Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Κάδμω" (1972) είναι το κύκνειο άσμα της Μέλπως Αξιώτη (1903-1973), στο οποίο καταγράφεται η αγωνία της εξόριστης κεντρικής ηρωίδας να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη της γλώσσας και της πατρίδας της. Το εμβληματικό αυτό έργο είναι ένας πικρός απολογισμός ζωής της συγγραφέως: τα παιδικά χρόνια στη Μύκονο, τα προπολεμικά χρόνια στην Αθήνα, η εποχή που πρωτογράφει λογοτεχνία, η Κατοχή, τα δύσκολα χρόνια της εξορίας, η χαρά της επιστροφής και η επακόλουθη απογοήτευση, η μοναξιά, η ιλιγγιώδης αίσθηση του τέλους. Στον συγκινητικό αυτό λόγο εις εαυτόν, πολλοί από τους ήρωες που...

Οι Βιολέτες του Μάρτη Βερολίνο, 1936. Λίγο πριν από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια γκρίζα πόλη, με καταθλιπτικούς δρόμους κι ανέκφραστα πρόσωπα, παραδομένη στη βροχή και στα μεγαλεπήβολα σχέδια του Χίτλερ. Η τζαζ, τα καμπαρέ, η ευθυμία, η χαλαρότητα ανήκουν στο παρελθόν. Ο Μπέρνι Γκούντερ, πρώην αστυνομικός και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ, προσλαμβάνεται από τον εκατομμυριούχο Χέρμαν Σιξ προκειμένου να βρει ένα διαμαντένιο κολιέ που έχει κλαπεί. Το κόσμημα βρισκόταν στο χρηματοκιβώτιο της κόρης του Σιξ, η οποία μαζί με το σύζυγό της βρέθηκαν απανθρακωμένοι. Καθώς ο...

"Και πώς να γράψω την αρχήν, πώς να την τελειώσω; Αφήγησιν πανέμορφην, ερωτικήν, μεγάλην." Σκέφτομαι εκείνες τις ιπποτικές μυθιστορίες με τους μεγάλους έρωτες, τις περιπέτειες, όταν οι εραστές χάνονται και αναζητούνται διασχίζοντας τον κόσμο. Έτσι, βέβαια, κι η Ελένη φτάνει στα πέρατα της γης για να ξανασμίξει με τον μυθικό αρραβωνιαστικό. Μονάχα που οι σημερινοί ήρωες δεν έχουν να παλέψουν με δράκοντες και με καστρόπυργους, αλλά με τις συμπληγάδες της Ιστορίας. Αυτή ορίζει τη μοίρα τους, ρυθμίζει και τις ερωτικές συμπεριφορές, πλάθει πρότυπα ή θαμπώνει τη λάμψη των ανθρώπω...

Ένας αλλιώτικος παππούς κι ένας δεκάχρονος εγγονός, ο Αντώνης. Ο παππούς, συνταξιούχος ηθοποιός, γύρω στα ογδόντα, πληθωρικός σε συναισθήματα, γνώσεις και εμπειρίες και με ιδιαίτερες συνήθειες, εξάπτει τη φαντασία του Αντώνη με τις ιστορίες που του διηγείται από τη ζωή του. Όλα αυτά του Αντώνη του φαίνονται τόσο υπερβολικά και απίστευτα που αναρωτιέται: αλήθεια, ψέματα; Μια τρυφερή σχέση παππού και εγγονού, όπου μέσα από τα γεγονότα αναδεικνύεται η προσπάθεια του αγοριού να κατανοήσει τον παππού και να τον κάνει να νιώθει περήφανος για κείνον.

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Η ιστορία μιας ζωής. Η Άννα, ο Γιάννης, η Μάρθα, η κυρία Θαλή, άνθρωποι που ξεκίνησαν από αλλού, με το τρέμουλο να τα γνωρίσουν όλα γύρω τους "Σε ποια μεριά της γης να βρίσκονται άραγε τα σπουδαία πράγματα..." Γλείφουν χρόνια, λόγια, σιωπές, τρατάρουν την τύχη τους γέλια και δάκρυα, και κάποτε σμίγουν μαζί, ησυχασμένοι για το δρόμο που έκαναν. "Έτρεμα μήπως δεν προλάβω να γνωρίσω όλα γύρω μου. Έτρεμα πάλι, ύστερα, μήπως τελειώσουν όλα και δεν πομείνει τίποτα άλλο, για τη συνέχεια της ζωής. Αλλά η ζωή είναι μεγάλη, και ησύχασα." Η ιστορία της ζωής. Αφτιασίδωτη κα...

Who was Alexius Comnenus who would wage war in East and West to save Byzantium from the edge of the abyss? Who were the woman who loved him? Who was it who tried to poison him? Why did his daughter, Anna Comnena, hate her brother, John, the co-Emperor? Why did his wife, Irene Duca, promote Nicephorus Bryennius for the throne? People and events; failures, tears and sorrows, hopes, visions that faded, joys evaporated, meanness and passion. "Come Forth, King" attempts to revive the final glimmer of Byzantium and to take us back on a journey to those difficult years through...

Τι μεσολαβεί από το μηδέν ως το ένα; Γρίφος, νεαρέ μου, τι μεσολαβεί; εμένα ρωτάς; Αλλά την είχε ο ξερόλας έτοιμη κιόλας την απάντηση: κοίταξε, κακομοίρη μου, να βγάλεις καμιά σχολή, σπουδάζεις; Κοίταξε να βολευτείς, μην είσαι κορόιδο, να βρεις καμιά δουλίτσα, κι άσε τα φούμαρα, δύστυχο, δεν βλέπεις τι γίνεται; Να σου πω τις υποχρεώσεις σου; να μη θυμάσαι, να μη σκέφτεσαι, να μην ονειρεύεσαι. Να σου πω τα δικαιώματά σου; να καταναλώνεις, να είσαι τηλεθεατής, να είσαι αδιάφορος. Τι μεσολαβεί από το μηδέν ως το ένα; επανέλαβε αμετανόητος ο Ιάκωβος και το 'δε γκράφιτι στον ουρ...

Ο "Εικοστός αιώνας" είναι η πιο αντιπροσωπευτική και άρτια σύνθεση της Αξιώτη. Ιστορικές πληροφορίες, προσωπικές μαρτυρίες και ατομικά βιώματα συνδυάζονται σε μια απόπειρα μυθιστορηματικής αποτύπωσης των εθνικών περιπετειών από το 1916 ως το 1946.

Με αυτά τα διηγήματα είχα επιχειρήσει να συνθέσω κάποιες σκηνές ικανές ν' αποτελέσουν το σκελετό ενός μυθιστορήματος που δε θα έγραφα. Υπάρχουν λογοτέχνες που ζουν και πεθαίνουν με μια έμμονη ιδέα. Σ' αυτούς ανήκω κι εγώ. Δική μου έμμονη ιδέα η αδυναμία, η αδιαφορία, ή και η αγωνία του ανθρώπου να ζήσει με συνέπεια και αυτεπίγνωση σε μια κοινωνία με ελεγχόμενα οράματα. Μ. Δ.

(...) Χρονομετρούσε και φανταζόταν. Είχε αξιωθεί, λέει, να γράψει ένα βιβλίο. Το είχε δώσει στον αγαπημένο της λυκειάρχη, τον κύριο Μενέλαο, να το διαβάσει. Έπειτα από δύο ημερονύκτια τον άκουσε που της μιλούσε από μακριά. Δεν του άρεσε καθόλου· δεν τον κέρδισε, γιατί του έλειπε η κατάφαση, η χαρά της ζωής, η μαγεία της ομορφιάς, ο ερωτισμός του ονείρου. Τον απώθησε η γλώσσα - η τάχα μου αποσταγμένη. Ομιλουμένη,. Τον ενόχλησε η επιθετικότητα, η επιμονή στην ασκήμια, η αλλοπρόσαλλη γελοιοποίηση των πάντων. Τον απογοήτευσαν τα αντιπαθητικά πρόσωπα - οι καρικατούρες. Πού η αντ...

Η πηγάδα: Η διαδρομή και οι αναζητήσεις μιας φοιτήτριας στα χρόνια της δικτατορίας στην Αθήνα. Πανεπιστήμιο - Γενική Ασφάλεια - Φυλακές Αβέρωφ. Θα μπορούσε το διήγημα τούτο να είναι αυτοβιογραφικό, στον βαθμό που συναντιούνται οι περιπέτειες και τα βιώματα της ηρωίδας με τη δική μου πορεία. Κάτι άνθρωποι: Ανάπλαση της ζωής σ' ένα ορεινό χωριό της νοτιοδυτικής Κρήτης, στη δεκαετία του '60, μέσα από το γλωσσικό ιδίωμα και τις μνήμες των γερόντων. Τα πρόσωπα είναι φανταστικά, το διήγημα όμως δεν θα είχε γραφτεί, εάν δεν είχα ζήσει τα παιδικά καλοκαίρια μου σ' αυτό το χωριό....