Τάκης Ιωάννης
Ο Ιωάννης Τάκης γεννήθηκε, μεγάλωσε, κατοικεί κι εργάζεται στο Καρπενήσι. Είναι πτυχιούχος Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και κάτοχος δύο Μεταπτυχιακών Διπλωμάτων Ειδίκευσης: Ποινικού Δικαίου του ανωτέρω πανεπιστημίου, καθώς και μεταπτυχιακού διεπιστημονικού χαρακτήρα, Νομικής και Χρηματοοικονομικής κατεύθυνσης, του Πανεπιστημίου Πειραιά. Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τη συγγραφή και ιστορίες του δημοσιεύτηκαν στις σχολικές εφημερίδες. Η ουσιαστικότερη ενασχόληση του με τη δημιουργική γραφή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρονών, οπότε και ακολούθησαν οι πανελλήνιες διακρίσεις του στο διήγημα και οι συμμετοχές του σε βιβλία (diavasame.gr, Τιμητική Διάκριση στον 2ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος της Πνευματικής και Ολυμπιακής Στέγης Δημητρίου Βικέλα, Γ΄ Βραβείο Πεζογραφίας στον Λ΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, Συμπαντικές Διαδρομές). Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με την ανάγνωση βιβλίων, τη συγγραφή, τη συλλογή εικονογραφημένων, τον κινηματογράφο και την πεζοπορία στην ευρυτανική φύση.
Τα πρώτα δώδεκα βήματα
Συλλογικό έργο
Ελευθερουδάκης (2008)
Μια τολμηρή ιδέα ήταν αυτή του Πανελληνίου διαγωνισμού διηγήματος... ...Και ήταν τολμηρή γιατί το Diavaseme.gr μετρούσε μόλις τέσσερις μήνες παρουσίας όταν προκηρύχτηκε. Η ανταπόκριση όμως ήταν απροσδόκητα μεγάλη και η ποιότητα των πονημάτων ιδιαίτερα καλή. Έτσι, η αξιολόγηση των διηγημάτων ήταν μια ευχάριστη εμπειρία για μας και ελπίζουμε να υπάρχει αντίστοιχη συμμετοχή και στο διαγωνισμό του επόμενου Σεπτέμβρη, και κάθε Σεπτέμβρη από εδώ και μπρος, έτσι ώστε η ιστοσελίδα μας να παγιωθεί σαν ένα βήμα έκφρασης για νέους συγγραφείς που ίσως να μην τους είχε δοθεί μια τέτο...
Θρύλοι του σύμπαντος VII
Συλλογικό έργο
Συμπαντικές Διαδρομές (2018)
(συνέχεια από τον προηγούμενο τόμο) ... Ένιωθε το κρύο να διαπερνά τα κόκαλα του. Η θερμοκρασία έπεφτε πιο γρήγορα από ότι άντεχε. Δεν τον ένοιαζε όμως. Πατρίδα είναι όπου ζεις. Και αυτός βρίσκονταν στην δικιά του πατρίδα, στα άστρα. Ήταν σπίτι. Και το σπίτι του ήταν τεράστιο και φωτεινό. Εκεί στο βάθος του ορίζοντα, βρίσκονταν ο μακρινός ήλιος, που προσπαθούσε μάταια να τον ζεστάνει, στέλνοντας τη χρυσωπή λάμψη του επάνω στους πάγους μεθανίου. Για μια στιγμή νόμιζε ότι από την αντανάκλαση απλώθηκε στον ουρανό, σαν πέπλο, ένα ουράνιο τόξο, με χρώματα που δεν είχε ξαναδεί, κ...