Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ Ο μικρός μου γιός παίρνει τον ρόλο του πατέρα μου. "Κουλιώ" με αποκαλεί και ξαναγίνομαι μικρή κι εκείνος μεγαλώνει, ο προστάτης μου. Ο πιο μεγάλος αποφεύγει να με προσφωνεί, κι αν υποχρεωθεί "μαμά" με λέει ντροπαλά σχεδόν και είναι σαν να θέλει να κρυφτεί από τον εαυτό του. Ο Αλέξης μου "μάνα" θαρρετά με φώναζε - προσέξτε τον παρωχημένο χρόνο - και τα σπλάχνα μου τραντάζονταν καθώς με ταύτιζε με τον υπέρτατό μου ρόλο. Τώρα ίσως να καταλάβατε γιατί θρηνώ. "Μάνα" ποτέ, ποτέ δεν πρόκειται να ξανακούσω.

Εμφανίστηκε αργοπορημένος αλλά ώριμος στα Γράμματα και κατόρθωσε η ποίησή του να γίνει γρήγορα αναγνωρίσιμη για την ιδιαίτερη μουσικότητά της, την υποβλητική της ατμόσφαιρα και τη σκοτεινή γοητεία της, για τις αιφνιδιαστικές διανοίξεις της στον κόσμο του μυστηρίου. Επηρεασμένος στην αφετηρία του από τον συμβολισμό, ο Ορέστης Αλεξάκης (1931-2015) έγραψε σε ελεύθερο στίχο αλλά αναμετρήθηκε επιτυχώς και με τον έμμετρο και ομοιοκατάληκτο ("Νυχτοφιλία", "Αγαθά παιγνίδια", "Μου γνέφουν"). Εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές, μία συγκεντρωτική έκδοση των ετών 1960-2009 και δύο τόμους...

Στο βιβλίο "Η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει», που ανθολόγησε και επιμελήθηκε ο Θανάσης Θ. Νιάρχος, χαρτογραφείται και παρουσιάζεται ο ποιητικός χάρτης της Ελλάδας. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στον ελλαδικό χώρο μέσα από την ποίηση κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών. ΑΝΘΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ: Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα, Αγγελής Δημήτρης, Αδαμαντιάδης Νίκος, Αθάνας Γ., Αθανασούλης Κρίτων, Αιλιανού Έφη, Αναγνωστάκης Μανόλης, Αρκαδίου Μαρία, Ασλάνογλου Νίκος-Αλέξης, Βαγενάς Νάσος, Βαλαβανίδης Χρήστος, Βαλαωρίτης Νάνος, Βαρβέρης Γιάννης, Βασιλάκης Νίκος, Βασιλικός Βασίλης, Βαφόπουλος Γ. Θ., Β...

Ανά λεπτό σχεδόν, κοιτάζει ξανά και πάλι το ρολόι του. Είναι εκνευριστικό. Τι ώρα είναι; τον ρωτάω μόνο και μόνο για να δω τι θα μου απαντήσει. Σιωπή!... Τριάντα τέσσερα! πετάει σε λίγη ώρα, έτσι ξεκάρφωτα και δείχνει το ρολόι του. Είναι από εκείνα τα παλιά πού 'θελαν κούρδισμα, σταματημένο, χρόνια τώρα, στις 7.05' το απόγευμα. Είναι η ώρα που έχασε τον γιο του, παλικάρι στα τριάντα τέσσερα και κάτι χρόνια του.

Το "Αμείλικτα γαλάζιο" είναι η ένατη ποιητική συλλογή της Αγγελικής Σιδηρά. Με έναυσμα στους στίχους της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, μας ταξιδεύει τόσο στις δικές της θάλασσες όσο και στους ωκεανούς της μεγάλης συγγραφέως. Πέραν της ερμηνείας των νοημάτων της Γιουρσενάρ, η ποιήτρια δίνει τη δική της αλήθεια με τον προσωπικό της ποιητικό τρόπο, του οποίου στίγμα είναι η ευρηματικότητα, η αιφνίδια προοπτική και η χρήση του παραλληλισμού. Πρόκειται για μια ποίηση γήινη, αλλά και πτητική σαν μουσική, μεταφυσική με τον πιο φυσικό τρόπο. Εμπιστευόμενη την εσωτερική, παρορμητική της φων...

"Κάποτε η σκιά μου/δεν ήξερε ούτε να γελάει/ούτε να πονά./Μ' ακολουθούσε μόνο/αφόρητα πιστή./Διψούσα κι έπινε νερό./Νύσταζα και κοιμόταν./Δεν σ' αγαπούσε/αλλά σ' αγκάλιαζε παράφορα./Στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας/οι δύο μαζί/με τη δική σου τη σκιά/πως μπερδευόσαστε/σ' ένα θεόρατο κουβάρι σκοτεινό/ που άλλαζε σχήματα διαρκώς/ώσπου ησύχαζε./Ξάφνου κοβότανε στα δύο/και ξανά.../ωσότου κάποτε στον τοίχο έμεινε μόνη η δική μου η σκιά/μόνη για πάντα./Και τότε ήτανε/που έμαθε πως να κλαίει."

Έξι γυναίκες συγγραφείς δίνουν τις προσωπικές τους μαρτυρίες εμπνευσμένες από παραθέματα της ανεξάντλητης ελληνικής γραμματείας καί παράδοσης. Έξι απόψεις πάνω στό ίδιο θέμα, μιά διαφορετική ματιά στήν ίδια κοινή θέα. Μιά σύγκλιση έξι αποκλίσεις. Με σεβασμό στή συλλογικότητα αλλά καί στή μοναδικότητα, κάνουν ένα ξεχωριστό ταξίδι στόν κύκλο του χρόνου με αποσκευές τις πολύτιμες μνήμες του παρελθόντος. "Στήν αρχαιότητα", πως αναφέρουν στόν πρόλογο, "σφράγιζαν τή φιλία, έπαιρναν όρκους πίστης ενώνοντας τίς ανοιγμένες τους φλέβες. Εμείς γίναμε αδελφοποιτές μαζεύοντας τό αίμα μα...