Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο του Παναγιώτη Γαλανόπουλου "Τραίνα στο σκοτάδι και άλλα φωτεινά ποιήματα" περιέχει ποιήματα που έχουν γραφτεί από το 1977 μέχρι πρόσφατα και με "άλλα" λόγια, άλλοτε λίγα, άλλοτε πολλά, ποτέ αρκετά (λίγα ή πολλά), προσπαθούν να μιλήσουν γι' αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί. Αυτό που πάντα λείπει την ίδια ώρα που περισσεύει. Μιλάνε για τη νήσο Άναυδο (που πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει), τον Ινδιάνο που κάθεται για να συναντήσει τον θάνατο, την Τελεκάστερ, την Έρημο Μοχάβε, τη Μυστική βαρύτητα των πραγμάτων, την Αγκεντάμπια, τα Ποιήματα που δεν έχουν γραφτεί α...

Σωστό ή λάθος, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω αλλά όσο οι εαυτοί δέχονται ο ένας την αδυναμία του άλλου, ο χρόνος γίνεται περιττός, για πάντα καλοκαιρινός ο τόπος, άμμος στα δάχτυλα των ποδιών, στον θώρακα, πάνω στο στήθος μου αλατόνερο, στα χέρια κατακόκκινο καρπούζι. Τη μια τα καταφέρνω, δροσίζει, γλυκαίνει το στόμα μου, την άλλη -μα τι αδέξια, τι παρορμητική- γλιστρά πάνω στις γάμπες μου, κολλάω ολόκληρη, αμάν, θα αναμετρηθώ ξανά με τις επίμονες μύγες. Είναι νεαρή δημοσιογράφος και μόλις ολοκλήρωσε το ένθετο της εφημερίδας της για τον Μάη του ’68. Η κόπωση, οι πολλαπ...

Δεκαπέντε ιστορίες. Δεκαπέντε πυρετικές ιστορίες που στροβιλίζονται, κάνουν κύκλους. Πασχίζουν να αποφύγουν η μία την άλλη κι όμως κάπου μέσα στις σκιές ενώνονται πεισματικά. Επαναλαμβάνουν μονολόγους, νυχτερινές προσευχές και αφορισμούς. Επαναλαμβάνονται όπως η κάθε ίδια μέρα που ζούμε μέσα στη ζωή που άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε κολλάμε στις μικρές κι ασήμαντες για τους άλλους στιγμές της. Ενώνουν τ’ ακροδάχτυλά τους δημιουργώντας γέφυρες ανάμεσα στους ήρωες κι αφήνουν να δραπετεύσει η αίσθηση ότι πρόκειται για έναν και μόνο ήρωα. Κάποιον καθημερινό, ανασφαλή και τελικά...

"Γραμμένο με έμπνευση, μοιραίο, αληθινό". Γιώργος Χρονάς Μια ποιητική σύνθεση, το περιεχόμενο της οποίας βασίζεται στην ομώνυμη πλατωνική αλληγορία. Ο αφηγηματικός ήρωας εγκλωβισμένος σε έναν κόσμο φασματικό, κυριεύεται από το όραμα της ελευθερίας, πράγμα που προετοιμάζει την αναμέτρησή του με αυτό. Η όλη προσπάθειά του θα συντελεσθεί εκ των ένδον και όταν πια, ζυμωμένος από το υλικό της ατομικής του αυθυπαρξίας, κατορθώσει να μεταβεί στη διάσταση του καθεαυτού, στην -κατοικημένη από φιλοσόφους- νήσο των μακάρων, θα έλθει αντιμέτωπος με φοβίες, οι οποίες και θα καθορίσο...

Οι σκέψεις που γερνάνε γίνονται βιβλία. Τραγούδια, ταινίες. Η ελπίδα γίνεται θυμός. Οι μέρες, σίδερα. Ο έρωτας, δικαιολογία διαρκής. Πρόφαση η μουσική, θεμέλιο που πάνω της οικοδομείται η φθορά. Η παρακμή του χρόνου. Ιδανικό η απώλεια, ψηλό. Το ταξίδι ήταν ελκυστικό, αλλά σύντομο. Χωρίς προορισμό. Θέλω να προλάβω να καταγράψω την εποχή σου, πριν αυτή μας ξεπεράσει και καταλήξουμε στα αζήτητα. Θέλω να γεράσουμε μαζί, να αλλάξουμε μορφές, ουρλιάζοντας την αλφαβήτα της ζωής μες στο αυτί του θανάτου. Θέλω να γίνουμε άυλοι, εσώτεροι, ορφανοί. Έλα, παίξε. Δυο μέτρα ακόμα. Το...

Η Αντιγόνη ως αντιηρωίδα. Μια μεταμοντέρνα γραφή. Ένας στοχαστικός εσωτερικός μονόλογος που, μέσα από το καλειδοσκόπιο της πολλαπλότητας των συμβόλων του αρχαίου μύθου, αντανακλά την αέναη επιστροφή στο πιο σκοτεινό σημείο του εαυτού μας.

Η Αντιγόνη ως αντιηρωίδα. Μια μεταμοντέρνα γραφή. Ένας στοχαστικός εσωτερικός μονόλογος που, μέσα από το καλειδοσκόπιο της πολλαπλότητας των συμβόλων του αρχαίου μύθου, αντανακλά την αέναη επιστροφή στο πιο σκοτεινό σημείο του εαυτού μας.

Τα πάθη, οι έμμονες ιδέες, οι εσωτερικές διαμάχες, οι αγωνίες και τα όνειρα που βιώνει ένας μοναχικός άνθρωπος. Ο Αντίνοος ανακαλύπτει στην πλαγιά ενός βουνού της Αττικής έναν παράξενο κήπο με όμορφα λουλούδια από όλο τον κόσμο. Εκείνο όμως που τον γοητεύει περισσότερο είναι κάτι μικροσκοπικά άνθη που βρίσκονται στοιβαγμένα σε μια γωνιά του κήπου και σε απόσταση από τα υπόλοιπα λουλούδια. Κόβει λοιπόν μερικές χούφτες, τις βάζει στο σακάκι κι επιστρέφει σπίτι. Σύντομα διαπιστώνει πως το αφέψημά τους προκαλεί πρωτόγνωρα ταξίδια κατά τη διάρκεια του ύπνου! ...Με το χέρι στο μ...

" Τω καιρώ εκείνο της Παλαιστίνης γινότανε να 'ούμε. Μύγα δεν προλάβαινες να χουφτώσεις και σου την πέφτανε δέκα Μεσσίες. Πώς να μην δημιουργηθεί έπειτα Μεσσιανατολικό;... " Δεν αντέχεις μία των ημερών η κυρά μου και τους παραλαμβάνει, γλωσσικώς εννοείται: "Βρε σεις, τόσους Εβραίους έχει η Διασπορά, εδώ θα μου κουρνιάσετε οι προφητογκόμενες; Άντε νσ πάτε να σταυρωθείτε, να ησυχάσει ο κοσμάκης σπίτι του!..." ...Ο Γειάσου όμως ήταν περίπτωση, σουπαναλέω! Είχε αυτό το κάτι που καίει, αυτό το... ναι, το οξυζενεσκουά". Ιστορική αραβουρδέλα, αρτιούργημα Συνειρμικής ή μήπως τάχα...

γιατί η πίστη στους ανθρώπους τα όνειρα διαλύονται εύκολα και για να προχωρήσεις πρέπει να μπορείς να ’σαι πάντα έτοιμη να πλάσεις καινούρια Με την τελευταία της ποιητική συλλογή, η Μάγδα Νικολαΐδου μάς μαθαίνει τι είναι η τρυφερότητα, τι είναι η αγάπη, τι είναι η ίδια η ζωή. Περιδιαβάζοντας την υπαρξιακή αναζήτηση, μέσα από τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η συγγραφέας ελευθερώνει τη σκέψη της από τις άνισες μάχες της ζωής και, ω! του θαύματος, βγαίνει θριαμβεύτρια. Και μη λησμονούμε ότι η ποίηση δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι από μόνη της μια Άμαχη.

"Ανακάλυψη ενός μαζικού τάφου στον κήπο μου. Ημέρα αρκετά σημαντική ώστε να δικαιολογεί το ξεκίνημα ενός ημερολογίου". Πολύ σύντομα οι μπουλντόζες καταστρέφουν το μικρό κήπο στα προάστια και στη συνέχεια επιτίθενται στο διπλανό σπίτι και το κατεδαφίζουν. Η γοητευτική γειτόνισσα που έμεινε άστεγη έρχεται να μείνει στο σπίτι του αφηγητή. Γίνονται εραστές και παρακολουθούν άναυδοι την εξάπλωση των ανασκαφών. Από πού έρχεται αυτός ο ομαδικός τάφος, μέχρι που φτάνει; Οι μπουλντόζες προχωρούν συνεχώς, διασχίζοντας το ήσυχο προάστιο που σύντομα ερειπώνεται, ξεθάβοντας όλο και...

Τρεις ιστορίες που αναφέρονται στο μέλλον, σε ένα μέλλον που θα μπορούσε κάποια στιγμή, αν όλα πάνε στραβά, να γίνει πραγματικότητα. Έλεγχος πληθυσμού Σε ένα κόσμο, όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει ολοένα και έχει πλήξει ακόμα και τις πιο εύρωστες οικονομίες του πλανήτη, η νομοθεσία αναγκαστικά αλλάζει για να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σκληρά με το όνειρο να πάρουν κάποτε τη σύνταξή τους για να ζήσουν κάποια χρόνια με τα ειδικά προνόμια που τους παρέχει το κράτος. Όμως τα προνόμια αυτά έχουν ημερομηνία λήξης. Τι ακολουθεί έπειτ...