Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια μελέτη για τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξαν οι Ελληνίδες δασκάλες στη Μ. Ασία, την Πόλη και την Αν. Θράκη. Η συγγραφέας αναφέρεται στις μορφωμένες δασκάλες, σ' αυτές που ήταν απόφοιτες του Αρσακείου και σε άλλες, που είχαν βγάλει παρθεναγωγεία και διδασκαλεία αλλού, κυρίως στη Σμύρνη ή στην Πόλη. Με συγκίνηση προσεγγίζει όλες αυτές τις νεαρές δασκάλες, θαυμάζοντας το κουράγιο και τον ηρωισμό τους. Αναφέρονται οι δύσκολες συνθήκες του ταξιδιού και της διαβίωσής τους, μακριά απ' τα σπίτια τους και τους δικούς τους ανθρώπους. Με πόσο θάρρος κι αποφασιστικότητα ξεκινούσαν...

Από μικρή με γοήτευε η ιστορία. Ένιωθα βαθιά συγκίνηση, όταν διάβαζα μερικά πράγματα γι' αυτές, τις νεαρές υπάρξεις που θυσιάζονταν για το συμφέρον της χώρας και της οικογένειάς τους. Ήταν το άμεσο διαπραγματευτικό χαρτί του αυτοκράτορα πατέρα ή του πρίγκιπα αδελφού. Αδιαφορούσαν για τα όνειρά τους. Έπρεπε να υποταχτούν στη θέληση των δικών τους δίχως αντίρρηση. Για τις ξένες, που ήρθαν στην Ελλάδα ήταν πιο καλά τα πράγματα. Ζούσαν μες στην άνεση. Αποκτούσαν γνώσεις και καλούς τρόπους. Γνώριζαν έναν σπουδαίο πολιτισμό. Για τις δικές μας αρχόντισσες και πριγκίπισσες ήταν...

Θαύμασα το θάρρος και την αποφασιστικότητα της Μελίνας. Δεν άφησε την απελπισία να την κυριεύσει. Αν την άφηνε; Δε θα μπορούσα να γράψω αυτή την ιστορία, που την πλαισιώνουν ωραίοι χαρακτήρες. Η συμπαράσταση, η φιλία, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά δίνουν συγκλονιστικές εικόνες. Άραγε πραγματικά τους τολμηρούς βοηθάει η τύχη; Η Μελίνα θα μας το μάθει.

Όταν όλοι έφυγαν και η οικία τυλίχτηκε στο σκοτάδι και στη σιωπή, ο Απελλής πήρε στην αγκαλιά του τη Λαΐδα και τη φίλησε τρυφερά. Εκείνη σφίχτηκε επάνω του κι έµειναν έτσι αρκετή ώρα. Του στοίχιζε που την άφηνε, έστω για λίγο, αν και βαθιά µέσα του ανησυχούσε. Με τον Φίλιππο, κανένας δεν ήξερε, πώς θα έρχονταν τα πράγµατα! Ήταν απρόβλεπτος. Της ζήτησε πάλι να τον παντρευτεί, αλλά η νεαρή αρνήθηκε, όχι βέβαια κατηγορηµατικά. Ήταν πολύ νωρίς ακόµη ν' αποφασίσει, ήθελε να µην παντρευτεί τόσο νέα. Δεν της άρεσε η ζωή των παντρεµένων γυναικών. Αγαπούσε τα βιβλία και τη µάθηση. Η...

Μαθητριούλα της Ε΄ Δημοτικού ήμουν, όταν διάβασα στο περιοδικό "Ελληνόπουλο, θησαυρός των παιδιών", για την Πανώρια Χατζηκώστα και τη Σάββαινα. Θυμάμαι πόσο συγκινήθηκα!... Αργότερα έμαθα για την Τασούλα Κουρκουμέλη και την Κωνσταντίνα απ' τη Σαμοθράκη. Πολλές γυναίκες θυσιάστηκαν με τα παιδιά τους κι έγιναν ολοκαύτωμα. Εμείς ξέρουμε μόνο το Ζάλογγο και τις Ναουσαίες. Πραγματικά η πατρίδα μας μαρτύρησε και μάτωσε απ' τη μια άκρη ως την άλλη. Αν αποφασίζαμε να στήσουμε μνημείο για την κάθε περίπτωση, θα γέμιζε ο τόπος. Δεν θα είχαμε που να σταθούμε. Έγραψαν για αρκε...

Αφορμή για να γράψω τη μελέτη μου αυτή στάθηκε το πάθος μου για την ιστορία. Η δυναμική και πρωταγωνιστική παρουσία των Ελλήνων στην ανάπτυξη και στην επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Συχνά αναρωτιέμαι κατά πόσο κυβερνούσαν οι Οθωμανοί το πολυεθνικό κράτος τους, που έπιανε περίπου το χώρο, της αλλοτινής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από τη βάση ως την κορυφή της κρατικής εξουσίας οι Έλληνες ήταν εκείνοι που διοικούσαν. Αρκετοί Μεγάλοι Βεζίρηδες, οι αρχηγοί του στρατού και του ναυτικού, οι διοικητές περιοχών, οι υπουργοί, οι πρεσβευτές, οι Μεγάλοι Ηγεμόνες, οι διάφοροι απε...

Τα θέματα έρχονται και χτυπούν την πόρτα των συγγραφέων και διεκδικούν το ενδιαφέρον τους, παραμερίζοντας άλλους προγραμματισμούς και διαθέσεις τους. Κι αυτοί δεν μπορούν να ξεφύγουν. Από μια κόντρα με συγγενικό μου πρόσωπο, γεννήθηκε η ιστορία του προγονικού μου χωριού. Έκανα ένα γοητευτικό ταξίδι στο Μεσαιωνικό Βυζάντιο. Η αναδρομή αυτή, μου γνώρισε σημαντικά γεγονότα του πολύπαθου τόπου μας. Δεκατέσσερα χρόνια ερευνούσα και μάζευα στοιχεία. Ευχαριστήθηκα διάβασμα. Έγραψα και ξανάγραψα το κείμενο, προσπαθώντας να του δώσω μια εκλαϊκευμένη μορφή, ώστε να είναι ευχάριστο γι...

Σου αρέσει το παιχνίδι; Τότε μην χάνεις ούτε λεπτό! Έλα στην παρέα μας και... κάνε παιχνίδι. Οι παίχτες μας τρελαίνονται για ζωηρά παιχνίδια κι είναι έτοιμοι να κερδίσουν ή να χάσουν, αλλά προπαντός παίζοντας να διασκεδάσουν. Μην κοιτάς από μακριά τον Αντώνη, την Αγγελική, το Θωμά, το Ελσάκι, την Ελίνα... Έλα και παίξε μαζί τους ποδόσφαιρο, αμπάριζα, βαβυλωνία, πάει μια... αλλά με μια συμφωνία: Ζαβολιές δε χωράνε στο παιχνίδι.

Μου ήταν δύσκολο να γράψω ένα ερωτικό μυθιστόρημα. Υλικό υπήρχε άφθονο. Αμέτρητες ερωτικές ιστορίες έχω ακούσει καταπληκτικές. Η ζωή είναι η πιο συναρπαστική μυθιστοριογράφος. Ξεπερνά σε φαντασία και τον καλύτερο συγγραφέα. Το πρόβλημα μου είναι, πως δεν μπορώ να περιγράψω καυτές σκηνές ερωτικές και να βωμολοχήσω ασυγκράτητα, γιατί ντρέπομαι. Φίλος εκδότης μου λέει συχνά, πως, αν δεν βάλω κρεβατοκάμαρα δεν κάνω τίποτα. Σεξ και βία ό,τι καλύτερο σήμερα στην πεζογραφία. Για μένα όχι. Με απωθούν και τα δύο. Υπάρχουν έρωτες που κρατούν μια ολόκληρη ζωή; Ναι, υπάρχουν. Γνώρ...

Η εξαφάνιση μιας γάτας, έδωσε την αφορμή, για να γραφτεί τούτο το μυθιστόρημα. Μερικοί ήρωες είναι αληθινοί, όπως και αρκετά γεγονότα. Μες στην καρδιά της Αθήνας συμβαίνουν σχεδόν όλα. Στην πόλη αυτή, που οι πιο πολλοί άνθρωποι ζουν μόνοι. Η συγκατοίκηση στις πολυκατοικίες δεν τους δημιουργεί την αίσθηση της συντροφιάς και της ασφάλειας. Η αναζήτηση της χαμένης γάτας, έκανε τους ήρωες να καταλάβουν, πόσο έχουν την ανάγκη ο ένας του άλλου. Πως υπάρχει δίπλα τους ο κύριος Σταύρος, η κυρα-Αριάδνη, η Ειρήνη και οι άλλοι γείτονες, που έχουν ανησυχίες και προβλήματα όμοια με...

Ο Παντελής τα είχε όλα, όμως διαρκώς ζητούσε κι άλλα. Ήξερε μόνο να παίρνει απ' τους άλλους, χωρίς να δίνει τίποτα. Νόμιζε, πως είχε μόνο δικαιώματα και ότι ο κόσμος όλος φτιάχτηκε γι' αυτόν. Κανέναν δεν υπολόγιζε από τους δικούς του και προς τα έξω παρουσίαζε ένα άλλο πρόσωπο, για να είναι αρεστός. Ένα φοβερό γεγονός, τον άλλαξε και η ζωή του πήρε άλλο δρόμο. Πολλοί αναγνώστες, ίσως πουν, πως είναι απίθανη η ιστορία μου. Πως έχει υπερβολές και πως δε συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Και όμως... έχω γράψει πολύ λιγότερα απ' όσα έχουν γίνει. Ως δασκάλα έζησα από κοντά πολλές περ...

...οι γιαγιάδες κι οι παππούδες, ζούσαν με τη νοσταλγία της επιστροφής. Αυτή η νοσταλγία περνούσαν στα παιδιά του κι ύστερα στα εγγόνια. Όσο καλά κι αν έβρισκαν έξω, όσο καλά κι αν ζούσαν, όλα ήταν κατώτερα απ' της πατρίδας τους. Πάντα θυμόνταν με λαχτάρα το πατρικό τους με τα πεύκα στην αυλή του ή την ελιά. Με την κληματαριά να σκαρφαλώνει σαν κατακτητής και να ζώνει το σπιτικό τους. Με τα γιασεμιά και τ' αγιοκλήματα να ντύνουν τις μάντρες. Ένα κομμάτι ελληνικού, γαλανού ουρανού ήταν ασύγκριτο, μπροστά στους ουρανούς που έβλεπαν. Κι η γαλανή θάλασσα κυρίευε το μυαλό τους κ...

"Κάθε γειτονιά είχε το δικό της κεχαγιά, τον μπόγια των ζωντανών. Ο επάνω μαχαλάς το Γιώργο το σαρδέλα, ο άλλος το Νίκο το χελώνα, ο πιο πέρα το Σπύρο το φαγάνα. Μερικοί ακόμη πιτσιρίκοι όχι τόσο σκληροί, τους ακολουθούσαν. Έτσι κι έσμιγαν όλοι αυτοί, γινόταν θρήνος στον κάμπο..." Μερικά περιστατικά, που συμβαίνουν όμως, όπως ένα περιστέρι που σώζει τη ζωή του Κωνσταντή, τους κάνουν να αλλάξουν γνώμη για τα ζώα. Κι έρχεται η γαλήνη στις καρδιές όλων των παιδιών του χωριού μας.

Είχαν περάσει πολλά παιδιά απ' τα χέρια του. Πότε έτσι, πότε αλλιώς, μάθαινε νέα για τα περισσότερα. Παραβρέθηκε στους γάμους τους και στα βαφτίσια των παιδιά τους. "Τα πνευματικά μου εγγόνια", έλεγε για τα παιδιά τους και καμάρωνε. Για τον Αποστόλη και τον Ασημάκη δεν είχε μάθει τίποτα, γιατί κανένα μαθητή του δεν είδε από κείνη την περιοχή. Στις μετακομίσεις του έχασε ένα δέμα, όπου είχε βάλει κάτι τετράδια σημειώσεων για την πορεία στις διδασκαλίες του και το σημειωματάριο, όπου κρατούσε τις διευθύνσεις των μαθητών του...

Ο εικοσάχρονος Θεοδόσιος, ταξιδεύει στη Μεγάλη Ελλάδα. Μέσα απ' τα τοπία, που χαίρεται, παρατηρεί και τους άλλους της παρέας με χιουμοριστική διάθεση, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους. Υπάρχει δίπλα του μια ποικιλία ανθρώπινων χαρακτήρων, που σε προέκταση εκπροσωπούν μια κοινωνία. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που θέλουν να δουν και σ' αυτούς, που ταξιδεύουν έτσι, για την παρέα. Για να διώξουν τη μοναξιά τους. Μερικοί κάνουν αυτό το ταξίδι, για έναν ορισμένο μνημείο ή τοπίο. Είναι η Ιθάκη τους. Οι πιο λίγοι, για όλα, όσα αντιπροσωπεύουν αυτό το χώρο και τις μ...

Τα γιορτινά μας είναι μια μικρή ανθολογία, μια ποικιλία ευχάριστων και εύληπτων κειμένων και ποιημάτων που έγραψαν βραβευμένοι συγγραφείς της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.