Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το αναγνωστικό της Β' Δημοτικού του Βασίλη Οικονομίδη με εικονογράφηση του ζωγράφου Γιώργου Μανουσάκη είναι προϊόν της μετεμφυλιακής Ελλάδας και της κυβέρνησης του Εθνικού Συναγερμού υπό τον Αλέξανδρο Παπάγο, της παράταξης που κυβέρνησε από το 1952 επί έντεκα χρόνια -από το δε 1956 ως ΕΡΕ υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή- , μέχρι τις εκλογές του 1963. [...] (από το επίμετρο της Ελένης Κεχαγιόγλου)

Όσο κι αν ψάξει κανείς είναι μάλλον αδύνατον ν' ανακαλύψει πότε δημοσιεύεται για πρώτη φορά κείμενο του Πέτρου Χάρη. Και αν, επιπλέον, το κείμενο αυτό είναι σχόλιο, μελέτημα, κριτική, δοκίμιο ή διήγημα. Αν υπάρχει ακόμα έστω κι ένα κείμενό του δημοσιευμένο με το πραγματικό του όνομα που ήταν Γιάννης Μαρμαριάδης. [...] Όπως γίνεται αντιληπτό και από την μακριά σειρά των κριτικών κειμένων που ακολουθούν, για τα βιβλία του Πέτρου Χάρη, ο ίδιος παρά το αίσθημα νοικοκυρωσύνης και τάξεως που απέπνεε, υπήρξε ένας δημιουργός συχνά απρόβλεπτος στον νεωτερισμό και την ριζοσπαστικότη...

Δεν είναι όλοι οι συγγραφείς ικανοί παραμυθάδες. Στην περίπτωση του Δουμά έχουμε ένα μεγάλο παραμυθά ζευγαρωμένο μ' ένα μεγάλο συγγραφέα, που καταφέρνει να αφηγηθεί μια όμορφη ερωτική ιστορία με αφορμή την ανακάλυψη ενός σπάνιου λουλουδιού, της μαύρης τουλίπας. Kαι όλα αυτά σ' ένα πλαίσιο ιστορικό, στο οποίο κυκλοφορούν ιστορικά πρόσωπα καθώς και πρόσωπα της φαντασίας του συγγραφέα. Pαδιουργίες, συνωμοσίες, περιπέτειες συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια συναρπαστική πλοκή, επιστέγασμα της οποίας είναι ο θρίαμβος του καλού και του δικαίου.

Όταν στα 1962 έκανα προσκαλεσμένος γι' αρκετό καιρό το πρώτο μου ταξίδι στην Κίνα, είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι σε πάμφτωχα χωριά, σ' επαρχίες μακρινές μέσα σε οικογένειες με παιδιά πολλά. Οι δυσκολίες κι οι στερήσεις της τραχιάς ζωής ήταν ολοφάνερες στους χωρικούς που δέχονταν την ομάδα των ξένων. Όμως αυτοί, σαν να είχαν όλα τ' αγαθά που επιθυμούσαν, μας μιλούσαν με τρυφερότητα και μας έδειχναν τα γελούμενα λιγόχρονα παιδιά. Αυτά, φτωχικά ντυμένα κι όλα ίδια -όπως κι οι μεγάλο τότε-, μας πλησιάζουν με πρόσωπα φωτεινά, χαμογελώντας. Μας έκαναν εντύπωση! Πώς μπορούσαν μέ...

Επί πενήντα σχεδόν χρόνια, ο Άγγελος Τερζάκης στέκεται ως ακρόπρωρο του πνευματικού μας βίου. Η στέρεη και τίμια πνευματική του φυσιογνωμία εκφράζει με τρόπο μοναδικό τη συνειδησιακή ανησυχία της γενιάς του, της περίφημης Γενιάς του '30, διατυπώνοντας συγχρόνως σ' ένα πλούσιο και πολύμορφο λογοτεχνικό έργο πρώτης γραμμής τις ανησυχίες, την αγωνία, τις φιλοδοξίες και τον απελπισμό των νεώτερων. Είναι αυτός πού μαρτυρεί κατ' εξοχήν για τη δοκιμασία των συνειδήσεων που ζουν μέσα σ' εποχή κρισιμώτατη για το μέλλον του ανθρώπου και που επισημαίνουν την επώδυνη κρίση του πολιτ...

Παραλλαγή, ονομάζουν στη μουσική, καθώς θα ξέρει ο αναγνώστης, το είδος εκείνο της συνθέσεως, που βασίζεται σ' ένα βασικό θέμα, σε μια βασική μελωδία, αλλά τη μελωδία αυτή την επεξεγάζεται ο συνθέτης και την παραλλάζει, από αλλαγή σε αλλαγή, προσθέτοντας ή αφαιρώντας μελωδικά στοιχεία, που επανέρχονται κάθε τόσο στην αρχική μελωδία και στην ανάμνησή της. Αυτήν την επεξεργασία, την παραλλαγή, την κάνουν οι συνθέτες συχνά πάνω σε ένα αρχικό θέμα, που δεν είναι δικό τους, αλλά έχει δημιουργηθεί από άλλο συνθέτη. Αυτήν την ξένη μελωδία την επεξεργάζονται ελεύθερα, δημιουργώντα...

Όσοι με τ' ατίμητα χαρίσματά τους, που με αγωγή κι ελεύθερη βούληση τ' ανέβασαν στην περιωπή των αρετών, φέγγουν ως υποδείγματα την κοινωνία των ανθρώπων, δεν είναι φίλοι των τιμών. Αρκούνται μονάχα στην μυστική εκείνη τιμή που τους απονέμει η γρηγορούσα συνείδηση τους, όταν επιτελούν το χρέος τους με ακεραιότητα και πνευματική εμμονή. Γνωρίζουμε πως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος προτιμά να προσφέρει στο Έθνος και στον πολιτισμό των Ελλήνων, χωρίς να προσδοκά την δίκαιη ανταμοιβή του. Αυτό είναι το δύσχρηστο προνόμιο των εξαιρετικών φύσεων, των αυθεντικών προσωπικοτήτων: να δίδου...