Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γεωγραφική θέση της Κρήτης και η γεωμορφολογία της, παράλληλα με τις μακροχρόνιες ιστορικές περιπέτειές της, στάθηκαν αποφασιστικοί παράγοντες, ώστε να διαμορφωθεί ο λαϊκός της πολιτισμός και να αποτελέσει έναν από τους πιο σημαντικούς και αντιπροσωπευτικούς του ελληνικού χώρου. Ο πολιτισμός αυτός όπως επιβίωσε μέχρι τους νεώτερους χρόνους, αναπτύχθηκε ως συνέχεια του αρχαιότερου τοπικού και βυζαντινού, δέχθηκε όμως, όπως ήταν φυσικό, και την επίδραση των λαών που έζησαν για πολλά χρόνια στην Κρήτη.[...] (Απόσπασμα από την ομιλία του εισηγητή Γεωργίου Ν. Αικατερινίδη)

Η ιστορία δεν δίνει τίποτε δωρεάν. Όταν ένα ιστορικό πλεονέκτημα δεν αξιοποιείται, η ιστορία τιμωρεί! Δύο ιστορικά ορόσημα της μεταδικτατορικής περιόδου είναι αποκαλυπτικά: Το 1974 και το 1989. Το ΠΑΣΟΚ "καταγράφει" το ιστορικό πολιτικό δράμα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και της εποχής που ζούμε γενικότερα. Από την ίδρυση του μέχρι σήμερα, παρακολουθούμε, μέσα από τη ρωμαλέα άνοδο του, τη μακρά κυβερνητική του διαχείριση, τις κρίσεις του, τη μετάλλαξη του και την τωρινή αποσύνθεσή του, τους "σταθμούς" πτώσης και εκφυλισμού της ελληνικής κοινωνίας: Τις μεγάλες οπισθο...

Ο Wittgenstein είχε γράψει 1000 σελίδες περίπου, αφιερωμένες στη λογική και τα μαθηματικά, οι περισσότερες από τις οποίες περιλαμβάνονται στις "Φιλοσοφικές παρατηρήσεις" και τη "Φιλοσοφική γραμματική" (τα λεγόμενα "μεταβατικά κείμενα"). Μολονότι τα δύο αυτά κείμενα περιέχουν εκτενείς αναφορές σε θέματα ανωτέρων μαθηματικών, οι ωριμότερες απόψεις, που περιέχονται στο ανά χείρας βιβλίο, κινούνται κυρίως στο στοιχειώδες επίπεδο. Ο λόγος είναι ότι, στο βιβλίο αυτό, ο Wittgenstein εκθέτει, τρόπον τινά, τα πορίσματα των ερευνών που διεξήγαγε στα μεταβατικά κείμενα, και, έχοντας π...

Πρόσεξε/ έχε το νου σου/ μην ξεχάσεις φεύγοντας/ την πόρτα πίσω σου να κλείσεις./ Αν είναι τρυπωμένο σε καμιά γωνιά/ κάποιο παλιό χαμόγελο/ -δείγμα αλλοτινής χαράς αχνό-/ και δει την πόρτα μας φυρή/ μην ξεγλιστρήσει και χαθεί/ σαν το μικρό παιδί/ το αμάθητο./ Πρόσεξε/ έχε το νου σου/ γιατί μονάχο του δε θα 'βρει πια/ το δρόμο πίσω να γυρίσει.

Πως χάσαμε τον Άπο. Η πίεση του χρόνου και των γεγονότων είναι τρομακτική σε όλους μας. Ο πρέσβης συνεννοείται με τον επικεφαλής των Κενυατών, ο οποίος του δείχνει το μεσαίο αυτοκίνητο από την φάλαγγα των πέντε οχημάτων. Βγαίνουμε από την πύλη εξόδου του περιβόλου της κατοικίας, ο πρέσβης, ο Οτζαλάν, εγώ και η Ντιλάν. Τον Οτζαλάν τον έχουμε στη μέση. Φθάνουμε στο αυτοκίνητο που μας υποδείχτηκε. Ένας Κενυάτης ανοίγει την πίσω πόρτα και μπαίνει ο Άπο στην πίσω θέση, ενώ προσπαθούμε να μπούμε μαζί του ο πρέσβης κι εγώ. Οι Κενυάτες μας παρεμποδίζουν, όπως παρεμποδίζουν και τη...

Κρυμμένη πίσω από ένα/ χαμόγελο η αγνότητα των/ παιδικών μου χρόνων,/ αντιμέτωπη με τους ανθρώπους,/ που γίνονται σκληροί και τη τρομάζουν,/ προσποιείται ότι τίποτε δεν συμβαίνει. (απόσπασμα από τη σελ. 30 του βιβλίου)

Ο Παντελής Πουλιόπουλος ήταν ένας από τους κορυφαίους μιας μεγάλης γενιάς αγωνιστών διανοούμενων κομμουνιστών του Μεσοπολέμου. Είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες, διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού στο πρωτότυπο, έκανε πολλές μεταφράσεις και έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις συζητήσεις και τις διαφωνίες στο εσωτερικό όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και των άλλων ρευμάτων της Αριστεράς διεθνώς. Ο Π. Πουλιόπουλος ήταν μια ολοκληρωμένη επαναστατική προσωπικότητα, αφού σε όλη του τη ζωή αμφισβήτησε την κατεστημένη τάξη όχι...

Το βιβλίο του Ριχάρδου Κουντενχόβε Καλλέργη έχει χαρακτηριστεί, και όχι άδικα, ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα που επηρέασαν την πολιτική σκέψη του 20ου αιώνα. [...] Ακόμα και σήμερα, 76 χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του, στην αυγή του 21ου αιώνα, το βιβλίο αυτό έχει πολλά, πάρα πολλά, να πει στον αναγνώστη. Ο οποίος θα ανακαλύψει για άλλη μια φορά ότι "ουδέν καινόν υπό τον ήλιον". Η σύνθεση της Ευρώπης έχει αλλάξει, τα εικοσιεπτά κράτη της στα οποία αναφέρεται ο συγγραφέας είναι... άλλα και πολύ περισσότερα. Η διεθνής συγκυρία είναι σαφώς διαφορετική. Αλλά τα βασικά ερωτήμ...

Το έργο ενός εκπαιδευτικού εν ενεργεία, με θεωρητική γνώση και πρακτική παιδαγωγική πείρα που αποτυπώνει τις περιδιαβάσεις του από καίρια σημεία της ελληνικής εκπαίδευσης. Με τη μορφή του οδοιπορικού καταθέτει εδώ τις παιδαγωγικές του πρακτικές μέσα από τρεις διαδοχικούς κύκλους εμπειριών που βίωσε κατά τη δεκαετία του '80: στα μονοθέσια της Κοζάνης αρχικά με σημαία τις αντιαυταρχικές ιδέες, στη Λαϊκή επιμόρφωση ύστερα με την αύρα της απελευθερωτικής εκπαίδευσης και στα ελληνικά σχολεία της Γαλλίας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας στην ατμόσφαιρα μιας πρωτόγνωρης διαπολιτισμι...

Το βιβλίο αρχίζει με την έξωση ενός παιδιού από τον κόσμο του μύθου και της φαντασίας, όπου ζούσε ως τότε. Στο διάστημα 1940-1945 το παιδί θα βρεθεί στο κέντρο ενός στροβίλου, όπου κυριαρχούν ο φόβος κι η στέρηση, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το αύριο, η φρίκη και η απειλή του θανάτου. Ταυτόχρονα όμως θα δεθεί με το χωριό της Κρήτης όπου το 'φερε ο πόλεμος. Θα γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της, θα ζυμωθεί με την απλή μα στερεά σκέψη τους, με τον τρόπο που χαίρονται και πονούν. Θα ξεδιψάσει από την παρθενική πηγή του λόγου τους, θα μπολιαστεί με τις διηγήσεις και...

Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να τιµήσει τους αγώνες που άλλαξαν τους όρους δουλειάς και ζωής των οικοδόµων καταχτώντας µια νέα θέση στην οικονοµία και στην κοινωνία. - Οικοδόμοι. πρωταγωνιστές στη συνδικαλιστική εποποιία 1960-'67 καταγράφουν τις μαρτυρίες και τις εμπειρίες τους σε ένα συλλογικό έργο. - Θελήσαμε να γυρίσουμε στα γεγονότα εκείνου του καιρού. - Να ξαναδούμε πότε και πώς ξεκίνησε αυτή η απαράμιλλη εφτάχρονη αγωνιστική διαδρομή. - Να θυμηθούμε τις κατακτήσεις που πραγματοποίησε και την πολύτιμη κληρονομιά που μας άφησε σε εμπειρίες και διδάγματα, την τόσο χ...

"Θυμάμαι τη μικρή πολιτεία, όπου γεννήθηκα. Τα παιδικά μου χρόνια. Είχε τότε μόνο Δημοτικό Σχολείο και Ελληνικό, με Σχολάρχη. Θυμάμαι που στις νυχτερινές ακολουθίες των Χαιρετισμών και της Μεγάλης Εβδομάδας, μικρός στην εκκλησία, μέσα στο ιερό όπου ιερουργούσε ο Παππούς μου, ο παπάς, γλάρωναν τα μάτια μου και κουτούλαγα. Και ο Παππούς μου μ' έπαιρνε από το χέρι και με ξάπλωνε επάνω στην κασέλλα, όπου είχε τα ιερά του· μια κασέλλα πλάι στον κάλαμο της αγίας τράπεζας. Από την πλάκα της έπεφτε η ενδυτή εμπρός από την κασέλλα και ήταν σαν να με σκέπαζε το ιερό άμφιο στον ύπνο μ...

-Είμαι η γυναίκα σου, του είπε πάλι γλυκά και ναζιάρικα. -Γυναίκα μου είναι η Βαγγελιώ, της απάντησε, κι αυτό δεν αλλάζει. Σηκώθηκε αμέσως κι άρχισε να ντύνεται. Πώς κι έγινε αυτό; Αυτός δεν ήθελε μπλεξίματα. Ούτε κουβέντες στο χωριό κι ούτε φασαρίες. Και προπάντων, δεν ήθελε να μαθευτεί. Το Συριδογιώργη, τον πατέρα του σκεφτότανε. Πώς θα τον αντίκριζε; Και το Γερονογιάννη; Και την κακομοίρα τη Βαγγελιώ; -Μην είσαι τρελός, του είπε. Έλα, κάθισε να κουβεντιάσουμε. Αυτό που έγινε, έγινε γιατί το ήθελα εγώ. Κατά βάθος το ήθελες κι εσύ. Τίποτα δε θ' αλλάξει. Και κανείς δε θα...

Η μόνη αλήθεια που εμπεριέχεται στην προπαγάνδα των επαγγελματιών της καταστολής σε σχέση με τα οπιούχα και τις παρεμφερείς απαγορευμένες ουσίες, είναι ότι προκαλούν εξάρτηση. Όλα τα άλλα, τα σχετικά με τα καταστρεπτικά αποτελέσματα της εξάρτησης από τα οπιούχα στη σκέψη και το κορμί των εξαρτημένων και τις αρνητικές συνέπειές τους για την κοινωνία είναι ασύστολα ψεύδη, γιατί συνιστούν καταστάσεις που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην απαγόρευση αυτών των ουσιών και τη δίωξη των χρηστών τους και όχι στις φαρμακολογικές επιδράσεις τους.

Είμαι ένας άνθρωπος 68 χρονών. Γυναίκα. Δε θέλω να 'χω μόνο παρελθόν. Θέλω να 'χω και παρόν και μέλλον. Τα χρόνια μου τα πέρασα τρέχοντας. Έλεγα πως δεν έζησα. Όταν άρχισα να γράφω, η Έλσα μου είπε: «Ζηλεύω τη ζωή σου». Σκέφτηκα: Ποια απ όλες τις ζωές μου, άραγε; Κάθε της κομμάτι μου φαίνεται ξεχωριστό κι ατελείωτο. Κάθομαι μπροστά στο χαρτί και γράφω κι όλο μιλάω για μένα με χίλια ονόματα ή πράγματα. Ή μήπως μιλώντας για μένα, γίνομαι φωνή για χιλιάδες γυναίκες και άνδρες που ναι σαν εμένα; Τα χρόνια που έχω ακόμη μπροστά μου είναι, λένε, δύσκολα και άχαρα. Ντρέπ...