Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η υπόθεση μοιάζει αρκετά απλή. Μέσα στην αίθουσα συνδιασκέψεων υψηλόβαθμα στελέχη που φορούν στα ντελικάτα δάχτυλά τους το δαχτυλίδι της εξουσίας, εκφράζονται με έπαρση και χειρονομίες εσκεμμένες, φροντίζοντας να μην τσαλακώσουν τα επίσημα κοστούμια τους. Είναι ειλικρινείς ψευδολόγοι, παίζουν διπλό παιχνίδι, παίζουν ακόμα και με την φωτιά που απειλεί να τους εξαχνώσει σε πυρακτωμένα μόρια. Ο σαρκασμός και τα ευγενή ψεύδη της ειρωνείας τους, παρότι ενέχουν απροσδόκητους κινδύνους εκτροχιασμού, αποτελούν μια περίφραση του σοβαρού.

ΠΑΙΣ ΩΝ ΚΑΤΕΝΟΗΣΕ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΡΙΖΩΜΑ ΤΗΣ ΚΕΡΑΥΝΟΠΛΗΚΤΟΥ ΕΛΑΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΜΝΩΔΟΥΣ ΠΑΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΑΒΟΣΙΤΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ

Στο βιβλίο "Με το π της ποίησης: δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία", που ανθολόγησε και επιμελήθηκε η Αναστασία Π. Μαργέτη, δώδεκα ποιητικά έργα, ενσωματωμένα σε ένα διήγημα, συνομιλούν μεταξύ τους με θέμα: "τρίτη ηλικία και χρόνος: παθήσεις, κοινωνικές επιπτώσεις". Μια πρωτοβουλία της ομάδας λογοτεχνών Νήματα Μνήμης, την οποία αποτελούν οι: Δημητριάδου Διώνη, Ζαχοπούλου Ξανθίππη, Ζερβαντωνάκη Αγγελική, Καρελιώτη Ματίνα, Κεφαλούρος Στάθης, Μαγουλάς Χαράλαμπος, Μαργέτη Αναστασία, Παπαδόπουλος Αντώνης, Παπαδόπουλος Θεοχάρης, Παπακωνσταντίνου Ηλίας, Πολυκάρπου Αντρέας...

Το ποιητικό έργο του Αθανασίου Γαλούση εκτείνεται σε μια χρονική περίοδο που καλύπτει περίπου μισό αιώνα. Η εργασία του Μιχάλη Μελετίου με τον τίτλο 'Εισαγωγή στην ποίηση του Αθανασίου Φ. Γαλούση" αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη ερμηνευτική προσέγγιση της ποίησης του Θεσσαλού δημιουργού. Ο συγγραφέας στοιχειοθετεί την άποψη ότι η ποίηση του Γαλούση χωρίζεται σε τρείς μεγάλες και διακριτές περιόδους. Η πρώτη αρχίζει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν ο ποιητής βρισκόταν ακόμα στην εφηβεία. Αυτή η πρώιμη περίοδος, που διαρκεί μέχρι το 1975 περίπου, χαρακτηρίζεται από...

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται προσωπικές μνήμες, αφηγήσεις και παλιότερες καταγραφές (βιβλία, εφημερίδες, αρχεία) για το Μαρκόπουλο Μεσογείων και το λιμάνι του, το Πόρτο Ράφτη, από τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1970. Υπάρχει πλούσιο υλικό που καλύπτει προσωπικές, οικογενειακές, λαογραφικές, πολεμικές, κατοχικές, οικονομικές (αγροτικές, κτηνοτροφικές, εμπορικές κ.λπ.), κοινωνικές, αρχιτεκτονικές, συγκοινωνια­κές, τοπωνυμικές, γλωσσικές, θρησκευτικές και λοιπές πλευρές της αρβανίτικης ζωής στα παλιά Μεσόγεια. Σκιαγραφούνται, εξάλλου, ποικίλες προσω...

Τα αντικείμενα, διατρέχουν τον χρόνο μαζί με εμάς. Πάνω τους σιγά-σιγά κολλάνε κομμάτια της ζωής μας. Ζητούν μια θέση στην λογική της καθημερινότητας μας φορτίζοντας μας διαρκώς με την παρουσία τους. Σαν σχήματα λόγου ζουν μαζί μας, συμμετέχοντας ως οικογενειακά μέλη φτιάχνοντας λέξεις. Αυτές τις λέξεις που προσπαθούν να ψηλαφίσουν την άγια καθημερινότητά μας. Μεγάλη η χάρη της.

Φοβάμαι μόνο τον έρωτα γιατί θα πρέπει να ξαναγίνω λαθρεπιβάτης στα φτερά των πουλιών.

... Γράφω ποιήματα σημαίνει: κάθομαι εδώ κι ενώ ο χρόνος με κυνικές γκριμάτσες μου γνέφει θυμίζοντας τον τελικό αφανισμό μου μηχανεύομαι ύμνους, φωταγωγώ την άβυσσο μ' ελπιδοφόρους πυρσούς... [...]. Και η δύναμη, η ενέργεια και η πνοή που ρέει στο κορμί, που δίνει ζωή, που κάνει το αίμα να κυλά, η διόλου ανεξάρτητη από τη σάρκα, έγινε για εκείνην μια ύλη νέα. Ύλη αισθήσεων, συναισθήσεων και ενσυναισθήσεων που μεταφράστηκαν σε λέξεις και οι λέξεις σε ποιήματα. [...] Χρύσα Γκιώνη

Με εργαλείο την συντομότερη ποιητική φόρμα, με εξηνταπέντε χαϊκού χωρίς τίτλο η ποιήτρια δίνει το δικό της στίγμα αναφορικά με τον τρόπο που φιλτράρει τη ζωή και καταθέτει τις σκέψεις πάνω στις εμπειρίες της.Ο έρωτας,ο θάνατος,το θέατρο,η τέχνη γενικά,οι αντιφάσεις της ζωής παρελαύνουν ως θέματα και κινητοποιηούν τη νόηση και το συναίσθημα χωρίς να σταματούν να μας υπενθυμίζουν πως η ζωή είναι ένα ατέρμονο παίγνιο. 'Ο, τι δυνατό, μέσα στη φαντασία πάντα υπάρχει. Τον εαυτό σου αν αποδομείς, σοφός μπορεί να γίνεις.

Το "Φουαγκρά" εντάσσεται τυπικά στην Επιστημονική Φαντασία, εστιάζεται όμως στα προβλήματα των ανθρώπων, οι οποίοι, μετά την κατάκτηση της Γης από εξωγήινους υπερανθρώπους, πάσχουν και δρουν υπό συνθήκες ασφυκτικά καταπιεστικές. Σ' αυτό το σκληρό περιβάλλον, τα ανθρώπινα προβλήματα οξύνονται, μεγεθύνονται και γίνονται εμφανέστερα. Το κείμενο βρίθει από παρεκβάσεις σε φιλολογικά, πολιτικά, θρησκευτικά και ποικίλα άλλα θέματα. Το μυθιστόρημα απευθύνεται όχι αποκλειστικά στους λάτρεις της περιπέτειας, αλλά και σε ένα ευρύτερο, καλλιεργημένο κοινό, που νοιάζεται για το μέλλον τ...

ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ Οι λέξεις Είναι σαύρες Σκαρφαλώνουν Τα τείχη Της μοναξιάς, Τρυπώνουν Στα χάσματα Της Σιωπής...

ΤΟ ΖΥΓΙΑΣΜΑ Τα παγωµένα απογεύµατα στην πόλη, Οι δράκοι σιωπηλοί γυροφέρνουνε από ψηλά Ο ψυχρός ήλιος κρύβεται στις φτερούγες και σκιές σαλεύουν στα έρηµαπεζοδρόµια. Περπατώ µε τ' ατσαλένια µου παπούτσια στις παγωµένες πλάκες. Δε φοβούνται τον σκληρό θόρυβο από τα µέταλλα. Δεν φοβάµαι τους δράκους. Πού και πού - ανάµεσα στην κίνηση των µαύρων φτερών µια ακτίνα λαµποκοπά Και τότε... Χαµογελώ, και τότε... τα παγωµένααπογεύµατα γεµίζουνστριγκλιές.

1 Φλεβαριάτικη εσπέρα συγκύπτουσα ποθοπλαντάζει. * 2 Πάσχουσες φλέβες αυτοπυρπολήθηκαν ρουφώντας ήλιο. * 3 Μεσοπέλαγα συννεφούλα με γόβες νίβει άρμενα.

Τι σχέση έχουν με τη μαγεία τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου; Τι μπορεί να κρύβει μια ντουλάπα της Bibi-bo; Γιατί ο καλικάντζαρος το έσκασε απ' το στραβό καρφί που κρεμόταν; Το πετσετάκι των εφτά κλειδιών, ποιος το έδωσε στη γιαγιά; Αλήθεια, που πάνε τα Χριστούγεννα όταν μεγαλώνουμε; Μπορεί άραγε κάποιος να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα; Και βέβαια μπορεί! Αρκεί το παρόν βιβλίο να διαβαστεί κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, συντροφιά με τη φαντασία, που παραμένει πάντα ανεξάντλητη!

Οι Αιγυπτιώτες όπου γης, έχουμε μέσα στην καρδιά μας φυλαγμένο ένα ξεχωριστό κομμάτι γεμάτο μυστικά, έννοιες και αρχές που σμίλευσε ο χρόνος και οι ατέρμονες αναμνήσεις! Αυτό το κομμάτι ανήκει στην Αλεξάνδρεια, τη μητρόπολη του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, που άσχετα με το που ζούμε ή ζήσαμε στην Αίγυπτο αποτελεί το σημείο αναφοράς της σύγχρονης παρουσίας μας στη χώρα που η μοίρα θέλησε να μας δέσει για πάντα! Χρήστος Καβαλής - Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου Το πόνημα του Νικόλα Σφήκα ανιχνεύει τη θεαματική ανάπτυξη και τη θλιβερή παρακμή της Αλεξάνδρειας, από τα...

Η ΜΠΑΝΤΑ Ένας αγέρας αδιάκοπος τα κορμιά των ανθρώπων στεγνώνει. Οι μέρες μονότονα περνούσαν άλλοτε πίσω από τα παράθυρα κι άλλοτε κάτω απ' τ' ανελέητο καλοκαιριού το φως. Οι ώρες κυλούσαν αργά μέχρι να φτάσει το δειλινό απ' έναν ροζ και μαβί ουρανό υποκάτω. Τις νύχτες οι νεκροί μουσικοί κατέβαιναν στην κοιλάδα και έπαιζαν τα τύμπανα και τις τρομπέτες τους, μ' έναν τρόπο υπέροχα θρηνητικό. Η πάντα παρούσα τους θλίψη, ρεύμα δυνατό, άγρια περιδινείτ' εκεί παθιασμένα γεμάτη από λεβάντες θροΐζουσες και μοσχομυριστές. Η μπάντα των νεκρών, που ολόκληροι αιώνες καρτερίας...

To βιβλίο αυτό είναι μια σύντομη καταγραφή της ιστορίας του Πόρτο Ράφτη από την Αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Η αρχαιολογική σκαπάνη απέδειξε ότι μεγάλος αριθμός λαών πέρασαν από τα χώματα αυτά και όχι μόνο προσπάθησαν να επιβιώσουν, αλλά δημιούργησαν και έναν εξαιρετικό πολιτισμό, λειτούργησε σαν σταυροδρόμι, αλλά και σαν χωνευτήρι λαών και πολιτισμών. Τα Μεσόγεια και το Πόρτο Ράφτη συνέβαλλαν στην ανάπτυξη της Αθήνας από αρχαιοτάτων χρόνων ,αφού και η επικοινωνία ήταν άμεση διά της Στειρίας οδού. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το λιμάνι του Πόρτο Ράφτη, στις διά θαλάσσης επικοι...

τοπίο ξερό ξαναγεννιέται φτύνει κατάμαυρο κουκούτσι και ξεγελά με χρώματα γαλάζια σε σκοτεινούς καιρούς ομνύει σταυροκοπιέται ο νους θολώνει στο 'πα πως θάμπωσε ο κόσμος γυαλί που μαύρισε η φλόγα τι λίγοι που απομείναμε στο κέλυφος της γης