Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ξεκινώ να γράφω την ιστορία της ζωής μου, έτσι, χωρίς να ξέρω τι ακριβώς με ωθεί να το κάνω. Ίσως το ότι βρίσκομαι στου βίου μου τη δύση και θέλω να μείνει μια ζωντανή φωνή ακόμα, μέσα στις τόσες, από κάποια που έζησε τη ναζιστική θηριωδία στο πετσί της. "Μπορεί η ζωή μου να μην είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γεννήθηκα όμως Εβραία. Κι έτσι, αντί να κυλήσει φυσιολογικά και ήρεμα, όπως όλων των ανθρώπων, αυτή η ζωή ήταν γεμάτη απίστευτες περιπέτειες. Ίσως ακόμη ένας λόγος να είναι η μεγάλη μου αγάπη για την πόλη μου, τη Θεσσαλονίκη, και θέλω μέσα από τη δική μου ιστορία να ανα...

Από το Αιγαίο και τη Σμύρνη ως την Οδησσό της Μαύρης Θάλασσας. Κι από εκεί στην Αθήνα, τη Βιέννη, τις Βρυξέλλες, το Κάιρο, τη Νέα Υόρκη... Η συγκλονιστική περιπλάνηση μιας πολυσύνθετης οικογένειας, μέσα από μια αυθεντική μαρτυρία, με την τρυφερή και νοσταλγική γραφή της Ζερμαίν Μαμαλάκη, στην οποία αναβιώνει όλο το ταραγμένο ιστορικό των πρώτων πενήντα χρόνων του 20ού αιώνα!

Λένε πως ο έρωτας δε φτιάχνεται με καλούπια, δεν έχει ετικέτες, είναι απλά η επικράτηση της καρδιάς επί της λογικής. Από την άλλη, όμως, όπως ο καιρός, έχει κι ο έρωτας γυρίσματα. Ή μήπως όχι; Μια καθημερινή ερωτική ιστορία δοκιμάζεται στη διάρκεια του χρόνου. Ταυτόχρονα, στα μάτια των πρωταγωνιστών του βιβλίου ξεδιπλώνονται άλλες μικρές ερωτικές ιστορίες της διπλανής πόρτας, για να τους θυμίσουν ότι ο έρωτας είναι αυτός που κινεί τη ζωή μας. Γιατί, όσο κι αν αλλάξανε οι εποχές, μικροί ή μεγάλοι έρωτες θα στολίζουν πάντα με συνθήματα τους τοίχους της διαδρομής μας.

Η Μπιξ Μπιξ έφυγε. Πήρε τ' αστέρια που μάζεψε, την άμμο που κόλλησε επάνω της και το 'σκασε για τον ουρανό από μια σκάλα που έφτιαξε με τη φωνή της. Ένα ουρλιαχτό την έλυνε από το λουρί που την έδενε με τη γη και την πήγαινε αλλού. Κανένας τους δεν ήθελε να θυμάται γιατί έφυγε τόσο γρήγορα. Ποιος θέλει να θυμάται δυσάρεστα πράγματα; Ποιος θέλει να θυμάται γιατί οι άνθρωποι φέρονται καμιά φορά περίεργα στα ζώα; Ποιος θέλει να πονάει;

Το καλύτερο από τα σωζόμενα μαρτυρολόγια, δείγμα ενός ιδιαίτερου είδους της χριστιανικής γραμματείας μας, γραμμένο το 202 μ.Χ. στην Καρχηδόνα πιθανώς από τον Τερτυλλιανό, πολέμιο αρχικά του χριστιανισμού και κατόπιν οπαδό αφοσιωμένο του Ιησού. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτού του κειμένου είναι ότι η Αγία Βίβια Περπέτουα, γνώστης καλός της ελληνικής όπως δηλώνεται καθαρά από τους συμμάρτυρές της, καταγόμενη από αρχοντική και πλούσια οικογένεια, καταγράφει η ίδια με το χέρι της τις εμπειρίες από τη φυλάκιση και την ανάκριση της, καθώς και τις σκέψεις και τα οράματά της. [.....

[...] Το εγχειρίδιο αυτό περιορίζεται στο να περιγράψει, κατά το δυνατό, τα πιο συνηθισμένα φαγώσιμα, μη φαγώσιμα και δηλητηριώδη μανιτάρια της μεσοευρωπαϊκής και ελληνικής χλωρίδας, δίνοντας πρακτικές πληροφορίες για την αποφυγή ατυχημάτων. Πρέπει επίσης να τονιστεί πως είναι απαράδεκτη η συλλογή μανιταριών συμφωνά με τις φωτογραφίες, οποιασδήποτε προέλευσης ή οποιουδήποτε βιβλίου. Σιγουριά προσφέρει μόνο η μικροσκοπική εξέταση των σπόρων, η οποία όμως είναι πρακτικά αδύνατο να χρησιμοποιηθεί. Γι' αυτό πρέπει να γνωρίζει αυτός, που μαζεύει μανιτάρια, καλά τα χαρακτηριστικά...

Το πιγκουινάκι έχασε τη μαμά του και ψάχνει να τη βρει. Υπάρχουν πολλά ζώα γύρω του, αλλά κανένα δε μοιάζει με εκείνη... Ακολουθήστε το πιγκουινάκι στη μεγάλη του περιπέτεια, σ' ένα βιβλίο με πολλές εκπλήξεις και όμορφες εικόνες, που δεν τις βλέπεις μονάχα, αλλά και τις αισθάνεσαι αγγίζοντάς τες.

Ένα κάστρο μαγεμένο απ' άκρη σ' άκρη. Αρκεί να ψιθυρίσεις Κρεστομάνσι, και ο πανίσχυρος μάγος που κατοικεί σ' αυτό θα βρεθεί πλάι σου. Που αλλού θα μπορούσε να αναπτύξει καλύτερα η Γκουέντολιν τις μαγικές της ικανότητες και να κατακτήσει τον κόσμο; Όταν όμως αυτή και ο Κατ, ο αδελφός της, που δεν έχει ιδέα από μαγεία, πηγαίνουν να ζήσουν στο κάστρο, τους περιμένουν πολλές εκπλήξεις: όχι μόνο δεν τους επιτρέπουν να παρακολουθήσουν μαθήματα μαγείας, αλλά απαγορεύουν στη μικρή μάγισσα να κάνει και το παραμικρό ξόρκι. Η Γκουέντολιν, ωστόσο, είναι αποφασισμένη για όλα, και ο Κατ...

Εκατόν είκοσι έξι συνταγές μαγειρικής με τα μυστικά της υγιεινής διατροφής των Μοναχών του Αγίου Όρους, όπως πρώτη φορά τα αποκαλύπτει ο Μοναχός Επιφάνιος Μυλοποταμινός.

Εκατόν είκοσι έξι συνταγές, οι πλέον αντιπροσωπευτικές απ' όσες συνηθίζουν οι μοναχοί του Αγιωνύμου Όρους, από τη δίαιτα των οποίων αποκλείονται τα κρέατα, λευκά και κόκκινα. Οι μοναχοί του Αγίου Όρους επί διακόσιες ημέρες τον χρόνο νηστεύουν, οπότε ανάλογο είναι και το διαιτολόγιό τους. Ο συγγραφέας, απευθυνόμενος στους αναγνώστες του, τονίζει πως ό,τι επιδιώκει είναι να δείξουν περισσότερη προσοχή στην παραδοσιακή κουζίνα των Ελλήνων, τη λεγόμενη Μεσογειακή. "Στα φαγητά που παρασκεύαζαν και έτρωγαν οι γονείς μας και οι πρόγονοί μας. Αυτή είναι η Αγιορείτικη κουζίνα, που έ...

Όταν το 411 π.Χ. η Λυσιστράτη παρουσιάστηκε στην αρχαία Αθήνα, ο Αριστοφάνης διαδήλωνε για πρώτη φορά υπέρ του έρωτα και εναντίον του πολέμου. Στις μέρες μας, αυτό το αρχαίο παραμύθι των γυναικών, που αποφασίζουν να ενωθούν και να αναγκάσουν τους άντρες να σταματήσουν έναν ανώφελο πόλεμο, γίνεται διέξοδος στην προσπάθεια των ανθρώπων να εξασφαλίσουν μια καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή.

"Όταν διάβασα στην εφημερίδα πως ζητείται υπεύθυνος για γραφείο τελετών, πυροβολήθηκα! Η ανατροπή που περίμενα τόσο χρόνια! Η ψυχή μου με ξεσήκωνε να πρωτοτυπήσω μέσα από το παράδοξο και να τη σπάσω ολονών στην παρέα μου, κυρίως όμως σε μια γκόμενα που με πιλάτευε διαρκώς πως η δουλειά μου στο εκκοκκιστήριο δεν είχε μέλλον. Ε, λοιπόν, θα της έκλεινα κι αυτηνής το στόμα. Η καινούργια δουλειά είχε να κάνει με μέλλον. Και τι μέλλον, ολόκληρη την αιωνιότητα! Οι γυναίκες δυστυχώς δεν έχουν χιούμορ. Η γκόμενα με παράτησε πριν καλά καλά κλείσω την πρώτη μου κηδεία". Ο θάνατο...

[...] Οι περισσότεροι τον θεωρούν τον μεγαλύτερο από τους ζωγράφους· αναμφίβολα τα λιγότερα από είκοσι ζωγραφικά έργα του που σώθηκαν αποτελούν αξεπέραστα όρια του πολιτισμού μας. Ζωγράφισε γυναίκες που γεννούν και σώζουν, άντρες που σκοτώνουν και πεθαίνουν, έναν δακρυσμένο Ιησού και έναν αρσενικοθήλυκο Ιωάννη Βαπτιστή· ζωγράφισε φουσκωμένα στήθη, χαμόγελα και καμπύλες που ελευθερώνουν. Μα ίσως ο Λεονάρντο να ζήτησε κάτι περισσότερο: τα μυστικά σήματά του μοιάζουν να οδηγούν σε μια οριστική καταφατική Ουτοπία των αινιγμάτων· σε έναν κόσμο που δεν απαντά μα αγκαλιάζει, σε ε...

Όλοι τους ονειρεύονταν με ανοιχτά μάτια πως θα έρθουν καλύτερες μέρες. Πολλοί εξακολουθούσαν να ελπίζουν και αργότερα. Ματαίως. Έστω και σχολιάζοντας χαμηλόφωνα, «Θα επιζήσουμε, αδέρφια». Και με του χρόνου το αργό πάτημα, ο στρατάρχης Παπάγος διαδεχόταν τον Μαύρο Καβαλάρη, τον στρατάρχη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, και ούτω καθεξής. Στο μεταξύ, το χιλιάρικο να γίνεται δραχμούλα εντός μιας ημέρας, συρρικνώνοντας τις οικονομίες των ανθρώπων, και την ψυχή τους. Με τέτοια ουσιαστικώς ασήμαντα και άλλα πολλά σημαντικά, αλλά μη φαινόμενα επακριβώς, κατέθετε τα όνειρά του ο κοσμάκης...

Με κέφι και τραγούδι δε χόρταινε να βλέπει ο Λάκης Φασολάκης τον κόσμο από ψηλά. Όση ώρα πετούσαν, δεν έπαψε το χρυσό φασόλι να μιλά. Και να του λέει για παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες που αγαπάνε τα φασόλια, αλλά συχνά κοιμούνται νηστικοί...

Κωνσταντινούπολη, 1908: Η Βασιλεύουσα, κάτω από την ήρεμη επιφάνεια της, δονείται μυστικά από έναν απροσδιόριστο αναβρασμό. Υπόδουλοι λαοί και εθνότητες διψούν για ελευθερία, όπως και οι Τούρκοι άλλωστε, όμως δίχως οι πόθοι τους να ταυτίζονται κατ' ανάγκην. Ταυτόχρονα, στην Ανατολία, οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να φέρνουν στο φως μια πόλη των Χετταίων, ξεσκεπάζοντας ένα παρελθόν που αποτελεί προειδοποίηση για το παρόν και το μέλλον της αυτοκρατορίας. Μες σ' αυτή τη δίνη των γεγονότων, η νεαρή και όμορφη Θεοδώρα Βλάχου προσπαθεί να ξεφύγει από την αυστηρή επιτήρηση της οικογέ...

Κοντά σε κάποιον πραγματικό κυκλώνα, κι ένας άλλος, κοσμογονικός, συμπαρασύρει στη δίνη του τον Ρομπέρτο και την Ντιοντάτα. Οι δυο τους, αντιφασίστες Ιταλοί, εξόριστοι από το 1923 επί δεκαετία στη Φλόριντα, καταφεύγουν κυνηγημένοι από το Εφ Μπι Άι και τις μυστικές υπηρεσίες του Μουσολίνι στην Κούβα, όπου διαχειρίζεται την εξουσία η δημοκρατική κυβέρνηση Γκράου. Ζευγάρι στη ζωή, παρότι διαφορετικοί (εκείνος μαρκήσιος Ροέρο ντι Κορτάντσε, διάσημος ραλίστας επιπλέον, αλλά προοδευτικός γενικά, εκείνη μαχητική δημοσιογράφος), ζουν μια σύντομη ειρηνική ανάπαυλα στην Αβάνα, αλλά κ...