Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις τρεις "Κριτικές" του Kant που εθεμελίωσαν στα τέλη του 18ου αιώνα τη φιλοσοφική σκέψη σε νέες αρχές και άνοιξαν τους ορίζοντες για το μέγα κίνημα του Γερμανικού Ιδεαλισμού, της "Κριτικής του καθαρού λόγου" (1781Α, 1787Β), την "Κριτική του πρακτικού λόγου" (1788) και την "Κριτική της κριτικής δυνάμεως" (1790), η πρώτη "Κριτική" είναι ασφαλώς η πιο γνωστή αλλά και η λιγότερο δημοφιλής, γιατί ξεσκεπάζει βαθύτατα ριζωμένες γνωστικές προκαταλήψεις και αναγκάζει τη σκέψη ν’ ακολουθήσει νέους δρόμους που οδηγούν συχνά σ’ ένα αδιαπέραστο δάσος εννοιολογικών όρων και σχημάτω...

"Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή με πάντοτε καινούριο και αυξανόμενο θαυμασμό και σεβασμό, όσο συχνότερα και σταθερότερα ασχολείται μαζί τους ο στοχασμός: ο έναστρος ουρανός πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου". (Κάντ, "Κριτική του πρακτικού λόγου"). Η "Κριτική του πρακτικού λόγου" (1788) του Καντ (I. Kant, 1724-1804) είναι το κυριότερο συστηματικό ηθικό έργο του φιλοσόφου. Συγχρόνως αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κλασικά έργα της ηθικής, συγκρίσιμο με την "Πολιτεία" του Πλάτωνα ή τα "Ηθικά Νικομάχεια" του Αριστοτέλη. Κεντρικές έννοιες της σύγχρονης ηθικής θεωρίας -η ελ...

Σύμφωνα με την κατηγορηματική θέση του Καντ, για την πραγμάτευση της Λογικής και ιδίως της "Στοιχειολογίας" δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από τη θεωρία των τριών κύριων λειτουργιών του νοείν: των εννοιών, των κρίσεων και των συλλογισμών. Η "Λογική" πρέπει να θεωρείται ως μια ιδιαίτερη, αυθυπόστατη και αυτοτελής επιστήμη, -και επομένως από τη γένεσή της και την αρχική της διαμόρφωση από τον Αριστοτέλη ως τις μέρες μας δεν θα μπορούσε να κερδίσει κατ' ουσίαν τίποτε ως προς την επιστημονική της θεμελίωση. Εξ ου και ο Καντ δεν επιδίωξε να θεμελιώσει τις λογικές αρχές της...

Εκείνη που νοιάζεται, που αγαπάει, που γεμίζει το σπίτι ζεστασιά. Εκείνη που είναι πάντα εκεί... που η θύμησή της είναι πάντα γλυκιά και τρυφερή. Για μια Μανούλα που αξίζει όλη μας την αγάπη.

Κυκλοφόρησε, μεταφρασμένο για πρώτη φορά στα ελληνικά, το έργο του Ιμμάνουελ Καντ (1724-1804), "Μεταφυσική των ηθών", με μετάφραση, σημειώσεις και επιλεγόμενα του Κώστα Ανδρουλιδάκη. Η "Μεταφυσική των ηθών" (1797), το τρίτο κύριο ηθικό έργο του Καντ έπειτα από τη "Θεμελίωση της μεταφυσικής των ηθών" (1785) και την "Κριτική του πρακτικού Λόγου" (1788), αποτελείται από δύο μέρη: τη "Θεωρία του δικαίου" και τη "Θεωρία της αρετής". Περιλαμβάνει τη φιλοσοφία του δικαίου, την πολιτική θεωρία και την ηθική, και μάλιστα το ειδικό μέρος της ή την εφαρμοσμένη ηθική. Το βιβλίο πραγμ...

Οι "Πρόοδοι της μεταφυσικής" εκδόθηκαν το 1804 με επιμέλεια του FriedrichTheodor Rink και αποτελούν τη σύνθεση των τριών χειρογράφων που συνέταξε ο Καντ για το διαγωνισμό δοκιμίου που είχε προκηρύξει η Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου με θέμα: Ποιες είναι οι πραγματικές πρόοδοι της Μεταφυσικής στη Γερμανία από την εποχή του Leibniz και του Wolff, επιδιώκοντας ουσιαστικά μια αποτίμηση της ιστορικής σπουδαιότητας της κριτικής φιλοσοφίας. Ο Καντ είχε ήδη ολοκληρώσει τηντριλογία του με την έκδοση της τρίτης Κριτικής, και είχε εμπλακεί σε μια δημόσια αντιπαράθεση με τους θιασ...

"Το υπέροχο ταράσσει, το ωραίο γοητεύει". "Το υπέροχο απαιτεί την απλότητα, το ωραίο ανέχεται τον καλλωπισμό". "Δεν υπάρχει στο ωραίο τίποτε πιο ενοχλητικό από μια κοπιώδη τέχνη, ούτε τίποτα πιο εκνευριστικό από την επίπονη αναζήτηση της γοητείας". "Η ευφυία είναι υπέροχη, το ευφυολόγημα είναι ωραίο. Η τόλμη είναι μεγάλη και υπέροχη· η πανουργία είναι ελάσσων αλλά ωραία". "Η φιλία έχει κατεξοχήν το χαρακτήρα του υπέροχου, ο έρωτας αυτόν του ωραίου".[...]

Η πραγματεία του Ιμμάνουελ Καντ "Περί παιδαγωγικής" περιλαμβάνει μια σειρά πρακτικών συμβουλών και υποδείξεων για γονείς και παιδαγωγούς στο καθημερινό τους έργο της ανατροφής και εκπαίδευσης του εξελισσoμένου ανθρώπου από την πρώτη παιδική ηλικία έως την εφηβεία. Περιέχει δε ως θεωρητικό υπόβαθρο και μια σειρά παρατηρήσεων, αναφερομένων στην αγωγή, οι οποίες ανάγονται στις αρχές της φιλοσοφίας του συγγραφέα. Βασικά θέματα, τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης των μεγάλων, ευρέως γνωστών έργων του Καντ, και βασικές έννοιες, οι οποίες απαρτίζουν το οικοδόμημα της φ...

Στην "Αιώνια ειρήνη" συναντώνται με αριστοτεχνικό τρόπο η ηθική φιλοσοφία, η φιλοσοφία της ιστορίας και της θρησκείας και η πολιτική φιλοσοφία του Καντ. Η αιώνια ειρήνη δεν είναι χιμαιρικός σκοπός ή κενή ιδέα, αλλά καθήκον που απορρέει από την ίδια τη φύση του Λόγου. Το ιδεώδες της αιώνιας ειρήνης δεν συμπίπτει με την ιδέα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης αλλά εκφράζει την ανάγκη να καταλήξουν τα κράτη σε μια συμφωνία για τους νόμους που θα διευκολύνουν την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών τους χωρίς παράλληλα να υποσκάπτουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Εξ αυτού του λόγου ο Κ...

Οι "Πρώτες μεταφυσικές αρχές της φυσικής επιστήμης" είναι ένα από τα μείζονα έργα της κριτικής φιλοσοφίας, τόσο από γνωσιοθεωρητική όσο και από επιστημολογική άποψη, και αναμφίβολα το σπουδαιότερο έργο της καντιανής φιλοσοφίας της φύσης (και ουσιώδες μέρος της "Μεταφυσικής της φύσης", η οποία δεν δημοσιεύθηκε ποτέ ως αυτοτελές έργο). Η παρούσα πραγματεία συνίσταται στη συστηματική σύζευξη της φυσικής επιστήμης με τη Μεταφυσική, δηλαδή πραγματεύεται τη φυσική επιστήμη ως "εφαρμοσμένη Μεταφυσική", θεμελιώνοντας τη Φυσική ως ορθολογική επιστήμη. Οι "Πρώτες αρχές" ολοκληρώνο...

"Η παιγνιώδης σοβαρότητα του ύφους του σύντομου αυτού έργου αφήνει τον αναγνώστη σε αμφιβολία σχετικά με το εξής: Είχε πρόθεση ο κ. Kant να καταστήσει περίγελο τη μεταφυσική ή αξιόπιστο τον πνευματισμό;" (M. Mendelson) Η παραπάνω αναφορά του Mendelson συνοψίζει και τον ερμηνευτικό τρόπο που έχει προσλάβει η καντιανή βιβλιογραφία τα "Όνειρα ενός αλαφροΐσκιωτου επεξηγημένα, μέσα από τα όνειρα της μεταφυσικής" (1766). Πρόκειται άραγε για μια αντιμεταφυσική πραγματεία που γελοιοποιεί όχι μόνο τη μεταφυσική (όπως υποστηρίζει ο Mendelson), αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα της (όπ...

Ο Διαφωτισμός σηματοδότησε τη νεότερη εποχή, απορρίπτοντας τις βασικές παραδοχές του φεουδαλικού Μεσαίωνα και διαμορφώνοντας τις νέες γνωσιολογικές μεθόδους και αξιακές στάσεις που θεμελίωσαν τον σημερινό πολιτισμό: την ελευθερία της συνείδησης, την ισότητα, τον ορθολογισμό. Στο βιβλίο συγκεντρώνονται εννέα σύντομα δοκίμια ισάριθμων επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού διαφωτισμού. Στο παράρτημα δημοσιεύεται το δοκίμιο του Ιμμάνουελ Καντ Τι σημαίνει προσανατολίζομαι στη σκέψη; - ένα εύληπτο εισαγωγικό κείμενο για την εποχή του Διαφωτισμού. Σε εξαιρετική μετάφραση του...

Ο Διαφωτισμός σηματοδότησε τη νεότερη εποχή, απορρίπτοντας τις βασικές παραδοχές του φεουδαλικού Μεσαίωνα και διαμορφώνοντας τις νέες γνωσιολογικές μεθόδους και αξιακές στάσεις που θεμελίωσαν τον σημερινό πολιτισμό: την ελευθερία της συνείδησης, την ισότητα, τον ορθολογισμό. Στο βιβλίο συγκεντρώνονται εννέα σύντομα δοκίμια ισάριθμων επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού διαφωτισμού. Στο παράρτημα δημοσιεύεται το δοκίμιο του Ιμμάνουελ Καντ Τι σημαίνει προσανατολίζομαι στη σκέψη; - ένα εύληπτο εισαγωγικό κείμενο για την εποχή του Διαφωτισμού. Σε εξαιρετική μετάφραση του κα...

Καθώς στην τοπογραφία της νεωτερικότητας η εξουσία αναδιατάσσεται με ιστορικά συγκεκριμένους τρόπους, η έρευνα του σύγχρονου χώρου αποδεικνύεται μια από τις καλύτερες αφετηρίες για την εξέταση των εξουσιαστικών σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό η συγκρότηση της σύγχρονης πόλης πραγματοποιείται μέσα από ρητά οικονομικούς και εξουσιαστικούς όρους. Στην πόλη λοιπόν χωροθετούνται οι παραγωγικές δραστηριότητες και το σύνολο σχεδόν των κοινωνικών αντιθέσεων. Στον τόμο ανθολογούνται σχετικά κείμενα κλασικών στοχαστών που έχουν επηρεάσει τη σύγχρονη κοινωνική σκέψη. Για πρώτη φορά σε ελ...