Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Εμείς ξέρουμε ότι οι χρήσεις της γλώσσας, μαζί με τις χρήσεις της ιστορίας, συνιστούν κεντρικό εργαλείο για την παραγωγή ιδεολογιών και τη διαμόρφωση κοινωνικών και επέκεινα πολιτικών μηχανισμών ελέγχου και προσανατολισμού της παραγόμενης γνώσης. Ακριβώς γι' αυτό έχουμε επισημάνει ότι αίτημα του Συμποσίου μας είναι η κοινωνική διάσταση των χρήσεων της γλώσσας στους διάφορους ή σε διάφορους τομείς του δημόσιου βίου, οι λόγοι δηλαδή των χρήσεων. [...] (από την προσφώνηση του Βασίλη Κρεμμυδά)

Το ότι το σχολείο αποτελεί βασικό χώρο παραγωγής και συντήρησης στερεοτύπων δεν είναι κάτι που μας είναι άγνωστο στις γενικές του γραμμές. Επειδή όμως ο προβληματικός χαρακτήρας του σχολείου συνήθως καλύπτεται από γενικόλογους αφορισμούς και σημαντικές εξαγγελίες, αποφασίστηκε από τους εκπαιδευτικούς του γυμνασίου της Σχολής Μωραΐτη η διοργάνωση μιας ημερίδας με αντικείμενο τη διερεύνηση του προβλήματος. Το θέμα καθαυτό είναι πολύ μεγάλο και δύσκολα περιορίζεται στα όρια μιας ημερίδας. Αποφασίστηκε, λοιπόν, να μη δοθεί έμφαση στα εθνικά και θρησκευτικά στερεότυπα, που κα...

[...] Στο έργο αυτό έχουμε την αποκορύφωση της ίντριγκας. Ο πονηρός δούλος πασκίζει μ' ένα σωρό τερτίπια και τεχνάσματα να αντρέψει έναν αθέλητο γάμο, που προσπαθεί να επιβάλει το αφεντικό του στο γιο του. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι γεμάτη εμπλοκές και αδιέξοδα, από τα οποία όμως ξεγλιστράνε ο δούλος κι ο νεαρός αφέντης του ως το τέλος. Τότε εμφανίζεται ένας παλιός φίλος από την Άνδρο, που λειτουργεί σαν καταλύτης. Το τελευταίο αδιέξοδο αίρεται, τα βάσανα των ηρώων τελειώνουν και σφραγίζονται με το σμίξιμο των ερωτευμένων. "Το κορίτσι από την Άνδρο", έργο τυπικά μενανδρι...

[...] Στο "Γαλάζιο πουλί" από σκηνή σε σκηνή, παρουσιάζονται όχι μόνο μεταφυσικά προβλήματα αλλά και κίνδυνοι για τη θεατρική μορφή του έργου. Όμως ο Μαίτερλινκ είναι έμπειρος τεχνίτης και, χωρίς να κατεβάζει την ποιότητα του λυρικού και θεατρικού μαζί λόγου, φτάνει σε καθαρά τεχνικές λύσεις, που κάνουν το "Γαλάζιο πουλί" και θέαμα θαυμάσιο αλλά και χώρο κατάλληλο για να κινηθεί άνετα η σκέψη και να γίνει βαθύς ο οραματισμός. [...]

Χριστιανός με φλογερή πίστη και βαθιά ευλάβεια, αλλά και της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας μελετητής και γνώστης ήταν ο Βυζαντινός λόγιος που σκέφτηκε να συνθέσει ένα δράμα για τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, χρησιμοποιώντας σε κάθε σχεδόν βήμα φράσεις και στίχους από ορισμένες τραγωδίες του Ευριπίδη κυρίως, αλλά και από τραγωδίες άλλων ποιητών καμιά φορά, ή και από άλλα κείμενα. Έκανε έτσι ένα έργο ανάλογο με το έργο ενός οικοδόμου που, για να χτίσει μια χριστιανική εκκλησία, θα χρησιμοποιούσε σχεδόν αποκλειστικά μέλη αρχαίων ελληνικών κτισμάτων. Μόνο που η εργασία του...

Περιεχόμενα: - Δημήτρης Αγγελάτος: "Τέχνες του χώρου και τέχνες του χρόνου: ένα σχήμα για μεθοδολογικούς όρους και όρια στις σύγχρονες διακαλλιτεχνικές προσσεγγίσεις" - Δημήτρης Γιάννου: "Είδη και γένη της μουσικής: μια περιήγηση σε όρους και αντιλήψεις για τη μουσική και τα μουσικά μορφώματα από τη σκοπιά του 20ού αιώνα - Αλεξάνδρα Βουτυρά: "Συνολικό έργο: από τον Richard Vagner στο Bauhaus - Ιωάννα Μανωλεδάκη: "Θεατρικές εικαστικές τέχνες και εικαστικό θέατρο" - Κώστας Γεωργουσόπουλος: "Όρια θεάτρου" - Χρήστος Παπούλιας: "Τα "εργαλεία" της αρχιτεκτονικής σύνθεσης: μ...

"Τα δημιουργημένα συμφέροντα" παίχτηκαν πρώτη φορά στο Θέατρο Λάρα της Μαδρίτης το 1907. Ο συγγραφέας τα χαρακτηρίζει "κωμωδία ανδρεικέλων", όμως αυτό δεν σημαίνει πως υστερούν σε ψυχολογία. Τα ανδρείκελα του Μπεναβέντε εκφράζουν ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις, ακόμα και αιώνιες αλήθειες. Οι περιπέτειες του τυχοδιώχτη Λέαντρου και του υπηρέτη του, που ακούει στο όνομα Κρισπίν, κατάγονται από τη novela picaresca, ένα αντι-ηρωικό λογοτεχνικό είδος που ευδοκίμησε στην Ισπανία το 17ο αιώνα. Αυτός ο Κρισπίν, δραπέτης από τα κάτεργα όπου τραβούσε κουπί, είναι ο πρωταγωνιστής...

Το βιβλίο αυτό σχεδιάστηκε με την πρόθεση να απευθυνθεί σε αναγνώστες που ανήκουν σε δύο σαφώς διαφορετικές ομάδες: σε όσους θέλουν να αποκτήσουν μια γενική εντύπωση για την πορεία της Σχολής Μωραΐτη στα πρώτα εβδομήντα χρόνια της και σε όσους ενδιαφέρονται για τα κοινωνικά ή ειδικότερα τα εκπαιδευτικά θέματα. Οι πρώτοι θα ξεφυλλίσουν τις σελίδες του βιβλίου, θα κοιτάξουν το εικαστικό υλικό, θα σταματήσουν σε μια φωτογραφία, θα διατρέξουν μια λεζάντα ή ένα "εικονογραφικό" παράθεμα. Μπορεί ακόμη, παρασυρμένοι από μια θύμηση ή απορημένοι μπροστά σε κάτι που τους φάνηκε παράδ...

Κυρίες και Κύριοι, Η βία είναι ένα συνολικό φαινόμενο με βαθιές κοινωνικές ρίζες, υποκείμενο σε πολιτικές και ιδεολογικές χρήσεις· είναι και ένα φαινόμενο με βάθος χρόνου, με ιστορικότητα. Αλλάζει δηλαδή μορφή και περιεχόμενο στο χρόνο - γεννά ο ιστορικός χρόνος νέα βία. Ασφαλώς, οι σκληρότερες εκφράσεις βίας -και καταπίεσης- ανιχνεύονται στα συμφραζόμενα της πολιτικής στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων· μιλώ για την οργανωμένη, κρατική ή και παρακρατική, ένοπλη βία. Και αυτό όχι μόνον επειδή αφήνει πίσω της πολλούς νεκρούς και τραυματίες, αλλά και γιατί βίαια ανατρέπει κοιν...

Στα πρακτικά του επιστημονικού συμποσίου με τίτλο 'Προς έναν νέο τύπο κοινωνικού ανθρώπου;', που εξέδωσε η Εταιρεία Σπουδών, επιχειρείται μια περιήγηση στα δεδομένα των αλλαγών στο κοινωνικό πεδίο τις τελευταίες δεκαετίες, που οι σύγχρονες εξελίξεις επιταχύνουν ραγδαία. Πώς διαγράφεται η ιστορική διαδρομή του Homo Economicus στον 20ό και 21ο αιώνα; Ποιες κριτικές έχει δεχτεί από τις νεότερες θεωρίες; Πώς ερμηνεύεται η ρήση του Άλντους Χάξλεϊ, ότι η τεχνολογία της επικοινωνίας συγκεντρώνει την προσοχή στο εφήμερο και εξαφανίζει την ιστορία; Ποια η ιδιαίτερη κοινωνικότητα του...

Οι δεκαεπτά συγγραφείς του τόμου, από τα πεδία της κοινωνιολογίας, της φιλοσοφίας, της πολιτικής επιστήμης, της ψυχολογίας, της εκπαίδευσης, της θεατρολογίας, της επικοινωνίας, της αρχιτεκτονικής διερευνούν πτυχές της ιδιωτικής σφαίρας που οι σποραδικές προσπάθειες μελέτης τους δεν διαμόρφωσαν ως τώρα ένα συγκροτημένο πλαίσιο μέσα από το οποίο θα μπορούσαν να επιτευχθούν μεγαλύτερες θεωρητικές, ερευνητικές και διεπιστημονικές συγκλίσεις. Ο παρών τόμος επιδιώκει να συμβάλει στην κάλυψη αυτού του κενού. Παρουσιάζονται όλοι οι προβληματισμοί που αφορούν τη σύγχρονη και διαλεκτ...

Θέματα από: την ιστορία του Βόλου, τη θρησκεία και την Εκκλησία, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, την πολιτική κατάσταση, το εκλογικό σύστημα, τα προβλήματα της Κατοχής, την Αντίσταση και τα Τάγματα Ασφαλείας, το προσφυγικό ζήτημα, το δημογραφικό ελληνικό πρόβλημα, τον φεμινισμό, το αγροτικό ζήτημα, τις Κοινωνικές Ασφάλειες, την υγειονομική πολιτική, το ιατρικό επάγγελμα κ.ά.

Θέματα από: τη διδασκαλία της Γυμναστικής, τη διδασκαλία της Υγιεινής, το σχολικό θέατρο, το Ανώτερο Δημοτικό Παρθεναγωγείο Βόλου, τον Εκπαιδευτικό Όμιλο, τον Σύλλογο "Προστασία Παιδιών Βόλου", τα λαογραφικά του Βόλου, τον επίσκοπο Δημητριάδος Γερμανό Μαυρομάτη, τα Αθεϊκά, τη Δίκη του Ναυπλίου και την έκδοση των Πρακτικών της, τα ξενόηχα τοπωνύμια, τα σχολικά βιβλία, το εκπαιδευτικό σύστημα, την εκπαιδευτική πολιτική, το γλωσσικό ζήτημα, τα ιστορικά της νεότερης Ελλάδας, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, τα βαλκανικά κ.ά.

[...] Περισσότερο όμως πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να μας προβληματίσει η εισβολή του ανορθολογισμού στους χώρους της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Η εισβολή αυτή έχει βέβαια της απαρχές της σε μια απόλυτα δικαιολογημένη αμφισβήτηση της ιδεολογίας του Διαφωτισμού. Αρκετοί πράγματι φιλόσοφοι διαπίστωσαν τις δυσκολίες ή και την αδυναμία εφαρμογής στις επιστήμες του ανθρώπου των μεθόδων που είχαν προαγάγει οι επιστήμες της φύσης, και συνακόλουθα, αναζήτησαν άλλους τρόπους προσέγγισης και κατανόησης των ψυχικών και κοινωνικών φαινομένων. Άλλοι πάλι αποδύθηκαν σε μια εύστοχη κριτ...

Τα παιδιά στην Ελλάδα συχνά τελειώνουν το σχολείο με την πεποίθηση ότι ανήκουν σε ένα ανώτερο έθνος, στο οποίο οφείλει ολόκληρη η ανθρωπότητα να αποτίει φόρο τιμής. Επιπλέον μαθαίνουν ότι το έθνος αυτό δεν μπόρεσε να μεγαλουργήσει σε όλους τους τομείς στα νεότερα χρόνια, γιατί ήταν υπόδουλο στους Τούρκους επί 400 χρόνια. Και γιατί τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη δεν του επέτρεψαν, αδικώντας το, να ανακτήσει την παλιά του λαμπρότητα και τα παλιά του εδάφη, λησμονώντας πως, όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες, εκείνοι ζούσαν στα δέντρα. Οι διατυπώσεις αυτές καλλιεργούν στους νέους ένα α...

Κανένας δεν αμφισβητεί την πρωταρχική και επιβλητική σημασία της μορφής στην αρχαία τραγωδία, το "ηδυσμένω λόγω" του Αριστοτέλη: Απαραβίαστος ιαμβικός τρίμετρος στίχος -σπανιότερα τροχαϊκός τετράμετρος- στα επεισόδια, ποικίλα λυρικά μέτρα στα χορικά, τα στάσιμα, αναπαιστικά συστήματα σε ορισμένη θέση και με συγκεκριμένη λειτουργία. Είναι άμεση και αποφασιστική η ηχητική -και η αισθητική- εντύπωση που δημιουργεί στον αναγνώστη -πολύ περισσότερο στον αρχαίο ακροατή- ο επίμονος ρυθμικός στίχος της αττικής τραγωδίας και είναι σίγουρα το στοιχείο που τη διαφοροποιεί έντονα στην...