τοπίο ξερό ξαναγεννιέται φτύνει κατάμαυρο κουκούτσι και ξεγελά με χρώματα γαλάζια σε σκοτεινούς καιρούς ομνύει σταυροκοπιέται ο νους θολώνει στο 'πα πως θάμπωσε ο κόσμος γυαλί που μαύρισε η φλόγα τι λίγοι που απομείναμε στο κέλυφος της γης
