Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην αυγή του 18ου αιώνα η Αμερική ήταν περήφανη για τη νίκη της επανάστασής της και τη γένεση του νέου της δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν διέθετε όμως εθνική κουλτούρα. "Ο Ίρβινγκ ήξερε ότι, όταν δεν διατηρείς την παράδοσή σου, εκείνη χάνεται", γράφει ο δρ. Μέιερς. "Η δική μας αμερικανική μυθολογία γεννιόταν και ο Ίρβινγκ μεγιστοποίησε τη σημασία της. Στην ίδια του την πατρίδα λοιπόν ο Ίρβινγκ έγινε ένας σύγχρονος ήρωας - σε μια χώρα που χρειαζόταν άμεσα ήρωες". Ο Ίρβινγκ στα χρυσά όνειρα διηγείται για πρώτη φορά το αμερικανικό όνειρο εν τη γενέσει του, στο κέντρο των ονεί...

Μάρτιος 1930. Η δολοφονία μιας ηθοποιού οδηγεί τον Γκέρεον Ρατ στα στούντιο του Βερολίνου, που τότε ήταν μητρόπολη του κινηματογράφου. Ο νεαρός αστυνόμος γνωρίζει τις σκοτεινές πλευρές αυτού του λαμπερού κόσμου και βιώνει την φάση μετάβασης από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο. Ο ομιλών κατακτά τις οθόνες, κι έτσι παραγωγοί, αιθουσάρχες και αστέρες του βωβού μπαίνουν στο περιθώριο. Ο Φόλκερ Κούτσερ καταφέρνει να συνδέσει αβίαστα την νέα περιπέτεια του αστυνόμου Ρατ με το προηγούμενο μπέστσελερ του Το βρεγμένο ψάρι και να ζωντανέψει το Βερολίνο της δεκαετίας του '30 μ...

Μεγάλοι Ρώσοι δημιουργοί εμπνέονται από τον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου. Συγγραφείς που άφησαν εποχή με το έργο τους, έρχονται σε επαφή με τον κόσμο των σκύλων. Βλέπουν μέσα από τα μάτια τους, αισθάνονται μέσα από τη ψυχή τους, εξερευνούν τις συνήθειες τους. Από τον Ιβάν Τουργκένιεφ μέχρι και τον Αντόν Τσέχωφ, τα σκυλιά μεταμορφώνονται σε σπάνιους μυθιστορηματικούς χαρακτήρες, που θα εκπλήξουν και τον πλέον δύσπιστο αναγνώστη. Η διάθεση των συγγραφέων δεν είναι να γράψουν ζωοφιλικά διηγήματα μόνο, αλλά και να μπολιάσουν με λογοτεχνική επάρκεια τα όμορφα τετράποδα. Όσοι νομί...

Αν ο Σαίξπηρ είναι όλα αυτά που ο Τολστόι απέδειξε ότι είναι, πώς γίνεται να τον θαυμάζουν όλοι; Προφανώς η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ένα είδος μαζικής ύπνωσης ή "επιδημικής υποβολής". Τζώρτζ Όργουελ Η εξίσωση μοιάζει απλή: πάντα όταν μια λογοτεχνική αυθεντία λοιδορείται από μια άλλη έχουμε ένα λογοτεχνικό γεγονός. Το κείμενο του Τολστόι "Για τον Σαίξπηρ και το δράμα" δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που αμφισβητούσε τον Άγγλο βάρδο, θεωρείται όμως από τα σπουδαιότερα. Πριν από τον Τολστόι, τον Σαίξπηρ είχαν επικρίνει αυστηρότατα και άλλοι. Ανάμεσά τους...

Με τη συλλογή αυτή, η Βιρτζίνια Γουλφ, η γυναίκα που επηρέασε όσο λίγοι την λογοτεχνία του 20ού αιώνα, απέκτησε για πρώτη φορά τη φήμη της ως η συγγραφέας με την πιο ζωντανή φαντασία και το πιο λεπταίσθητο ύφος της εποχής της. Επηρεασμένη από τον Τζόυς, τον Προυστ και τις θεωρίες του Γουίλιαμ Τζέιμς, του Μπεργκσόν και του Φρόυντ, επικέντρωσε τις προσπάθειές της στην δημιουργία ενός καινοτόμου μυθιστορηματικού ύφους που έδινε έμφαση στην αέναη ροή της συνείδησης, στο πέρασμα του χρόνου ως μια αλληλουχία επακόλουθων και πεπερασμένων στιγμών και ως μια μακρά ακολουθία χρόνων...

Η συλλογή των διηγημάτων που παρουσιάζονται σ' αυτή την έκδοση δημοσιεύτηκε το 1866 στο χριστουγεννιάτικο τεύχος του περιοδικού All the Year round, που εξέδιδε ο Ντίκενς, το οποίο πούλησε τον καταπληκτικό αριθμό των 250.000 αντιτύπων στην πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του. Ο Ντίκενς έγραψε συνολικά τέσσερα διηγήματα και ανέθεσε τα υπόλοιπα τέσσερα στους Άντριου Χάλιντεϊ, Τσαρλς Κόλλινς, Ίσμπα Στρέτον και Αμέλια Έντουαρντς, που ήταν τακτικοί συνεργάτες των περιοδικών του. Τα έργα καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της βικτωριανής λογοτεχνικής γκάμας. Υπάρχουν δυο συγκινητικές αλλά...

"Απ' όλες του τις ιστορίες είναι η πιο θλιβερή", έγραψε ο Έντουαρντ Σαΐντ για την "Έιμι Φόστερ". Πράγματι, είναι μια σπαραχτική ιστορία για την απόλυτη αθωότητα - τόσο απόλυτη, που μόνο με απλότητα μπορεί κανείς να μιλήσει γι' αυτήν. Ο Γιάνκο, ο ναυαγός που ως το τραγικό του τέλος παραμένει πεντάξενος στον άξενο τόπο όπου τον έριξε η μοίρα, είναι αθώος ως τα τρίσβαθά του, περισσότερο κι από παιδί - από τα παιδιά που τον παίρνουν στο κατόπι και τον κοροϊδεύουν. Κάτω από τα ξενικά του ρούχα κι από το δέρμα του, που 'ναι φτιαγμένο για τον ήλιο ενός άλλου τόπου, φοράει κατάσαρκ...

Εν ου παικτοίς. Μπορεί να παίζει κάποιος με το Σύνταγμα και τους δημοκρατικούς θεσμούς; Μπορεί να ανοίγει θέματα όπως η υποκατάσταση της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος, που προβλέπεται στο άρθρο 110, από δημοψήφισμα; Τι σημαίνει για τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματός μας η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και η άμεση εκλογή του από το εκλογικό σώμα; Ποια επίπτωση θα έχει στο πολίτευμα, και κυρίως στην κυβερνητική σταθερότητα, η τυχόν εισαγωγή του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής χωρίς αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων...

Σε μια επαρχιακή πόλη βρίσκεται δολοφονημένη μια πανέμορφη νεαρή φοιτήτρια που τα βράδια εργαζόταν ως μπαργούμαν. Ένα επιτυχημένο επαγγελματικά και ευτυχισμένο συναισθηματικά ζευγάρι φαρμακοποιών εμπλέκεται στην υπόθεση, καθώς η μαρτυρία του άντρα αποτελεί την άκρη του νήματος για την εξιχνίαση του εγκλήματος από τις τοπικές αστυνομικές αρχές. Μέσα στο σχεδόν κλειστοφοβικό περιβάλλον της πόλης, όλοι προσπαθούν ευλαβικά σχεδόν να ανταποκριθούν στους επίσημους ρόλους που υποδύονται. Χρεοκοπημένες ψυχές πλάθουν με αγωνία το άλλοθί τους. Ο επίσημος ρόλος που υποδύεται ο καθ...

Ο Γκαίτε άρχισε να γράφει το "Ένας άνδρας πενήντα ετών" το 1807, λίγο προτού κλείσει τα πενήντα. Δημοσιεύθηκε πρώτη φορά δέκα χρόνια αργότερα σε συντομευμένη μορφή και επανεκδόθηκε το 1821, ενταγμένο πλέον στο δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος για τον Βίλχελμ Μάιστερ. Στη σημερινή, πολύ πιο εκτεταμένη της μορφή, η ουσιαστικά αυτοτελής αυτή νουβέλα είδε το φως της δημοσιότητας το 1829. Θέμα της έχει τη συναισθηματικά πολυτάραχη και βιωματικά σύνθετη εμπειρία του αρχόμενου γήρατος, σε μια εποχή όπου η ηλικία των πενήντα ετών θεωρείται γενικά ως αφετηρία της σωματικής και πνευμ...

Οι περισσότεροι σύγχρονοι αναγνώστες δεν θεωρούν τον μεγάλο Κάρολο Ντίκενς συγγραφέα μυστηρίου και αστυνομικών ιστοριών. Μια προσεκτικότερη, όμως, ματιά στο σύνολο του έργου του μας δείχνει ότι σε μια εποχή που το λογοτεχνικό είδος του μυστηρίου και των περιπετειών των ντετέκτιβ βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα, ο Ντίκενς ενέτασσε το μυστήριο και το έγκλημα με αμεσότητα και μαεστρία σε σχεδόν κάθε του μυθιστόρημα ή νουβέλα, με τρόπο ώστε να μπορεί σήμερα να θεωρείται -δικαιολογημένα- πρωτεργάτης στην εξέλιξη του είδους αυτού. Έχοντας εργαστεί σε δικηγορικό γραφείο, αλλά και στο...

Η δολοφονημένη εξαδέλφη ανήκει στις μικρές ιστορίες του Λε Φανού και αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα βικτοριανής μυθοπλασίας τρόμου. Η ιστορία, σε πρω-τοπρόσωπη αφήγηση, διαδραματίζεται πίσω από τους περίκλειστους τοίχους ενός ερειπωμένου πύργου, σε ένα περιβάλλον όπου οι συνθήκες ενός αόρατου τρόμου δημιουργούν μιαν ατμόσφαιρα ασφυξίας. Η ηρωίδα μοιάζει εγκλωβισμένη σε ένα αδιέξοδο, σε μια προδιαγεγραμμένη μοίρα. Μοναδική αχτίδα φωτός καθώς περιφέρεται έντρομη από δωμάτιο σε δωμάτιο είναι η εξαδέλφη της -ένα πλάσμα αδύναμο που δεν μπορεί να της προσφέρει κάτι ουσιαστικότερο α...

Η επιστροφή των συνόρων, στα γεγονότα και στις συνειδήσεις, είναι καλό νέο. Με την προϋπόθεση όμως να τυγχάνει λογικής ερμηνείας και χρήσης. Τα σύνορα δεν είχαν βέβαια ποτέ χαθεί, παρά μόνο στον δικό μας, ως ευρωπαίων ταξιδιωτών, νοερό χάρτη. Το σύνορο δεν είναι μια αόριστη χάραξη, αλλά ένας θεσμός, που εγγράφεται στο δίκαιο και εγκαθιστά δομές, που προέρχεται από συγκρούσεις και συνθήκες, από διαπραγματεύσεις και αποφάσεις. Η ευχερής διάβασή του δεν σημαίνει και την ακύρωσή του. Ένας κόσμος χωρίς σύνορα είναι ένας βάρβαρος κόσμος, κάτι που μας θύμισε ο τρόμος του ISIS.

Η θεωρία του φύλου θέλει να είναι το καινούργιο μας ευαγγέλιο, που φέρει το "καλό νέο" ότι το αρσενικό και το θηλυκό είναι μόνο ιστορικές και κοινωνικές κατασκευές, και κατά συνέπεια μπορούν να αποδομηθούν. Η Μπερενίς Λεβέ κρατάει ίσες αποστάσεις ανάμεσα στους υποστηρικτές και τους πολέμιους της θεωρίας του φύλου. Αναρωτιέται: στην καρδιά της θεωρίας του φύλου, σε αυτή την υπόσχεση ενός κόσμου όπου δεν θα υπάρχουν πια ούτε άντρες ούτε γυναίκες αλλά πλάσματα που θα έχουν αποδοθεί σε μια υποτιθέμενη πρωταρχική ουδετερότητα, δεν βρίσκεται μια βούληση να κοπούν τα φτερά της ετε...

Ένας ανώνυμος κατά τα άλλα αφηγητής, συναντά στον δρόμο έναν νεαρό υπάλληλο τραπέζης. Τον ταλαντούχο κύριο Τσάρλι Μίαρς. Ο τελευταίος, αγωνιά να γίνει συγγραφέας και ζητά απελπισμένα τις συμβουλές του αφηγητή. Μέσα από μια σειρά συναντήσεων, ο αφηγητής θα σπρώξει τον νεαρό συγγραφέα να ξεκλειδώσει την φαντασία του. Ένα ρίσκο που φέρνει αποτελέσματα. Πράγματι η ακατέργαστη ύλη του Μίαρς μεταμορφώνεται σταδιακά. Ο ίδιος αφήνεται στα κύματα της μυθοπλασίας και συγκεντρώνει ένα υλικό που περιλαμβάνει τα εξής αλληλοεμπλεκόμενα πεδία: δούλοι σε αρχαία ελληνική γαλέρα, σπαράγματα...

Ο Λουί Ρουμπιέ είχε τα πάντα -μια αγαπημένη οικογένεια, πλούσιες σοδειές, αφθονία, ευμάρεια- και ήταν ευτυχισμένος. Δεν υπολόγισε όμως τα καπρίτσια του ποταμού Γαρούνα, που, αφού γονιμοποίησε τη γη του, του τα παίρνει όλα πίσω. Σε λίγες ώρες το όνειρο γίνεται εφιάλτης. Η μοίρα του ανθρώπου είναι τρομερά ευάλωτη· και τα ανθρώπινα επιτεύγματα εύθραυστα απέναντι στις δυνάμεις της φύσης. Με αφορμή τις μεγάλες πλημμύρες του Γαρούνα το καλοκαίρι του 1875, ο Ζολά μας κόβει την ανάσα με μια διήγηση σε ρυθμό ασθμαίνοντα, όπου μέσα στα νερά του φοβερού ποταμού στροβιλίζονται τα πρόσω...

Η εθνική συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για τους μεγάλους άξονες των πολιτικών υπέρβασης της κρίσης ανάγεται πλέον σε υπαρξιακό δίλημμα για την Ελλάδα. Συνυφαίνεται με το τέλος των τυχοδιωκτικών πολιτικών και των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων του χθες. Προϋποθέτει μια διακυβέρνηση με συνείδηση του ιστορικού ρόλου της και με προγραμματική συμφωνία εμπιστοσύνης -με την κοινωνία παρούσα και συμμετέχουσα- για τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της μετάβασής της στη νέα κανονικότητα. Στο θεμελιώδες αυτό πολιτικό πρόταγ...

Οι οχτώ "Ιστορίες αυτοχειρίας" δημοσιεύτηκαν την ίδια δεκαετία, ανάμεσα στο 1880 και το 1890, αρχικά στις εφημερίδες με τις οποίες συνεργαζόταν ο Μωπασσάν, για να ενταχθούν στη συνέχεια σε κάποια διαφορετική συλλογή διηγημάτων η καθεμιά τους. Η κοινή τους θεματική αποτέλεσε το έναυσμα για να παρουσιαστούν εδώ ως μία ενιαία ενότητα. Το θέμα της αυτοχειρίας είναι κάτι που απασχολούσε τον Μωπασσάν πολύ πριν επιχειρήσει να βάλει και ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Στις σύντομες αυτές ιστορίες θα συναντήσουμε ένα ευρύ φάσμα από αυτόχειρες αλλά και από τις αιτίες που μπορεί να οδηγ...

Η σχεδόν μεταφυσική λατρεία γύρω από το πρόσωπο του Μαρξ, του έχει αποστερήσει κατά κάποιο τρόπο την ανθρώπινή του διάσταση. Έχοντας παγιώσει την ιστορική του εικόνα, δύσκολα μπορεί να "βολευτεί" στο ένδυμα της καθημερινότητας, έτσι ώστε η εκδοχή του Μαρξ ως αντικείμενο του πόθου να φαντάζει σχεδόν βέβηλη... Κι όμως, ο ερωτευμένος Μαρξ, ο Μαρξ της οικογένειας, των φίλων, του καθημερινού βίου, της περιπέτειας, των αγώνων, των απίστευτων δυσκολιών, είναι αυτός που ζωντανεύει μέσα από τις συγκλονιστικά αποκαλυπτικές επιστολές της γλυκιάς του "γαϊδουρίτσας", όπως περιπαιχτικά...

Το πτώμα ενός Έλληνα αντάρτη που έχει διατηρηθεί στο ψυγείο για πολλά χρονιά μετά το θάνατό του γίνεται αντικείμενο μελέτης σε μια αμερικανική σχολή ιατρικής. Οι τομές στο σώμα του μετατρέπονται σε τομές της ίδιας της Ιστορίας. Ο Βασιλικός δημιουργώντας μια καφκική ατμόσφαιρα γύρω από ένα μάθημα ανατομίας, μας διδάσκει περισσότερα για την ιστορία από όσα θα μπορούσαμε να μάθουμε από ένα ιστορικό για την λογοτεχνία. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα παντρέματος ιστορίας και λογοτεχνίας