Piqueras Juan Vicente
Ο Χουάν Βιθέντε Πικέρας θεωρείται ένας από τους πιο μοναχικούς και αυθεντικούς ποιητές της σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Γεννήθηκε το 1960 στο Ντούκες ντε Ρεκένα, ένα μικρό αγροτικό χωριό. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από τη φύση, τις αγροτικές δραστηριότητες, την έλλειψη βιβλίων, την αθλιότητα του φρανκισμού. Η λογοτεχνική του καλλιέργεια ήταν τελείως προσωπικό του πάθος. Τη δεκαετία του '80 έφυγε τρέχοντας από την Ισπανία. Τα τελευταία είκοσι χρόνια ζει έξω από την πατρίδα του: στην αρχή στη Γαλλία, μετά στην Ιταλία και τώρα στην Ελλάδα. Σπούδασε Ισπανική Φιλολογία στην Βαλένθια. Έχει εργαστεί ως εκφωνητής ραδιοφώνου, σεναριογράφος, μεταφραστής και καθηγητής Ισπανικής γλώσσας για ξένους και, από το 2007, είναι Διευθυντής Σπουδών του Instituto Cervantes της Αθήνας. Το πρώτο του βιβλίο, "Tentativas de un heroe derrotado", εκδόθηκε το 1985. Μακριά από ομάδες, μόδες και λογοτεχνικούς κύκλους, ανέπτυξε μια ανήσυχη ποίηση που δύσκολα κατατάσσεται στα σχήματα της σημερινής ισπανικής ποίησης. Από τα βιβλία του, ξεχωρίζουν: "La palabra cuando" (1991), "La latitud de los caballos" (1999), "La edad del agua" (2003), "Adverbios de lugar" (2004), "Palmeras" (2005), και "Aldea" (2006). Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Jose Hierro, Antonio Machado, Alfonso el Magnanimo, και το Διεθνές Βραβείο Ποίησης του Φεστιβάλ του Μεντεγίν. Σήμερα ζει στην Αθήνα.
Πατέρας
Piqueras Juan Vicente
Γαβριηλίδης (2019)
ΟΥΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΣ Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του κι όμως, ήμουν εκεί. Έζησα την αγωνία του από απόσταση, με μια δερματίτιδα που σχεδίασε στο πρόσωπό μου ένα χάρτη πόνου, θύμιζε την Αφρική ή ένα τσαμπί ξινόμαυρο σταφύλι. Ουτοπική δερματίτις - ήταν η διάγνωση μιας φίλης. Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του. Δεν το λέω με ενοχή αλλά σίγουρα με τον πόνο που αναλογεί στο παράλογο της απουσίας, αυτού που ποτέ δεν είναι εκεί, αυτού που έφυγε και που ποτέ πια δεν θα επιστρέψει όσο κι αν επιστρέφει, αυτού που έμαθε να εξαφαν...
Αθήνα
Piqueras Juan Vicente
Γαβριηλίδης (2014)
ΔΙΧΩΣ ΓΛΩΣΣΑ Περπατώ ανάμεσα σε ανθρώπους που περπατούν μιλώντας γλώσσες που δεν καταλαβαίνω σε δρόμους που δεν ξέρω πού με πάνε. Στους τοίχους φράσεις που δεν ξέρω τι λένε, τι φωνάζουν σιωπηλές. Μια γυναίκα πλησιάζει και με ρωτάει κάτι που δεν καταλαβαίνω, με ξαναρωτά, και πάλι δεν την καταλαβαίνω. Φαίνεται όνειρο μα είμαι ξυπνητός. Κι έτσι, μέρες τώρα θα μπορούσα να πω χρόνια, συνήθισα σιγά σιγά να μην καταλαβαίνω. Τη συμπάθησα τούτη την άγνοια, την έλλειψη που είμαι, την πραϋντική χαρά να μην μπορώ να επικοινωνήσω. Θυμάμαι ότι ο Κανέττι ονειρ...
Τι κάνω εγώ εδώ
Piqueras Juan Vicente
Γαβριηλίδης (2012)
Τίποτα δυσκολότερο απ' το να γράψεις για ένα βιβλίο ποίησης, διότι η Ποίηση είναι η μεγάλη αδελφή της Λογοτεχνίας και ο μυθιστοριογράφος δεν είναι παρά ένας ταπεινός φιλοξενούμενος, ένας θεατής ή, στην καλύτερη περίπτωση, κάποιος που τρέφεται και γεμίζει τις μπαταρίες της πρόζας του από την πηγή της μείζονος λέξεως. Όταν γράφω ένα μυθιστόρημα έχω τη συνήθεια να διαβάζω ποίηση, να ξαναδιαβάζω τους αγαπημένους μου ποιητές και, μεταξύ αυτών, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει ο Juan Vicente Piqueras. Η ποίησή του είναι φρέσκια και ειλικρινής, αφήνει στην ψυχή την ίδια ευχαρίστηση μ' ε...
Δέκα σύγχρονοι Ισπανοί ποιητές
Συλλογικό έργο
Λαγουδέρα (2010)
Η ανθολογία που κρατάτε στα χέρια σας συγκεντρώνει ποιήματα "Δέκα σύγχρονων Ισπανών ποιητών", δέκα διαφορετικές φωνές της ισπανικής λογοτεχνίας. Προσπάθησα να διατηρήσω, όσο είναι εφικτό, τον τρόπο έκφρασης του κάθε ποιητή, κάθως και τη διαφορετική αισθητική που διακρίνεται στο έργο του. Το γεγονός της συνύπαρξης στο ίδιο βιβλίο, δημιουργών τόσο ετερογενών τάσεων, προσθέτει εκ προοιμίου δυσκολίες στη μετάφραση, για να αποφευχθεί η ομοιογένεια στους ποικίλους αυτούς ποιητικούς λόγους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η μεταφράστρια να πρέπει, πολλές φορές, να θυσιάσει την κομψότητα...