Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιδέα για την έκδοση αυτής της ανθολογίας προέκυψε το προηγούμενο καλοκαίρι κατά την προετοιμασία της διοργάνωσης "Ελλάδα τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Μόσχας 2016", από την Μικέλα Χαρτουλάρη και τον Βαγγέλη Χατζηβασιλείου, δύο έμπειρους και έγκριτους κριτικούς λογοτεχνίας, μέλη της αρμόδιας επιτροπής της διοργάνωσης, που σύστησε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Επιλέχθηκαν δέκα διηγήματα ή αποσπάσματα σημαντικών συγγραφέων που μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύουν σε μεγάλο βαθμό τις τάσεις και το ύφος της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων δεκαετι...

Who was Alexius Comnenus who would wage war in East and West to save Byzantium from the edge of the abyss? Who were the woman who loved him? Who was it who tried to poison him? Why did his daughter, Anna Comnena, hate her brother, John, the co-Emperor? Why did his wife, Irene Duca, promote Nicephorus Bryennius for the throne? People and events; failures, tears and sorrows, hopes, visions that faded, joys evaporated, meanness and passion. "Come Forth, King" attempts to revive the final glimmer of Byzantium and to take us back on a journey to those difficult years through...

My father, thunderstruck, was demanding to know: "But when? This is madness! Impossible." When ar fasf he replaces the receiver in a grand Shakespearean manner - my father has it in the blood - he broke the news to us: Dictatorship. My mother cried out and collapsed in a heap on the sofa. Calliope the maid, as part of her duties, always manages to sense the right moment for a restorative coffee, and set off for the kitchen. My father repeated: "Dictatorship, do you hear!" I stared at him, shaking off sleep. This is how Myrsini Panayotou, an Athenian girl about to star...

"La principale caracteristique du livre est peut-etre que nous trouvons dans toute oeuvre litteraire grecque importante: la coevre litteraire grecque importante: la coexistence d'un esprit europeen avec une vision nouvelle de l'aventure grecque contemporaine." Lina Lychnara

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Η σειρά "Κείμενα και εικόνες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο -με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας.

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο Αλέξανδρος Κοτζιάς έφυγε από κοντά μας, και το κενό που άνοιξε ο παράλογος χαμός του γίνεται όλο και βαθύτερο. Το συναισθανόμαστε με οδύνη, εμείς που είχαμε την τιμή να εκδώσουμε το σύνολο του πεζογραφικού του έργου και είδαμε πάντα στο πρόσωπό του όχι μόνον έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του τόπου, αλλά κι έναν ανεκτίμητο φίλο, ο οποίος δεν έπαφε να μας εμψυχώνει με τη σεμνή ανθρώπινη παρουσία του. Να γιατί, ύστερα από τη μεταθανάτια έκδοση της νουβέλας "Το σοκάκι", με την οποία ολοκληρώθηκε -αλίμονο, οριστικά- αυτό το έ...

[...] Στριμωγμένος ανάμεσα σε βουνό και σε θάλασσα ο Βόλος -η πρωτεύουσα ενός νομού, που άλλοι τον παρομοιάζουν με δαγκάνα και άλλοι με μισάνοιχτη αγκαλιά-, φαίνεται να βρίσκεται στο σημείο τομής ενός νοερού ελλαδικού σταυρού. Τύχη και συνάμα ατυχία για τους κατοίκους του: Να ξέρουν ότι ισορροπούν ανάμεσα στη μητρόπολη του Νότου (Αθήνα) και στην πρωτεύουσα των Βαλκανίων (Θεσσαλονίκη), να αισθάνονται το κέντρο μιας ευθείας που ενώνει το Ιόνιο με τα παραλία της Μικρασίας [...] "Όχι, όχι. Δεν είναι μια συνηθισμένη επαρχιακή πόλη ο Βόλος. Έχει κάτι το αλλιώτικο, κάτι το ξεχωρι...

Είκοσι χρόνια, δεκαεπτά πεζογραφήματα. Για την κρίση που ερχόταν, για την ανεργία, την απώλεια, τη μοναξιά, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους μετανάστες, τον πόλεμο, τους παρίες λαούς, την κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς σ' ένα εφιαλτικό, αν και άδηλο, μέλλον. Αλλά και για την αλληλεγγύη, την αγάπη, την αναζήτηση, τη μνήμη, τον λόγο και την τέχνη που επιμένουν με το λίγο της ψυχής μας κυανό. "... Kάνουν κύκλο κι επανέρχονται οι εικόνες, ας απαλύνονται όλα με τον καιρό κι ας ξεθωριάζουν, δεν ξεχνιούνται, ούτε και ο Kαζαντζάκης, ο μέγας παρηγορητ...

Είκοσι χρόνια, δεκαεπτά πεζογραφήματα. Για την κρίση που ερχόταν, για την ανεργία, την απώλεια, τη μοναξιά, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους μετανάστες, τον πόλεμο, τους παρίες λαούς, την κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς σ' ένα εφιαλτικό, αν και άδηλο, μέλλον. Αλλά και για την αλληλεγγύη, την αγάπη, την αναζήτηση, τη μνήμη, τον λόγο και την τέχνη που επιμένουν με το λίγο της ψυχής μας κυανό. "... Κάνουν κύκλο κι επανέρχονται οι εικόνες, ας απαλύνονται όλα με τον καιρό κι ας ξεθωριάζουν, δεν ξεχνιούνται, ούτε και ο Καζαντζάκης, ο μέγας παρηγορητ...

Ο "Εικοστός αιώνας" είναι η πιο αντιπροσωπευτική και άρτια σύνθεση της Αξιώτη. Ιστορικές πληροφορίες, προσωπικές μαρτυρίες και ατομικά βιώματα συνδυάζονται σε μια απόπειρα μυθιστορηματικής αποτύπωσης των εθνικών περιπετειών από το 1916 ως το 1946.

Είχα φανταστεί τον Αντώνη Λύτρα, έναν ταξιτζή. Τον είχα φανταστεί να εξηγεί την εποχή του, όπως μόνον ένας άνθρωπος που συχνάζει στην Ομόνοια θα μπορούσε να εξηγήσει. Έπειτα φαντάστηκα το δικηγόρο Αλέξανδρο Παπαδάκο που θα ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα. Και αυτός, απορροφώντας τον Αντώνη Λύτρα, φαντάστηκε μια ιστορία. Τούτη λοιπόν την έπαρση του ανθρώπου που φιλοδοξεί να μιλήσει για την εποχή του μέσα από πρόσωπα φανταστικά προσπάθησα να αναπαραστήσω σ' αυτό το βιβλίο μου. Θέλησα επίσης να περιγράψω την εξακτίνωση της συνείδησής του σε συνειδήσεις ξένες, επινοημένες και...

O Aλέξανδρος Παπαδάκος, τριαντάχρονος δικηγόρος, επιχειρεί να γράψει ένα βιβλίο. Kεντρικός ήρωάς του θα είναι ο μεσόκοπος ταξιτζής Aντώνης Λύτρας. Mε φόντο την πνιγηρή πολιτική ατμόσφαιρα της διετίας 1988-1990 στην Eλλάδα. Eνώ καταρρέει ο υπαρκτός σοσιαλισμός και αλλάζει για άλλη μια φορά ο χάρτης της Eυρώπης. Mέσα από τη φαντασία, τα κρυμμένα τραύματα και το περιβάλλον του επίδοξου συγγραφέα σταδιακά εξυφαίνεται η διαπλοκή του πραγματικού με το επινοημένο. Το καθημερινό συνενώνεται με το διαχρονικό, το ασήμαντο με το σημαντικό, το πολύπλοκο με το απλό, υποστηρίζοντας, αλλά...

Απ' τον Νοέμβριο του 2012 έως τον Ιούνιο του 2013 στα Χανιά, στον κύκλο των εποχών και στους κύκλους του χρόνου, του περασμένου, που επιμένει, και του σημερινού, που τον υποδύεται, τον μελετά, συνομιλεί μαζί του, εκ νέου διατυπώνει αλλά και διαβρωτικά υπονομεύει. Η Ελεονόρα και ο δίδυμος αδελφός της ο Πανάρης. Η Αναστασία και ο μοναχογιός της ο Ιδομενέας. Οι τέσσερις τους χιαστί, ταυτόχρονα αφηγητές και αφηγημένοι, αγκαζέ με το άγραφο, με το σήμερα βαρύ στους ώμους. Ο Πανάρης με τα αδιέξοδα χαρτιά του. Ο Ιδομενέας με τα κιτάπια του πατέρα του. Η Αναστασία με τα χαντάκια τ...

Απ' τον Νοέμβριο του 2012 έως τον Ιούνιο του 2013 στα Χανιά, στον κύκλο των εποχών και στους κύκλους του χρόνου, του περασμένου, που επιμένει, και του σημερινού, που τον υποδύεται, τον μελετά, συνομιλεί μαζί του, εκ νέου διατυπώνει αλλά και διαβρωτικά υπονομεύει. Η Ελεονόρα και ο δίδυμος αδελφός της ο Πανάρης. Η Αναστασία και ο μοναχογιός της ο Ιδομενέας. Οι τέσσερις τους χιαστί, ταυτόχρονα αφηγητές και αφηγημένοι, αγκαζέ με το άγραφο, με το σήμερα βαρύ στους ώμους. Ο Πανάρης με τα αδιέξοδα χαρτιά του. Ο Ιδομενέας με τα κιτάπια του πατέρα του. Η Αναστασία με τα χαντάκια τ...

Ποιος ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός που θα πολεμούσε σ' Ανατολή και Δύση για να σώσει το Βυζάντιο από το χείλος του γκρεμού; Ποιες γυναίκες τον αγάπησαν; Ποιος προσπαθούσε να τον δηληρηριάσει; Γιατί η θυγατέρα του, η Άννα Κομνηνή, μισούσε τον αδελφό της, συναυτοκράτορα Ιωάννη; Γιατί η γυναίκα του, η Ειρήνη Δούκα, προωθούσε τον Νικηφόρο Βρυέννιο στον θρόνο; Άνθρωποι και γεγονότα· αποτυχίες, δάκρυα και καημοί, ελπίδες, οράματα που έσβησαν, χαρές που εξανεμίστηκαν, μικρότητες και πάθη. Το μυθιστόρημα "Ένας σκούφος από πορφύρα" φιλοδοξεί να ζωντανέψει την τελευταία αναλαμπή το...