Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Dostoevskij Fedor Mihajlovic
Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός, Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία. Ετάφη στο κοιμητήριο της μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι, στην Πετρούπολη. Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα: "Ο φτωχόκοσμος", "Λευκές νύχτες", "Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι", "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων", "Το υπόγειο". Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Έγκλημα και τιμωρία
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1975)
Αδύνατη καρδιά. Μια τραγική νύχτα. Λευκές νύχτες
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1975)
Τρεις νουβέλες του ρώσου συγγραφέα.
Το χωριό Στεπαντσίκοβο
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1975)
Από τα πιο αξιόλογα κι όμως λιγότερο γνωστά έργα του Ντοστογιέφσκι.
Η σπιτονοικοκυρά
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζουμπουλάκης - Βιβλιοθήκη για Όλους (1975)
Από τα πιο αξιόλογα και γνωστά έργα του Ντοστογιέφσκι.
Έγκλημα και τιμωρία
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1988)
Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Ντοστογέφσκι, στο ρόλο του θύτη που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία μπροστά σ' έναν κόσμο ζοφερό. Με το "Έγκλημα και τιμωρία" ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σ' όλο τον κόσμο... Η ψυχολογική ανά...
Ο αιώνιος σύζυγος
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1989)
Μέσα από τον "Αιώνιο σύζυγο", το πιο "φιλολογικό" από τα έργα του φημισμένου Ρώσου συγγραφέα, αναδύεται ένας άλλος Ντοστογιέφσκι. Ο ήρωας αυτού του έργου, ο Βιελτσάνινοφ, εκτός που ταλαιπωρείται στα δικαστήρια, για κάποιες κτηματικές του διαφορές, και από τα κλονισμένα νεύρα του, έχει ν' αντιμετωπίσει κι έναν άγνωστο με "κρέπι στο καπέλο" που έχει γίνει η σκιά του. Ποια σχέση έχουν αυτοί οι δυο άνθρωποι; Και το κοριτσάκι, η Λίζα, ποιανού είναι; Και η Ναταλία Βασίλιεβνα τι ρόλο παίζει σ' αυτή την ιστορία; Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Ντοστογιέφσκι αναλύει στον "Αιώνιο σύζυγο...
Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Εκδόσεις Γκοβόστη (1990)
Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1990)
Οι "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων" του Ντοστογέφσκι είναι το βιβλίο που ξεσκεπάζει αμείλικτα τα τσαρικά κάτεργα και εκφράζει ταυτόχρονα τη φλογερή αγάπη του συγγραφέα για τη λαϊκή Ρωσία, για τους απλούς ανθρώπους. Οι περιγραφές, οι σκηνές που δίνει αποτελούν προσωπικά βιώματα και ένα δριμύ κατηγορητήριο κατά της δουλοπαροικίας. Ο Τουργκένιεφ είχε παραβάλει τις αναμνήσεις με την "Κόλαση" του Δάντη και ο Χέρτσεν με τη "Δεύτερα Παρουσία" του Μιχαήλ Άγγελου.
Φτωχοί άνθρωποι
Dostojevskij Fedor Michajlovic 1821-1881
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1990)
Οι "Φτωχοί άνθρωποι" είναι ένα μυθιστόρημα σε μορφή επιστολών που ανταλλάσσουν μέσα σε έξι μήνες ο ηλικιωμένος υπάλληλος Μακάρ Αλε-ξέγιεβιτς Ντιέβουσκιν και η νεαρή Βάριενκα Ντομπροσιόλοβα. Από την αλληλογραφία των "Φτωχών" μαθαίνουμε για τη ζωή τους: τους ταπεινώνουν και τους κατακλέβουν οι άλλοι, μα αυτοί ψυχικά είναι πάμπλουτοι. Έχουν δημιουργήσει και ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο, με δική τους γλώσσα, κατανοητή μόνο από τους ίδιους και απρόσιτη στους αμύητους. Οι επιστολές των "Φτωχών" φανερώνουν τη δύσκολη πορεία της σκέψης του φτωχόκοσμου που με τη φλογερή του καρδιά...