Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τρεις λάγνες υπάρξεις απροσδιορίστου ηλικίας και φύλου -μάλλον γυναίκες- ταξιδεύουν στη δυτική Τουρκία. Ξεκινούν με άγριες διαθέσεις να απολαύσουν επιτέλους τον πρωτόγονο, ισοπεδωτικό έρωτα, που κάποιες ανεξακρίβωτες πληροφορίες τον χρεώνουν στους Τούρκους. Μ' ένα αίσθημα ελευθερίας και ασυδοσίας, που οφείλεται στην ασφάλεια της ανωνυμίας τους μέσα σε μια ξένη χώρα, οδηγούνται σε ατελείωτες ερωτικές περιπέτειες με νεαρούς κατακτητικούς Τούρκους. Πίσω από την ερωτική αυτή διαμάχη ίσως κρύβεται μια ερμηνεία της εθνικής διαμάχης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Δεν εγνώρισα τους παππούδες μου. Ο ένας σκοτώθηκε από έκρηξη βόμβας. Ο άλλος πέθανε όταν ήμουν τριών χρόνων. Από τον πρώτο, τον πατέρα της μάνας μου, δεν έχω τίποτε που να τον θυμίζει. Εκτός από μια μικρή φωτογραφία που τον δείχνει με στολή στρατιώτη. Από τον άλλο, το δάσκαλο, έχω το τελευταίο του ημερολόγιο και μερικές παρτιτούρες με βαλσάκια και πόλκες -ήταν ερασιτέχνης βιολιστής. Γνώρισα, όμως και τις δύο γιαγιάδες. Η μία ήταν, πώς να το πω, πολύ χωματένια. Δε μου έμαθε τίποτα. Δε με βοήθησε ποτέ. Ήξερε μόνο να μισεί και να εύχεται τη δυστυχία των άλλων. [...] Η άλλη γ...