Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έζησε μια θρυλική ζωή! Ήταν ο Λουκάνικος, ο σκύλος των διαδηλώσεων στην Αθήνα από τον πρώτο καιρό της κρίσης έως το 2012. Ένας σκύλος ρωμαλέος και γενναίος, που αγωνιζόταν στο πλάι των διαδηλωτών και μοιραζόταν τα πάθη τους. Ο Λουκάνικος έγινε σύμβολο επαναστατικό, εξώφυλλο σε δεκάδες περιοδικά ανά τον κόσμο, τραγούδι και θρύλος στα ΜΜΕ παγκοσμίως. Η μεγάλη αναγνώρισή του, ωστόσο, ήρθε το 2011, όταν το αμερικανικό περιοδικό ΤIME τον ενέταξε στις 100 προσωπικότητες της χρονιάς αφιερώνοντάς του ένα πλούσιο φωτογραφικό άλμπουμ με φωτογραφίες του από διαδηλώσεις στο κέντρο τ...

Επίσης οι: Νικολέττα Αλεξανδρή, Ελισάβετ Αρκολάκη, Μάριος Βασιλόπουλος, Εμμανουέλα Γουλιδάκη, Μαρία Γουλιδάκη, Αναστασία Δασκαλάκου, Καλλιόπη Δημητροπούλου, Γεωργία Δημητροπούλου, Άννα Μαρία Ζαγοριανού, Γιώργος Ιατρίδης, Ελένη Ιωάννου, Γιάννης Καλαϊτζάκης, Χριστόφορος Κανδρεβάς, Έλενα Καρανικολού, Εύα Κασιάρου, Ευαγγελία Κιντή, Ρούλα Κόζη, Γιάννης Κανδύλης, Βασιλική Κρομμύδα, Ηλέκτρα Λαζάρ, Ευάγγελος Λελώνης, Γιώργος Μανταλιάς, Ειρηναίος Μαράκης, Πέρσα Μαρμαρινού, Ευγενία Μαυραγάνη, Σμαραγδή Μητροπούλου, Αργυρώ Μπίστη, Ιωάννα Μπαλάφα, Ιωάννης Πέρος, Μαριάνθη Πλειώνη, Άννα...

"Ο μύθος του ηλιοτρoπίου συγκλόνισε τη Ληθώ απ' όταν ήταν ένα μικρό κοριτσάκι. Μια γυναίκα ερωτεύτηκε μια ουτοπία: τον Ήλιο. Μα οι θεοί τη λυπήθηκαν και αποφάσισαν να της χαρίσουν μια άλλη υπόσταση, η οποία ταίριαζε με την ιδιοσυγκρασία της. Γι' αυτό και τη μεταμόρφωσαν σε λουλούδι: το ηλιοτρόπιο. Η Ληθώ θαύμαζε το κορίτσι του μύθου, γιατί αποδείκνυε περίτρανα πως η πιο υψηλή τέχνη είναι η Αγάπη. Ένα δράμα που έζησε υπήρξε ο καταλύτης για να ενσωματωθεί με το κορίτσι του μύθου. Ο άνδρας που ερωτεύτηκε έγινε για εκείνη ο Ήλιος, κι εκείνη το Ηλιοτρόπιο... Αλλά δεν άντεξε τ...

"Μια φορά κι έναν καιρό..." Έτσι άρχιζαν κάποτε τα παραμύθια και τελείωναν "κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα". Έτσι είχε πει το κοριτσάκι με τα σπίρτα στην Ελπίδα, όταν αντάμωσαν στη Χώρα του Χιονιά. Στην πραγματικότητα, όμως, μόνο η Καλή Μοίρα και η Καλή Τύχη αποφασίζουν να χαρίσουν ένα όμορφο τέλος για τους ανθρώπους και στα παραμύθια αλλά και στη ζωή. Η Ελπίδα, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, που λαχταρά έναν κόσμο όμορφο, όπου οι άνθρωποι δεν θα υποφέρουν και όλα τα αγαθά θα είναι δίκαια μοιρασμένα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς αποκτά ένα πολύτιμο θησαυρό: επτά μα...

Ο Κρίνος είναι ένα ολόλευκο σκυλάκι που μοιάζει με τα κρινάκια του αγρού. Έως τα δύο του χρόνια ζει σαν πρίγκιπας μαζί με το φίλο του τον Στέφανο. Κάποια μέρα, ωστόσο, η μοίρα παίζει μαζί του ένα αλλόκοτο παιχνίδι και τον μεταμορφώνει από πρίγκιπα σ' έναν περιπλανώμενο ταξιδιώτη· και τότε αντιλαμβάνεται πως οι νόμοι της αγάπης και της φιλίας είναι ευγενικοί όταν είσαι ένα κατοικίδιο ζώο, μα όταν είσαι ένα αδέσποτο, κυριαρχεί ένας άλλος νόμος: ο νόμος της επιβίωσης. Οι άνθρωποι πλέον τον φοβίζουν. Μόνο πού και πού, καθώς περιπλανιέται, στέκεται κάτω από τα παντζούρια των σπι...

Η καταιγίδα και ο αέρας έχουν κοπάσει πια, κι ανάμεσα στα τρύπια σύννεφα που χάνονται πίσω από την καμπύλη του ορίζοντα, φανερώνονται εδώ κι εκεί κομμάτια ενός αχνό γαλανού ουρανού. Ο ήλιος λαμποκοπάει σαν πολύτιμο πετράδι και όλα φλογίζονται σαν ουράνιο φως που κατεβαίνει με μεγαλοπρέπεια στη Γη, ενώ το περιστέρι με το κλαδί της ελιάς στο μικρό του ράμφος πετάει προς την κιβωτό όπως φεύγει το όνειρο της νύχτας όταν χαράζει η αυγή... Το αγόρι, που στέκεται τώρα στη μέση του βάθρου, ανοίγει τα θολωμένα του μάτια, ενώ την ίδια στιγμή μια μελωδία ηχεί στ' αφτιά του· μια μελ...

... Και μια νύχτα καλοκαιριού, την ώρα που ο ήλιος έδυε στο βάθος του ορίζοντα, χρωματίζοντας τα σύννεφα με πορτοκαλί χρώμα, οι άνθρωποι είδαν να κινείται κάτι παράξενο εκεί ψηλά στον ουρανό. Έμοιαζε σαν ένα τεράστιο γαλάζιο πουλί, μπλεγμένο μες στα σύννεφα. Μα το πουλί πετούσε όλο και πιο χαμηλά και τότε είδαν ότι ήταν ένας μικρός άγγελος. Ο άγγελος φτερούγισε απαλά γύρω τους και άφησε κάτι να πέσει στη γη, που δεν μπορούσαν να διακρίνουν παρά μόνο το χρώμα του. Ήταν βαθύ κόκκινο, με περίεργο σχήμα και μέγεθος... Τι ήταν αυτό; Όλοι έτρεξαν κοντά. Το σήκωσαν και τι να...