Καπετανάκης Γεώργιος Δ.
Ο Γ.Δ. Καπετανάκης γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής από μικρασιάτες πρόσφυγες, το 1964. Σπούδασε θεολογία στο Α.Π.Θ. και ολοκλήρωσε τις Μεταπτυχιακές του σπουδές στο Ε.Α.Π. στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και συγκεκριμένα στις Σπουδές στην Εκπαίδευση προσεγγίζοντας την θρησκειακή παρουσίαση των "άλλων" στο Μάθημα των Θρησκευτικών. Στη συνέχεια, επέκτεινε τη δουλειά αυτή σε Διδακτορικό Επίπεδο στο Ε.Κ.Π.Α. στη θεολογική σχολή, πραγματοποιώντας μια έρευνα δράσης σε Λύκεια της Αττικής. Εργάζεται ως θεολόγος από το 1992 σε διάφορα σχολεία της Ελλάδας κι έχει εκδώσει βιβλία σχετικά με τη διδακτική του αντικειμένου αλλά και παιδικά θρησκευτικά βιβλία. Είναι μέλος κοινωνικών και επαγγελματικών δικτύων κα ασχολείται με το blogging, είτε μόνος δημοσιεύοντας στην "Εθελουσία Λήθη": http://gkapetanakis.blogspot.gr/ είτε με τους μαθητές του διαχειριζόμενος το blog "...για το μάθημα των Θρησκευτικών" http://blogs.sch.gr/gkapetanak/
Σύγχρονες προσεγγίσεις στη διδακτική των θρησκευτικών για το γυμνάσιο και το λύκειο
Συλλογικό έργο
Γρηγόρη (2018)
Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει δύο μέρη. Στο πρώτο αναλύονται οι αρχές των σύγχρονων τρόπων διδασκαλίας των Θρησκευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με βάση τις οποίες θα μπορέσει ο διδάσκων να κάνει το μάθημά του πιο ελκυστικό και πιο ενδιαφέρον, ενώ θα μπορέσει να κάνει και τους μαθητές του να συμμετέχουν ενεργά σε αυτό. Επίσης, στο ίδιο Μέρος επεξηγούνται όσα αναφέρουν τα Νέα Προγράμματα Σπουδών των Θρησκευτικών, με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί ο κάθε καθηγητής να τα κάνει πράξη. Στο Δεύτερο μέρος φιλοξενούνται διδακτικές προτάσεις με τη μορφή σχεδίου μαθήματος ή διδακτ...
Θρησκειακή αγωγή στο ελληνικό λύκειο
Καπετανάκης Γεώργιος Δ.
manifesto (2014)
Ένα σύγχρονο σχολείο που ανταποκρίνεται στις παιδαγωγικές απαιτήσεις της κοινωνίας δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε μονολιθικές τάσεις και κατηχητικές πρακτικές, συγχέοντας τους ρόλους της εκκλησίας και του κράτους. Η παρεχόμενη Θρησκειακή Αγωγή στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και ειδικά στο Λύκειο οφείλει να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές και να μη διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό αλλά να προάγει την ενότητα και την ομόνοια των πολιτών βασιζόμενη στην αρχή της ανεκτικότητας και το σεβασμό της ετερότητας κάτι που θα επιτυγχάνεται με τη διαθρησκειακή προσέγγιση των επιμέρους ζη...
Θρησκευτική αγωγή στο ελληνικό λύκειο: προσέγγιση ή αποκλεισμός του θρησκειακά διαφορετικού;
Καπετανάκης Γεώργιος Δ.
Καπετανάκης Δ. Γεώργιος (2011)
Το παρόν κείμενο είναι μια προσπάθεια να διερευνήσουμε τον τρόπο που παρουσιάζεται ο θρησκειακά διαφορετικός, ο "άλλος", ο μη ορθόδοξος τελικά, στο μάθημα των θρησκευτικών, την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή, στη μη υποχρεωτική εκπαίδευση του ελληνικού σχολείου, το Λύκειο. Παρακολουθώντας τα Αναλυτικά Προγράμματα (Α.Π.) αλλά και τα εγχειρίδια διδασκαλίας ως αποτέλεσμα τους, θα αναζητήσουμε τον τρόπο προσέγγισης του διαφορετικού και θα προσπαθήσουμε να εντάξουμε το γεγονός αυτό στο ευρύτερο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η πολύ-πολιτισμικότητα είναι πια γεγονός, η μεταφορά αξιών γίν...
Εναλλακτικές παιδαγωγικές προσεγγίσεις της θρησκευτικής αγωγής στο ελληνικό λύκειο
Καπετανάκης Γεώργιος Δ.
Καπετανάκης Δ. Γεώργιος (2011)
Το παρόν σύγγραμμα αποτελεί την προσωπική μου αναζήτηση για την καθημερινή πρακτική της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών (:στο εξής ΜΘ). Βιώνοντας την απαξίωση της θρησκευτικής αγωγής, ειδικά στη βαθμίδα του Λυκείου, καθώς και την αποσύνδεσή της από τα άλλα μαθήματα και την καθημερινότητα των μαθητών, εστίασα στη θεωρητική υποστήριξη των μεθόδων διδασκαλίας και προσέγγισης των μαθητικών αναγκών για να μπορέσω να εγκεντρίσω ξανά τη θρησκευτική αγωγή στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η αρνητική διαμορφωμένη αντίληψη των μαθητών για το ΜΘ και το στερεότυπο για το συντ...
Η Θεοτόκος, οι Απόστολοι, οι πρώτοι χριστιανοί
Καπετανάκης Γεώργιος Δ.
Εκδόσεις Ι. Σιδέρης (2005)
[...] Μα πάνω και πρώτα από όλους τους ανθρώπους που άγιασαν, έχουμε ένα βοηθό και παρηγορητή: την Παναγία Θεοτόκο. Τη μητέρα του Θεού μας Ιησού. Η Δέσποινά μας είναι η μεσίτρια, η γέφυρα μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Σε όλες τις δυσκολίες μας, σ' αυτήν προστρέχουμε. Αυτήν παρακαλούμε και σ' αυτήν ελπίζουμε. Οι εικόνες στις εκκλησίες μας ήταν, και είναι ακόμα και σήμερα, τα βιβλία των αγράμματων και η γλώσσα όλων των πιστών. Αφού, ιδίως στα παλιότερα χρόνια, ο κόσμος δεν ήξερε να διαβάζει, αλλά και τα βιβλία ήταν ακριβά, οι εικόνες έπρεπε να του δώσουν να καταλάβει όλη την ιστ...