Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δύο μικρά αδέλφια επηρεασμένα από τους θρύλους του χωριού τους, αποφασίζουν να κάνουν την πιο παράτολμη μυθολογική ανασκαφή. Το καλοκαίρι του 1982 κρυφά από όλους, σκάβουν για να ανακαλύψουν τον τάφο του διαβόλου! Εκεί θα γνωρίσουν το απόλυτο κακό και η παιδική τους αθωότητα θα χαθεί οριστικά. Ωστόσο, δεν πρόκειται για μία ακόμα ιστορία ενηλικίωσης αλλά για την τραγωδία της ύπαρξης, αφού οι ήρωες αυτού του βιβλίου στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν τα δύο πιο χαοτικά φαινόμενα, τον έρωτα και τον θάνατο -που είναι και η συνθήκη της ζωής τους- με όχημα το κακό, διαμορφώνου...

[...] Πρωτοτυπία σημαίνει το αυθεντικό, όχι το κλεψίτυπο. Σημαίνει την ειλικρινή, ατόφια έκφραση του συγγραφέα και όχι τη μίμηση. Αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός, η βαριά σκιά, που κρύβει το δρόμο της δημιουργίας και δίνει τόπο στην εύκολη, πλατιά λεωφόρο των μικρών και των μεγάλων ολισθημάτων. Ένας κόκκος πρωτότυπης, αληθινής γραφής, αξίζει περισσότερο από ένα τεράστιο απόθεμα κλεμμένων ιδεών και «εμπνεύσεων.» Ο αληθινός συγγραφέας προτιμά να ματώσει στην προσπάθεια παρά ν' αφεθεί στο πουπουλένιο στρώμα έτοιμων διαλογισμών και μύθων. Γράφει, δεν αντιγράφει. Ικανοποιείται απ...

Τι σχέση έχουν με τη μαγεία τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου; Τι μπορεί να κρύβει μια ντουλάπα της Bibi-bo; Γιατί ο καλικάντζαρος το έσκασε απ' το στραβό καρφί που κρεμόταν; Το πετσετάκι των εφτά κλειδιών, ποιος το έδωσε στη γιαγιά; Αλήθεια, που πάνε τα Χριστούγεννα όταν μεγαλώνουμε; Μπορεί άραγε κάποιος να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα; Και βέβαια μπορεί! Αρκεί το παρόν βιβλίο να διαβαστεί κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, συντροφιά με τη φαντασία, που παραμένει πάντα ανεξάντλητη!

Έχουν περάσει πάνω από ογδόντα χρόνια από το θάνατο του Σαλαμίνιου Πέτρου Α. Φουρίκη, καθηγητή, διδάκτορα φιλολογίας, ερευνητή, διευθυντή του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, του επιστήμονα που εκτός των άλλων ιστορικών και λαογραφικών μελετών του, έθεσε πρώτος τις βάσεις για την νεότερη αλβανολογία-αρβανιτολογία και γενικά την Ιστορία και τη μελέτη των αρβανιτών στην Ελλάδα. Είχε πάντοτε την βεβαιότητα ότι δεν έκανε κάποιο εθνικό κακό κάνοντας γνωστή την ψυχή και την σκέψη των αρβανιτών, γιατί πίστευε ότι έτσι φανέρωνε κομμάτια της ελληνικής ζωής κρυμμένα μέσα...

ΤΙΜΩΡΟΣ Σε νύχτα μετέωρη ατσάλινος ήρθες με χέρια ακάνθινα και ματωμένα φορώντας των νικητών το ένδυμα γυμνός μέσα σε πανοπλία ηφαίστεια γυρνώντας το στρόβιλο των νεκρών πηγών έως τριγμού οστών σφίγγοντας τη μέγγενη με μάτι αγριεμένο πουλιών τυφλών φτύνοντας ψυχές εκπορνευμένες σαλτιμπάγκων παλουκώνοντας κρανία χωρίς έλεος και μύρα μαύρος καβαλάρης και μοναχικός εγώ ειμί ο τρόμος, δήλωσες εγώ ειμί ο Τιμωρός

τοπίο ξερό ξαναγεννιέται φτύνει κατάμαυρο κουκούτσι και ξεγελά με χρώματα γαλάζια σε σκοτεινούς καιρούς ομνύει σταυροκοπιέται ο νους θολώνει στο 'πα πως θάμπωσε ο κόσμος γυαλί που μαύρισε η φλόγα τι λίγοι που απομείναμε στο κέλυφος της γης

"Θα ήθελα να είμαι ένας δάσκαλος της 'μη σκέψης'. Θα ήθελα να διδάσκω την σιωπή. Και την έκπληξη. Τη χαρά να ανακαλύπτεις κάθε μέρα, για πρώτη φορά, τη χαρμόσυνη ευτυχία από το απλό γεγονός ότι ζεις. Ότι αναπνέεις. Ότι αγγίζεις. Ότι βλέπεις. Ότι βλέπεις συναθρώπους σου ευτυχισμένους με την ίδια έκπληκτη ευτυχία. Αυτός είναι ο δρόμος που προτείνω. Είναι απλός και αφελής. Ας με συγχωρέσετε γι' αυτό. Κι όμως αυτή είναι η ζωή."

Λένε ότι το ταξίδι γίνεται για να έχουμε να αφηγούμαστε ιστορίες, ακόμα και όταν τις αφηγούμαστε μόνο στον εαυτό μας. Εν προκειμένω η πραγματικότητα, αραιώνει την πυκνότητά της μέσα από μικρές ιστορίες απογυμνωμένου καθωσπρεπισμού. Ιστορίες που περιδιαβάζουν χορευτικά τα σοκάκια της ψυχής, κλείνουν πονηρά το μάτι στο ασυμβίβαστο. Εκθλίβουν την όποια απρέπεια και ακοσμία τους άλλοτε με θυμό, άλλοτε με συστολή.

Το άλλο φεγγάρι Η έννοια του χρόνου, ασύλληπτη στην ουσία της, με τα μετρήσιμα χρονικά διαστήματα μόνο προσωπικά να εννοούνται. Γι' αυτό και ο μέσα χρόνος είναι και ο μόνος προσιτός. Μέσα του ζούμε και πάνω στις διαδρομές του πατάνε τα αβέβαια βήματά μας. Στο μεταξύ, ο χρόνος ο αληθινός τρέχει αδιάφορος για τη δική μας αντίληψη και εμείς μόνο στιγμές αποτυπώνουμε θεωρώντας πως έστω για λίγο πιάσαμε το νόημα. Μπορεί βέβαια όλο αυτό να είναι μια ψεύτικη αίσθηση του υπαρκτού, και ο χρόνος μόνο ως προσωπικός να βιώνεται. Σ' αυτής της μαγικής συμπαντικής απάτης την αίσθηση ακ...

Ο χρόνος είναι μια αυτόνομη ύπαρξη, φίλος και εχθρός, εμπόδιο αλλά και θεραπευτής. Η παρουσία του είναι διττή στον δρόμο της αυτοπραγμάτωσης του Ανθρώπου, και η σχέση μας μαζί του αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι μια πάλη ανάμεσα σε ατέρμονες διεκδικήσεις και στιγμιαίους θριάμβους. Κάθε μικρή ιστορία του βιβλίου φωτίζει και μια άλλη πλευρά αυτής της πάλης, μεταμορφώνοντας τη μεταφυσική αγωνία σε μεταφυσική ηρεμία. Άλλωστε, ο απώτερος στόχος του Ανθρώπου είναι η αποδοχή της απώλειας και της φθοράς, η κατανόηση της θέσης του μέσα σε έναν κόσμο που ανακυκλώνεται.

Ο Αλεκτρύων είναι ένα ηλιακό ρολόι. Πρόθεση του Αλεκτρύονα, όμως, δεν είναι να αποτελέσει απλώς ένα μετρητικό όργανο. Το όνομά του δείχνει και τη διάθεσή του. Θέλει να συμπεριλάβει στη διδακτική του την αισθητική και τη μυθολογία, ως συμπληρωματικά αλλά και βασικά στοιχεία της γνώσης. Ο Αλεκτρύων γνωμοδοτεί. Μας προσανατολίζει. Μας λέει κατά πού φυσάει ο άνεμος. Τι θα φυτέψουμε και πότε "κατά την κρίση του χρόνου". Είναι ένας οδηγός για τις κύριες αγροτικές και "θαλασσινές" εργασίες μας. Μας δηλώνει ποια εποχή τελειώνει και ποια έρχεται καθώς αλλιώς πέφτει η σκιά το καλοκ...

Βρέχει... Ο κήπος ταξιδεύει και τα λουλούδια μεθούν. Νιώσε την ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Τα μάτια κλείσε και δραπέτευσε...

Παράξενος καιρός Οκτώβρης Ο Κάµµινγκς θα έλεγε Γενέθλιος, ερωτικός Ο Σαίξπηρ Ζηλιάρης, εκδικητικός Τα ετερώνυµα του POETA "περιµένω να την ξαναδώ" Κι η Οφηλία Τι θα έλεγε άραγε;

Το βιβλίο περιέχει τριάντα επτά δοκίμια και έντεκα ποιήματα. Είκοσι τρία δοκίμια αναφέρονται σε κείμενα που υπογράφουν οι: Τατιάνα Αβέρωφ, Κώστας Ακρίβος, Άρης Αλεξάνδρου, Ευγένιος Αρανίτσης, Γιώργος Αριστηνός, Βασίλης Βασιλικός, Ρέα Γαλανάκη, Ίρβιν Γιάλομ, Αντώνης Γκάντζης, Ε. Χ. Γονατάς, Γιώργος Γραμματικάκης, Στέφανος Δάνδολος, Αλεξάνδρα Δεληγιώργη, Σωτήρης Δημητρίου, Μάρω Δούκα, Μάνος Ελευθερίου, Παντελής Καλιότσος, Μαργαρίτα Καραπάνου, Μάνος Κοντολέων, Αύγουστος Κορτώ, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Πέτρος Μάρκαρης, Κώστας Μαυρουδής, Ανδρέας Μήτσου, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Λευκή Μ...

Στέκουν μαρμάρινοι κοιτώντας πεισματικά μορφές συννέφων μαγικές -ναοί του τότε- αεικίνητο φώς στροβιλίζει χλαμύδων πορφυρών και λευκών υφάδια. Διάφανη των ψυχών σκόνη χρόνου υπομένει αιώνων ατέλειωτων σιγή.

Η Αγγελική είναι σατανικό πλάσμα. Γκροτέσκο απείκασμα της εποχής μας, πεινασμένο για επιτυχία, χρήμα και έρωτα. Ανθεκτικό μικρόβιο προγραμματισμένο να επιβιώνει σε κάθε περίσταση. Κωμικοτραγικό άθυρμα των καιρών μας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να πετύχει αυτό που θέλει. Η Αγγελική είναι εκρηκτικός τύπος. Κυριο­λεκτικά. Αλλά μην ξεγελιέστε. Αυτό δεν είναι ένα σοβαρό βιβλίο. Είναι μια ιστορία για γέλια. Και για κλάματα.

Στην έκδοση αυτή καταγράφεται η δομή του Μεσογείτικου τόπου, με τους ξεχωριστούς αμπελώνες, η όλη διαδικασία της αμπελοκαλλιέργειας, τα μέσα πραγμάτωσής της και, κυρίως, η διαδικασία του τρυγητού και της οινοποίησης, όπως γίνονταν πριν τη μηχανοκίνηση. Κύριο στοιχείο στην προσπάθεια αυτή, υπήρξε η φωτογραφική απεικόνιση όλων των δεδομένων της ζωής και των διεργασιών που πραγματοποιούνταν στον Μεσογείτικο τόπο και που σήμερα, δυστυχώς, χάνονται. Απώλειες οφειλόμενες στις σύγχρονες ωφελιμιστικές εξελίξεις και στην ανθρώπινη αδιαφορία για τη διατήρηση των παραδόσεων. Όμως,...

ΜΙΑ ΒΑΡΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΣΒΟ (Τραγούδι) Είδα την αστραπή στην ανατολή. Έλαμψε μόλις για μια στιγμή και μου φάνηκε παράξενη. Είδα τον ήλιο στο αίμα της, βρεγμένο, τη θάλασσα ταραγμένη, και το χθες κλεμμένο από τα βιβλία.

"Ο καιρός συνέχισε να χειροτερεύει. Η νύχτα μαύριζε γύρω μας. Τ' αυτιά μας πονούσαν από τη χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση. Μεσάνυχτα άλλαξε πάλι η βάρδια. Ο καπετάνιος ζήτησε από τον καμαρότο μερικές φρυγανιές. Αυτή η νύχτα δεν θα είναι εύκολη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζαμε τέτοιο καιρό, αλλά κάθε φορά φαίνεται διαφορετική." Ένα βιβλίο που πραγματεύεται τη ζωή του ναυτικού την εποχή που ακόμα το ραδιόφωνο ανακοίνωνε "Αγγελίες προς ναυτιλλομένους" και οι ειδήσεις κατακλύζονταν από ναυάγια. Η αφήγηση ρεαλιστική, γλαφυρή, μυθιστορηματική, προδίδει τη μαγεία της θάλασσ...

Μεσόγεια της Αττικής... μια διαδρομή μέσα στο χρόνο, με όχημα την λογοτεχνία και 11 σταθμούς-κεφάλαια που αντιστοιχούν σε διαφορετικούς τόπους. Βασικός στόχος του ανθολογίου είναι ο αναγνώστης να ανακαλύψει πλήθος εικόνων, γεγονότων της περιοχής μέσα από σπάνια δυσεύρετα κείμενα από παλιά ξεχασμένα αλλά και σύγχρονα βιβλία κι άλλες πηγές λόγου. Άξονές του είναι: - η αρχαία εποχή στους δήμους της Νότιας Αττικής βασισμένη σε κείμενα σύγχρονων λογοτεχνών κι αρχαιολόγων - οι εντυπώσεις των περιηγητών 18ου-19ου αιώνα κυρίως - τα γεγονότα διαφόρων ιστορικών περιόδων πο...