Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Daráki Zéfi L.
Η Ζέφη Δαράκη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως γραμματέας στην Οικιστική Σχολή Κ. Δοξιάδη, μεταξύ 1959 - 1964, και, στη συνέχεια, στη βιβλιοθήκη του Δήµου Αθηναίων μεταξύ 1964 - 1967, όταν απολύθηκε από την Χούντα, και πάλι μεταξύ 1974 - 1984, ως βιβλιοθηκάριος. Στο διάστηµα αυτό εξέδωσε τις συλλογές "Εµπλοκή", "Ο κήπος µε τα εγκαύµατα", "Έκλειψη και το ηµικύκλιο αίµα", "Ο άνεµος και τα ρολόγια", "Ο λύκος του µεσονυχτίου", "Τα αόριστα γεγονότα" κ.ά., τις νουβέλες "Μάρθα Σόλγκερ", "Η όνειρος", "Λένα Όλεµ" και "Το παιχνίδι να ονειρεύεσαι", ποίηση για παιδιά. Ακολούθησαν οι συλλογές "Η κρεµασµένη", "Το ιερό κενό", "Κοιµήθηκα η αχάριστη", "Η θλίψη καίει τις σκιές µας", "Το σώµα δίχως αντικλείδι", "Το ακίνητο εν οδύνη", "Ο απέναντι χρόνος", 'Σε ονομάζω θα πει σε χάνω", "Ερήμωνε". Ποίησή της έχει δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Ποιήµατά της έχουν δηµοσιευτεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Από τον ποιητή Tom Nairn µεταφράστηκαν τα βιβλία της : "Το σώµα δίχως αντικλείδι" και το "Ωσάν Λέξεις" (εκδ. Dionyssia Press, 2002). Από την Nadia Myrianova µεταφράστηκε επιλογή του έργου της στα βουλγαρικά (εκδ. Pelikana Alpha Sofia). Η ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο είναι: www.zefidaraki.gr.
Ο κήπος με τα εγκαύματα
Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Τυπογραφείο "Κείμενα" (1973)
Συνήθισα πια στα μοναχικά καλοκαίρια στον ήλιο που ασπρίζει τα κόκκαλα των λόφων συνήθισα πια στη θάλασσα που φουσκώνει αργά μέσα στις φλέβες το βράδυ στο υπόστεγο κρεμασμένα πουλιά το φεγγάρι να μυρίζει καμμένο χόρτο άσπρα σεντόνια ξεπηδούν για λίγο απ' τα παράθυρα σαν φλόγες κ' ύστερα κατακάθονται ξανά στη σάρκα... Άν ήξερες πόσο ωραία είναι στη βεράντα εσύ που κάθε μέρα κουλουριάζεις τα φίδια των δρόμων επάνω σου κ' εσύ που ταξιδεύεις μέσα στα φύλλα της μνήμης και δε με συγχωρείς αν ήξερες τη μοναξιά μου θα εξηγούσες ίσως τα σπασμένα δίχτυα πάνω στο πρόσω...
Ο απέναντι χρόνος
Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Νεφέλη (2006)
Σκοτεινά νερά οι γυναίκες τα γέλια τους αστραπές στα τζάμια Άλλες πάλι να σηκώνονται απ' τ' άγρια μεσάνυχτα να γυρνάνε τα λόγια τους γύρω απ' το στόμα με μια στρυφνή επιδεξιότητα να τ' απιθώνουν επάνω στα πράγματα να τα στριφογυρίζουν έπειτα να τα γυαλίζουν κάνοντάς τα ασήμαντα Κενά κομμάτια ζωής
Μάρθα Σόλγκερ
Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Κέδρος (1985)
"Ήταν απόγευμα μες στο δωμάτιο και ξάφνου τα πράγματα σαν να ρουφήχτηκαν από τους τοίχους... και μόνον η τζαμαρία βαριανάσαινε κι έτριζε απ' τη ζωή του δρόμου κι απ' τις μεγάλες, δραματικές φωτοσκιάσεις του δειλινού... Προσπάθησα να σας μιλήσω μα γυρίσατε και με κοιτάξατε τόσο ανήσυχα, με πρόσωπο κατασπαραγμένο από ένα ιδιότροπο ενδιαφέρον που παρέπαιε ανάμεσα στην απάρνηση και στην αγάπη... Ξαναπήγα κάτι να πω, μα σηκώσατε το δάχτυλο στα χείλη σας κι ακουμπήσατε στο στόμα μου μια δροσερή τρεμάμενη παλάμη. Τότε σας έφυγα και γλίστρησα στου ύπνου μου τον ύπνο και πάλι βρέθηκ...
Κρατικά λογοτεχνικά βραβεία, Ανθολογία: Ποίηση 2010-2018
Συλλογικό έργο
Υπουργείο Πολιτισμού. Διεύθυνση Γραμμάτων (2020)
Ημερολόγιο 2020: 1821, Λογοτεχνία και επανάσταση
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2019)
Το 2021 συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από την έναρξη, όπως έχει οριοθετηθεί, του ελληνικού αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε γεγονός με διεθνείς διαστάσεις: οργανώθηκε στην Οδησσό και άλλα κέντρα της ελληνικής διασποράς, εμπνεύστηκε από προηγούμενες επαναστάσεις και παρακίνησε επόμενες, προκάλεσε κύματα φιλελληνισμού, αλλά και ελληνοφοβίας, όπως προσθέτω, συνδύασε ετερόχθονες και αυτόχθονες. Παράλληλα, η λογοτεχνία αποτελεί διαδικασία που συνδυάζει τη δημιουργική εσωστρέφεια της γλώσσας, στην οποία γράφεται, με τη δημιουργική εξωστρέφεια της μετάφρ...
Η Όνειρος
Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1990)
Στην Όνειρο οι πρώτοι παραθεριστές είχανε κιόλας φτάσει. Η Όλια έμεινε έκθαμβη απ' τη γλυκύτητα του τοπίου, αυτής της τόσο δροσερής κωμόπολης, κατάφυτης από ελιές, ροδοδάφνες και σκιερές κληματαριές. Βρήκε εύκολα μια μικρή πανσιόν να μείνει για όλο το καλοκαίρι, περιτριγυρισμένη από πλατύφυλλες βιγόνιες, γιασεμιά και κλήματα. Ανέβηκε στο δωμάτιό της. Νυχτολούλουδα σκαλώνανε στο φαρδύ περβάζι του παραθύρου κι έσκυψε να δει κάτω το περιβόλι και τον κήπο.
Έκλειψη. Το ημικύκλιο αίμα.
Δαράκη Ζέφη Λ. 1939-
Κέδρος (1974)
Τα μάτια τού κατάτρωγαν το πρόσωπο ξετυλιγόταν σαν καπνός από τσιγάρο μες στον ύπνο μου Έπειτα τον κλειδώνανε ξανά αθόρυβα δωμάτια Μονάχα η αντανάκλαση του ήλιου στο σκοτεινό νερό κι εκεί το πρόσωπό του Έψαχνα να τον βρω με σκασμένα χείλη με ανατριχιασμένο το δέρμα της μνήμης- μα πού είχε φύγει; Στη σοφίτα τα βιβλία της εφηβείας του ο Αρθούρος Ρεμπώ κι ο Λοτρεαμόν ωχροί σαν το φεγγάρι στο στήθος τους σπασμένες όλες οι χορδές Έπειτα διπλασιαζόντουσαν οι αράχνες στους καθρέφτες κι έβλεπες το ίδιο πρόσωπο να επαναλαμβάνεται ατέλειωτα την ίδια φιγούρα με τη φθα...
3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών
Συλλογικό έργο
Κύκλος Ποιητών (2017)
Πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν αναρωτιόταν: "Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;" Αλλά στους δύσκολους και μικρόψυχους καιρούς γράφτηκε η σπουδαία ποίηση. Ο Έλιοτ εξέδωσε τα "Τέσσερα κουαρτέτα" του ενώ μαινόταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κι ο Μπρεχτ εμπνεύσθηκε τα καλύτερα ποιήματά του σε καθεστώς εξορίας. Μέσα στον πόλεμο ο Σεφέρης έγραψε τον "Τελευταίο σταθμό" κι ο Εγγονόπουλος τον "Μπολιβάρ". Στη δική μας δύσκολη και μικρόψυχη ελληνική εποχή ο Κύκλος Ποιητών (πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2011) αποφάσισε να διοργανώσει το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης...