Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό, που είναι η δεύτερη, συμπληρωμένη έκδοση του "Το Κράτος είναι μέσα μου-Πνευματική Δημιουργία," ολοκληρώνονται οι έννοιες και ο αναγνώστης κατανοεί τη χρησιμότητα του παραγωγικού λόγου, που η σκέψη καταγράφει και δικαιώνει την ανθρώπινη υπόστασή μας. Το πνεύμα υποκινεί τις διεργασίες σε όλες τις μορφές Τέχνης και αναδεικνύεται σε ό,τι αναδεικνύει. Απόσπασμα από το κεφάλαιο: Γλώσσα - Η αναρχία του περιεχομένου. "Η άνθιση της λογοτεχνίας είναι ο λυρισμός των αισθήσεων. Ο δημιουργός τρικλίζει πάνω στις αφηρημένες ιδέες του και εμπιστεύεται την έκφραση για να...

Υπάρχει ένα ποτάμι, που κατεβαίνει με μνήμες, μουσκεμένα αποτρίμματα, για να εγείρει το νου στα νερά του, που όταν τον κυριεύει η λήθη, ξεβράζει την αλήθεια στην όχθη του. -Αν μπορέσω να θυμηθώ από πού προέρχομαι, ίσως τότε να θυμηθώ ολόκληρη τη ζωή μoυ. (η γιαγιά) Ο φόβος και οι ανησυχίες μιας οικογένειας, όταν πιθανολογείται πως η γιαγιά πάσχει από Alzheimer. Όλα αλλάζουν. Τα συναισθήματα και η ψυχολογία των μελών της οικογένειας εκφράζονται και αντιμετωπίζουν διαφορετικά αλλά κυρίως αλαζονικά τη νέα κατάσταση. Γίνονται αναδρομές στο παρελθόν που στην πραγματικότητα...

Η ομοφυλοφιλία όμως απαγορεύεται να περιφέρεται ελεύθερα στα σαλόνια των ευυπόληπτων κυρίων. Είναι φοβισμένη, ντροπιασμένη, βασανισμένη φριχτά κάτω από τα σφιχτά κολάρα, τις στενές επωμίδες, τα σταυρωτά κουμπωμένα σακάκια και τα καλογυαλισμένα παπούτσια τους. Η ομοφυλοφιλική αγάπη είναι καταπιεσμένη, εγκλωβισμένη στα σώματα, δειλή, τρομαγμένη και άτολμη να βγει στο φως της ημέρας. Γλιστράει τις νύχτες στους κακόφημους δρόμους για να ανταμώσει το χαμένο της πρόσωπο. Ο Ρόμπυ, άλλοτε εραστής του Ουάιλντ, εγκαταλειμμένος ύστερα στην απόρριψή του, διαισθάνεται πως έρχεται...

"...O Bryan, που στη δική του εποχή δεν χωρούσε, εισέβαλλε στις εποχές της δικής μου αναζήτησης, στο ακριβόχρονο σημείο του πεπρωμένου μου. Το πρόσωπό του, στραμμένο στων θησαυρών τα κατάλοιπα, διακοσμούσε τις αίθουσες των συναυλιών, όπως τα νικέλινα αγαλματίδια, οι καθρέφτες και οι τοίχοι νερού στα ακριβά ξενοδοχεία. Είχε ένα γελάκι στο μάγουλο και μια άσπρη κηλίδα στο βραχιολένιο καρπό του..."

Το πραγματικό μου όνομα δεν έχει ενδιαφέρον. Είμαι ένας άντρας τριάντα χρονών τρελά ερωτευμένος με μια γυναίκα. Αν έγραφα τη βιογραφία της, δε θα παρέλειπα καμία λεπτομέρεια για τη ζωή της. Κρατώ τις στιγμές της, τις μαζεύω. Μαζεύω τις φωνές της. Τα γέλια της πέφτουν στα χέρια μου. Όπου αυτή κι εγώ. Βήμα-βήμα ακολουθώ τη ζωή της, μετρώ την ανάσα της. Δεν μπορώ πια να κάνω πίσω. Δεν μπορώ παρά να την αντιμετωπίσω. Ή να λιποτακτήσω.