάρκη του και να τινάξει από πάνω του όλους αυτούς που εμπορεύονται την τύχη του και τη ζωή τ...

Η ρωμαϊκή άνοιξη της κας Στόουν

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Το μοναδικό μυθιστόρημα του Τέννεση Ουίλλιαμς αποτελεί το πορτραίτο μιας σαγηνευτικής γυναίκας, της κας Στόουν, που υπήρξε κάποτε όμορφη, πρώτη φίρμα του Μπροντγουαίη, για μια δεκαετία χωρίς αυτογνωσία. Γερασμένη πια γυναίκα η κα Στόουν υποφέρει από άγχος μοναξιάς και ανθρωποφοβία. Ο πληρωμένος έρωτας, που εξασφαλίζουν τα χρήματα της, δεν εξασφαλίζει και την ψυχική ισορροπία της, με αποτέλεσμα να φθαρεί μεθοδικά ως την τέλεια εξουθένωση. Οι τρεις νουβέλες που ακολουθούν ανήκουν στην περίοδο όπου ο συγγραφέας αναζητά και βρίσκει τα πρώτα στοιχεία ανθρωπιάς, που θα χρησιμοπ...

Ο λαθραίος

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Το μυθιστόρημα "Ο Λαθραίος" του Μιχάλη Μοίρα είναι το μοναδικό έργο, που έχει καταπιαστεί με ένα ίσως από τα τραγικότερα θέματα του ξεριζωμένου Ελληνισμού. Ο "Λαθραίος" μας παρουσιάζει σε κάθε του φάση τον κόσμο της παρανομίας, του ξεριζωμού, της αλητείας μέσα στον οποίο αναγκάζεται ο νέος λαθραίος μετανάστης να ζήσει για ένα κομμάτι ψωμί. Οι εχθρικές (κοινωνικές και φυλετικές) συνθήκες, ο συνεχής φόβος της παρακολούθησης, της σύλληψης και της φυλάκισης ή της αποπομπής από τη χώρα καραδοκούν σε κάθε στιγμή και τόπο για το λαθραίο μετανάστη - κι όλα μαζί δημιουργούν μια...

Οι Δουβλινέζοι

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Στη φημισμένη συλλογή των "Δουβλινέζων" συγκαταλέγονται δεκαπέντε σύντομες ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους όχι από τους ήρωες αλλά από το θέμα και το ιστορικό φόντο. Πηγή της έμπνευσης των ιστοριών υπήρξαν οι νεανικές εμπειρίες του συγγραφέα, οι οποίες σκιαγραφούν με μια δόση σάτιρας άλλα και μεγάλο ρεαλισμό το τέλμα της Ιρλανδίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του τέλματος είναι το μεσοαστικό Δουβλίνο, μια πρωτεύουσα που ζει μέσα στη μιζέρια, την εθνικιστική έξαρση, την αποσύνθεση και την ηθική παράλυση, με ιστορικούς συντελεστές της οπισθοδρό...

Εξομολόγηση

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Τούτο το έργο το είπαν και μπορεί να το πουν "ευαγγέλιο του προλεταριάτου"... Τι ήθελε να δώσει ο Γκόρκι μ' αυτό το βιβλίο; Πού στόχευε; Το είπε ο ίδιος: "Στο νέο μου μυθιστόρημα προσπάθησα να φωτίσω το δρόμο προς τη συγχώνευση με το σύνολο (...) Κάθε προσωπικότητα - αν είναι ένα μέγεθος πνευματικά υγιές -πρέπει να τείνει προς τον κόσμο και όχι από τον κόσμο. Αυτή είναι η θέση του μυθιστορήματος. Έχω το θάρρος να νομίσω πως το απόδειξα...".

Το στρίψιμο της βίδας

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Πρόκειται για τη συγκλονιστική ιστορία μικρών παιδιών που εξαναγκασμένα από ορφάνεια να ζουν με υπηρέτες σ' έναν παλιό πύργο στην εξοχή, οδηγούνται στην εξαχρείωση και τη διαφθορά. Ο Χένρυ Τζέημς σκιαγραφεί με εντυπωσιακό τρόπο τους διεστραμμένους χαρακτήρες που κινούνται παράλληλα μες στην παιδική αθωότητα, δημιουργώντας έτσι ένα ζοφερό σκηνικό, όπου η φιλοσοφική αναζήτηση του Όντος δεσπόζει απ' την αρχή ως το τέλος του βιβλίου.

Μετά την εξαφάνιση της Αλμπερτίν

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Η "Δραπέτις" ή το "Μετά την εξαφάνιση της Αλμπερτίν" (ο Προυστ δεν πρόλαβε να επιλέξει τον οριστικό τίτλο) μας παρουσιάζει το τέλος του κύκλου της Αλμπερτίν: την απόδρασή της, το θάνατό της, τη θλίψη και τη λησμονιά. Ο περιορισμός στο σπίτι της "Αιχμάλωτης" τελειώνει: χωρίς ωστόσο την επιστροφή στην ηρεμία και στην αισιοδοξία, ενώ η νοσταλγία γίνεται πιο έντονη με αναζητήσεις, με μεταθανάτιες ανακρίσεις και με γεγονότα που συναγωνίζονται στις εκπλήξεις το ένα το άλλο. Ο συγγραφέας και ο ήρωας δεν παύουν να εξερευνούν τους πιθανούς κόσμους, γιατί τους έλκουν ιδιαίτερα εκείνο...

Ένα θύμα του καιρού μας

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Ο Πωλ Νιζάν στο βιβλίο του "Ένα θύμα του καιρού μας" καταγγέλλει την απάνθρωπη καπιταλιστική κοινωνία μέσα απ' τη ζωή του ήρωά του. Το κύριο πρόσωπο του έργου ο Αντουάν Μπλουαγιέ βιώνει την αρχή της τεχνολογικής επανάστασης και την εποχή των ταχυτήτων. Γιος εργάτη έξυπνος και φιλόδοξος δε θα διστάσει να προδώσει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, για να φανεί συνεπής στις "αρχές" της καθεστηκυίας τάξης και της εποχής που θα τον συμπαρασύρει στο διάβα της, θα τον χρησιμοποιήσει και στο τέλος θα τον πετάξει στο περιθώριο. Αν και γραμμένο το 1933 το έργο αυτό του Νιζάν εί...

Ο φόβος της έκρηξης

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1987)

Οι ιστορίες του βιβλίου αυτού είναι μια κατάδυση μέσα στη μνήμη και ένας εξορκισμός του χρόνου. Ο συγγραφέας τρομαγμένος από την καθημερινή ρευστοποίηση, προτείνει την προσήλωση σ' ένα σημείο, την πίστη σε μια αξία, τον έρωτα σ' ένα πρόσωπο. Πραγματικό κι ονειρικό δένονται σε μια ενότητα λειτουργική στις διηγήσεις του. Η αναχώρηση του ανθρώπου του άστεως κι η προσπάθεια καταφυγής στον περιούσιο χώρο της φύσης, αποβαίνει πάντα μια κίνηση μάταιη και ταυτόχρονα υπερφίαλη. "Η ιστορία", ωστόσο γίνεται πηγή άντλησης του προσωπικού χρόνου. Ο αυθεντικός αυτός χρόνος θα παρεμβληθ...

Συμβόλαιο γάμου

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

Συναισθηματική λεπτότητα, φινέτσα πολυτελείας; Σωστή σκηνοθεσία. Πομπώδης απονομή δικαιοσύνης; Είναι η πρόσοψη. Βρισκόμαστε στη ζούγκλα. Ο γάμος σε μια τέτοια κοινωνία είναι σωστό κυνηγητό χρημάτων η κοπέλα είναι το δέλεαρ. Το συμβόλαιο είναι η παγίδα κι αυτό τη στιγμή που η τύχη του είναι αμετάκλητα καθορισμένη, που ο άνθρωπος καταλαβαίνει τελικά ότι η πεθερά ήταν ο κυνηγός κι αυτός το θύμα. Πραγματικό δράμα χωρίς παιχνίδια, χωρίς ήρωες που να διακρίνονται, με μια μάσκα κοσμική - όπως η ζωή.

Κανάρης

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

(...) Μέσα από το βιβλίο του αναπηδά το νόημα της πραγματικής επανάστασης, όχι μονάχα σαν γεγονότος ιστορικού, αλλά σαν ψυχολογίας, όπου ο άνθρωπος εξισώνει μες στη συνείδηση του τη ζωή και το θάνατο και ξέρει πως πρέπει να περάσει μες από το θάνατο για να πιάσει στα χέρια του τη ζωή - ταυτόσημη πάντα με την ελευθερία σε κάθε επανάσταση. Αυτή σε οπλίζει με την ακαταγώνιστη δύναμη της απελπισίας - ο θάνατος κι ο οχτρός είν' ένα πράμα, χτυπάς τον ένα και νικάς τον άλλο. "Κωνσταντή, θα πεθάνεις", λέει απλά προς τον εαυτό του ο ήρωας του βιβλίου που κρίνουμε, ο ξυπόλυτος Ψαρια...

Ο κιτρινομύτης θαλασσινός

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

Ένα τρελό κοράκι, ο Κιτρινομύτης, βαρέθηκε να ζει μια συνηθισμένη ζωή. Έτσι τρύπωσε στο δωμάτιο του Γιαννάκη και χώθηκε μέσα σ' ένα σωρό παιχνίδια. Όμως δεν ικανοποιήθηκε κι αποφάσισε να γίνει... θαλασσινός μέσα στο λουτρό κι άνοιξε τη βρύση! Πόσο όμως θ' αντέξει το πλεούμενο του;

Η Μαρία κι ο κροκόδειλος

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

Το βιβλίο αυτό, που έγινε από την αρχή διεθνής επιτυχία, περιγράφει με γλαφυρό και αστείο τρόπο τις απίθανες περιπέτειες της μικρής Μαρίας, που θα μπορούσε να είναι κάθε Μαρία της ηλικίας της, με ένα φανταστικό κροκόδειλο. Στόχος του Βιβλίου είναι να συμφιλιώσει τα παιδιά με τα άκακα και ακίνδυνα πλάσματα που ζουν στη φαντασία τους.

Ο καπετάν Φασαρίας

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

Ο Λουκάς είναι ο φόβος και ο τρόμος των παιδιών της γειτονιάς, ο καπετάν φασαρίας την ημέρα. Όμως κάθε νύχτα μαζεύονται στο δωμάτιο του τα καλικαντζαράκια και τον κοροϊδεύουν και δεν τον αφήνουν να κλείσει μάτι. Ευτυχώς όμως που υπάρχει η καλή και σοφή γιαγιά. Με τα έξυπνα κόλπα της βοηθά το Λουκά να γλυτώσει για πάντα από αυτά τα τερατάκια, που δεν αφήνουν ήσυχο τον ύπνο του.

Ο φίλος μου το πιθηκάκι

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)

Ένα πιθηκάκι κούκλος βρέθηκε άξαφνα μέσα σε μια τρομακτική καταιγίδα, έζησε μια μεγάλη περιπέτεια περιπλανόμενο εδώ κι εκεί, αλλά γύρισε στον τόπο του φορτωμένο εμπειρίες και αναμνήσεις.

Συνολικά Βιβλία 913
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου