Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ποιητικό σύμπαν της Αφροδίτης Κατσαδούρη αντλεί τις εικόνες του από το πολύ-ερεθισματικό αστικό περιβάλλον και αποπνέει -σχεδόν σε κάθε ανάγνωση- τη μητροπολιτική αίσθηση της αποπλάνησης. Η ανάγνωση της πρωτεύουσας συναγωνίζεται υπαινικτικά τη στατικότητα της επαρχίας και παρότι σε μια πρώτη ματιά η καθημερινότητα παρουσιάζεται αγανακτισμένη, στο τέλος διαχέεται μια χαρμολύπη για εκείνους που επιμένουν να βρίσκουν την ομορφιά στα αστικά χαλάσματα ενός μεγάλου χωριού που λέγεται πόλη.

Ω κόσμε, δες αυτή την πόλη! Πιο απονήρευτη απ’ την Γκερνίκα, πιο γενναία απ’ τη Φαλούτζα, πιο σοφή απ’ την Αλεξάνδρεια πιο ισοπεδωμένη απ’ τη Δρέσδη? πόλη ορφανή από μάνα και πατέρα, από ανατολή και δύση, πόλη χωρίς φούρνο, χωρίς μελάνι, χωρίς ρούχο λευκό? εδώ το ρύζι πωλείται με το γραμμάριο, εδώ οι μανάδες ταΐζουν τα μωρά τους αλατόνερο, εδώ η ζωή έχει χάσει τη μυϊκή της δύναμη.