Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν όπως έχει ειπωθεί οι μύθοι σχηματίζονται σαν τους κρυστάλλους, ένα από τα πιο λαμπερά μόρια που θα συνθέσουν τον μύθο του Άρη Βελουχιώτη είναι η καθολική απόρριψή του από όλες τις εξουσίες. Για τους Ιταλούς και τους Γερμανούς ήταν ένας επικηρυγμένος αρχηγός ανταρτών. Για τους Άγγλους εγκληματίας πολέμου. Για την ηγεσία της ελληνικής συντηρητικής παράταξης, σφαγέας και ληστοσυμμορίτης. Για την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, αποκηρυγμένος προβοκάτορας και προδότης. Στην πραγματικότητα είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε τον μεγαλύτερο εθελοντικό στρατό της ελληνι...

Πρακτικά του ιστορικού επιστημονικού συμποσίου που διοργανώθηκε στην Αθήνα μεταξύ 15-16 Ιουνίου 1995, με στόχο να τιμήσει τη μνήμη και να εμβαθύνει στην προσωπικότητα μιας ηγετικής μορφής της Εθνικής μας Αντίστασης. Τον επιστημονικό συντονισμό του συμποσίου είχε το Ελληνικό Κέντρο Πολιτικών Ερευνών του Παντείου Πανεπιστημίου (δ/ντής: Μένιος Κουτσούκης) σε συνεργασία με την Επιτροπή Μνήμης. Περιλαμβάνονται τα κείμενα: Μέρος Πρώτο: Εισηγήσεις Πρώτη Θεματική Ενότητα: Ο Άρης Βελουχιώτης ως προσωπικότητα - Διονύσης Χαριτόπουλος, "Η παραποίηση της εικόνας του Άρη Βελουχιώτη...

"Αυγά Μαύρα" του Διονύση Χαριτόπουλου, μια συγκλονιστική ανατομία των συνεπειών του εμφυλίου. Μετά την τεραστία επιτυχία του, την περασμένη περίοδο, το έργο θα ξαναπαιχτεί από τον Οκτώβριο του 2014 στη Θεατρική Σκηνή

Δεν υπάρχει κοινωνία. Μόνο άτομα. Επιχειρηματίες, μάνατζερ, γιατροί, δημοσιογράφοι, διαφημιστές, μοντέλα, σύζυγοι, γκόμενες, καλλιτέχνες, όλοι εναντίον όλων με μια ακατάληπτη γλώσσα χωρίς αίσθημα. Η κατάθλιψη, οι ίλιγγοι, η παράνοια είναι συμπτώματα υγείας σ' έναν κόσμο που τρελαίνεται. Η νέα εποχή είναι τώρα.

"Από όλους τους αρχηγούς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που γνώρισα, και γνώρισα πολλούς, μόνον ο Άρης μού έκαμε εντύπωση. Ήταν δυνατός, στοχαστικός, είχε λεπτότητα". (Αλφόνσο Ινφάντε, Ιταλός στρατηγός) "Ήταν η πολεμική μεγαλοφυία του ΕΛΑΣ" (Κρις Μόνταγκιου Γουντχάουζ, Άγγλος συνταγματάρχης) "Ένα τέρας με ηγετικάς και οργανωτικάς ικανότητας αληθινά υπερφυσικάς" (Ναπολέων Ζέρβας, αρχηγός του ΕΔΕΣ) "Καλούς έχουμε πολλούς. Ο Άρης ήταν ο Ένας, που μπορούσε να αξιοποιήσει την προσφορά των πολλών." (Αρχιμανδρίτης Γερμανός - "πάτερ Ανυπόμονος")

Η ανεργία, το λιμάνι του Πειραιά, η Τρούμπα, η Ομόνοια, το έλλειμμα πάντα του ιδανικού έρωτα-κίνητρου και ο θρίαμβος του ελληνικού φιλότιμου κυριαρχούν και συναρπάζουν στο καθένα από τα επτά διηγήματα για την μετά το ΄60, αγχωμένη για εκσυγχρονισμό ελληνική πραγματικότητα.

Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια άλλο όνομα, κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών. Μια θαυματουργή εικόνα κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο. Ένας Σπύρος, ένας Σωτήρης, μια Ακριβή και μια Φωτεινή σε μια μοναχική πορεία σε πρώτο πρόσωπο. Ένας Πάνος που χάνει συνέχεια το νήμα. Ένας αμίλητος Άγγελος. Κι ένας Γιάννης· το φάντασμα αυτού του βιβλίου.

Τη λένε Δέσποινα και θέλει να φύγει. Όσους θα ακολουθήσει στα τυφλά δεν έχουν πού να την πάνε. Και κάθε φορά, ο γυρισμός θα γίνεται και πιο δύσκολος. Ένα ανθρώπινο πλάσμα που θα χαθεί αναζητώντας τρόπο να ζήσει. Είναι ο Κιλρόϊ, που δεν υπήρξε ποτέ. Είναι ο χασογκόλης Αριστείδης Παπάζογλου. Είναι αυτός που γράφει στους τοίχους «αν υπάρχει Θεός την πουτσίσαμε» και που τις τελευταίες του ώρες αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Δύο μεγάλες νουβέλες.

Κείμενα για τη ζωή μας. Για όσα συμβαίνουν γύρω μας, για όσα λέμε και κάνουμε, γι' αυτά που πιστεύουμε, απορρίπτουμε, μισούμε ή πονάμε. Κείμενα για εμάς και δικά μας.

Η μεγαλύτερη ιστορική έρευνα που έγινε ποτέ για τον Αρη Βελουχιώτη. Ο Δ. Χαριτόπουλος επί πολλά χρόνια συγκέντρωνε και κυρίως διασταύρωνε οτιδήποτε αφορά τον Αρη από μια ογκώδη βιβλιογραφία, από κάποια όχι πολύ προσιτά αρχεία, από ατελείωτες ώρες συνεντεύξεων με εκατοντάδες αντάρτες, καπετάνιους, μαυροσκούφηδες, αξιωματικούς και χωρικούς, και ακολούθησε τα ίχνη του από βουνό σε βουνό.

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω με φάρμακα, μου λέει η κυρία Β., πες την αλήθεια, τι θέλεις απ' αυτό τον άνθρωπο. Θέλω να ξυπνάει πλάι μου κι ως την τελευταία μέρα της ζωή μου να τον φροντίζω. Θέλω να πεθάνω πρώτη εγώ. Θέλω ένα σημάδι ότι με σκέφτεται και μετά να κοιμηθώ έναν ήσυχο ύπνο.

Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια άλλο όνομα, κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών. Μια θαυματουργή εικόνα κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο... Ένας Σπύρος, ένας Σωτήρης, μια Ακριβή και μια Φωτεινή σε μια μοναχική πορεία σε πρώτο πρόσωπο. Ένας Πάνος που χάνει συνέχεια το νήμα. Ένας -αμίλητος- Άγγελος. Κι ένας Γιάννης, το φάντασμα αυτού του βιβλίου.

Στις 20 Ιουλίου 1974 κηρύχτηκε γενική επιστράτευση. Αυτό δεν είχε συμβεί ούτε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940, που είχαν κληθεί υπό τα όπλα μόνο λίγες κλάσεις έφεδρων. Η μισή Ελλάδα βγήκε στο βουνό και η άλλη μισή έτρεχε πίσω της να τη συμμαζέψει. Μια πολεμική κωμωδία χωρίς μάχες, χωρίς έστω έναν πυροβολισμό, αλλά με πολλά θύματα.

Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο το λιμάνι, το Πασαλιμάνι και η Καστέλλα... Είναι ο Ολυμπιακός και το γήπεδο Καραϊσκάκη. Είναι οι σκληρές γειτονιές Τρούμπα, Δραπετσώνα, Ταμπούρια, Καμίνια, Κοκκινιά, Πέραμα και τα άγρια Μανιάτικα σφηνωμένα ανάμεσα σε βράχια και λασπόνερα. Η πιο ζόρικη διαδρομή για τους ανυποψίαστους.

Αυτός δεν πιστεύει πια. Κάνει ένα ταξίδι που ίσως δεν έχει γυρισμό και αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Και πότε είναι ο Κιλρόι, κάποιος που δεν υπήρξε ποτέ, πότε ο χασογκόλης Αριστείδης Παπάζογλου και πότε κάποιος που γράφει στους τοίχους "αν υπάρχει Θεός την πουτσίσαμε".