Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις 13 Απριλίου 1945 ο Χίτλερ δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι το Βερολίνο ήταν ουσιαστικά ανυπεράσπιστο. Υπήρξε ανέκαθεν θύμα των εμμονών του, και αυτήν τη φορά αποφάσισε ότι το Βερολίνο θα ήταν η ηρωική πόλη στην οποία ο εχθρός θα γνώριζε τη συντριβή. Όλοι έπρεπε να παραμείνουν στο Βερολίνο, οι άντρες πολεμώντας, οι γυναίκες και τα παιδιά εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές. Από τις αρχές του μήνα, όμως, είχαν φύγει 300.000 άνθρωποι, που είχαν χάσει τα σπίτια τους και δεν κατάφερναν να εξασφαλίσουν τροφή. Τίποτα δεν τους κρατούσε πια εκεί. Αναζήτησαν, έτσι, καταφύγιο κοντά στους σ...

Στο Λος Άλαμος, στο Νέο Μεξικό, στις 10 και 11 Μαΐου 1945 κλήθηκε να συνεδριάσει η επιτροπή που θα καθόριζε πιθανούς στόχους για ρίψη της ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία. Τα βασικά κριτήρια που τέθηκαν ήταν η διάμετρος του στόχου να υπερβαίνει τα 3 μίλια και η έκρηξη να προξενήσει σημαντικές καταστροφές. Έτσι, απορρίφθηκαν οι μικροί στρατιωτικοί στόχοι, δεδομένου ότι ο βομβαρδισμός όφειλε να έχει κρίσιμες ψυχολογικές επιπτώσεις στον πληθυσμό και να είναι αρκετά εντυπωσιακές προκειμένου να προκαλέσει δέος στη διεθνή κοινότητα. Απορρίφθηκαν, επίσης, τα αυτοκρατορικά ανάκτορα...

Στις 31 Ιουλίου 1944, ήδη ηττημένος στη Μάχη της Νορμανδίας, ο Χίτλερ, σε συνομιλία με τους στενούς συνεργάτες του, υποστήριξε ότι ο μοναδικός τρόπος για να αντιστραφεί η κατάσταση ήταν η άμεση ανάπτυξη δυνάμεων στο Westwall, στα σύνορα της Γερμανίας με τη Γαλλία και το Βέλγιο, από όπου θα εξαπέλυαν σφοδρή αντεπίθεση το φθινόπωρο, εποχή κατά την οποία οι κακές καιρικές συνθήκες θα δυσχέραιναν τις Συμμαχικές αεροπορικές επιχειρήσεις. Το γερμανικό επιτελείο διαπίστωσε ότι ο τομέας των Αρδενών φυλασσόταν από ισχνές αμερικανικές δυνάμεις· ίσως, λοιπόν, μια επίθεση σε αυτόν α...