Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην Αµερική του 1940 δεν είναι εύκολο να είσαι Αφροαµερικανός. Αν πάλι έχεις κάποιο σωµατικό πρόβληµα και είσαι και κορίτσι, ακόµα χειρότερα. Η Γουίλµα όµως έχει πολλά όνειρα και θέλει να τα κάνει όλα πραγµατικότητα: θέλει να παίζει µε τα αδέρφια της, να τρέχει, να κόβει το νήµα του τερµατισµού... Αυτή είναι η ιστορία της Γουίλµα Ρούντολφ, που έγινε ολυµπιονίκης τρέχοντας πιο γρήγορα κι από τη φτώχεια, την αρρώστια και τις αδικίες.

Ο κύριος και η κυρία Σμιρθ έχουν κάνει τα πάντα για να εμπνεύσουν στον Πρώτο, τον γιο τους, τις πραγματικές αξίες της ζωής: την απληστία και τον εγωισμό. Άλλωστε, γι’ αυτό τον έφεραν στον κόσμο: για να γίνει αντάξιος διάδοχός τους. Μόνο που ο Πρώτος αποδεικνύεται πραγματική συμφορά. Χαρίζει λεφτά στον κόσμο, καλεί τους άστεγους της περιοχής στο πάρτι του, ξεσκεπάζει κομπίνες! Με λίγα λόγια, είναι ένα καλό παιδί, ή μάλλον όχι, είναι το πιο καλοσυνάτο παιδί! Πώς θα τον φέρουν όμως οι γονείς του στον σωστό δρόμο; Χρειάζεται το κατάλληλο σχολείο, με έναν αυταρχικό διευθυντή...

Η Μάρθα ζει µια ήρεµη ζωή µε την οικογένειά της, ώσπου µια µέρα καταφτάνει ο κοσµογυρισµένος παππούς. Ένας παππούς... σκέτος µπελάς! Mέσα σε λίγες εβδοµάδες θα σαρώσει σαν σίφουνας όλη την οικογένεια, φέρνοντας τα πάνω κάτω. Μα είναι τόσο τροµερός αυτός ο παππούς; Η αλήθεια δεν είναι πάντα αυτή που νοµίζουµε µε την πρώτη µατιά. Ίσως ούτε και µε τη δεύτερη... Μια ξεκαρδιστική ιστορία και µια εκρηκτική περιπέτεια για την ξεχωριστή σχέση παππού-παιδιών-εγγονιών.

Άνοιξη του 1938. Η ναζιστική Γερμανία προσαρτά την Αυστρία. Η διοργάνωση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στις δυο χώρες θεωρείται ο καλύτερος και πιο δημοφιλής τρόπος για τον "εορτασμό της ένωσης των δύο γερμανικών λαών". Ο Ματίας Ζίντελαρ είναι ο καλύτερος Αυστριακός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, είναι ο Μότσαρτ του Ποδοσφαίρου. Λίγοι Αυστριακοί πιστεύουν ότι θα συμμετάσχει σ' αυτόν τον αγώνα κι ακόμα λιγότεροι ότι είναι ικανός να χαλάσει τη γιορτή. Κι όμως, τα καταφέρνει. Πρώτα, μ' ένα εξαιρετικό γκολ και, ύστερα, με μια κραυγαλέα άρνηση.

Υπάρχει πάντα ένα λεωφορείο που περνάει στη ζωή καθενός από εμάς. Εσύ κράτα τα μάτια ανοιχτά: μην χάσεις το δικό σου.