Fernandez Dominique 1929-
Fernandez Dominique
Ο Ντομινίκ Φερναντέζ γεννήθηκε στο Neuilly sur Seine της Γαλλίας το 1929, γιος του κριτικού λογοτεχνίας Ramon Fernandez. Ξεκίνησε το παραγωγικότατο συγγραφικό του έργο το 1959 με το μυθιστόρημα "Ο φλοιός των πετρών". Το 1968 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή σχετικά με τον Τσέζαρε Παβέζε. Ταυτόχρονα δημοσίευε συνέχεια και εξελίχθηκε σε έναν από τους διασημότερους Γάλλους λογοτέχνες του καιρού μας, κυρίως για τα δοκίμια, τις πολυάριθμες ταξιδιωτικές του εντυπώσεις -που συνοδεύονται, συνήθως, από εξαιρετικές φωτογραφίες του ιταλού Ferrante Ferranti- και τα μυθιστορήματά του, στα οποία περιλαμβάνονται τα: "Πορπορίνο ή τα μυστήρια της Νάπολης" (1974, Prix Medicis 1975), με το οποίο αποδέχτηκε ανοιχτά την ομοφυλοφιλία του, "Το ροζ αστέρι" (1978), "Εγώ ο Πιέρ Πάολο στα χέρια του αγγέλου" (1982, γαλλ. τίτλος: "Dans la main de l' ange", Prix Goncourt 1982), "Η δόξα του παρία" (1987), "O λύκος και ο σκύλος" (1999). Ακόμη έχει γράψει το λιμπρέτο της όπερας "Η αρπαγή της Περσεφόνης" (1987) και έχει μεταφράσει στα γαλλικά έργα Ιταλών συγγραφέων.
Τα παιδιά του Γκόγκολ
Fernandez Dominique 1929-
Ηλέκτρα (2005)
Στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, ο Ετιέν συνθλίβεται από την αυτοκτονία του πατέρα του. Καθώς βιώνει το πατρικό έλλειμμα, ανακαλύπτει στον συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ - έναν άλλο γιό χωρίς πατέρα - τα αισθήματα παραίτησης και αποτυχίας που καθορίζουν τη ζωή του. Ταυτόχρονα, αναγάγει τον Γκόγκολ σε ιδεατό του πατέρα, μεταβάλλεται σ' ένα "παιδί του Γκόγκολ".Το δράμα μόλις αρχίζει, καθώς ωριμάζοντας "υιοθετεί" τον δεκαεξάχρονο Στεφάν, ο οποίος δεν γνώρισε ποτέ τον ρωσικής καταγωγής πατέρα του και ζει βυθισμένος στην απάθεια, την αρρώστια, την κατάθλιψη, την αντικοινωνική συμπερ...
Δικαστήριο τιμής
Fernandez Dominique 1929-
Εξάντας (2002)
Μυθιστορηματική βιογραφία του μεγάλου Ρώσου συνθέτη, η οποία αναφέρεται στο τέλος της ζωής του Τσαϊκόφσκι, -για τον οποίο εδώ και έναν αιώνα γράφεται ότι πέθανε από χολέρα- και πιο συγκεκριμένα από την εποχή που ξέσπασε το σκάνδαλο της ομοφυλοφιλίας του στην τσαρική αυλή μέχρι τον τραγικό θάνατό του το 1893. Ο Φερναντέζ ξετυλίγει με μεγάλη σπουδή το περίτεχνο νήμα της ζωής του Απόλυτου Καλλιτέχνη, ενός ανθρώπου που αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη δουλειά του και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη διαχωρίσει από την προσωπική του ζωή. Η εποχή που έζησε, όμως, ο 19ος αιώνας, όπου η...
Παύλος Παπασιώπης: Μεταφράσεις
Συλλογικό έργο
Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (2000)
[...] Η δεύτερη κατηγορία των κειμένων που μας άφησε ο Παπασιώπης αποτελείται από μεταφράσεις γαλλόφωνων δοκιμίων, με προορισμό να δημοσιευθούν, τις περισσότερες φορές, στο περιοδικό "Νέα Πορεία". Ο δεσμός αυτός που συνδέει το προσωπικό συγγραφικό του έργο με το μεταφραστικό δεν είναι τυχαίος. Γιατί ο Παπασιώπης δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε μεταφραστής, ούτε στην επιλογή των κειμένων, ούτε στον τρόπο με τον οποίο τα μετέφερε στη γλώσσα μας από τα γαλλικά. Τα κείμενα που διάλεγε εκφράζανε τους δικούς του προβληματισμούς, είτε λογοτεχνικούς είτε φιλοσοφικούς. Γιατί οι μεταφράσε...
Η αρπαγή του Γανυμήδη
Fernandez Dominique 1929-
Εξάντας (1995)
Με αφορμή τον ελληνικό μύθο, ο Φερναντέζ δημιουργεί ένα μοναδικό στο είδος του δοκίμιο-επανάσταση εναντίον των προτύπων του συστήματος, όπου υπερασπίζεται το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να ανήκουν στην κοινωνία. Αναλύει και τεκμηριώνει τις διώξεις τους, που ξεκίνησαν τον 19ο αιώνα και οφείλονται σε οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Αναφέρει μερικά από τα πιο λαμπρά πνεύματα (ποιητές, ζωγράφους, συνθέτες, συγγραφείς και κινηματογραφιστές), οι οποίοι έπλεξαν ένα δίχτυ έργων που μπορεί στο εξής να χρησιμεύσει ως ενθάρρυνση για να πάψει αυτή η κοινωνική κατηγορία να βρίσκεται σ...
