Παρασκήνιο

Παρασκήνιο

Σόλωνος 76 106 80 Αθήνα

210 3648170

Όταν το πέλμα μας εταίριαζε με το χώμα

Φιλολογικός Σύλλογος "Ο Χρυσόστομος" (2000)

Το βιβλίο αρχίζει με την έξωση ενός παιδιού από τον κόσμο του μύθου και της φαντασίας, όπου ζούσε ως τότε. Στο διάστημα 1940-1945 το παιδί θα βρεθεί στο κέντρο ενός στροβίλου, όπου κυριαρχούν ο φόβος κι η στέρηση, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το αύριο, η φρίκη και η απειλή του θανάτου. Ταυτόχρονα όμως θα δεθεί με το χωριό της Κρήτης όπου το 'φερε ο πόλεμος. Θα γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της, θα ζυμωθεί με την απλή μα στερεά σκέψη τους, με τον τρόπο που χαίρονται και πονούν. Θα ξεδιψάσει από την παρθενική πηγή του λόγου τους, θα μπολιαστεί με τις διηγήσεις και...

Μαρξισμός, αναρχισμός και αυτοδιαχείριση

Παρασκήνιο (2000)

Προϊόν του σαπισμένου καπιταλισμού ο σύγχρονος αναρχισμός, κάθε άλλο παρά αντισύστημα όπως διατείνονται οι οπαδοί του, μα "υποκατάστημα" του συστήματος για "άτακτα παιδιά", θα συντροφεύει το γεννήτορά του έως το θάνατο και θα ενταφιασθεί μαζί του. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να υποσταλεί η σημαία της εναντίον του πάλης. Αντίθετα, χρέος είναι να καταδεικνύεται πάντα ο αντιεπιστημονικός κι αντεπαναστατικός του χαρακτήρας οι κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές του ρίζες... Οι αντιδραστικοί συκοφαντούν τον Κομμουνισμό και τον ταυτίζουν με τον αναρχισμό. Ο χαρακτηρισμό...

Γράμματα στην ειρήνη

Παρασκήνιο (2000)

Στ' αχνάρια του πεπρωμένου

Παρασκήνιο (2000)

Έμελλε όμως σ' αυτή την ταράτσα. που η Βέρα άλλοτε μόνη και άλλοτε με μια παιδική της φίλη συνήθιζε να πηγαίνει να παίζει, να χορεύει και να τραγουδάει, ν' αφήσει τελείως ανυποψίαστη κάποια στιγμή -και πολύ ενωρίς μάλιστα- οριστικά μαζί με τα παιχνίδια της και την παιδική της ξεγνοιασιά. Ένας δρόμος άγνωστος, εντελώς απρόσμενα και άκαιρα, ανοιγόταν μπροστά της και έπρεπε να τον περπατήσει. Ήτανε δύσβατος. Δεν το διέκρινε. Και πώς. άλλωστε. να το διακρίνει ένα τόσο μικρό παιδί; Και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε. ίσως. να προβλέψει ή να φανταστεί τότε πως τ' αθώα αυτά παιχνίδ...

Μάσκες και ψέμματα

Παρασκήνιο (2000)

Μέρες στην Καρχηδόνα

Παρασκήνιο (2000)

Ο ποιητής ως δοκιμιογράφος: Οι "Δοκιμές" του Γιώργου Σεφέρη μέσα στην παράδοση της ευρωπαϊκής δοκιμιογραφίας

Νικόλαος Κ. Πετρόπουλος (2000)

Εξ όσων γνωρίζω, η παρούσα διδακτορική διατριβή είναι η πρώτη που εκπονείται με θέμα τις "Δοκιμές", συλλογή κριτικών και δοκιμιοειδών κειμένων, του διεθνούς φήμης έλληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1963). Ταυτόχρονα είναι μια συμβολή στη μελέτη του δοκιμίου ως λογοτεχνικού είδους. Για τρεις κυρίως λόγους οι "Δοκιμές" του Σεφέρη αξίζει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης. Πρώτα- πρώτα , διότι θα επιτύχουμε μια θέωρηση του έργου ενός μείζονος ποιητή από την ασυνήθη οπτική γωνία των κριτικών του κειμένων. Δεύτερον, γιατί ακριβώς ως τέτοια κείμενα γραμμέν...

Χρονικό 1941-1944

Παρασκήνιο (2001)

Ποιήματα

Παρασκήνιο (2001)

Ο ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης

Παρασκήνιο (2001)

Ο έρωτας είναι ο ένοχος

Παρασκήνιο (2001)

"Με λένε Διονύση, λέγε με Ντένη", λέει εύθυμα κι εγώ κοιτάω το κεντημένο Δέλτα στο πουκάμισό του. "Με λένε Ευδοκία, λέγε με Εύα", λέω και γελάμε δυνατά σα μικρά παιδιά που ανακάλυψαν κάτι αστείο. Ιούλιος· είκοσι ο μήνας· δυό μήνες που έφυγε! Τώρα κοιμάται με άλλη γυναίκα, νιώθει καινούργια συγκίνηση, είναι χαρούμενος, γελαστός, φιλάει με πάθος και κάνει υπέροχο έρωτα, ενθουσιάζεται, ερωτεύεται, ο πόθος τον μεθάει, το πάθος τον κουμαντάρει, τρώει σοκολατάκια, πίνει σαμπάνια, είναι μπερμπάντης, φεύγει, αυτός είναι ο Ντένης, γνωρίστε τον...

Ενθυμήματα από την κατοχή, την αντίσταση, τον εμφύλιο

Παρασκήνιο (2001)

Τώρα που κατάκατσε ο κουρνιαχτός από την πολύχρονη δοκιμασία στα πέτρινα χρόνια που περάσαμε (να πάνε και να μην γυρίσουν), όσοι είχαμε την αποκοτιά να πάρουμε τα βουνά και να πολεμήσουμε τον καταχτητή και δεν κλειστήκαμε στο καβούκι μας, περιμένοντας τους Εγγλέζους να μας "ελευθερώσουν" σκέφτηκα να γράψω όσα έζησα από κοντά και σχετίζονται με το δικό μας τόπο στην κατοχή, στην αντίσταση και τον εμφύλιο. Είπα να βιαστώ. Ο χρόνος κύλησε σκληρός και αμείλικτος, οι πολλοί έμειναν λίγοι και από τους λίγους πιο λίγοι. Βάσανο μεγάλο να θυμηθώ όσα ζήσαμε, όσα κάναμε, όσα πάθαμε. Α...

Στην πνοή του χρόνου

Παρασκήνιο (2001)

Στο χάνι, σύχναζε κι ένας γέρος ναυτικός που τον έλεγαν Κάρντο· μου είχε κάνει εντύπωση γιατί ήταν ο μόνος ναυτικός που δεν κακολογούσε τη θάλασσα, αλλά κάθε φορά που μιλούσε γι' αυτήν θαρρείς μια αόρατη δύναμη τον συνέπαιρνε και έβαζε τέτοια ομορφιά, τέτοιο στόλισμα στα λόγια του που σε έκανε να την αγαπήσεις τη θάλασσα, να την αγαπήσει ακόμα κι αυτός που δεν ήξερε τι είναι πουλί, αστέρι, γυναίκα...

Προς τον απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον

Παρασκήνιο (2001)

Βιώνοντας ο Λουκιανός τα μηνύματα του καιρού του, μιας εποχής παρακμής και κοινωνικής ανισότητας, ήλθε σε σκληρή αντιπαράθεση μ' αυτήν. Ως πιο αποτελεσματικό και συνεπές με την ψυχική του δομή όπλο, βρήκε τη σάτιρα, την πολεμική... ... Ο Λουκιανός ωστόσο, δεν είναι ούτε μηδενιστής ούτε η κριτική του είναι στείρα. Παρά τις υπερβολές του, κινείται μέσα σ' ένα κλίμα πνευματικής υγείας. Κατηγορεί τους εκμαυλιστές της σκέψης, των πολιτικών θεσμών και παράλληλα τονίζει τις σωστές, κατά την αντίληψή του, εκδοχές τους, προβάλλοντας ανθρώπινους τύπους με θετική δράση.

Δύο Ευρωπαίοι ποιητές

Παρασκήνιο (2001)

[...] Η ποίηση των Χέρμπερτ και Χόλουπ δεν εμφανίζει την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο ποσοστό της σύγχρονης (και όχι μόνο της ελληνικής) ποιητικής παραγωγής. Ο αναγνώστης αυτής της ποίησης μπορεί να την προσεγγίσει με τα προσωπικά του βιώματα και να βρει σ' αυτή "κάτι δικό του", κάτι που σκέφτηκε ή ένιωσε κάποτε αλλά δεν είχε τις λέξεις να το εξωτερικεύσει. Δεν ήταν πάντα επικοινωνιακός ο ρόλος της ποίησης; Εκτιμώ την στάση των δύο ποιητών στη ζωή και στην τέχνη. Ο Χόλουπ ήταν μαρξιστής. Ο Χέρμπερτ δεν ήταν. Την εποχή των μεγάλων ιδεολογικών συγκρούσεων το "πι...

Ο Στάλιν και η κινέζικη επανάσταση

Παρασκήνιο (2001)

Ο Λένιν, εννοείται, αποδεχόταν την αναγκαιότητα προσωρινών συμμαχιών με το αστικοδημοκρατικό κίνημα, όμως κατανοούσε τη συμμαχία αυτή όχι ως συμμαχία με τα αστικά κόμματα, που εξαπατούν και προδίδουν την επαναστατική μικροαστική δημοκρατία (τους αγρότες και τους μικροαστούς των πόλεων), αλλά ως συμμαχία με τις οργανώσεις και τις ομάδες των ίδιων των μαζών ενάντια στην εθνική αστική τάξη. Μ' αυτήν την έννοια, πώς έβλεπε ο Λένιν τη συμμαχία με τα αστικοδημοκρατικά κόμματα των αποικιών; και σε αυτό το ερώτημα ο Λένιν απαντά στις "Θέσεις" που έγραψε για το Δεύτερο Συνέδριο της...

Θ΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο

Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών (2001)

Δρόμος για το ρεμπέτικο

Denise Harvey (2001)

Η Γκαίηλ Χόλστ πρωτόρθε στην Ελλάδα το 1965. Αφοσιωμένη φίλη της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης, την οποία αντίκρυσε με ματιά φρέσκια και καθαρή, έγραψε για το ρεμπέτικο ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε στα αγγλικά το 1975 γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Από τότε επανεκδόθηκε πολλές φορές και αποδόθηκε στα τουρκικά, στα γερμανικά και στα γαλλικά. Αυτό το βιβλίο, μεταφρασμένο από το Νίκο Σαββάτη, αποτελεί το πρώτο μέρος του τόμου "Δρόμος για το ρεμπέτικο" και έχει αναγνωριστεί, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, ως μία από τις καλύτερες εργασίες γι' αυτό το μουσικό είδος. Ε...

Συνολικά Βιβλία 538
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου