Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επιστολή στον Προμηθέα Το φως του ήλιου, Προμηθέα, το ’χαμε δεν έπρεπε και τη φωτιά να μας δωρίσεις Τους αγαπούσες τους ανθρώπους ασφαλώς αλλά δεν πρόβλεψες - Δες χιλιάδες χρόνια πώς καιγόμαστε κι ούτε λιγότερο θνητοί ούτε και περισσότερο αθάνατοι Ί σα ίσα που τώρα το σκοτάδι γίνεται πιο βαθύ Πάλι καλά που με τον ύπνο κάθε μέρα κάνουμε πρόβες ­εξοικείωσης να μην τρομάζουμε τελείως Βλέπουμε ευτυχώς και όνειρα που πότε πότε μας δροσίζουν Εσένα όμως δεν σου άρεσαν τα όνειρα εξάλλου ήσουνα Τιτάνας και πίστευες πως όλα τα μπορούσες Ώσπο...

Άρχισα να ξανανεβαίνω το γκρεμό Μεγάλο κάτοπτρο μέσα και γύρω μου στημένο απλώνω χέρια μπας και πιάσω πουθενά αλλά πώς πιάνεται κανείς απ'τους καθρέφτες; Ρίχνω τα μάτια και με βλέπει ένα παιδί σκύβω να πιάσω το σχοινί που μου πετά τα χρόνια που του λείπω ξεδιπλώνουν Κρεμιέμαι τότε πάνω απ΄το βυθό γαντζώνομαι στη μια μεριά του φαραγγιού λαχανιασμένος Ακούγεται συρμός νερού μέσα απ'τις πέτρες που ακουμπώ τρίβω τις άκρες των δαχτύλων σε μια γούβα και με το ένα χέρι μου βρεγμένο πλένω τα μάτια

Στόχος του βιβλίου είναι η διεξοδική συζήτηση και ανάδειξη της πολύπτυχης και πολυδύναμης σχέσης του θεάτρου εν γένει με την αθηναϊκή πόλη και συγκεκριμένα του αττικού δράματος με την αρχαία ελληνική θρησκεία και την αθηναϊκή δημοκρατία, δηλαδή με τους θεσμούς εκείνους, που καθόρισαν κατά την αρχαιότητα την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Αθήνας και ουσιοποίησαν τη ζωή των πολιτών της. Ειδικοί ερευνητές φωτίζουν τις πολυεπίπεδες σχέσεις και συνάφειες, φανερές και μη, της δημοκρατικής αθηναϊκής πόλεως με το αγλαότερον των δημιουργημάτων της, το θέατρο. Όλ...

Κεντρική δραματική επιλογή του Σοφοκλή, με βάση τις επτά ακέραια σωζόμενες τραγωδίες του, είναι η θέαση του πάσχοντος πνεύματος και σώματος των ηρώων του. Αυτό σημαίνει ότι το σχέδιο και το νόημα εκάστου σοφόκλειου μύθου συναρτάται άμεσα με την ποιότητα και την ένταση του αντίστοιχου τραγικού λόγου, ο οποίος εστιάζει στη δυναμική του ενδοδραματικού βλέμματος και στην οπτική αποτύπωση του πάθους. Η συνάντηση αυτού του βλέμματος με το πάθος πάνω στην τραγική σκηνή, είτε στο πλαίσιο της αυτοπαρουσίασης του πάσχοντος ήρωα είτε στο πλαίσιο της πρόσληψής του από το ενδοδραματικό...

Ένας από τους βασικότερους σκοπούς της πολιτιστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Η Ελλάδα εκτός Ελλάδας-Hellenica" είναι να προβάλλει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σύγχρονου προσώπου της Ελλάδας. Πιστεύουμε ότι η ποίηση που γράφεται στην Ελλάδα στις μέρες μας από νέους ποιητές συνιστά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό με ξεχωριστή σημασία, καθώς συνεχίζει μια μακραίωνη ελληνική παράδοση και ταυτόχρονα καταγραφεί και αποτυπώνει με τον δικό της τρόπο τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Έτσι, αποφασίσαμε τη συγκρότηση μιας δίγλωσσης ανθολογίας με έλληνες ποιητές που γεννήθη...

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΙΙ: Είναι το πέλαγος που κρύβει/ τη σιωπή/ γι' αυτό τόσο καλά την ομιλούν/ τα ψάρια./ Κάτω στην άμμο, στο βυθό/ όπου αμφορείς και δύτες/ μες τα παλιά ναυάγια που είναι πάντα νέα/ κει 'ναι τα μάτια τ' ουρανού/ που μας κοιτά με τ' άστρα/ κει 'ναι η πορφύρα που κρατά/ τα χέρια της βαμμένα. Μια αμυχή λοιπόν αρκεί/ για να 'ρθει ο Θεός σου πιο κοντά. (από τη σελ. 32 του βιβλίου)