Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] With the above characteristics of the fable in mind, I wrote in verse these 90 fables of Aesop, the greatest fable maker of Greek Antiquity. It is my wish that children (and adults) will come to enjoy and treasure them by reading, reciting or even retelling them in prose. A. L.

Τα τρία από τα τέσσερα διηγήματα του βιβλίου, τοποθετούνται στους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου όταν ο πλούτος και η δόξα του προκαλούσαν δέος σε ολόκληρη την τότε οικουμένη, αλλά η πολιτική ανεπάρκεια και η διαφθορά είχαν ήδη οδηγήσει στην απώλεια ευρύτατων περιοχών. Τίποτα όμως δεν ήταν οριστικό, αφού τα Τουρκομογγολικά φύλα πρόβαλλαν ως επικρατέστερα· οι Ρωμιοί πιθανόν μπορούσαν να συνεχίσουν τον ιστορικό ρόλο τους, και το ρίζωμα των Λατίνων στην Ανατολή δεν ήταν απίθανο. Στο τέταρτο διήγημα η Οθωμανική Αυτοκρατορία έχει πια εδραιωθεί, αλλά ο λυσσαλέος αγώνας με τους...

Πειθαρχία στο πολιτικό κόμμα σημαίνει: η τήρηση από όλους ενός κώδικα ηθικής συνέπειας τόσο στα ιδεολογικά όσο και στα οργανωτικά θέματα. Καθένας "εφ' ω ετάχθη". Παραδοχή του ανωτέρου στελέχους και υπακοή στη λήψη αποφάσεων από την πλειοψηφία και σεβασμός στην εκτέλεσή τους. Η διάρθρωση του κόμματος πρέπει να είναι τέτοια, ώστε κάθε υπεύθυνο όργανο να "ακούγεται" επί "ίσοις όροις". Απόλυτη ελευθερία ελέγχου και προτάσεων. Από τη στιγμή όμως που λαμβάνεται η απόφαση σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, όλα τα όργανα πρέπει να υπακούουν τυφλά. Αυτό προσθέτει δύναμη σ...

...Το έργο αφορά τα υπολείμματα μιας επίσκεψης από άλλο, κόσμο, τα οποία και αποτελούν θήραμα για διάφορους τυχοδιώκτες, τους επονομαζόμενους κυνηγούς (ένας από αυτούς και το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, ο Ρέντρικ Σούχαρτ). Τα αντικείμενα αυτά βρίσκονται εντός μιας αποκλεισμένης από τον Ο.Η.Ε. περιοχής, η οποία ονομάζεται Ζώνη Επίσκεψης. Η Ζώνη αποτελεί επίσης πεδίο εκδήλωσης ποικίλλων αλλόκοτων περιστατικών, πολύ συχνά ανατριχιαστικών. Οι "Στάλκερ" (όπως ονομάζονται οι κυνηγοί στο πρωτότυπο), είναι υποχρεωμένοι να παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα για κάθε πολύτιμο λάφυ...

"Θα ήθελα να είμαι ένας δάσκαλος της 'μη σκέψης'. Θα ήθελα να διδάσκω την σιωπή. Και την έκπληξη. Τη χαρά να ανακαλύπτεις κάθε μέρα, για πρώτη φορά, τη χαρμόσυνη ευτυχία από το απλό γεγονός ότι ζεις. Ότι αναπνέεις. Ότι αγγίζεις. Ότι βλέπεις. Ότι βλέπεις συναθρώπους σου ευτυχισμένους με την ίδια έκπληκτη ευτυχία. Αυτός είναι ο δρόμος που προτείνω. Είναι απλός και αφελής. Ας με συγχωρέσετε γι' αυτό. Κι όμως αυτή είναι η ζωή."

Η πόλη μας, τα Σπάτα, έχει μια σημαντική και χρονικά μεγάλη παρουσία στον χώρο των Μεσογείων. Μια καθαρά αγροτική πόλη πριν λίγα χρόνια, άρχισε σιγά-σιγά να αστικοποιείται από τη δεκαετία του '70 και μετά. Τα τελευταία χρόνια λόγω των μεγάλων υπερτοπικών έργων στην περιοχή μας η αστική ανάπτυξη επιταχύνεται με γοργούς ρυθμούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο την αλλοίωση του περιβάλλοντος αλλά και -πιθανώς- την απώλεια μέρους της ιστορίας μας. Πράγματι ποιος ή ποια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα θυμάται τα τοπωνύμια των περιοχών στις οποίες τώρα έχει κατασκευασθεί το...

Το βιβλίο περιέχει τριάντα επτά δοκίμια και έντεκα ποιήματα. Είκοσι τρία δοκίμια αναφέρονται σε κείμενα που υπογράφουν οι: Τατιάνα Αβέρωφ, Κώστας Ακρίβος, Άρης Αλεξάνδρου, Ευγένιος Αρανίτσης, Γιώργος Αριστηνός, Βασίλης Βασιλικός, Ρέα Γαλανάκη, Ίρβιν Γιάλομ, Αντώνης Γκάντζης, Ε. Χ. Γονατάς, Γιώργος Γραμματικάκης, Στέφανος Δάνδολος, Αλεξάνδρα Δεληγιώργη, Σωτήρης Δημητρίου, Μάρω Δούκα, Μάνος Ελευθερίου, Παντελής Καλιότσος, Μαργαρίτα Καραπάνου, Μάνος Κοντολέων, Αύγουστος Κορτώ, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Πέτρος Μάρκαρης, Κώστας Μαυρουδής, Ανδρέας Μήτσου, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Λευκή Μ...

Σπάνια θα βρεθούν άνθρωποι που δεν πέρασαν στη ζωή τους βάσανα και περιπέτειες, άλλοι μικρότερες και άλλοι μεγαλύτερες. Τέτοιες περιπέτειες έζησα κι εγώ πολλές από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά η πιο έντονη ήταν αυτή στην Πελοπόννησο, το 1951. Έγιναν τόσα πολλά απρόοπτα σε τόσο λίγο χρόνο και χαράχτηκαν τόσο έντονα στη μνήμη μου, που με παρακίνησαν να γράψω αυτή την ιστορία χωρίς καμιά δυσκολία· δεν χρειάστηκε καν να σκεφτώ τι θα γράψω, κύλησαν όλα μόνα τους, όπως τα έζησα. Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, σκιαγραφεί ένα μέρος από τις δύσκολες εποχές που ζήσαμε εμείς οι εργαζόμενοι εκ...

Αχ, Κορωπί, αχ Κορωπί ώρα κακή σού το 'χε πει κι η μοίρα σ' το 'χε γράψει να ιδείς φωτιά και μακελειό και να μη μείνει στο χωριό σπίτι που να μην κλάψει Και τους νεκρούς σου συγγενείς στο κοιμητήρι θα θρηνείς και μνήματα θα στήσεις, Του Γερμανού τον κεραυνό θα χρειαστείς πολύν καιρό απ' το μυαλό να σβήσεις. Γιάννης Πρόφης

Τα ποιήματα γράφτηκαν στο Δασκαλιό Κερατέας το 2004 όπου ζούμε με τη Σοφία από το 1990. Είναι Κραυγές... Ειρήνης, Αγάπης, Ευτυχίας, Έρωτα, Πίστης, Πόνου, Ονείρων. ... Για την Παλαιστίνια Μάνα Καμικάζι που άφησε δύο ορφανά μικρά παιδιά· στο σημείωμά της έλεγε: "Αγαπώ τα παιδιά μου όσο τον Θεό αλλά αγαπώ περισσότερο την πατρίδα μου. Βλέπω - βλέπω και αηδιάζω. Έρχομαι κοντά σου, σου δίνω την καρδιά μου παίρνω το χέρι σου, το σφίγγω και σου λέω: Γράφε - γράφε ποιητή... Σ' ευχαριστώ..."

Τίποτα δεν του έλειπε στο στίβο της ζωής. Είχε γνώση, πλούτο, ομορφιά κι αγάπη για τον τόπο του. Και ένα μεγάλο έρωτα. Όμως η ευτυχία ούτε με τέτοια δίχτυα πιάνεται. Άυλη είναι και δεν αιχμαλωτίζεται. Τα νήματα τα κρατάει η μοίρα. Στο τέλος ο πρόωρος θάνατος είναι αυτός που θριαμβεύει. Μόνον η Μνήμη μπορεί να είναι αιώνια. Αυτή που προσφέρει στους εκλεκτούς ένα στεφάνι δόξας. Γιάννης Πρόφης Απρίλιος 2004