Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια παρωδία δολοφονικής απόπειρας καταλήγει σ' έναν ταιριαστό μεγαλοαστικό γάμο... Ένα πολύνεκρο ναυάγιο οδηγεί, μοιραία, στο οικογενειακό σχίσμα... Ένας θίασος σκιών –η Αγία Τριάδα στο πηδάλιο, μαυραγορίτες, απόκληροι επαρχιώτες, κουρελήδες νέοι Ροβινσώνες, αδερφοποιτοί κι αγαπητικές, δουλέμποροι, οικοπεδοφάγοι και τοκογλύφοι– συνοδεύει τον Γεράσιμο Σολδάτο στις περιπετειώδεις εξορμήσεις του, ισάριθμα στάδια ενός αγωνιώδους νόστου. Βίος και πολιτεία ενός γνήσιου θαλασσινού ήρωα, με τα μυαλά του διαρκώς φουσκωμένα από την μπουκαδούρα του πελάγους. Στο φόντο ταραγμένες εποχέ...

Στο κορυφαίο ίσως αυτό σύγγραμμά του, ο Αυστριακός-Bρετανός οικονομολόγος και πολιτειολόγος Φρίντριχ A. Χάγιεκ -βραβείο Νόμπελ Oικονομίας 1974- συστηματοποιεί τα επιχειρήματά του υπέρ της κοινωνικής οργάνωσης που στηρίζεται στην ατομική πρωτοβουλία και την οικονομία της αγοράς. Αξιοποιεί συγγενείς ιδέες από τα πεδία της οικονομικής, κοινωνικής και νομικής θεωρίας, αλλά και της ηθικής φιλοσοφίας και της εξελικτικής ανθρωπολογίας, για να προβάλει το θεμελιώδη χαρακτήρα της αξίας της ελευθερίας. Το έργο είναι πυκνό, καθώς σχεδόν κάθε πρότασή του, διατυπωμένη με ανατομική α...

«Σχίστε τις καρδιές σας και βάλτε μέσα το καθήκον», ζητούσαν οι μεγάλοι δάσκαλοι του Διαφωτισμού. Δικαιολογημένα ίσως από μια άποψη. Έχοντας αναλάβει το δύσκολο και ασφαλώς εποικοδομητικό έργο της εκλαΐκευσης των ηθικών αρχών, κάποιο δραστικό εγκόσμιο όργανο έπρεπε να βάλουν στη θέση των υπό αμφισβήτηση θείων εντολών και παρακαταθηκών. Η αυταπάρνηση, με λογικά ή ακόμα και με ωφελιμιστικά κριτήρια –«για το καλό της ομάδας», από την προκοπή της οποίας εξαρτούνταν και η προκοπή του ατόμου– απέκτησε έτσι εμβληματική αξία για τους νεωτερικούς αστούς. Ύστερα από ένα σύντομο και μ...

Στα τέλη της δεκαετίας του '80, κι ενόσω στ' αυτιά των απανταχού γιάπηδων αντηχούσε ακόμα το διάγγελμα του Gordon Gekko "Η απληστία είναι σωστή!" ("Greed is right!"), από την ταινία Wall Street του Oliver Stone, ο οικονομολόγος Pόμπερτ Φρανκ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Cornell, αναλαμβάνει να αποδείξει με ένα μαθηματικής ακρίβειας μοντέλο ότι η ενάρετη/συνεργάσιμη συμπεριφορά αμείβει/δικαιώνεται. Το θεώρημά του είναι ευπρόσδεκτα απλό: Είναι/γίνεται κανείς "έντιμος", προκειμένου να πείσει τους άλλους να "παίξουν" μαζί του. Από το παιχνίδι αυτό, που περιλαμβάνει τόσο το όφελο...

Ο ανταγωνισμός είναι για τη μοιρασιά της πίτας, η οποία όμως φουσκώνει με τη συνεργασία! Οι δύο συγγραφείς, καθηγητής του Harvard Business School ο πρώτος και του Yale School of Management ο δεύτερος, ορίζουν ευρηματικά από την αρχή το επιχειρηματικό παιχνίδι. Και τους χρειάζεται βέβαια γι' αυτό ένας ευφάνταστος νεολογισμός: συν-ανταγωνισμός. Σε αντίθεση, μας διαβεβαιώνουν, με το σκάκι ή την πόκα, όπου κερδίζεις εξοντώνοντας τον αντίπαλό σου, στις επιχειρήσεις καλό είναι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε -όσοι από μας δεν το έχουν ήδη κάνει- ότι η ενίσχυση, μακροπρόθεσμα, της θέσ...

Το Πρώτο Πανελλήνιο Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας πραγματοποιήθηκε κατά το διήμερο 12-13 Φεβρουαρίου 2011 στο θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Γέρακα, στο Δήμο Παλλήνης Αττικής. Συμμετείχαν κάπου διακόσιοι φίλοι της διδασκαλίας του Κήπου από όλη την Ελλάδα, ενώ αρκετοί από αυτούς πήραν το λόγο και ανέπτυξαν θέματα σχετικά με την καταγωγή και την ανάπτυξη της επικούρειας φιλοσοφίας, καθώς και τη σημασία της για τον σύγχρονο άνθρωπο. Διοργανωτές ήταν οι φίλοι της επικούρειας φιλοσοφίας "Κήπος των Αθηνών", οι φίλοι επικούρειας φιλοσοφίας "Κήπος Θεσσαλονίκης" και το περιοδι...

"Ας φανταστούμε τον ελεύθερο χρόνο των μορφωμένων πολιτών σε όλο τον κόσμο ως ένα σύνολο, ως κάποιου είδους πλεόνασμα γνώσης. Πόσο μεγάλο είναι άραγε αυτό το πλεόνασμα; Για να το υπολογίσουμε, χρειαζόμαστε μια μονάδα μέτρησης, οπότε ας ξεκινήσουμε με τη Wikipedia. Αν δούμε το σύνολο του χρόνου που οι άνθρωποι αφιερώνουν σε αυτήν ως ένα είδος μονάδας - κάθε συμμετοχή σε κάθε λήμμα, κάθε συζήτηση πάνω σε αυτά τα λήμματα, για όλες τις γλώσσες στις οποίες εμφανίζεται η Wikipedia- θα διαπιστώσουμε ότι αυτό το πλεόνασμα αντιπροσωπεύει περίπου εκατό εκατομμύρια ώρες ανθρώπινης σκέ...

Ο διάσημος Άγγλος βιολόγος Richard Dawkins έγραψε γι' αυτό το έργο: «Αν αποφάσιζα να γράψω τη συνέχεια του Εγωιστικού γονιδίου, θα ήθελα να έχω γράψει αυτό ακριβώς το βιβλίο». Κινούμενος με εκπληκτική άνεση, αλλά και ακρίβεια, σ' έναν διεπιστηνομικό χώρο που εκτείνεται από τη βιολογία και την ηθολογία έως την ανθρωπολογία, τη θεωρία των παιγνίων και την πολιτική οικονομία, ο συγγραφέας, ζωολόγος στο ξεκίνημα της επιστημονικής σταδιοδρομίας του –του οφείλουμε μεταξύ άλλων το επίσης εκλυστικότατο δοκίμιο The Red Queen–, αναζητά την καταγωγή του «μηχανισμού της ανταλλαγής», ή,...

Τα μικρά κείμενα που ακολουθούν πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Symbol ως ύλη της τακτικής εβδομαδιαίας στήλης "Τροφές". Ξαναδουλεύτηκαν ασφαλώς γι' αυτή την έκδοση με γνώμονα το ότι οι αναγνώστες ενός βιβλίου έχουν άλλη διάθεση και άλλες ίσως απαιτήσεις από τους "φυλλομετρητές" ενός περιοδικού εντύπου. Το "κουσκούς" ιδίως που σχετιζόταν με τις οδηγίες της διεύθυνσης σύνταξης του περιοδικού, καθώς και τα περισσότερα από τα κλεισίματα του ματιού προς τους φίλους και πελάτες της στήλης απαλείφθηκαν ολοσχερώς. Ένα πράγμα βέβαια που δε γινόταν να μη διατηρήσω ήταν ο ημερολογι...

Η συμπλήρωση των 75 χρόνων από την ίδρυση του Ελληνικού Ιδρύματος υπήρξε η αφορμή για να ανατρέξουμε στην ιστορία του και να αρχίσουμε να την καταγράφουμε χρησιμοποιώντας σαν πρώτη ύλη τις ζωντανές αφηγήσεις των ανθρώπων που είχαν ζήσει και είχαν "γράψει" ο καθένας την ιστορία, χρησιμοποιώντας την προσωπική του πένα. [...] Ελευθερία Φίλη

Αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο που χρησιμοποιεί τις ανακαλύψεις της νέας γενιάς ιστορικών της γεύσης σε όλο τον κόσμο, για να περιγράψει την θρασύτατα ρομαντική γοητεία του θέματος του: τα μαγειρικά επιτεύγματα διαφορετικών πολιτισμών, παλαιών και σύγχρονων, και τις απολαύσεις του φαγητού. Το αποτέλεσμα είναι μια πραγματική ιστορία της γεύσης.: οι πιο ευγενικές, καλαίσθητες και γοητευτικές αντιλήψεις περί φαγητού - υλικά, ετοιμασία, παρουσίαση - από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα. Γιατί οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι από τη Ρωμαϊκή εποχή χρησιμοποιούσαν πλήθος μπαχαρικών στ...

Κομψότατος και σεβαστικός χαιρετισμός -με τα λόγια του ίδιου του ακαδημαϊκού: "αφιέρωσα τη ζωή μου σ’ αυτούς τους Μικρούς επειδή πάντα τους αγάπησα με βαθύ σεβασμό"- στη νέα γενιά. Μερικοί θα τον βρουν υπεραισιόδοξο. Και όμως, έχοντας πάντα κατά νου τι γίνεται στην υπόλοιπη όλο και πιο δικτυωμένη οικουμένη, ας δούμε επιτέλους τι συμβαίνει και στα δικά μας τα λημέρια. Χώρια τους όλο και πιο ευρηματικούς ιστότοπους, σφύζουν αυτήν τη στιγμή το κέντρο αλλά και οι περιφέρειες από νεανικά hubs, συνεργατικούς/συνδημιουργικούς χώρους. Σφυρηλατούνται όχι μόνον νέες μορφές γνώσης, επ...

Το κλασικό πλέον δοκίμιο του Αμερικανού πολιτειολόγου, στο οποίο μια ιδιοφυής εφαρμογή της θεωρίας των παιγνίων, και ειδικότερα του γνωστού Διλήμματος του Φυλακισμένου, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπό κατάλληλες συνθήκες η συνεργασία μεταξύ αμετανόητων εγωιστών μπορεί να προκύψει αβίαστα και να προκόψει «από μόνη της», χωρίς δηλαδή την παρέμβαση μιας ισχυρής και επίφοβης κεντρικής αρχής. «Άρπα την, κύριες Χομπς!», όπως θα έλεγε κι ο συγγραφέας του Οι ρίζες της αρετής. Για να υποστηρίξει τη θέση του, ο Άξελροντ μελετά και αναλύει αρχειακό υλικό του Πρώτου παγκοσμίου πολέμου –...

Η παραδοσιακή πολιτική θεωρία υποστηρίζει ότι τα άτομα πρόθυμα υποκύπτουν στον πειρασμό να παραβούν τις δεσμεύσεις τους όταν η εξωτερική ρυθμιστική αρχή δεν επιτηρεί με τη δέουσα αυστηρότητα τις μεταξύ τους συμφωνίες. Η απειλή του τιμωρού Λεβιάθαν είναι το τίμημα ανελευθερίας που καλούμαστε να πληρώσουμε προκειμένου να ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι συμφωνίες τηρούνται. Η Αμερικανίδα πολιτειολόγος Έλινορ Όστρομ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, αμφισβητεί με επιχειρήματα και γλαφυρότητα τη στυφή απαισιοδοξία του Χομπς και των επιγόνων του. Είναι εφικτή η εθελούσια αυτ...

Τι το κοινό μπορεί να έχουν η πλουμιστή ουρά του παγονιού, ο "ανέμελος" χορός της αντιλόπης εμπρός στον απειλητικό διώκτη της, τα βάρη που κουβαλά το άλογο της ιπποδρομιακής κούρσας, το πιόνι που λείπει από το στράτευμα που παρατάσσει ο grand-maitre του σκακιού; Εύκολα αναγνωρίζουμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις χαρακτηριστικά ή συμπεριφορές που εκ πρώτης όψεως ζημιώνουν το άτομο. Η άνεση ωστόσο και η προθυμία με τις οποίες το άτομο αναδέχεται τη μειονεξία τού δίνουν τη δυνατότητα να δηλώσει εμφατικά την υπεροχή του. Η λογική των σημάτων διαχωρίζεται εδώ σαφώς από τη λογική...

Μια συνταγή για το πώς να γίνουμε όλοι πλούσιοι. Ο εξελικτικός τυφλοσούρτης του Δαρβίνου. Χωρίς βιασύνες όμως. Αργά και υπομονετικά. Όχι στα πεταχτά και με τις αρπαχτές που αφειδώς υπόσχονται διάφορες άλλες οδηγίες εγγυημένου δήθεν πλουτισμού. Δύο οι στέρεες εγγυήσεις, αντιθέτως, της εξελικτικής πρότασης: η διαφάνεια των επιλογών και, κυρίως, ο απεριόριστος σχεδόν χρόνος που έχει η φύση μπροστά της για να διορθώσει τα λάθη της. Οι μεγαλόπνευστες ιδέες περιττεύουν. Δεν υπάρχει επίσης, ούτε και μας χρειάζεται, επιτελικό σχέδιο. Ο κομψός σχεδιασμός γίνεται καθ' οδόν και στηρίζ...

Μια συνταγή για το πώς να γίνουμε όλοι πλούσιοι. Ο εξελικτικός τυφλοσούρτης του Δαρβίνου. Χωρίς βιασύνες όμως. Αργά και υπομονετικά. Όχι στα πεταχτά και με τις αρπαχτές που αφειδώς υπόσχονται διάφορες άλλες οδηγίες εγγυημένου δήθεν πλουτισμού. Δύο οι στέρεες εγγυήσεις, αντιθέτως, της εξελικτικής πρότασης: η διαφάνεια των επιλογών και, κυρίως, ο απεριόριστος σχεδόν χρόνος που έχει η φύση μπροστά της για να διορθώσει τα λάθη της. Οι μεγαλόπνευστες ιδέες περιττεύουν. Δεν υπάρχει επίσης, ούτε και μας χρειάζεται, επιτελικό σχέδιο. Ο κομψός σχεδιασμός γίνεται καθ' οδόν και στηρίζ...