Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάποτε είχα γνωρίσει μια κυρία: δεν ήταν στην πρώτη της νεότητα μα κάπου είκοσι εφτά, είκοσι οχτώ χρονώ. Καλλονή πρώτης. Τι στήθος, τι κατατομή, τι βάδισμα... Είχε ένα διαπεραστικό βλέμμα σαν του αετού, πάντα σοβαρή και αυστηρή. Φερνόταν επιβλητικά και απρόσιτα. Φημιζόταν για ψυχρή, σαν τις μέρες των Φώτων και τρομοκρατούσε όλους με την απροσπέλαστη, την τρομερή αρετή της. Κυριολεχτικά τρομερή. Μέσα σ΄όλο τον κύκλο της δεν υπήρχε άλλος τόσο άτεγκτος κριτής, όσο αυτή. Καταδίκαζε όχι μόνο το παραστράτημα, μα και την παραμικρότερη αδυναμία των άλλων γυναικών, και καταδίκαζε μι...

Οι "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι", είναι ένα μυθιστόρημα, που οι ιδιαίτερες αρετές του καθορίστηκαν από το ανεπανάληπτο ταλέντο του Ντοστογέφσκι και την πραγματικότητα, την οποία αντιμετώπιζε. Δίνει τις σκοτεινές γωνιές των καταγωγίων, όπου πουλιούνται η τιμή και η ομορφιά, τις τρώγλες, από όπου οι "ιππότες" της πρώτης συσσώρευσης έβγαζαν τις "βρόμικες" χιλιάδες τους. Τις ταβέρνες, όπου στριμώχνονταν οι άνθρωποι, που δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τη φτώχεια τους ή να γίνουν κύριοι της συνείδησης τους. Στο μυθιστόρημά του υπάρχει καθαρή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους φτω...

Το μυθιστόρημα αυτό ανήκει στα μεγάλα έργα του συγγραφέα και δείχνει την αμεσότητα των σκέψεων του Ντοστογιέφσκι για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του. Στις σελίδες του είναι ανάγλυφο το μεγάλο ταλέντο του Ρώσου κλασικού και οι βαθιές τομές που ανοίγει στον ανθρώπινο χαρακτήρα, για να μας δώσει παραστατικά τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχής στις επιμέρους εκδηλώσεις της. Μέσα στο μυθιστόρημα θα αντικρίσουμε τη ζοφερή εικόνα μιας μεγάλης πολιτείας που μαστίζεται από κοινωνικές αντιφάσεις, από κακοδαιμονία και διαφθορά, από σύγκρουση συμφερόντων, από την αντίθ...

Πάνω σε μια αντιστροφή της Δελφικής προστακτικής «γνώθι σαυτόν», στηρίχτηκε το διανοητικό οικοδόμημα ενός ανθρώπου μυστικόπαθου και ταλαιπωρημένου, του οποίου ολόκληρη η ζωή σπαταλήθηκε στους χώρους του πνευματικού του «υπογείου». Πρόκειται για τον υποχθόνιο, ανώνυμο ντοστογιεφσκικό ήρωα, ο οποίος ορύεται από τα βάθη της συνείδησής του: όχι, δεν είναι καλό να γνωρίζει ο άνθρωπος τον εαυτό του. Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται πως ενστερνίσθηκε το αρχαιοελλνικό ρητό, το πραγματοποίησε και τελικώς αποδεικνύοντας το λάθος του το απέρριψε...

Συλλογή διηγημάτων Ρώσων κλασικών συγγραφέων που αποτυπώνουν θαυμάσια τη γιορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Γράφει η Σόνια Ιλίνσκαγια στον πρόλογο του βιβλίου: "Η μαγεία του ρωσικού τοπίου τα Χριστούγεννα: η γη, τα κλαδιά και τα κλωναράκια των δέντρων, οι στέγες των σπιτιών -όλα ολόλευκα. Το βράδυ στα φώτα των δρόμων στροβιλίζονται οι νιφάδες, λάμπουν σαν αστεράκια, η αναπνοή λευκό συννεφάκι άχνας. Τίποτε όμως δεν πτοεί τα παιδιά και τους νέους. Ήρθαν οι διακοπές με το χιονοπόλεμο, τους χιονανθρώπους, τα έλκηθρα...".

Τη βασική πλοκή για τους "Δαιμονισμένους" ο Ντοστογιέφσκι την εμπνεύστηκε από ένα εντυπωσιακό δημοσίευμα στις εφημερίδες σχετικά με τη δολοφονία ενός φοιτητή στη Μόσχα από επαναστάτες συμφοιτητές του που υποπτεύονταν ότι θα τους πρόδιδε. Μέσα από μια έντονη πλοκή, γεμάτη δραματικά επεισόδια, οι συνωμότες επαναστάτες σατιρίζονται ως ανόητοι και ελεεινοί άνθρωποι. Στο έργο κυριαρχεί η μορφή του αινιγματικού Σταβρόγκιν, η δύναμη της προσωπικότητας του οποίου μαγνητίζει και επηρεάζει όλους τους άλλους συνωμότες. Και σ' αυτό το έργο αυτό ο Ντοστογέφσκι εκφράζει τις σημαντ...

Όταν το 1871 πρωτοδημοσιεύτηκαν οι "Δαιμονισμένοι", το κατεξοχήν πολιτικό και προφητικό μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι, θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε στους λογοτεχνικούς και πολιτικούς (κατά κύριο λόγο στους επαναστατικούς) κύκλους της Ρωσίας. Μια τεράστια συζήτηση άνοιγε κι ένας πόλεμος κηρυσσόταν εναντίον του "μεταμελημένου" πρώην θανατοποινίτη και πρώην κατάδικου της Σιβηρίας. Τα γεγονότα που βρήκαν απήχηση στο μυθιστόρημα ήταν η "υπόθεση Νιετσάγεφ", η δραστηριότητα της οργάνωσης "Λαϊκή εκδίκηση" κι η δολοφονία από πέντε μέλη της του φοιτητή της Γεωπονικής Ακαδημίας Ι. Ι. Ιβ...

Τα πάντα, στο Ντοστογιέβσκη, είναι ένας αδιάκοπος κυματισμός. Όλα στην γεμάτη περιπέτειες ζωή του, συμβαίνουν μέσα στα πιο αβέβαια και πιο ασαφή πλαίσια. Τα έργα του, λοιπόν, δεν αποτελούν σταθμούς στον βίο του, ούτε στην εξελικτική πορεία του πνεύματός του. Είναι νησάκια με στίγμα ακαθόριστο μέσα σ‘ έναν απέραντο ωκεανό, που διαρκώς κυλάει και αναταράζεται - νησάκια, που άλλοτε καταποντίζονται κάτω από τα βουερά κύματα κι άλλοτε αναδύονται φρέσκα στον αφρό. Το 1867, σε ηλικία πενήντα ετών, ο συγγραφέας παντρεύεται για δεύτερη φορά. Είναι η εποχή ανάμεσα στο Έγκλημα και Τιμ...