Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Die Verfassung des Kleinen Prinzen beginnt wahrend des zweiten Weltkrieges, als der Autor, Antoine de Saint-Exupery, gezwungen war die Luftwaffe zu verlassen, nach der Invasion Deutschlands in Frankreich und Zuflucht in New York zu finden. Dieses Element von Nostalgie der Kindheit erscheint, in dem Kleinen Prinz die starke Wunsch des Autors fur seinen Ruckkehr nach Frankreich sowie die Hoffnung, dass dies zu Friedenzeiten geschehen wird. Die Handlung des Kleinen Prinzen spielt sich in der Sahara Wuste ab. Das Flugzeug des Pilots-Erzahlers ist in der Wuste notgelandet. Derse...

L’ecriture du Petit Prince commence lors de la Deuxieme Guerre Mondiale, quand Saint-Exupery est oblige de quitter l’aviation apres l’invasion de l’Allemagne en France et de se refugier a New York. C’est justement la nostalgie de son enfance dans cette ?uvre qui revele le desir de Saint-Exupery de retourner en France durant un temps de paix. L’histoire du Petit Prince a lieu dans le desert Sahara. L’avion du pilote-narrateur est abime dans le desert et lui-meme est reste avec tres peu de nourriture et d’eau. Essayant d’estimer les difficultes objectives de la collision de...

"The Little Prince" with fairy tale elements, takes us to a fantasy world where we find different types of people, symbols and ingenious allegories. The objectives, values, feelings and the role of each person in life are written with simple words and an interesting illustration. A masterpiece created during the difficult period of the Second World War, attempting to give a lesson of life and humanity.

Born in Lyon of France in 1900, Antoine de Saint-Exupery considered himself primarily as a pilot. For 20 years he made numerous cartography and mailing missions for commercial companies. Air transmissions were the key factor concerning his professional and literature profile. He started writing The Little Prince during the WW II, when he was forced to abandon airforce (due to Germany’s invasion in France) and seek refuge in New York. His great desire of going back, hopefully after the war, is depicted as the nostalgia of being a child again, something that is so evident in...

Η γη μάς μαθαίνει πολύ περισσότερα πράγματα για μας απ’ όλα τα βιβλία. Γιατί μας αντιστέκεται. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του όταν αναμετριέται με ένα εμπόδιο. Του χρειάζεται όμως για να το φτάσει κάποιο εργαλείο. Του χρειάζεται μια τσάπα ή ένα αλέτρι. Ο αγρότης με τη δουλειά του αποσπά λίγο λίγο κάποια μυστικά απ’ τη φύση, και η αλήθεια που αποκαλύπτει είναι παγκόσμια. Έτσι και το αεροπλάνο, το εργαλείο των αεροπορικών γραμμών, μπάζει τον άνθρωπο σ’ όλα τα παλαιά προβλήματα.

Η γη μάς μαθαίνει πολύ περισσότερα πράγματα για μας απ’ όλα τα βιβλία. Γιατί μας αντιστέκεται. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του όταν αναμετριέται με ένα εμπόδιο. Του χρειάζεται όμως για να το φτάσει κάποιο εργαλείο. Του χρειάζεται μια τσάπα ή ένα αλέτρι. Ο αγρότης με τη δουλειά του αποσπά λίγο λίγο κάποια μυστικά απ’ τη φύση, και η αλήθεια που αποκαλύπτει είναι παγκόσμια. Έτσι και το αεροπλάνο, το εργαλείο των αεροπορικών γραμμών, μπάζει τον άνθρωπο σ’ όλα τα παλαιά προβλήματα.

Πρέπει, για να προσπαθήσουμε ν' αποκαλύψουμε αυτό το ουσιαστικό που υπάρχει στον άνθρωπο, να ξεχάσουμε για λίγο τις διαιρέσεις, που, απ' τη στιγμή που τις παραδεχόμαστε, φέρνουν μαζί τους ολόκληρο Κοράνι από ακλόνητες αλήθειες και το φανατισμό που τις ακολουθεί. Μπορούμε να κατατάξουμε τους ανθρώπους σε δεξιούς και σ' αριστερούς, σε καμπούρηδες και σε ίσιους, σε φασίστες και σε δημοκράτες και οι διακρίσεις αυτές είναι απρόσβλητες.

Στο πιο πολυμεταφρασμένο και εμβληματικό γαλλικό έργο του εικοστού αιώνα, ο Μικρός Πρίγκιπας θα μάθει για την αγάπη και τη φιλία από μια αλεπού. "Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν" θα πει η αλεπού στον Μικρό Πρίγκιπα. Με πολλούς τρόπους, το "Γράμμα σ' έναν όμηρο" είναι η ανάλυση αυτού του ίδιου αισθήματος, καθώς ο Σαιντ-Εξυπερύ ανιχνεύει αυτά τα ουσιώδη συστατικά που καθορίζουν την ύπαρξή μας. Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ έγραψε το "Γράμμα σ' έναν όμηρο" το 1942, κατά τη διάρκεια της εξορίας του στην Αμερική. Απευθύνεται στον φίλο που έμει...

Είναι το βιβλίο που έχει γραφτεί με πάθος και αγάπη για τον άνθρωπο και την περιπέτεια, θαυμάζει κανείς τη δύναμη και τη ζωντάνια της περιγραφής των εικόνων, που ο συγγραφέας μας τις παρουσιάζει σαν πραγματικός ιμπρεσιονιστής, εμπνευσμένος από την αδρότητα του τοπίου που περιγράφει. Μα πάνω απ' όλα θαυμάζει, στην κορύφωση της, τη δύναμη του ανθρώπου να κατανικήσει το θάνατο, όταν τον αγγίζει στις χαράδρες των Άνδεων ή μέσα στην απεραντοσύνη της Σαχάρας.

Η κάθε πρόοδος μετατοπίζει τα όριά μας λίγο μακρύτερα από συνήθειες που δεν προφτάσαμε ακόμα ν' αποκτήσουμε, κι άλλο δεν είμαστε στην πραγματικότητα παρά μετανάστες, που ακόμα δεν μπόρεσαν να θεμελιώσουν μια πατρίδα.

Στο κορυφαίο αυτό έργο του, που είναι κι ένα απ' τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα, ο Σεντ Εξιπερί ξεδιπλώνει μπρος στα μάτια τού αναγνώστη το πολύχρωμο χαλί της ζωής και μέσα από έναν καταιγισμό λαμπρών εικόνων μάς προσφέρει ένα συναρπαστικό πανόραμα των ιδεών του και μας μιλά για το Θεό, τον ανθρώπινο μόχθο και τον καθημερινό αγώνα για τελείωση, δίνοντας καίριες απαντήσεις σε ερωτήματα που βασανίζουν λίγο πολύ όλους μας.

Θα μπορούσε να παλέψει ακόμα, να δοκιμάσει την τύχη του: δεν υπάρχει εξωτερικό πεπρωμένο. Υπάρχει όμως ένα πεπρωμένο εσωτερικό: έρχεται μια στιγμή που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου τρωτό·τότε τα λάθη σε τραβούν σαν ίλιγγος. Και ήταν εκείνη τη στιγμή που, πάνω απ’ το κεφάλι του, σε μια σχισμή που άφησε η θύελλα, έλαμψαν μερικά άστρα, σαν θανάσιμο δόλωμα στο βάθος ενός διχτυού. Έκρινε σωστά πως τούτο ήταν παγίδα: βλέπεις τρία άστρα σε μια τρύπα, ανεβαίνεις προς αυτά, και ύστερα δεν μπορείς πια να κατεβείς και μένεις εκεί, βουλιάζοντας μέσα σε αυτά... Μα διψούσε τόσο για φως, που...