Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το μόνο που θέλω στη ζωή μου είναι να μείνω μόνη, μακριά απ' όλους". "Είμαι μια μοναχική ύπαρξη πάνω στη γη" "Σταματήστε, σας παρακαλώ, να χτυπάτε κάθε βράδυ την πόρτα του δωματίου μου, ενώ ξέρετε ότι έχω ανάγκη από λίγο ύπνο". "Να με αποκαλείτε απλώς G.G.". "Με πειράζει πολύ τ' ο,τιδήποτε γράφετε για μένα... είναι σαν να φυλακίζετε την ψυχή μου μέσα σε δυο κόλες χαρτί". Περιέχονται τα κείμενα: - "Μόνο μια φορά τον αιώνα εμφανίζεται τέτοιο πρόσωπο" - "Γκρέτα Γκάρμπο: ο μύθος της, θα ζει" - Γιώργος Χρονάς, "Γκρέτα Γκάρμπο" - Ελένη Μπίστικα, "Η ανάσταση εν...

Κύριες και κύριοι, μια παράξενη μαγεία καλύπτει τον κόσμο αυτού του βιβλίου. Μικρές, απότομες, κοφτές προτάσεις. Εικόνες που δημιουργούνται από το τίποτα. Παραστάσεις και σκηνές στα εσωτερικά σπιτιών και πόλεων. Καμιά γνωστή μέθοδος αφήγησης ή ψυχολογίας δεν ικανοποιεί τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου. Όπως στα αρχαία αγγεία όλα υπήρξαν και είναι χαμένα. Εξόχως αληθινά και εξόχως ποιητικά. "Η ευτυχισμένη Simon" γεννιέται και πεθαίνει όπως τα άσματα των παιδικών χορωδιών. Ακόμα κι όταν ο εικοσάχρονος γιος της, ο Λεωνίδας, ερωτεύεται και παντρεύεται μια πόρνη. "Η ευτυχισμέν...

Περιέχει τα κείμενα: - Σοφοκλής Καραγιαννίδης, "Ο δρόμος από τις Συρακούσες μέχρι το Βιετνάμ" - Lunn Hisschberg, "Μια συζήτηση με τον Τομ Κρουζ" - Ο Τομ Κρουζ στην ταινία "Γεννημένος την 4η Ιουλίου" - Φιλμογραφία του Τομ Κρουζ

Ο Ian Curtis, ο Bernard Dicken, ο Peter Hook και ο Steve Morris, τη χρονιά του 1976, εργαζόντουσαν σε διάφορες δουλειές του ποδαριού, για να μπορούν να καλύπτουν τα μικροέξοδά τους. Ήταν όλοι τους συνομήλικοι, γύρω στα 20. Ο Ian δούλευε στην αποθήκη ενός εργοστασίου βάμβακος κι ο Bernard απασχολείτο σε μια βαρετή εργασία γραφείου. Πριν από την εμφάνιση των Sex Pistols στη μουσική σκηνή της Αγγλίας, επικρατούσε η αντίληψη ότι για να ασχοληθεί κάποιος νεαρός με τη μουσική θα έπρεπε να έχει πίσω του ένα παρελθόν μακράς μουσικής εμπειρίας. Μόνον έτσι ήτανε ευπρόσδεκτος στη rock...

Στις 23 Ιουλίου του 1966 βρίσκεται νεκρός στο κρεβάτι του. Η αυτοψία δείχνει ότι ο θάνατος προήλθε από ασθένεια της στεφανιαίας αρτηρίας. Ο Μόντυ είχε πει ότι ήθελε μια απλή κηδεία όπως ο πατέρας του, αλλά η αδελφή του Έθελ επέμενε για τελετή σε εκκλησία. Η κηδεία ήταν ιδιωτική. Η οικογένεια κάθισε στην μπροστινή σειρά. Διασημότητες και φίλοι κάθισαν γύρω τους. Δύο μεγάλα μπουκέτα από άσπρα χρυσάνθεμα απ' την Ελίζαμπεθ Ταίηλορ στήθηκαν μαζί με λουλούδια από άλλους διάσημους. Υπήρχε μια συλλογή από οργανική μουσική με κομμάτια που αγαπούσε ο Μόντυ: "Sinfonia" του Μπαχ,...

Άγγλος τραγουδιστής της δεκαετίας του 80 ο Μάρκ Άλμοντ περιφέρεται σ' αυτό το βιβλίο του στο σαλόνι του Έλληνα Άδωνι και κλαίει, χωρίς να ντρέπεται, για έρωτες που δεν έκανε, για πρόσωπα που γνώρισε και έφυγαν, για αποχαιρετισμούς χωρίς ελπίδα. Μοιάζει σ' αυτό του Ίβυκου και των ποιητών που κλαίνε -σ' όλους τους αιώνες- για τον έρωτα και τους ανθρώπους που υποφέρουν από τους ισχυρούς και τους κακούς. Ο Άλμοντ είναι πάντα ηττημένος. Αλλά με μια ήττα που τον στεφανώνει στη σκοτεινή και μοναχική κάμαρά σας απόψε που φυσάει και βρέχει. Αν, όμως, έχετε και κάποιο δίσκο του στο π...

Δημιουργήθηκαν το 1978 στο Δουβλίνο και είναι πάντα μαζί. Ιρλανδοί. Το όνομα τους U2. Μέλη του οι Μπόνο, Λάρρυ, Άνταμ και Εντζ. Αυτό το βιβλίο περιέχει δηλώσεις τους για αυτά που πιστεύουν για τον κόσμο σήμερα και τη δουλειά τους. Ακόμα πολλές φωτογραφίες τους.

Ο Τζοβάνι Βέργκα, ο Λουίτζι Καπουάνα, ο Ρενάτο Φουτσίνι, ο Τζουζέππε Τζακόζα, η Ματίλντε Σεράο, ο Γκαμπριέλε ντ' Αννούντσιο και ο Λουίτζι Πιραντέλο είναι οι "Επτά κλασσικοί ιταλοί πεζογράφοι" που παρουσιάζονται σε επτά διηγήματα τους στο βιβλίο αυτό. Ιστορίες για τα άγνωστα αισθήματα του τρελού άπτερου δίποδου -του ανθρώπου- όταν ξεχειλίζει η συγκίνηση και το πάθος, η ζωή και ο θάνατος κάτω από τον ανελέητο ήλιο της Μεσογείου.

Μην σας παρασύρουν αυτοί οι τρεις άντρες με καπαρτίνες στο εξώφυλλο του βιβλίου, να περπατούν σ' αυτή την γοητευτική και μυστηριώδη στοά του Μιλάνου, γιατί "Οι κωμωδοί" του Σταύρου Αντωνίου έχουν άλλη ενδυμασία και λόγια παράξενα λέει το στόμα τους. Μοιρασμένοι στην πρωτεύουσα και στην επαρχία αλλάζουν ρούχα, τόνο ομιλίας, χρώματα και τρόπο ζωής. […] Αυτό το βιβλίο δεν γίνεται ποτέ μια μετασουρεαλιστική ρουτίνα ή καφκική δαντέλα γιατί το πανίσχυρο, μοναδικά μοντέρνο, μανίκι του Αντωνίου έχει δάχτυλα που καταλήγουν σε νύχια δυνατά, σικ, και χωρίς ίχνος φλέγματος παίζει σ'...

Γεννήθηκα στις 3 Απριλίου του 1924 στην Ομάχα της Νεμπράσκα. Ήμουν το τρίτο παιδί της οικογένειας. Έχω δύο αδελφές. Το όνομα του πατέρα μου σαν το δικό μου - Μάρλον Μπράντο και της μητέρας μου Ντόροθυ. Ο πατέρας ήταν ένας πετυχημένος πωλητής σε μια εταιρεία ζωοτροφών που τον πιο πολύ καιρό έλειπε από το σπίτι. Δεν τα πηγαίναμε καλά. Αδιαφορούσα για μένα. Τίποτα δεν του άρεσε απ' ό,τι έκανα. Όλα τα έβρισκε αδιάφορα. Αυτή η στάση του απέναντι μου με έκανε να έρθω πιο κοντά στη μητέρα μου. Τη μυθοποίησα όπως ο Οιδίποδας (γελάει).

Στο βιβλίο αυτό, των εκδόσεων του περιοδικού "Οδός Πανός", έχουν συγκεντρωθεί τα διηγήματα του μεγάλου αμερικανού συγγραφέα Ναθάναελ Χώθορν (1804-1864), "Το ευγενικό αγόρι", "Η καταστροφή του κυρίου Χιγκινμπόθαμ", "Γουέικφηλντ" και "Ο συγγενής μου ο ταγματάρχης Μουλινέ" -που δίνει και τον τίτλο σε αυτή την συλλογή μας. Ο ταγματάρχης Μουλινέ δεν "εμφανίζεται" στο διήγημα. Από τις διηγήσεις των συμπολιτών του και των γειτόνων του ο νεαρός του ανιψιός Ρόμπιν, που έχει φτάσει, αδέκαρος, από την Νέα Αγγλία -Αμερική- στην γη της Αγγλίας, για να βρει δουλειά και τον ψάχνει, προ...

Της αγάπης και της μοναξιάς Απεχθάνομαι τ' αυτοκίνητα, τις στάσεις των αυτοκινήτων, τα τηλέφωνα, τα περιοδικά, τις εφημερίδες, τους κάθετους και τους οριζόντιους δρόμους, όλα αυτά μπαίνουν ανάμεσά μας, μας χωρίζουν. Δίχως αυτά θα ήμασταν ελεύθεροι. Στην επόμενη συνάντηση θα σε περιμένω μ' ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στα χέρια. Έχεις παρακολουθήσει ποτέ ποδοσφαιρικό αγώνα; Εγώ μονάχα μια φορά. Μου προκαλούν φρίκη τόσες χιλιάδες πρόσωπα, που "αγωνιούν" για το ίδιο πράγμα. Μη φανταστείς πως οι αντίπαλες εστίες προϋποθέτουν και άμιλλα, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, είναι...

"Διαβάζοντας κανείς την αυτοβιογραφία της Καίτης Γκρέϋ, μπορεί από μια άποψη να καταλάβει "τι σημαίνει Ελλάδα", με όλη τη σημασία της φράσης. Και προπαντός, "τι σημαίνει Έλληνας". Μέχρι τώρα, το δικαίωμα της απάντησης σε τέτοιου είδους ερωτήματα το είχαν, κατά κύριο λόγο, τα υψηλά πνευματικά κεφάλαια του τόπου - λογοτέχνες, ακαδημαϊκοί, ιστορικοί, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, κοινωνιολόγοι, ποιητές κ.ά." Γιώργος Νοταράς, "Η Καθημερινή", 12 Μαΐου 1983