Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τώρα που κατάκατσε ο κουρνιαχτός από την πολύχρονη δοκιμασία στα πέτρινα χρόνια που περάσαμε (να πάνε και να μην γυρίσουν), όσοι είχαμε την αποκοτιά να πάρουμε τα βουνά και να πολεμήσουμε τον καταχτητή και δεν κλειστήκαμε στο καβούκι μας, περιμένοντας τους Εγγλέζους να μας "ελευθερώσουν" σκέφτηκα να γράψω όσα έζησα από κοντά και σχετίζονται με το δικό μας τόπο στην κατοχή, στην αντίσταση και τον εμφύλιο. Είπα να βιαστώ. Ο χρόνος κύλησε σκληρός και αμείλικτος, οι πολλοί έμειναν λίγοι και από τους λίγους πιο λίγοι. Βάσανο μεγάλο να θυμηθώ όσα ζήσαμε, όσα κάναμε, όσα πάθαμε. Α...

Στο χάνι, σύχναζε κι ένας γέρος ναυτικός που τον έλεγαν Κάρντο· μου είχε κάνει εντύπωση γιατί ήταν ο μόνος ναυτικός που δεν κακολογούσε τη θάλασσα, αλλά κάθε φορά που μιλούσε γι' αυτήν θαρρείς μια αόρατη δύναμη τον συνέπαιρνε και έβαζε τέτοια ομορφιά, τέτοιο στόλισμα στα λόγια του που σε έκανε να την αγαπήσεις τη θάλασσα, να την αγαπήσει ακόμα κι αυτός που δεν ήξερε τι είναι πουλί, αστέρι, γυναίκα...

Βιώνοντας ο Λουκιανός τα μηνύματα του καιρού του, μιας εποχής παρακμής και κοινωνικής ανισότητας, ήλθε σε σκληρή αντιπαράθεση μ' αυτήν. Ως πιο αποτελεσματικό και συνεπές με την ψυχική του δομή όπλο, βρήκε τη σάτιρα, την πολεμική... ... Ο Λουκιανός ωστόσο, δεν είναι ούτε μηδενιστής ούτε η κριτική του είναι στείρα. Παρά τις υπερβολές του, κινείται μέσα σ' ένα κλίμα πνευματικής υγείας. Κατηγορεί τους εκμαυλιστές της σκέψης, των πολιτικών θεσμών και παράλληλα τονίζει τις σωστές, κατά την αντίληψή του, εκδοχές τους, προβάλλοντας ανθρώπινους τύπους με θετική δράση.

[...] Η ποίηση των Χέρμπερτ και Χόλουπ δεν εμφανίζει την εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο ποσοστό της σύγχρονης (και όχι μόνο της ελληνικής) ποιητικής παραγωγής. Ο αναγνώστης αυτής της ποίησης μπορεί να την προσεγγίσει με τα προσωπικά του βιώματα και να βρει σ' αυτή "κάτι δικό του", κάτι που σκέφτηκε ή ένιωσε κάποτε αλλά δεν είχε τις λέξεις να το εξωτερικεύσει. Δεν ήταν πάντα επικοινωνιακός ο ρόλος της ποίησης; Εκτιμώ την στάση των δύο ποιητών στη ζωή και στην τέχνη. Ο Χόλουπ ήταν μαρξιστής. Ο Χέρμπερτ δεν ήταν. Την εποχή των μεγάλων ιδεολογικών συγκρούσεων το "πι...

Ο Λένιν, εννοείται, αποδεχόταν την αναγκαιότητα προσωρινών συμμαχιών με το αστικοδημοκρατικό κίνημα, όμως κατανοούσε τη συμμαχία αυτή όχι ως συμμαχία με τα αστικά κόμματα, που εξαπατούν και προδίδουν την επαναστατική μικροαστική δημοκρατία (τους αγρότες και τους μικροαστούς των πόλεων), αλλά ως συμμαχία με τις οργανώσεις και τις ομάδες των ίδιων των μαζών ενάντια στην εθνική αστική τάξη. Μ' αυτήν την έννοια, πώς έβλεπε ο Λένιν τη συμμαχία με τα αστικοδημοκρατικά κόμματα των αποικιών; και σε αυτό το ερώτημα ο Λένιν απαντά στις "Θέσεις" που έγραψε για το Δεύτερο Συνέδριο της...

Η Γκαίηλ Χόλστ πρωτόρθε στην Ελλάδα το 1965. Αφοσιωμένη φίλη της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης, την οποία αντίκρυσε με ματιά φρέσκια και καθαρή, έγραψε για το ρεμπέτικο ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε στα αγγλικά το 1975 γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Από τότε επανεκδόθηκε πολλές φορές και αποδόθηκε στα τουρκικά, στα γερμανικά και στα γαλλικά. Αυτό το βιβλίο, μεταφρασμένο από το Νίκο Σαββάτη, αποτελεί το πρώτο μέρος του τόμου "Δρόμος για το ρεμπέτικο" και έχει αναγνωριστεί, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, ως μία από τις καλύτερες εργασίες γι' αυτό το μουσικό είδος. Ε...

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον τόμο αυτό έχουν την αφετηρία τους στο ομότιτλο συνέδριο που οργάνωσε η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών τον Αύγουστο του 1998, με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη μεγάλη σφαγή του Ηρακλείου (25 Αυγούστου 1898), δηλαδή από το γεγονός εκείνο που μέσα στην ιστορική συγκυρία λειτούργησε ως καταλύτης για την αυτονομία της Κρήτης, ανοίγοντας το δρόμο για την ενσωμάτωση της νήσου στο Ελληνικό κράτος. Η οργάνωση του συνεδρίου έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας της εταιρίας να δώσει ώθηση στην έρευνα της νεότερης ιστορίας, που αν και σχηματικά...

Στα χρόνια του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του 1941-1944 ο ελληνικός λαός πολέμησε ηρωικά, από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, με το όπλο και με το τραγούδι, όπως έκανε και πιο παλαιά, απ' τα χρόνια του Τυρταίου ως τα χρόνια του Διγενή, της Εθνεγερσίας του 1821, των Βαλκανικών πολέμων του 1912-1913, της εποποιίας του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940-1941. Πολλά επίσης τραγούδια, που ακούστηκαν κατά την εποχή του Εμφυλίου από τους μαχητές του "Δημοκρατικού Στρατού", ιδιαίτερα τα καθαρώς κομματικά (όπως π.χ. "Ο ύμνος της Διεθνούς", κλπ.). [...] Με τη συλλογή μου αυτή που περιορίζετ...

Το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής του εξαίρετου φιλολόγου κ. Δημητρουλόπουλου ήταν μια αγνώστου συγγραφέα "Διήγηση του Αλεξάνδρου και της Σεμίραμης", την οποία εξέδωσε και σχολίασε εκτενώς και από διάφορες πλευρές, δεδομένου ότι διαφέρει από τις γνωστές πεζές διασκευές του μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου. Εκτός των άλλων διαπίστωσε, ότι η διήγηση αυτή δανείζεται κύρια επεισόδια από το παραμύθι της Τουραντώ, το οποίο ανήκει στον κύκλο των "αινιγματικών" παραμυθιών. Η πρώτη αυτή επαφή και ενασχόλησή του με τον κόσμο του παραμυθιού έγινε αιτία, αν δεν κάνω λάθος, να γ...

Εξ όσων γνωρίζω, η παρούσα διδακτορική διατριβή είναι η πρώτη που εκπονείται με θέμα τις "Δοκιμές", συλλογή κριτικών και δοκιμιοειδών κειμένων, του διεθνούς φήμης έλληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1963). Ταυτόχρονα είναι μια συμβολή στη μελέτη του δοκιμίου ως λογοτεχνικού είδους. Για τρεις κυρίως λόγους οι "Δοκιμές" του Σεφέρη αξίζει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης. Πρώτα- πρώτα , διότι θα επιτύχουμε μια θέωρηση του έργου ενός μείζονος ποιητή από την ασυνήθη οπτική γωνία των κριτικών του κειμένων. Δεύτερον, γιατί ακριβώς ως τέτοια κείμενα γραμμέν...

Έμελλε όμως σ' αυτή την ταράτσα. που η Βέρα άλλοτε μόνη και άλλοτε με μια παιδική της φίλη συνήθιζε να πηγαίνει να παίζει, να χορεύει και να τραγουδάει, ν' αφήσει τελείως ανυποψίαστη κάποια στιγμή -και πολύ ενωρίς μάλιστα- οριστικά μαζί με τα παιχνίδια της και την παιδική της ξεγνοιασιά. Ένας δρόμος άγνωστος, εντελώς απρόσμενα και άκαιρα, ανοιγόταν μπροστά της και έπρεπε να τον περπατήσει. Ήτανε δύσβατος. Δεν το διέκρινε. Και πώς. άλλωστε. να το διακρίνει ένα τόσο μικρό παιδί; Και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε. ίσως. να προβλέψει ή να φανταστεί τότε πως τ' αθώα αυτά παιχνίδ...

Προϊόν του σαπισμένου καπιταλισμού ο σύγχρονος αναρχισμός, κάθε άλλο παρά αντισύστημα όπως διατείνονται οι οπαδοί του, μα "υποκατάστημα" του συστήματος για "άτακτα παιδιά", θα συντροφεύει το γεννήτορά του έως το θάνατο και θα ενταφιασθεί μαζί του. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να υποσταλεί η σημαία της εναντίον του πάλης. Αντίθετα, χρέος είναι να καταδεικνύεται πάντα ο αντιεπιστημονικός κι αντεπαναστατικός του χαρακτήρας οι κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές του ρίζες... Οι αντιδραστικοί συκοφαντούν τον Κομμουνισμό και τον ταυτίζουν με τον αναρχισμό. Ο χαρακτηρισμό...

Το βιβλίο αρχίζει με την έξωση ενός παιδιού από τον κόσμο του μύθου και της φαντασίας, όπου ζούσε ως τότε. Στο διάστημα 1940-1945 το παιδί θα βρεθεί στο κέντρο ενός στροβίλου, όπου κυριαρχούν ο φόβος κι η στέρηση, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το αύριο, η φρίκη και η απειλή του θανάτου. Ταυτόχρονα όμως θα δεθεί με το χωριό της Κρήτης όπου το 'φερε ο πόλεμος. Θα γνωρίσει τη γη και τους ανθρώπους της, θα ζυμωθεί με την απλή μα στερεά σκέψη τους, με τον τρόπο που χαίρονται και πονούν. Θα ξεδιψάσει από την παρθενική πηγή του λόγου τους, θα μπολιαστεί με τις διηγήσεις και...

Η αθρόα προσέλευση στο δικαστικό σώμα ατόμων χωρίς ουσιαστικά προσόντα και χωρίς ήθος, είναι η βασική αιτία για το ομολογουμένως χαμηλό επίπεδο της ελληνικής Δικαιοσύνης. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς, όταν στον δικαστικό κλάδο καταφεύγουν, κατά κανόνα, άτομα που γνωρίζουν ότι δεν έχουν τα κότσια να ανταπεξέλθουν στον σκληρό ανταγωνισμό της μαχόμενης δικηγορίας. Αυτά τα άτομα λοιπόν, ανασφαλή από τη φύση τους, αναζητούν στηρίγματα και αναγνώριση είτε σε οργανωμένες ομάδες, είτε σε μεμονωμένα πρόσωπα που ασκούν επιρροή στην κοινωνική ζωή. Συνήθως δημιουργούν κοινων...