Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται κριτικές που δημοσιεύτηκαν μέχρι τώρα για τα εκδοθέντα βιβλία. Κρίθηκε προσφορότερη η παράθεσή τους κατά βιβλίο σε χρονική αλληλουχία και τα συνολικότερα κριτικά αντικρίσματα να συμπληρώνουν την εικόνα, από τη σελίδα 283 και μετά. Η παράθεση των κριτικών με αλφαβητική σειρά κατά συγγραφέα σημειώνεται και στη δεύτερη σελίδα κάθε ψευδότιτλου ως πίνακας περιεχομένων. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα)

Περιέχονται τα κείμενα: - Πλαστικός και μουσικός λόγος - Μεσαιωνική λογοτεχνία - Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ή όνειρα και αγωνία - Καβάφης, το ζωντανό δράμα - Τζωρτζ Γκόρδον Μπάυρον - Fiodor Dostojewsky - Ράινερ Μαρία Ρίλκε

Ως δεκατοπέμπτο βιβλίο στη σειρά αυτή των εκτός εμπορίου εκδόσεων της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκης που ενισχύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα του Γιώργου Δέλιου "Οικογένεια" (πρώτη έκδοση, Θεσσαλονίκη 1957) με το οποίο ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της λεγόμενης Σχολής Θεσσαλονίκης, περιγράφει με βιωματικές εκτιμήσεις τις ανακατατάξεις στον ιστορικό και κοινωνικό ιστό της πόλης κατά τις τέσσερις πρώτες δεκαετίες του20ού αιώνα. Ήδη στην ίδια σειρά επανεκδόθηκαν τα βιβλία του "Κασσανδρινή ακτή" και "Δοκί...

[...] Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης αποφάσισε να κυκλοφορήσει, δωδέκατον στη σειρά, αυτόν τον τόμο με δοκίμια και μελετήματα του Γιώργου Δέλιου, τα οποία επελέγησαν από τρία αντίστοιχα βιβλία του της δεκαετίας του '70: 1. "Ο μυθιστοριογράφος και ο αισθητικός του κόσμος - Το διήγημα" (1972), 2. "Φυσιογνωμίες του ξένου έντεχνου λόγου" (1974), 3. "Επιλογή" (1978). Του πρώτου βιβλίου δημοσιεύονται και τα δύο δοκίμια. Από το δεύτερο τα πέντε πρώτα από τα επτά μελετήματα και από το τρίτο τα δύο πρώτα από τα δώδεκα, συντομότερα κάπως άρθρα και μελετ...

[...] Η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης αποφάσισε την εκτύπωση σε δεύτερη έκδοση των δύο πρώτων βιβλίων με διηγήματα της Χρυσάνθης Ζιτσαίας, σ' έναν τόμο, ενδέκατον στην σειρά των εκδόσεών της, που επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και αφορά σε βιβλία παλαιών μελών της εταιρίας, τα οποία δεν είναι πια σε κυκλοφορία. Ο Ανδρέας Καραντώνης σε κριτική του σημειώνει για τα διηγήματα αυτά της Ζιτσαίας, ανάμεσα σε άλλα πολύ επαινετικά ότι "...Μια γλυκιά νοσταλγία θερμαίνει τα σύντομα και νευρώδη διηγήματα της Χρυσάνθης Ζιτσαίας. (...) πλουτίζουν την παράδοση της ηθογραφι...

Η εμφάνιση του Κιτσόπουλου με βιβλίο σημειώνεται όψιμα με το "Εκλογή, 19 διηγήματα" μόλις το 1968, όπου παρατίθεται σε μία επιλογή από τον ίδιο, η διαδρομή του στη διηγηματογραφία από το 1942 ως το 1965. Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: "Το παιδί και το μάτι", "Ο καθρέφτης και το φεγγάρι", "Το σπίτι τους", "Η παράθλαση". Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη περίοδο της πεζογραφίας του, με ακραγγίγματα επιδράσεων για να ολοκληρωθεί η εικόνα αργότερα. Σ' αυτά τα διηγήματα στηρίζονται και οι κατοπινοί μύθοι, οι συμβολισμοί του, αλλά και η άγρυπνη παρακολούθηση της εποχή...

[...] Το 1987 η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας συγκέντρωσε σε τόμο τριανταένα από δημοσιευμένα σε περιοδικά διηγήματα του Φώτη Πρασίνη. Από τα διηγήματα αυτά, ύστερα από παραχώρηση των κληρονόμων του, η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης περιλαμβάνει σε δεύτερη έκδοση στον παρόντα τόμο, με τη χορηγία του Υπουργείου Πολιτισμού, τα δώδεκα, αφού προστέθηκε ένα ακόμα διήγημα που δεν υπήρχε στην έκδοση του 1987. Η επιλογή οφείλεται στον Πρόδρομο Μάρκογλου, στον οποίο ανήκε το εισαγωγικό σημείωμα της πρώτης έκδοσης. Ακολουθήθηκε ο χρόνος πρώτης δημοσίευσης, ο οποίος σημειώνεται στο τέλ...

Τα διηγήματά μου αυτά, που απάνθισα ο ίδιος, αποφάσισα όχι χωρίς δισταγμούς, να τα εκδώσω, πραγματοποιώντας έστω και αργά μια παλιά επιθυμία, που κατά έναν τρόπο δεν εκφράζει παρά το τέλος του ονείρου. Γράφτηκαν στα φοβερά χρόνια της κατοχής και στα χειρότερα του εμφύλιου πολέμου που ακολούθησαν. Υπήρξαν μυστικές ανάσες στην ασφυκτική ζωή μου, θροούσαν μέσα μου σαν χίλιες λυμένες κόμες κοριτσιών της Θεσσαλονίκης. Σε κάθε γεγονός υπάρχει μια αιώνια υπογραφή. Στο Λόφτσε ένας χωμάτινος σωρός έβγαζε αίματα και πότε πότε μεγάλα κομμάτια του κινούνταν από τα αέρια έξι χιλιάδων π...

[...] Το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας μας αποφάσισε να συμπεριλάβει στη σειρά των εκδόσεών της από κείμενα αθησαύριστα παλαιών μελών της και δύο συλλογές διηγημάτων του αδικοχαμένου Μπάμπη Νίντα. Οι συλλογές αυτές πρωτοεκδόθηκαν, οι "Ανθρώπινες ώρες" το 1944, προς το τέλος της Κατοχής και τα "Επαρχιώτικα δειλινά", λίγο μετά, το 1946. Η πεζογραφία του Νίντα παλεύει με τους ανθρώπους της τρέχουσας καθημερινότητας και ανήκει στην περιοχή της λεγόμενης παραδοσιακής λογοτεχνίας. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ο Γιώργος Θέμελης λίγο πριν τον θάνατό του είχε ετοιμάσει για έκδοση σε δική του επιλογή και μετάφραση, ποιήματα του Γάλλου ποιητή Rene Char. Βέβαια με τον ποιητή αυτόν ο Θέμελης είχε ασχοληθεί από πολύ παλιά, από την εποχή του περιοδικού "Κοχλίας", δηλαδή λίγο μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Το δακτυλόγραφο της μετάφρασης, μαζί με πρόλογο και ένα μικρό απάνθισμα κριτικών για τον Char, βρέθηκε στα κατάλοιπά του, που ανήκουν στα παιδιά του, και ύστερα από παραχώρηση δική τους αποφασίστηκε από το διοικητικό συμβούλιο της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης να εκδοθεί όπως ακριβώς...

[...] Η δεύτερη κατηγορία των κειμένων που μας άφησε ο Παπασιώπης αποτελείται από μεταφράσεις γαλλόφωνων δοκιμίων, με προορισμό να δημοσιευθούν, τις περισσότερες φορές, στο περιοδικό "Νέα Πορεία". Ο δεσμός αυτός που συνδέει το προσωπικό συγγραφικό του έργο με το μεταφραστικό δεν είναι τυχαίος. Γιατί ο Παπασιώπης δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε μεταφραστής, ούτε στην επιλογή των κειμένων, ούτε στον τρόπο με τον οποίο τα μετέφερε στη γλώσσα μας από τα γαλλικά. Τα κείμενα που διάλεγε εκφράζανε τους δικούς του προβληματισμούς, είτε λογοτεχνικούς είτε φιλοσοφικούς. Γιατί οι μεταφράσε...

"Όταν αποφάσισα για πρώτη φορά να γράψω, ή κυριολεκτικώτερα να καταχωρήσω τα όνειρά μου στο "Ονειρολόγιό" μου, όπως ακριβώς ένας άλλος θα καταχωρούσε τις σκέψεις του στο "Ημερολόγιό" του, το έκανα με τη σκέψη, ότι ο σουρρεαλισμός παρ' όλα τα σημαντικά επιτεύγματά του στη λογοτεχνία και περισσότερο στις εικαστικές τέχνες, δεν παύει μολαταύτα να είναι, τουλάχιστο εν μέρει, μια ηθελημένη προσπάθεια πρωτοτυπίας στην έκφραση. Δεν νομίζω δηλαδή ότι ο πρωτότυπος αυτός όντως τρόπος εκφράσεως είναι απόλυτα αποτέλεσμα "ψυχικού αυτοματισμού" κατά τον ορισμό του Andre Breton. Στις εικα...

Όλα γίνανε τόσο γρήγορα που δεν μπόρεσε καλά καλά να καταλάβει πώς βρέθηκε εκεί. Η βιαστική του απόφαση, το ταξίδι κι η επιστροφή του. Μια μονάχα βδομάδα ήταν αρκετή για να συμβούν όλα. Μια βδομάδα που άρχισε τη Δευτέρα το πρωί και τέλειωσε το Σάββατο βράδυ. Μα απ' όλα αυτά τίποτα δεν θα μπορούσε να του φανερωθεί σαν ουσιαστικό αν τα πράγματα δεν έβγαιναν απ' το δικό τους ρυθμό για να μπουν μέσα στο δικό του χρόνο και να μείνουν εκεί σταθερά κι ανοιχτά σαν να είχαν σταματήσει για πάντα. [...]

[...] Στη σειρά των εκδόσεων της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιώργου Δέλιου "Κασσανδρινή ακτή", με δώδεκα εκλεκτά διηγήματα, στα οποία διασταυρώνεται η φυσιολατρική ροπή με την πνευματικότητα του εξοπλισμένου πεζογράφου και διανοούμενου. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου "Δοκίμια και μελετήματα")

Το κείμενο αυτό αποτελεί πρώτη προσπάθεια καταγραφής του "ιστορικού" της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και βασίζεται σε πρακτικά της ίδιας της Εταιρίας και στους φακέλους τύπου που διατηρούνται στη Γραμματεία της, αλλά και σε προσωπικές εντυπώσεις της συγγραφέως από την απασχόλησή της στη Γραμματεία της εταιρίας από την εποχή του συνεδρίου για τα συγγραφικά δικαιώματα και μετά. Πρωτοδημοσιεύτηκε στον τόμο της Νέας Πορεία "Λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης", Ιούνης 1988 (εκτός σειράς) και τώρα δημοσιεύεται αναθεωρημένο και ενημερωμένο σε χωριστό τεύχος.