Ράλλης Γεώργιος Ι.
Rállis Geórgios I.
Ο Γεώργιος Ράλλης (1918-2006) γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε τη Νομική Σχολή το Μάρτιο του 1939 και αμέσως μετά στρατεύθηκε. Κατατάχτηκε στη Σχολή Εφέδρων Ιππικού Λαρίσης και κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπίλαρχος στην Α' Ομάδα Αναγνωρίσεως όπου διακρίθηκε και παρασημοφορήθηκε. Μετά την ανακωχή γράφτηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και ασχολήθηκε με τη δικηγορία έως τον Οκτώβριο του 1944 όταν στρατεύθηκε και πάλι. Πολέμησε με τα τεθωρακισμένα στη Στερεά και την Ηπειρο κατά τις επιχειρήσεις εναντίον των κομμουνιστών και απολύθηκε οριστικά το Δεκέμβριο του 1948. Πολιτεύθηκε για πρώτη φορά και εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών το 1950. Επανεκλέχθηκε σε όλες τις κατοπινές εκλογές, εκτός από τις εκλογές του 1958 στις οποίες δεν έλαβε μέρος. Ορκίστηκε για πρώτη φορά το 1954 ως υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως, με πρωθυπουργό τον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο. Επί υπουργίας του, το Υπουργείο Προεδρίας, που ήταν από τα τελευταία σε σημασία, αναδιοργανώθηκε, αναβαθμίστηκε και έγινε το πρώτο τη τάξει υπουργείο γιατί κατέστη το άμεσο όργανο του πρωθυπουργού για το συντονισμό του έργου και την εποπτεία των άλλων υπουργείων. Κατά την περίοδο αυτή, με πρωτοβουλία του τέθηκαν οι βάσεις της τουριστικής πολιτικής και ιδρύθηκε το Φεστιβάλ Αθηνών. Το 1956-58 διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία, ύστερα από επιτυχείς διαπραγματεύσεις που είχε με τον Ελληνα μεγαλοεφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση. Με την επιτυχία αυτή, η Ελλάδα απέκτησε για πρώτη φορά αξιόλογη και υψηλών προδιαγραφών πολιτική αεροπορία, με την οποία η Αθήνα συνδέθηκε αεροπορικώς με τις πέντε ηπείρους. Μια άλλη πολύ σπουδαία πρωτοβουλία του ως υπουργός Δημοσίων Εργων ήταν η ανάθεση σε Γάλλους ειδικούς της προμελέτης για την κατασκευή μετρό, στην Αθήνα. Δυστυχώς, η μελέτη αυτή εγκαταλείφθηκε μετά την αποχώρησή του από το Υπουργείο και επί 20 χρόνια δεν είχε προωθηθεί. Το 1961-1963 υπουργός Εσωτερικών. Κατά το διάστημα που ήταν υπουργός Εσωτερικών, καθιερώθηκε για πρώτη φορά η εκκαθάριση και λεξικογράφηση των εκλογικών καταλόγων, προβλέφθηκαν οικονομικοί πόροι για την ενίσχυση των δήμων και κοινοτήτων της χώρας και ανεγέρθηκαν ευπρεπή δημόσια καταστήματα για τη στέγαση των κρατικών υπηρεσιών. Στις 21 Απριλίου 1967 ως υπουργός Δημοσίας Τάξεως διέφυγε τη σύλληψη και από το σταθμό δράσεως της χωροφυλακής προσπάθησε να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού εναντίον των κινηματιών αλλά οι διαταγές του δεν μεταβιβάστηκαν. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τον συνέλαβαν τρεις φορές, φυλακίστηκε και εκτοπίστηκε στην Κάσο. Οταν επέστρεψε, συνέχισε με κάθε μέσο την αντίσταση κατά της δικτατορίας και τον Ιούλιο του 1973 έλαβε ενεργό μέρος στον αγώνα εναντίον του προκατασκευασμένου δημοψηφίσματος του Παπαδόπουλου. Ακόμα ανέλαβε την επώνυμη διεύθυνση του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" που έδωσε τον τόνο της αντιστάσεως και έγραψε τα βιβλία "Η αλήθεια για τους Ελληνες Πολιτικούς" και "Η τεχνική της βίας" που είχαν βαθιά απήχηση στην κοινή γνώμη. Ελαβε μέρος στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ως υπουργός Προεδρίας, αξίωμα που διατήρησε και στην Κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1974 και από τον Ιούλιο του 1976 ανέλαβε και το υπουργείο Παιδείας όπου εισηγήθηκε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και επέβαλλε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαιδεύσεως και στη Διοίκηση τη χρήση της νεοελληνικής καταργώντας την καθαρεύουσα. Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977 ανέλαβε το υπουργείο Συντονισμού και τον Μάιο1978 το υπουργείο Εξωτερικών. Κατά το διάστημα από 10 Μαίου 1978 έως 8 Μαρτίου 1980 ως υπουργός Εξωτερικών συνέχισε τις διαπραγματεύσεις με την ΕΟΚ οι οποίες το Μάιο 1979 κατέληξαν στην υπογραφή της συμφωνίας εισδοχής της Ελλάδος ως δέκατο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Επίσης είναι ο πρώτος Ελλην υπουργός Εξωτερικών που επισκέφθηκε τον Οκτώβριο 1978 τη Σοβιετική Ενωση. Στις 8 Μαίου 1980 εκλέχθηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και την μεθεπόμενη ορκίστηκε πρωθυπουργός. Παραιτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1981 μετά την ήττα του κόμματος στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981. Στις αρχές Δεκεμβρίου 1981 έθεσε στην κοινοβουλευτική ομάδα θέμα εμπιστοσύνης και όταν η πλειοψηφία των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας του την αρνήθηκε, παραιτήθηκε και από την αρχηγία του κόμματος και παρέμεινε απλός βουλευτής του κόμματος αυτού. Το Μάιο του 1987 ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία και δεν πολιτεύθηκε στις εκλογές του Ιουνίου 1989. Ύστερα από πρόσκληση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, μετήχε στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 και του Απριλίου 1990 με το ψηφοδέλτιο του κόμματος αυτού και εκλέχθηκε βουλευτής Κερκύρας. Με την ιδιότητα του αυτή αγωνίστηκε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του νησιού. Από το Μάρτιο του 1993 διαφωνώντας με τον χειρισμό του Σκοπιανού παραιτήθηκε από βουλευτής και στη συνέχεια ιδιώτευσε. Πέθανε στις 15 Μαρτίου 2006, από έμφραγμα του μυοκαρδίου, στο σπίτι του στην οδό Κανάρη, στην Αθήνα. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε δημοσία δαπάνη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού. Ο Γεώργιος Ράλλης τιμήθηκε: α) με το Μεγαλόσταυρο της Τιμής που είναι το ανώτατο ελληνικό παράσημο που απονέμεται σε εν ενεργεία κοινοβουλευτικούς πρωθυπουργούς. β) με τους Μεγαλόσταυρους της Γαλλίας, Legion d'Honneur , τον οποίο του απένειμε ο στρατηγός Ντε Γκωλ, και L'Ordre Nationale du Merite, τον οποίο του απένειμε ο Ζισκάρ Ντ'Εσταίν όταν ήταν Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. γ) με τους Μεγαλόσταυρους της Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ταϊλάνδης και Αβησσυνίας. δ) με στρατιωτικά παράσημα που του απονεμήθηκαν για τη πατριωτική του δράση κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-1941, καθώς και κατά τη περίοδο του εμφυλίου πολέμου 1947-1949. Τα κυριότερα έργα του είναι : "Ο Ιωάννης Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου" (1947), "Δύο δρόμοι" (1958), "Η αλήθεια για τους Ελληνες πολιτικούς" (1971), "Η τεχνική της βίας" (1972), "Αρθρα, λόγοι, συνεντεύξεις", 1977 σε δύο τόμους, "Ωρες ευθύνης" (1983), "Χωρίς προκατάληψη για το παρόν και το μέλλον" (1983), "Γεώργιος Θεοτόκης" (1986), "Griechenland und Balkanpolitik, Munchen" (1988) ανάτυπο, "Πολιτικές εκμυστηρεύσεις" (1990), "Κοιτάζοντας πίσω" (1993), "Εις ώτα μη ακουόντων" (1995), "Τάδε έφη" (1997), "Το ημερολόγιό μου, τον καιρό της δικτατορίας" (1997).
Ώρες ευθύνης
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2010)
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει τον πολιτικό άνδρα, που αν και από "μεγάλο τζάκι" (παππούς πρωθυπουργός, πατέρας επίσης πρωθυπουργός), έδειξε παραδειγματική σεμνότητα, όταν ανέβηκε στην κορυφή της εξουσίας, ως πρωθυπουργός, τον Μάιο του 1980. Ο Γ. Ράλλης με το ανά χείρας βιβλίο προσφέρει πολύτιμο υλικό στον ιστορικό του μέλλοντος, αλλά δίνει και αγαθά παραδείγματα στους σύγχρονους πολιτικούς. Σταύρος Π. Ψυχάρης
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Βόρεια Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2006)
Στις 23 και 24 Απριλίου 2001 πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη επιστημονική διημερίδα με συνδιοργανωτές το Ίδρυμα "Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής" και τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Το θέμα της συνάντησης "Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Βόρεια Ελλάδα" αναπτύχθηκε σε τρεις θεματικούς άξονες: οικονομική ανάπτυξη, διεθνείς σχέσεις και ασφάλεια του βορειοελλαδικού χώρου, παιδεία-πολιτισμός. Ακόμη, διακεκριμένοι συνεργάτες του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους και αναφέρθηκαν στο αδιάλειπτο ενδιαφέρον του για τη Βόρεια Ελλάδα.
Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα τριάντα χρόνια από τη μετάβαση στη δημοκρατία
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2006)
Στις 18 και 19 Μαΐου 2005 το Ίδρυμα "Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής", οργάνωσε επιστημονική διημερίδα στην Αθήνα στο πλαίσιο του προγράμματος των ετήσιων επιστημονικών δραστηριοτήτων του με θέμα "Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα - Τριάντα χρόνια από τη μετάβαση στη δημοκρατία". Κατά τη διάρκεια της συνάντησης παρουσιάστηκε η ιστορική διαδρομή που ακολούθησαν οι τρεις αυτές χώρες από το 1974 και μετά. Ειδικοί επιστήμονες, καθώς και πολιτικοί, που υπήρξαν πρωταγωνιστές κατά τη διαδικασία του εκδημοκρατισμού των χωρών τους, κατέθεσαν τις απόψεις και τις μαρτυρίες τους.
Γεώργιος Θεοτόκης
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2006)
[...] Για τη βιογραφία αυτή ο Γεώργιος Ράλλης μελέτησε συστηματικά τις δημοσιευμένες πηγές και την ειδική βιβλιογραφία, κυρίως όμως αξιοποίησε το ανέκδοτο αρχείο, που είχε διαφυλάξει η οικογένεια Θεοτόκη. Έτσι, το έργο αυτό είναι εξαιρετικά πρωτότυπο και αρκετά λεπτομερειακό, η δε επιλογή του εξηγείται πειστικά στον πρόλογο του συγγραφέα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό ήθος, που καταγράφεται σε αυτήν τη βιογραφία, αποτελεί πολιτικό κληροδότημα για τις επερχόμενες γενιές των πολιτικών, όπως επανειλημμένα ετόνισε και εδίδαξε με το παράδειγμά του ο Γεώργιος Ράλλης....
Επιστολές Γεωργίου Ράλλη προς Εμμανουήλ Κριαρά
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου (2006)
Είναι μεγάλο, σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον των επιστολών του Γεωργίου Ράλλη προς τον καθηγητή Εμμανουήλ Κριαρά. Και οι δύο, άνθρωποι του καθήκοντος, με υψηλό πολιτικό και επιστημονική ήθος αντίστοιχα, υπηρέτησαν τους χώρους στους οποίους τάχθηκαν με υποδειγματική ευσυνειδησία και παρήγαγαν σημαντικό έργο. Το ενδιαφέρον αυτό αυξάνει όταν η ουσία των επιστολών αυτών αναφέρεται στη δημοτική γλώσσα για την οποία αγωνίστηκαν και οι δύο άνδρες, ο καθένας από το δικό του χώρο, με τη δική του σκευή και την προσωπική του ευαισθησία. Αξίζει να προσεχθεί η αμοιβαία εκτίμηση, ο...
Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ερμείας (2006)
Έγινε συνήθεια τα τελευταία χρόνια να κατηγορούνται όλοι οι Έλληνες πολιτικοί ως φαύλοι και ανίκανοι. Τελευταία μάλιστα, επ' ευκαιρία της 25ης Μαρτίου, σε διαγγέλματα επισήμων ειπώθηκε ότι οι αγωνισταί του 1821 ωραματίζονταν πολύ περισσότερα απ' όσα κατωρθώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν μέσα στα 150 χρόνια που πέρασαν και ακόμη ότι "περιοδικαί μεγάλης διαρκείας ανεπάρκειαι της πολιτικής ηγεσίας, εμπόδισαν να ολοκληρωθούν οι πόθοι των μαχητών του αγώνος της ελευθερίας". Σκοπός της σύντομης επισκοπήσεως που ακολουθεί είναι να αποδείξη ότι οι Έλληνες πολιτικοί των τελευταίων χρό...
Κοιτάζοντας πίσω
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ερμείας (2006)
Από πολύ καιρό είχα στη σκέψη μου να δημοσιεύσω το βιβλίο αυτό, το περιεχόμενο του οποίου καλύπτει τα πρώτα τριάντα χρόνια της ζωής μου, μια περίοδο που έζησα πολύ έντονα και είναι -το λιγότερο- παρεξηγημένη. Η απόφασή μου να γράψω αυτό το βιβλίο οφείλεται στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Τσάτσο, ο οποίος με παρωθούσε συνεχώς και με επιμονή να το πράξω, τονίζοντας πάντοτε την ιερή υποχρέωση που είχα να εκθέσω δημόσια τις αναμνήσεις μου, κυρίως από την περίοδο της κατοχής. Έτσι, με την ευκαιρία αυτή, το βιβλίο συνδέθηκε και με τα γεγονότα της περιόδου του μεσοπολέμου ανατρέχοντας...
Η τεχνική της βίας
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ερμείας (2005)
[...] Ο Γεώργιος Ράλλης περιγράφει, στο βιβλίο τούτο, την τεχνική της βίας, φυσικής και ψυχολογικής που τα πιο διαφορετικά μεταξύ τους αυταρχικά καθεστώτα έχουν εφαρμόσει και εξακολουθούν να εφαρμόζουν στον αιώνα μας. Χειρίζεται το μέγα, βαρύ και πολύπλοκο αυτό θέμα με μεγάλη σαφήνεια, με ύφος προσιτό σε όλους εκείνους, που θα είχαν τη διάθεση να ακούσουν την αλήθεια. Σε όποια παράταξη και αν ανήκει ο αναγνώστης, έχει πολλά να ωφεληθεί από το βιβλίο τούτο, αν το διαβάσει δίχως προκατάληψη. Και πρέπει -εγγίζει, ίσως, η ύστατη ώρα- να απαλλαγούμε από τις προκαταλήψεις, τουλάχ...
Μικρές ιστορίες για παιδιά
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ποταμός (2004)
Πάντα μου άρεσε να ακούω τον πατέρα μου να αφηγείται. Παιδί, τρελλαινόμουν να τον ακούω να διηγείται τις σκανταλιές που έκανε μικρός αλλά και τις ιστορίες που είχαν σχέση με τη φύση και τα ζώα. Όταν αργότερα είδα το γιο μου να παρακολουθεί με το ίδιο ενδιαφέρον και χαρά τις ιστορίες του παππού του, θέλησα αυτές τις αφηγήσεις του πατέρα μου να τις έχω γραμμένες και συγκεντρωμένες. Κι έπειτα βλέποντάς τις όλες μαζί ξύπνησε μέσα μου μια παλιά επιθυμία να εικονογραφήσω κείμενα για παιδιά. [...] Ιωάννα Ράλλη
Τα παιδικά μου χρόνια
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2003)
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει παιδική ηλικία και δεν είναι λίγοι οι ηλικιωμένοι που αναγνωρίζουν πως ό,τι καλύτερο έζησαν είναι τα χρόνια της ηλικίας αυτής. Συχνά, μάλιστα, μπροστά σε θεαματικά ώριμες καλλιτεχνικές και πολιτικές καριέρες, αισθανόμαστε να τους δημιουργείται μια άλλη προοπτική ή ακόμα και να αθωώνονται οι δημιουργοί τους, μόλις πληροφορούμαστε τα παιδικά τους χρόνια. Με πλοηγό το στίχο του Γιώργου Σαραντάρη "Κατάγομαι από τα παιδικά μου χρόνια/ όπως από μια χώρα", σκεφτήκαμε πως μια έρευνα με θέμα αποκλειστικά τις αναμνήσεις από την παιδική ηλικία δημι...
Τάκης Λαμπρίας
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ποταμός (2002)
Εμπνευσμένος και χαλκέντερος δημοσιογράφος, αφοσιωμένος φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανήσυχος αναγνώστης και συγγραφέας, πολίτης του κόσμου. Εικοσιένα πρόσωπα, προσωπικότητες του δημόσιου βίου, συνεργάτες στις εφημερίδες, συνάδελφοι στα έδρανα του κοινοβουλίου, καρδιακοί φίλοι, θυμούνται και περιγράφουν τον Τάκη Λαμπρία.
Με ήσυχη τη συνείδηση
Ράλλης Γεώργιος Ι.
Ποταμός (2002)
Η δημοκρατικότητα, η παρρησία και η τόλμη συγκροτούν το ανώτερο ήθος το οποίο χαρακτήρισε τον Γεώργιο Ράλλη στην πολιτική του σταδιοδρομία και στη γενικότερη παρουσία του στη δημόσια ζωή. Στον τόμο αυτό, στον οποίο συγκεντρώνεται ένα πλήθος κειμένων από άρθρα και ομιλίες του, ο πρώην πρωθυπουργός εκθέτει εκτιμήσεις για πρόσωπα και γεγονότα που σημάδεψαν τα δημόσια πράγματα και που ο απόηχός τους παραμένει ζωηρός έως τις μέρες μας. Ο αναγνώστης παρακολουθεί την εκδίπλωση ενός στοχασμού που, φέροντας πάντοτε τη σφραγίδα αυτού του ήθους, διαπνέεται από την αγάπη του για το κοι...
