Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάιν)
Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν) (Πειραιάς, 1961). Ιδιωτικός υπάλληλος. Από τα τέλη της δεκαετία του 1970 δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον αναρχικό χώρο της Αθήνας. Από το 1983 μέχρι το 1986 εξέδωσε το αναρχικό περιοδικό "Σπάστης" (9 τεύχη). Σταδιακά, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, άρχισε να υιοθετεί πασιφιστικές ιδέες, γράφοντας κείμενα και μπροσούρες ενάντια σε κάθε μορφή πολιτικής βίας και οργανώνοντας παράλληλα κινήσεις αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης σε θύματα βίαιων ενεργειών. Από το 2003 έχει υποστεί ξυλοδαρμούς και εκφοβισμούς από αυτοαποκαλούμενους "αντιεξουσιαστές", με αφορμή τα κείμενά του κατά της πολιτικής βίας. Τα τελευταία χρόνια, συμμετέχει επίσης σε εναλλακτικές οικολογικές κινήσεις. Τα κείμενά του δημοσιοποιούνται μέσω της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του και βρίσκονται διάσπαρτα στο Διαδίκτυο (ανάμεσα στα άλλα και στις ιστοσελίδες http://diapyron.com και http://tvxs.gr/).
Πάνω κάτω η Πατησίων
Συλλογικό έργο
Οδός Πανός (2012)
Εν αρχή ην ο Πόνος Με ρωτάνε, συχνά: Πώς ήταν η Κατερίνα; Η Κατερίνα ήταν σαν όλους τους ανθρώπους: Πονούσε, φοβόταν, αγαπούσε, εξοργιζόταν, δινόταν, πλήγωνε και πληγωνόταν. Όμως, όλα σε βαθμό υπερθετικό. Η ευαισθησία και η σκληρότητα, η οργή και το έλεος, ο εγωισμός και η ανιδιοτέλεια ήταν τα απρόβλεπτα εναλλασσόμενα πρόσωπα της Κατερίνας. Απρόβλεπτη· αυτό νομίζω πως είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό μπορεί να πει κανείς για 'κείνη. Την Κατερίνα τη γνώρισα στις αρχές του '81. Ζήσαμε μαζί στην Τροίας και στην Γ' Σεπτεμβρίου και συνέχισα να τη βλέπω σχεδόν μέχρι το τέλος, α...
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
Συλλογικό έργο
Διάπυρον (2010)
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...