Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Aπό το Παρίσι στο Λονδίνο του Μεσοπολέμου. O Τζορτζ Όργουελ βιώνει την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Μένει νηστικός για κάμποσες μέρες· εργάζεται σε υπόγεια υπό άθλιες συνθήκες για πενταροδεκάρες· μαθαίνει να ζει, να κοιμάται και να καπνίζει με μισή κορώνα τη μέρα· μαζεύει γόπες από τα πεζοδρόμια· επιβιώνει με "τσάι και δύο φέτες ψωμί"· κοιμάται στο πάτωμα με μόνο μαξιλάρι τα παπούτσια του, σε παγκάκια και σε κοιτώνες άστεγων. Μαζί με τον Πάντυ, τον αλήτη, και τον Μπόζο, έναν ζωγράφο του δρόμου, περιπλανιέται από κοιτώνα σε κοιτώνα στα σοκάκια του Λονδίνου. Ενώ με τον Μπο...

Οι πιο ηλικιωμένοι λέγανε ότι έπραξα σωστά, οι νεότεροι έλεγαν ότι ήταν πολύ κρίμα να εξοντωθεί ένας ελέφαντας απλώς επειδή σκότωσε έναν κούλη. [...] Ωστόσο αναρωτιόμουνα συχνά αν κανένας άλλος είχε καταλάβει ότι πυροβόλησα τον ελέφαντα μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελα να φανώ ηλίθιος.

Το δοκιμιακό έργο του Όργουελ -κατά πολλούς εξίσου ενδιαφέρον όσο και το λογοτεχνικό- περιλαμβάνει κείμενα πολιτικής, κοινωνικής και λογοτεχνικής κριτικής, απόψεις για τη γλώσσα και την κουλτούρα, πορτρέτα λογοτεχνικών και άλλων προσωπικοτήτων. Στα κείμενα αυτής της έκδοσης, γραμμένα όλα κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1940, ο Όργουελ, με τη χαρακτηριστική του οξυδέρκεια και πολιτική εντιμότητα, αναφέρεται σε τάσεις και φαινόμενα της εποχής του (εκφυλισμό της γλώσσας, "εθνικισμούς"), σε γεγονότα που έζησε από κοντά (Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο), σε πολιτικές και λογοτεχνικές φυ...

Όλοι έχουμε να πούμε μια ιστορία. Ωστόσο στην πράξη, η διαδικασία του γραψίματος αποδεικνύεται τόσο δύσκολη και απαιτητική που πολλοί την εγκαταλείπουν πρόωρα, πεπεισμένοι πως τους λείπει το ταλέντο και δεξιότητες που έχουν οι σπουδαίοι συγγραφείς. Και συχνά είναι αλήθεια, μόνο που η αλήθεια αυτή μπορεί να ανατραπεί. Στην πραγματικότητα, όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς πάλεψαν σκληρά με τις αδυναμίες τους για να εξελιχθούν στους δημιουργούς που θαυμάζει σήμερα όλος ο κόσμος. Ένα μέρος από την πολύτιμη εμπειρία τους για την τέχνη της γραφής συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε στις σε...

Το πρώτο μυθιστόρημα του Τζωρτζ Όργουελ, μια γλαφυρή και δραματική ερωτική ιστορία από την εποχή της παρακμής της βρετανικής αποικιοκρατίας, όταν η Βιρμανία αποτελούσε διοικητικά μέρος της βρετανικής Ινδίας. Ειλικρινές, προκλητικό και δηλητηριωδώς ειρωνικό, εστιάζει στη ζωή μιας χούφτας Άγγλων που ζουν στη Βιρμανία και αποκαλύπτει ότι, πίσω από τη λαμπερή διοίκηση των λευκών στην Ανατολή, υπάρχουν πράγματα τόσο αχρεία, τόσο σοκαριστικά και τόσο επικίνδυνα που όλη η επισημότητα της γραφειοκρατικής διοίκησης αγωνίζεται να συγκαλύψει. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης έγραψαν: "Ένα έξο...

"Οι οπαδοί των νεράιδων δεν χτυπάνε την πόρτα σου για να σε προσηλυτίσουν. Δεν απαιτούν να διδάσκεται η ψευτοεπιστήμη τους στα σχολεία. Δεν καταδικάζουν σε θάνατο οπαδούς άλλων νεράιδων. Δεν ισχυρίζονται ότι οι ηθικοί κανόνες βγαίνουν από τις τελετές των νεράιδων και ότι χωρίς νεράιδες θα είχαμε συνουσίες στους δρόμους και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Δεν λένε ότι οι νεράιδες έφτιαξαν τον κόσμο και ως εκ τούτου πρέπει να κλείνουμε το γόνυ στον Μεγάλο Αδελφό των νεράιδων. Δεν λένε ότι η νεράιδα θα σε διατάξει να σκοτώσεις την αδελφή σου αν κυκλοφορεί στο δρόμο με...

Τα δοκίμια του Τζωρτζ Όργουελ, από τα οποία παρουσιάζουμε μια μικρή επιλογή, δείχνουν πως ο Όργουελ δεν υπήρξε μόνο ένας συγγραφέας που κόμισε μέσα στην πολιτική γραφή της γενιάς του τη βαθύτερη ηθική ανησυχία και την πνευματική εντιμότητα, αλλά πώς υπήρξε συγχρόνως κι ένας ευαίσθητος και καλλιεργημένος γνώστης της λογοτεχνίας. Την εσωτερική συνάφεια και τη δυναμική σχέση ανάμεσα στις δύο αυτές ιδιότητες του συγγραφέα φωτίζει καλύτερα από κάθε άλλη ανάλυση η σύντομη πνευματική αυτοβιογραφία του "Γιατί γράφω" που λόγω του "εισαγωγικού" και αντιπροσωπευτικού της χαρακτήρα παί...

"Η πρώτη σου επαφή με τη φτώχεια είναι πολύ παράξενη...Πίστευες ότι θα ήταν πολύ απλό· όμως είναι εξαιρετικά περίπλοκο. Πίστευες ότι θα ήταν τρομερό· είναι απλώς βρομερό και ανιαρό. Αυτό που ανακαλύπτεις πρώτο είναι η αλλόκοτη αχρειότητα της φτώχειας· οι αλλαγές που σου προκαλεί, η περίπλοκη μικροπρέπεια, η ευτέλεια". Από το Παρίσι στο Λονδίνο του μεσοπολέμου, ο Τζωρτζ Όργουελ αποκαλύπτει τον κόσμο της απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Μένει νηστικός για κάμποσες μέρες· εργάζεται υπό άθλιες συνθήκες για πενταροδεκάρες· μαθαίνει να ζει, να κοιμάται και να καπνίζει με μισή...

Ο Έρικ Άρθουρ Μπλερ, γνωστός ως Τζορτζ Όργουελ, γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1903, μορφώθηκε, μόχθησε, πολέμησε, αγάπησε, κάπνισε, διάβασε, ήπιε, συζήτησε, αρρώστησε, γέλασε, πόνεσε, πάλεψε, παντρεύτηκε, έγραψε (τα διασημότερα έργα του "1984" και "Η Φάρμα των Ζώων") και έφυγε από τούτο τον κόσμο στις 21 Ιανουαρίου του 1950. Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διαβάζοντας τα κείμενα του παρόντος τόμου, ο Όργουελ ανήκει σε μια κατηγορία ανθρώπων που επιλέγουν να εκφραστούν με το γράψιμο, πιστοί στην ιδέα ότι οι λέξεις μπορούν να είναι φορείς και μεταδότες αληθείας, να είναι...

Τα 24 κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτήν την ανθολογία είναι συνάμα αντιπροσωπευτικά και εξαιρετικά όσον αφορά το σύνολο της κριτικής του αστυνομικού μυθιστορήματος. Από τις ρήσεις των δεξιοτεχνών του παραδόξου και της λογοτεχνικής ιεροσυλίας, δηλαδή του Chesterton που ανοίγει τη συλλογή και του Borges που την κλείνει· από τις τυπολογικές αναλύσεις του Todorov και του Auden, που διαβεβαιώνει ότι είναι εθισμένος στο είδος, και τον Maugham που το προτιμά έναντι του αποκαλούμενου "σοβαρού" μυθιστορήματος, ως τον McLuhan και τον Wilson που φαίνεται ότι το απεχθάνονται· από τ...

Το βιβλίο αυτό είναι μια αφήγηση. Αποτελείται από 25 κείμενα συγγραφέων μιας ευρύτατης λογοτεχνικής παράδοσης, από τον Μιχαήλ Μητσάκη και τον Ούγκο Φον Χόφμανσταλ στον Τζ. Τζ. Μπάλαρντ και τον Μπρετ Ήστον Έλλις και από τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη και τον Χούλιο Κορτάσαρ στη Σύλβια Πλαθ και τον Γιώργο Χειμωνά. Τα κείμενα είναι χωρισμένα σε έξι ημέρες, όσες και οι ημέρες της έκθεσης "Destroy Athens". Το βιβλίο αυτό εμπνέεται, σχολιάζει, ερμηνεύει την έκθεση, αλλά διαβάζεται και ανεξάρτητα από αυτήν. Είναι μια αντανάκλαση, ένας διάδρομος που όπως οι διάδρομοι της 1ης Μπιενάλε...

Δεκαετία του '30, σε μια τυπική αγγλική κωμόπολη. Η Ντόροθι, κόρη του εφημέριου, συντροφεύει τον ιδιότροπο πατέρα της σε μιαν επίπεδη καθημερινότητα, στο καταπιεστικό περιβάλλον του επαρχιωτικού μικρόκοσμου, μέσα σε μια συνθλιπτική οικογενειακή και κοινωνική ρουτίνα δίχως την παραμικρή έξαρση, αλλά με μόνο υποχρεώσεις και ασήμαντα καθήκοντα. Τώρα είναι απορροφημένη στην προετοιμασία των κοστουμιών μιας σχολικής θεατρικής παράστασης, αλλά ένα γεγονός στο οποίο θα εμπλακεί φέρνει στη ζωή της την πιο απροσδόκητη ανατροπή. Χάνει τη μνήμη της, ξεχνά ακόμα και το όνομά της, βρί...

Ισπανία, 1936. Στην κορύφωση του εμφυλίου πολέμου ο συγγραφέας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του επαναστατικού μετώπου με σκοπό να γράψει άρθρα για αγγλικές εφημερίδες, αλλά εντάσσεται στην πολιτοφυλακή και ζει άμεσα τα γεγονότα και την ατμόσφαιρα μιας μεγάλης στιγμής της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Η ορμή της εξέγερσης, η οργάνωση των αντίπαλων στρατοπέδων, ο πόλεμος χαρακωμάτων και οι πολιτικές κινήσεις που καθόρισαν την έκβαση του ισπανικού εμφυλίου καταγράφονται με ζωντάνια και αλήθεια στο βιβλίο αυτό του Τζωρτζ Όργουελ. Κοινό φόντο της αφήγησης στο σύνολό της είναι τ...

Οι εμπειρίες του Τζωρτζ Όργουελ από τη ζωή της εργατικής τάξης στις βιομηχανικές περιοχές του Γιόρκσερ και Λάνκασερ, μέσα από μια συναρπαστική πολεμική που διατηρεί ακέραια μέχρι σήμερα την πολιτική σημασία της. Η κοινωνική αδικία, η μάστιγα της ανεργίας, οι σκληρές συνθήκες ζωής και δουλειάς των ανθρακωρύχων, η εξαθλίωση στις εργατικές φτωχογειτονιές, οι ταξικές ανισότητες και οι συνέπειές τους συνθέτουν μια ζωντανή και σκληρή αφήγηση που δεν ενδιαφέρεται για προσχήματα και δεν εξαιρεί κανέναν από την αμείλικτη κριτική της.

Ένα θεμελιώδους σημασίας δοκίμιο, που δημοσιεύτηκε μερικές εβδομάδες πριν την εισβολή των ναζιστικών στρατευμάτων στην ΕΣΣΔ, το 1941. Πρόκειται για ένα κείμενο στο οποίο ο διεθνιστής Όργουελ, αυτός ο αριστερός πολέμιος του σταλινισμού και αγωνιστής του πολέμου της Ισπανίας, αναθεωρεί, εν όψει του πολέμου εναντίον του Χίτλερ, τη σημασία του να ανήκει κάποιος στην Αγγλία και στη δημοκρατία. Μια συλλογιστική που σήμερα επανέρχεται στο προσκήνιο, μέσω της διαλεκτικής ανάμεσα σε αυτό το αναγκαίο συναίσθημα του να ανήκει κανείς κάπου, αυτό τον "πατριωτισμό" -που είναι το ακριβώ...

Έχοντας ξεφορτωθεί τον άνθρωπο που ήταν αφεντικό τους, τα ζώα της φάρμας ελπίζουν να ζήσουν ελεύθερη ζωή, γεμάτη αφθονία. Όμως, μια έξυπνη κι αδίστακτη ελίτ ζώων καταλαμβάνει την εξουσία και τα άλλα ζώα αντιλαμβάνονται απελπισμένα ότι έχουν παγιδευτεί στους παλιούς τρόπους ζωής. Η ανατριχιαστική ιστορία του Όργουελ - της προσδοκίας του ιδεαλισμού από την τυραννία και τη διαφθορά - εξακολουθεί και σήμερα να είναι επίκαιρη όπως όταν πρωτοεκδόθηκε στα 1945. Ο μύθος ετούτος παραμένει η σημαντικότερη σάτιρα που έχουμε του πιο σκοτεινού προσώπου της σύγχρονης ιστορίας. Malcolm...

Στη "Φάρμα των ζώων" ο Όργουελ σατιρίζει τη ρωσική επανάσταση και τη Ρωσία των μετεπαναστατικών χρόνων, κατ' επέκταση όμως και κάθε επανάσταση. Στο αγρόκτημα του κυρίου Τζόουνς τα ζώα με επικεφαλής τα γουρούνια, επαναστατούν εναντίον των ανθρώπων και τους διώχνουν. Τα γουρούνια όμως, και ο αρχηγός τους, ο Ναπολέων, δεν αργούν να διαφθαρούν από την εξουσία και μια νέα τυραννία παίρνει τη θέση της παλιάς. Το τελικό σύνθημα είναι "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".

Ο Όργουελ μιλάει και γράφει όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα. Ακόμη κι όταν εξοργίζεται, ακόμη κι όταν τον συγκλονίζει η σύλληψη και η άνανδρη δολοφονία ενός αγωνιστή, ακόμη κι όταν αφηγείται πώς ο ίδιος τραυματίστηκε στο λαιμό από σφαίρες φασιστών και πώς κυνηγήθηκε από τους σταλινικούς, δεν παύει να είναι ανεπίληπτα ευγενικός, συγκρατημένος και σεμνός, επιτρέποντας στον εαυτό του μονάχα πικρία και θλίψη να εκφράσει. Γ. Ι. Μπαμπασάκης (Ελευθεροτυπία)

Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις. Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Όλα, ακόμα και το παρελθόν, όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν. Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη...